Öyle tabiki.. Dün bi sohbet dinlemiştim.
Başımıza birşey geldiğinde neden ben niye benim başıma geliyor diye sorunca tecelliyatı bilmeden yarını bilmeden halktan geleni özümseyemeden başına gelenin kendi gibi bir öZne tarafından hesap soruyoruz dedi..
Yaratıcıdan geldiğini bilip teslim olduğumuz zaman tecelliyat ile imtahan olduğunu kabul edip sabrı öğrenirsiniz ve hayatın getirdikleri ile başa çıkmayı değil yaşamayı öğrenirsiniz dedi..
Çok mantıklı geldi.. Herşeyi sorguluyoruz herşeyi çözebilecek güçte ve kudrette görüyoruz… Bu da zorluyor..
O yüzden bıraktım.. Eşim olacağına inanmıyorum demen bile bi isyan diyor..
O yüzden inanmıyorum demeden başka şeyler demeye çalışıyorum