Evet canım birazda dinlenememek etki ediyor.
Bildiğin nefret derecesine geldim. Gördüğüm an hiç bişey yapmasa bile sinirlerim zıplıyo. Eşim gayet farkında ama oralı değil. Annesine anne pandemi var her hafta gelme diyebilir ama demiyor. Benim babam gelmiyor kv pişkini gelmesin doğru yapıyor yaza kadar idare etsin diyor. Onun kendi arabası varmış babam toplu taşımaya biniyormuş. Onda bişey yokmuş ona bulaşmazmış. Her hareketi beni gıcık etmek için sanki. Çocuk bana benzetilir yok hiç benzemiyor der, durur durur bana iğneleyici bişey söyler adı şaka olur. Psikolojik olarak çok zorluyor beni kendi evim dar oldu bana her hafta geleceği günün stresini yaşıyorum. Zaten sevmezdim ama doğumdan sonraki o tavırları nefret ettirdi.. Evime ikide bir geliyor gelme diyemiyorum sinirim iyice bozuluyor. Eşim benim aileme karşı çok iyi birazda o bağlıyor benim elimi kolumu ama benim ailemde eşime iyidir öyle densiz şeyler yapmazlar demezler.. Kadına ister laf sok ister surat yap yine bildiğini okuyor. İyice arsızlığı ele aldı. Benim evime bana sormadan gidip geliyor.
Allah yardımcın olsun canım.
Seninki gene anlıyormuş bak benimki onu bile yapmıyor. Kucağına alıyor oğlanı oğlan bana bakıyor çocuğa bakma o tarafa diyor kafasını çeviriyor. Ben çocuğa bakınca ne bakıyorsun hiç mi görmedin git içerde işin gücün varsa onu halletsene sen diyor. Bana durup durup büyüyünce çıkar bana gelir o babaannesini çok sevecek diyor. 2 3 yaşına gelsin bana ver bunu sen bi tane daha yap kardeşi olsun iyi olur diyor. Ben evladımı kimseye bırakamam dedim alış paylaşmaya diyor ne münasebetse. Oğlandan bahsederken öyle bi konuşuyor ki o anneside ben bakıcısıyım sanki. Benim oğlum aşağı benim oğlum yukarı ben benim oğlum deyincede hepimizin oğlu diyor. Birlikte yapmadık diycem bidahakine. Kahve yapar getiririm eşim yoksa eline sağlık bile demez. Evliliğimiz kötüye gidecek kadın yüzünden. Eşime çok kızıyorum çünkü bu kadar sevmediğimi göre göre uzak tutmadığı için.