Gece altı kere uyandı bebiş. Toplasan üç saat uyumadım. Sabah kahvaltısını hazırladım. Öğlen çorbasını içti. Yemeğini yedi, meyvesini yedi. Suyunu içip oyununu oynayıp uyudu.
Kahvaltiya gelen misafirler gitti.
Ev supuruldu mutfak toplandı bir kahve içildi.
Kızın odası toplandı.
Kurutma makinesindeki çamaşırlar katlanıp yerleşti.
Çamaşır makinesine yeni çamaşırlar atıldı. Oturma odasını bastan süpürcem. Balkonu açınca yine toz oldu.
Ben böyle böyle gidiyorum. Tertemiz deliricem yakında.
Beyefendi diyor ki ben temizliği filan yapıyormuşum ama görevim olduğu içinmiş. Sahiplenmiyormusum evi. Mutfağın kapisinin arkasında toz varmış. Kız astım olursa suçlusu kesinlikle benmişim. Buzdolabı dağınıkmış. Kahvaltiliklar bir rafta icecekler bir rafta dururmuş, en üst rafta da yoğurtlar süt ve salçalar.
Mutfak dolaplarının içleri silinmeliymis çünkü tabak almak için açıp kapanınca tozlanıyormuş . Işte benim hayatım.
ama eşim illaki oğlan da olmalı diyor kızların içinde kalmak istemiyormuş.güç birliği yaparız diye mi bilmem 
ama böyle olmasının da zararları var daha dün manavda yaşlı bir kadın o meyve sebze seçtiği pis eliyle kızımın yanaklarına dokundu.dokunmayalım dedim ben hemşireydim diyor ne alakaysa 
Korkar dedim.dediğim gibi de oldu ağlamaya başladı.bu da pek bir korkakmış diyip burun büküp gitti deli mi ne.bir de eğitimli olcak 
neyse ki çalınmamış helal paraymış 
ben de kızın bayramlığını kaybettim gece 12de fark ettim 
♀
mutsuz sonlar benlik değil 
