Bunlar doktora bile gitmezler ilaç içmekten kaçınırlar. Kendi annemlerde var benim o hastalık hastalığı
Aslında namaz ve yemek dışında eşimin annesinin de başka bir uğraşı yok. O yüzden her gün bütün büyüklerini ve bizi kesin arar en kötü mesaj atar bana. Benim ailemde öyle bir şey yok abimlerle haftalarca konuşmadığımız olur mesela ama bir dertleri olsa haberim olur ararım hemen ya da benim derdim olsa bilirim ki yanımdalar. Ama bu her gün konuşmayı gerektirmez bence ya biraz fuzuli ve sanki yapmacık bence sana katılıyorum o konuda
Benim annem evde hiç duramaz hep çalışıyor. Bazen bi saat açar her şeyi konuşuruz ama bazen de iki üç gün konuşamadığımız olur. Annemin ekonomik özgürlüğünün yanında eşimin annesi bir şey istese babanın aklına yatarsa alır falan ve bunu kabul etmiş
Biz evlendik hep eşime kesene bereket diyorlardı. Eşimin kardeşi hep kesenize bereket deyip ikimizin de adını söylerdi. Sonra onlar da öyle demeye başladı. Yani ben de çalışıyorum sonuçta benim de kesem oluyor
Yani hem böyle her gün haberleşirler ama başları sıkışsa birbirlerinden bir şey isteyemeye acayip zorlanıyorlar. Mesela eşim babasından öyle maddi manevi bir şey isteyecek olsa allahım ben deliririm konuşamaz, erteler anlatmaz derdini e ne anladım ben her gün konuşmaktan o zaman. Bizde her şey açıktır ortadır herkes rahatça ister falan hatta biraz fazlaca isterler. Normali bu değil mi ama aileyim diyorsan. Eşim bundan rahatsız oluyor çünkü o kadar birarada görünüp aslında aşırı bireyseller ki aile normalinin bu olduğunu kabullenemiyor. Ben her şeyi anlatıyorum diye tartıştığımız çok oldu o da hiçbir şey anlatmıyor ama o zaman niye aileyiz niye konuşuyoruz ki. Yani kısaca tezatlıklar var aşırı. Onlarda çatışma sıfır çünkü her şeyi yüzeysel konuşursan nerede çatışacaksın yani ama aksine benim ailem de her şey derinlemesine konuşulur o kadar karışık o kadar çatışma var ki eşimin ailesi bana daha kolay geliyor. Sadece sıkılıyorum