Canım senin bu çalışmayla aslında hedefine ulaşıp hatta geçmen lazım ancak sınavda dikkatsizlik veya bunun benzeri bir durum yaşıyor olmalısın. Buda o kadar normalki yani seni çok iyi anlıyorum yıllardır bu sürecin içinde olmak gerçekten çok yıpratıcı. Ancak birde nasip faktörü varki olmayacaksa olmuyor işte dur bekle sabret zamanı gelecek diyor resmen. Bende inan ilk başladığımda o kadar çok çalışmıştımki saatlerce çalışmalar birsürü kitap bitirmeler vs neler yapmadım ancak sonra dedimki gidemiyorsam vardır demekki bunda bir hayır. Yani canım yıpranmamak için birazda kısmi olarak bu süreci geçireceğimizi kabullenmeliyiz. Birde inşallah atanacağın zamanın ben bu yıl olacağına inanıyorum
bu yüzden azıcık daha sabır olacak inşallah Safransarı
Canim malesef çalışmakla iyi puan almak doğru orantılı değil, hatta benim denemelerim de orantılı gelmedi, bu yüzden ne uzun saatler çalışmak motive ediyor beni, ne de denemeler.
Bu benim 5. Sınava hazirlanisim, sınav 2 senedir olunca 10 senedir bu girdabın içindeyim. İnan ne evliligimden birşey anladım, ne hamileliğimden, ne çocuktan. Hep birşeylwr yetiştirip ders çalışmaya zaman ayırma telaşıyla geçti bu senelerim.
Sende yazmışın çocuktan dolayı arkadaşları la bile görüşemediğini, o kadar iyi anlıyorum ki seni.
Ben kızımı 18 aylıkken kreşe verdim 3 aylığına, bunun vicdan azabıyla oturup ders çalışmaya çalışıyordum.
Sonra 3 yaşındayken 9 ay kreşe gitti yine ben ders çalışayım diye, yine yine olmadı.
5 yaşında da gitti ben ders çalışayım diye
Olmadı olmadı olmadı.....
Ben bir iste çalışmama rağmen kızım kreşlerde büyüdü ben ders çalışayım diye, bunun vicdan azabını o kadar yaşıyorum ki.
Eşime de aynı şekilde, evde hep kurulu bir masa, hep ders çalışma havası, hep bir işler yarım bu yuzden, kaç sene kreş parası ödedi adam, hele kitap parası hala odemeye devam ediyor .....