Size katılıyorum benimde aklıma geldi, bencede öyle yoksa hangi erkek bu kadar uzak durabilir daha yeni evli birde
Size katılıyorum benimde aklıma geldi, bencede öyle yoksa hangi erkek bu kadar uzak durabilir daha yeni evli birdeYa aklıma tek bir şey geldi sanki bişeyleri kamufle etmek için mi evlendi cinsel hayat da yokmuş acaba cinsel eğilimi mi farkli anlaşılmasın diye mi evlendi arkandan bu kadar koşan bi insan evlenince böyle değişmez
çok üzüldüm genceciksiniz ve evlilik böyle bir şey değil. 12 yıllık evliyim eşim ismimle hitap etse dönüp bir bakıyorum karıcığım hayatım der hala. elbette bizim de ne çok kavgamız oldu boşanma aşamasına bile geldik fikir ayrılığından ama oturdu evlilik. sarılmayacah hişt diye çağıracak annesine ilanı aşk edecek raddeye gelecek bir de.. kıymayın kendinize. çok değerlisiniz siz, elbet güzel seven erkek vardır..kocanız da anasının dizinin dibinden ayrılmasınMerhaba arkadaşlarım ablalarım.. yardımınıza çok ihtiyacım var. Biraz uzun oldu ama nolur okuyun yardımcı olun bana.. Eşimle Eylül ayında tanıştık 4 aylık yalvarma, peşimden koşma kapımın önüne gelip bekleme ağlama sonucunda Aralık ayında hayatıma kabul ettim. Sevgili olduk Martta nişanlandık ve Eylül'de evlendik. O kadar çok sorunum var ki. Yüz yüze tartışamıyoruz en ufak suratım düşsün benden çok o surat asıyor. Günlerce konuşmasam günlerce konuşmuyor. Nişanlıyken hep çocuğumuz olsun hemen derdik evlendikten sonra biraz bekleyelim zamanı var demeye başladı 9 aydır bekliyorum. Normalde kadın istemez erkek ister bebeği ama ben çok istediğim halde kabul ettiremedim. Doğal olarak benim de hevesim kaçtı zaten bu durumdayken bebeği düşünmek istemiyorum. Ben çok bakımlı biriyim kişisel temizliğime her zaman çok dikkat ederim. hatta ilk nişanlandığımızda kimse yakıştıramamıştı bizi eşimin zengin vs. Olduğunu düşünmüşlerdi. Yoksa ona bakmayacağımı söylüyorlarmış arkamdan. Biraz özel ama 1 buçuk 2 ayda bir ilişki yaşıyoruz o da ben yanıma yaklaşmadığın için gururum inciniyor diye üzülüp ağlayıp kavga çıkardıkran sonra oluyor. Evlendiğimizden beri bir kere gelip sarılıp öptüğünü bilmiyorum. Ben yaklaşınca şakayla karışık git yaa bi dur vs. Sözler ediyor sanki kadın gibi naz yapıyor itiyor beni. Zoruma gidiyor uzaklaşıyorum. Bu arada defalarca konuştum bunları bana karşı biraz ilgili ol biraz sevgi göster diye. Benim adım evde "hişt, kız, aloooo" bu şekilde çağırılıyorum. Ben ona aşkım hayatım canım derken. Tabii ki evlilik bu nişanlılık gibi olmaz diyeceksiniz ama daha 1 yıllık bile evli değiliz ki.. Ben hayat dolu bir insanımdır her zaman enerji doluyumdur. Ama artık içimde o enerji, istek mutluluk yok. Bu evde sadece temizlik, yemek, çamaşır bulaşık yıkamak için varmışım gibi geliyor artık. Evden çıkmıyorum psikolojim altüst oldu. Sürekli azar işittiğim için o psikolojiye kapılmışım kendi ailemle görüştüğümde sürekli babam birşeylere kızacak sanıyorum anne hadi babam kızmasııın diyip durduğum için annem anladı burada çok ezildiğimi. Çok ağladı. Yaptığım yemeklere ben de dahil herkes bayılırken o sürekli kusur buluyor. Bir bardak suyunu dahi mutfaktan gelirken bile kendi almıyor. Her sabah 7 de uyandırıyorum işe gitmesi için zar zor işe gönderiyorum. (çalışmayı sevmiyor) o gittikten sonra uyuduğum zaman kızıyor. Ben çalışıyorum sen uyu anca diye. Çalışmak istiyorum izin vermiyor. akşam gelip yemek yedikten sonra beni evde tek başıma bırakıp arkadaşlarıyla dışarı çıkıyor. Geldiğinde de uykudan gözlerini açamıyor sırtını dönüp uyuyor düğün gecesi hariç bir kere uyurken sarıldığını bilmem. Evde sıkılıyorum diyorum sıkılıyorsan annemlere git diyor çok iyi anlaşıyorum eşimin ailesindeki herkesle ama oraya gittiğimde akşam yemeğe kendisi de oraya geliyor ve kayınvalidem eşimin dizinin dibinden ayrılmıyor , sanki onun eşi oymuş gibi davranıyor eşime ayağının altına kurban olduğum diye hitap ediyor ve o da annesine her gün daha da aşık olduğunu söylüyor. Anneni mi çok seviyorsun beni mi diye şakayla karışık sorduğumda annemi seviyorum tabiki sorman hata diye bir cevap aldım. Aynı zamanda benim ailemde sürekli kusur arıyor. Onlarla beni bir yere göndermiyor ablama gelinlik ve ev eşyası almaya gidilecek iki kardeşiz benden başka kardeşi yok beni istedi yanında ve beni de çağırdılar. O kadar doldum ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eğer oraya da göndermezse kalbimden geçen tek şey eşyalarımı toplayıp ailemin evine dönmek. Annem az buçuk biliyor bu yaşadıklarımı kapımız her zaman açık sana dedi. Sizce ne yapmalıyım her yolu denedim herşeyi yaptım ama bir türlü mutlu olamıyorum düzelmiyor durumlar. Ayrılırsam herkesin bana bakışı farklı mı olur dul diye? Ya da pişman olur muyum sizce? Lütfen yardım edin fikirlerinize ihtiyacım var bitik durumdayım artık...
Asıl çocuğun olunca ayrılmadığın için pişman olursun .Mutlu olmadığın bir evlilik için ömrün boyunca mutsuz olacağına bir kere de kurtul .Ayrıca millet ne der deme o kocayla evde yaşayan sensin millet yaşamıyor. Daha 22 yaşındasın çocuğun yokken kurtul hayatına bakMerhaba arkadaşlarım ablalarım.. yardımınıza çok ihtiyacım var. Biraz uzun oldu ama nolur okuyun yardımcı olun bana.. Eşimle Eylül ayında tanıştık 4 aylık yalvarma, peşimden koşma kapımın önüne gelip bekleme ağlama sonucunda Aralık ayında hayatıma kabul ettim. Sevgili olduk Martta nişanlandık ve Eylül'de evlendik. O kadar çok sorunum var ki. Yüz yüze tartışamıyoruz en ufak suratım düşsün benden çok o surat asıyor. Günlerce konuşmasam günlerce konuşmuyor. Nişanlıyken hep çocuğumuz olsun hemen derdik evlendikten sonra biraz bekleyelim zamanı var demeye başladı 9 aydır bekliyorum. Normalde kadın istemez erkek ister bebeği ama ben çok istediğim halde kabul ettiremedim. Doğal olarak benim de hevesim kaçtı zaten bu durumdayken bebeği düşünmek istemiyorum. Ben çok bakımlı biriyim kişisel temizliğime her zaman çok dikkat ederim. hatta ilk nişanlandığımızda kimse yakıştıramamıştı bizi eşimin zengin vs. Olduğunu düşünmüşlerdi. Yoksa ona bakmayacağımı söylüyorlarmış arkamdan. Biraz özel ama 1 buçuk 2 ayda bir ilişki yaşıyoruz o da ben yanıma yaklaşmadığın için gururum inciniyor diye üzülüp ağlayıp kavga çıkardıkran sonra oluyor. Evlendiğimizden beri bir kere gelip sarılıp öptüğünü bilmiyorum. Ben yaklaşınca şakayla karışık git yaa bi dur vs. Sözler ediyor sanki kadın gibi naz yapıyor itiyor beni. Zoruma gidiyor uzaklaşıyorum. Bu arada defalarca konuştum bunları bana karşı biraz ilgili ol biraz sevgi göster diye. Benim adım evde "hişt, kız, aloooo" bu şekilde çağırılıyorum. Ben ona aşkım hayatım canım derken. Tabii ki evlilik bu nişanlılık gibi olmaz diyeceksiniz ama daha 1 yıllık bile evli değiliz ki.. Ben hayat dolu bir insanımdır her zaman enerji doluyumdur. Ama artık içimde o enerji, istek mutluluk yok. Bu evde sadece temizlik, yemek, çamaşır bulaşık yıkamak için varmışım gibi geliyor artık. Evden çıkmıyorum psikolojim altüst oldu. Sürekli azar işittiğim için o psikolojiye kapılmışım kendi ailemle görüştüğümde sürekli babam birşeylere kızacak sanıyorum anne hadi babam kızmasııın diyip durduğum için annem anladı burada çok ezildiğimi. Çok ağladı. Yaptığım yemeklere ben de dahil herkes bayılırken o sürekli kusur buluyor. Bir bardak suyunu dahi mutfaktan gelirken bile kendi almıyor. Her sabah 7 de uyandırıyorum işe gitmesi için zar zor işe gönderiyorum. (çalışmayı sevmiyor) o gittikten sonra uyuduğum zaman kızıyor. Ben çalışıyorum sen uyu anca diye. Çalışmak istiyorum izin vermiyor. akşam gelip yemek yedikten sonra beni evde tek başıma bırakıp arkadaşlarıyla dışarı çıkıyor. Geldiğinde de uykudan gözlerini açamıyor sırtını dönüp uyuyor düğün gecesi hariç bir kere uyurken sarıldığını bilmem. Evde sıkılıyorum diyorum sıkılıyorsan annemlere git diyor çok iyi anlaşıyorum eşimin ailesindeki herkesle ama oraya gittiğimde akşam yemeğe kendisi de oraya geliyor ve kayınvalidem eşimin dizinin dibinden ayrılmıyor , sanki onun eşi oymuş gibi davranıyor eşime ayağının altına kurban olduğum diye hitap ediyor ve o da annesine her gün daha da aşık olduğunu söylüyor. Anneni mi çok seviyorsun beni mi diye şakayla karışık sorduğumda annemi seviyorum tabiki sorman hata diye bir cevap aldım. Aynı zamanda benim ailemde sürekli kusur arıyor. Onlarla beni bir yere göndermiyor ablama gelinlik ve ev eşyası almaya gidilecek iki kardeşiz benden başka kardeşi yok beni istedi yanında ve beni de çağırdılar. O kadar doldum ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eğer oraya da göndermezse kalbimden geçen tek şey eşyalarımı toplayıp ailemin evine dönmek. Annem az buçuk biliyor bu yaşadıklarımı kapımız her zaman açık sana dedi. Sizce ne yapmalıyım her yolu denedim herşeyi yaptım ama bir türlü mutlu olamıyorum düzelmiyor durumlar. Ayrılırsam herkesin bana bakışı farklı mı olur dul diye? Ya da pişman olur muyum sizce? Lütfen yardım edin fikirlerinize ihtiyacım var bitik durumdayım artık...
Abla seviyorum ama onu ya da evlendiğim için sevmek zorunda olduğumu düşünüyorum bilmiyorum..
hala şunu diyen bi insana ne tavsiyesi verelim ki?devam et çocuk da yap ne diyelim.
kimseyi sevemez. Bu herif ruh hastası.SİZİ SEVMİYOR .
yok kizlar durum pek oyle degil, yeni nesilde cok var bunlardan, karılarına karşı cinselliğı nimet gibi sunan,sevişmeyerek cezalandiran, nasılsa benim kafasiyla arzulamayan tipler...7.8 ay hatta 1 yıl ayni yatakta yatıp el surmeyenler var, ve gayet de hetero, karisı kendisine sevişelim diye yalvardikca reddederek haz alan sözde normal ! adamlar...hatta bir arkadasim anlatmistı, bir danışanı delirmek uzere gelmiş, kocası tam 2 yıl bu sekilde uzak durmuş, bazen iyi tamam of pof diyip öpüşüp koklaşma faslından sonra kadını öylece yatakta birakip gidiyormuş...ve asla düzelmiyorlar, tedavisi filan yok yani kişilik bozukluğu bu, homoseksüaliteyle uzaktan yakindan ilgisi yokSize katılıyorum benimde aklıma geldi, bencede öyle yoksa hangi erkek bu kadar uzak durabilir daha yeni evli birde
KESİNLİKLE !Bit k
kimseyi sevemez. Bu herif ruh hastası.
Paravan evliliğin ne demek olduğunu bilmiyordum, araştırdım. Ben öyle bir durum olduğunu kesinlikle düşünmüyorum çünkü bazen video izlerken falan o tarz erkekler gördüğü zaman küfür ediyor. Anlam veremediğini söylüyor. Aslında olay şu kendisi biraz sert mizaçlı biri yani kro derler ya o şekilde ve aşırı memnuniyetsiz. Tek zaafı annesi, nişanlıyken bendim.. Bu arada hanzo vs. demişsiniz bana karşı öyle ama evin içindeki sineği bile öldürmez, tabağındaki etin yarısını balkondan kedilere köpeklere atar. Öyle değişik bir kişi ben bile çözemedim onu kalbi güzel adam diye sevmiştim bu kadar çok.. 2 haftadır ailesinin yanına gitmiyorum ben gitmediğim için o da gitmiyor. Ben şu şekilde düşünüyorum yuva yıkmak kolay değil benim ömrümden 3 4 ay gitsin o da önemli değil. Son kez ona karşı olan tüm tutumumu değiştireceğim her şeyi tersine döndürmeye çalışacağım zaten uçurumun kenarında duran bir evlilik eğer kaybetme korkusu yaşatıp döndürebilirsem davranışlarını yapacağım ÇOCUK DÜŞÜNMEK KESİNLİKLE YOK. Baktım olmuyor haydi sen yoluna ben yoluma. Ben 2 tane üniversite okudum çok şükür mesleğim de var dün gece kendisiyle biraz konuştum, sana kıyamadığımdan çalışmanı istemiyorum ailenle veya benim ailemle istediğin yere gidebilirsin dedi. Değişiminin sebebi ne mi? O şen şakrak Umayı göremiyor çünkü 2 gündür karşısında. Örnek vereyim spor yapıyorum evde ip atlıyorum ben. Gel bak sen kaç kere atlayabiliyorsun dedim önce yok sen atla dedi. Hiç korkmuyor musun Umay benden sıkılır hiç eğlenceli biri değilim diye düşünmüyor musun bi benim enerjime bak bir de sana bak 24 yaşında ama 45 yaşında gibi hareketlerin dedim. İçeri gittim. normalde hiç bir güç yerinden kaldıramazken peşimden geldi birlikte ip atladık eğlendik. Size saçma gelebilir ama bana çok şey ifade ediyor bu davranış.. kendisi dün söyledi zaten sana olan sevgim herşeyden çok ama belli edemiyorum evlendikten sonra bir ağırlık geldi üstüme, gece kaç defa senin üzerini örttüğümden haberin yok, dışarı çıktığımda arkadaşlarımın eşlerine sorabilirsin bizim evin önündeki parkta duruyoruz orda semaver yakıyoruz falan dedi. Ortada hiçbir şey yokken konuyu kendisi açtı ve bunları söyledi bana. Ben de su vermediği çiçeğin bile kuruyacağını, eğer bana değer veriyorsa bunu hissettirmesi gerektiğini yoksa daha fazla devam etmeye gücüm olmadığını söyledim. Gideceğime inandığını sanmıyorum ama yine de etkili oldu bence. Evlilik henüz oturmadan bazı şeyleri düzeltmeye çalışacağım. Çünkü bu şekilde oturursa benim için çekilmez bir hal alacak. Baktım istediğim yöne dönüyor ufak tefek şeyleri görmezden gelebilirim herkesin evliliğinde vardır böyle şeyler. Ama baktım halen aynı şekilde devam ediyor o zaman iş başka ki zaten araştırdığım kadarıyla anlaşmalı boşanmayı hakim bile 1 yıl geçmeden kabul etmiyormuş.. Allah razı olsun hepinizden destekleriniz için çok teşekkür ederim.. Bu kadar çok seven bir adamın neden bir anda böyle değiştiğine anlam veremeden bu evden gitmek istemiyorum... Yoksa ömür boyu içimde ukte kalır, çünkü ben 21 yaşında evlenecek kadar çok sevdim onu..
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz içinumarım emeklerının karşılıgını fazlaıyla alır çok mütlü olursun güzelim
ama lütfen işi yap paranı kazan , akşama kadar kocanın işten gelmesini bekleme ,
Bende 20 yaşında evlendim ve çok şükür bir sorunum yok.22 yaşında evlenmeniz yanlış. Daha ergenlikten bile yeni çıkmış genç bir kadınsınız. Hayata dair deneyimleriniz çok az, o yaşta insanlar ne istediğine bile karar veremezken evlenmek doğru değil. Çocuk yapmayın, çocuk sorunları düzeltmez, onun yerine bir evlilik terapistine danışın. Sağlıklı bir genç birey olarak sağlıklı bir cinsel hayata, saygı görmeye ve geleceğinizi planlamaya ihtiyacınız var. Tekrar ve tekrar yazıyorum bir terapiste danışın.
Abla seviyorum ama onu ya da evlendiğim için sevmek zorunda olduğumu düşünüyorum bilmiyorum..
Asla kabul etmez evlilik böyle olur daha ne bekliyorsun ki benden diyor