Malesef genel olarak insanlar anlayışsiz iyi veya kötülükten bı şekilde yansityolar bize ben 9 senedir bekliyorum ve en acımasız şekilde yaşayanlardan biriyim bu süreci ilk başlarda kahroldum hemde nasıl güçlü durma çabaları etrafa bişi belli etmeme cabasi ve kendi icinde yaşamak boş bulduğunda içini dokercesine ağlamak hepsini yaşadım yaşıyorum da
İlk başta tektim. Şimdi basım kalabalık durumu baştan sona bile bile canimi yakmaya çalışan onca insan var ki etrafımda bazisii iyi niyet elinden gelmeden ince düşünmeden söylenen şeyler ama baziisi bildigin balyozla kafama vurmak gibi ama dedim ya onlar hemen sahip olmuş anlayamazlar bizi ya da eninde sonunda gebe kalmislar çocukları kucaklarında
Ben bı de aşırı duygusallık vardi siyah ya da beyazım yoktu ya en dipte ya en uçta yaşardım artık biraz daha alıştım
Nasıl düşüncegimi bilmeden hamilelik haberleri verilir ya da en son ben duyarim
Misal eltimin ilk hamileliğinde bize otrmaya gelmişti o zaman tek oturuyorduk
Evlendikten bir ay sonra hamile kaldı
Neyse bize geldi eşimin amcasi da bizdeydi
Kız canın ne cekiosa şöyle amcan alır falan ama gözume baka baka bende destekledim aynen şöyle falann
Sonra ikijci hamileligi en son öğrendim o da kızlarla hareket konuşmalar falan dedim ne oluyor dedi hamileyimn
Yani canm yaniyor ama kimse bilmiyor
Herkes çocuk ev bereketi neşesi falan
Çocuklar yaramazmis falan babane de dedi ki olmasaydı ne yapcaktiniz düdük gibi oturcakmiydiniz aricakmiydjiz çocuk diye biz de ordaydik
Yani ama kimse dusunmez
Bunların çocuğu yok aşırı aşırı sevmeyelim laf söylemeyelim falan diye herkes dışardan üzüldüm der senin için üzülür ama içini anlaticak ifade yoktur karşı tarafa
işe mi girsen acaba kafan dağılır
