Herkese merhaba. 25 şubatta doğum yaptığımı yazmıştım. İyi dileklerde bulunan herkese çok teşekkür ederim. Geçtiğimiz bir hafta kızımla birbirimize alışma sürecimizdi. Biraz zorlansakta artık yoluna koyuyoruz yavaş yavaş.
Normal doğum yaptım. 24 şubat akşamı yemeğe misafirim vardı. Ama tabi misafirler görümcemler olunca beni yatırıp kendileri pişirdiler. Tüm gün ayaklarım iyice şişti. Yüzüm şişmişti. Bi ağırlık vardı zaten üstümde ama doğum beklemiyordum. Çamaşırım ıslanmıştı ama idrar kaçırma gibi değildi. Ter herhalde dedim çünkü suyun gelirse anlarsın demişlerdi. Bu yüzden bir saat içinde iki kere çamaşır değiştirdim. Sonra çok tuhaf bir his nasıl anlatsam bilmiyorum ama aşağıdan bir şey indiğini hissettim. Bir parça çıktı. Hemen gidip baktım hafif kanlı mukus. Sildikçe tekrar geldi. Eşimi çağırıp galiba kızımız geliyor dedim. O an panik başladı
Kv vardı bizde. Ben kv ve eşim hastaneye gittik. Misafiri evde bıraktık siz yemeğinizi yiyin çayınızı için dedik :)
Acilden giriş yapıp doğum katına geçtik. Nst bağlandım. On dakikada bir gelen sancılarım vardı. Ama ben bir şey hissetmiyordum. Doktor açıklık için muayene ettiğinde 4 cm açılman var dedi
Çantalarımı ne olur olmaz diye almıştım yanıma. Yatışım yapıldı. Hem eşim hem kv yanımda kaldılar. Kv ye git sen biz kalırız dedik ama gitmedi
İlk iş damar yolu açıldı. Lavman yapıldı.
Sürekli nst ve muayene derken gece 1 civarı içimde bir balon patladı. Gaz mı bebek mi tepti bu neydi derken su indi. Çok tuhaf bir histi. Baya baya aktı ama idrar gibi falan değildi. Çok daha fazlaydı. Doktoru çağırdık. Doktor biraz müdahele etti hepsini boşalttı. Aralıklarla sancılar geliyordu ama ben çok iyiydim. Epidural istedim. Gece iki gibi takıldı ama ilaç verilmedi. Saat üç buçukta açıklık 5 cm dediler. Saat dört gibi dayanamadım ağrılara ilaç istedim. Kendi kendime dedim ki akşamdan beri sadece 1 cm açıldıysa doğum yarın akşama anca yaparım.
Ama iki saat sonra tekrar kontrol edildiğinde 6-7 cm dediler. Bir saat dayanabildim. Tekrar epidural istedim.
Bir saat sonra yani saat yedide açıklık 9 cm dediler. Ben şok :)
Bu süreçte epidural ağrıları kesmedi. Sadece dayanılabilir bir seviyeye getirdi. Sancılar gelince yatmadım. Yürüdüm odamda. Çömel kalk yaptım. Kv elimi tuttu hep :)) sırtıma masaj yaptı. Eşim hiç ayrılmadı. Ebe vardı bir tane. Hep benimle ilgilendi. Pilates topu getirdi. Zıpladık. Kalça çevirdik :) sırtıma masaj yaptı ebe hep. Bu sancıları böyle birlikte karşıladık elele :)))
On cm açıklık olduğunda bebek başını basınçla aşağıya indirmemiş. Hala yolu vardı. İşte bu hareketlerle bebeği indirdik. Doktorum sancı geldiğinde çömel ve ıkın dedi. Sürekli tuvalet ihtiyacım olmuştu. Ama yapamıyorum tabi. İnce bir hortum idrar yerine takılarak mesane boşaltıldı ki bebek inebilsin. Böyle böyle yaparak saat sabah sekiz buçukta doğumhaneye girdim.
Ebecim sağolsun. Mezdeke açıp göbek attık. Hemşireler vs geldi müziği duyan geldi
Sancılar çok çok sıklaştı. Sancı geldikçe ittir aşağıya dediler. Her söyleneni yaptım.
Yarım saat böyle geçti. Masaya yatırdılar. Epidural etkisi çoktan geçmişti ama hareketli olduğum için daha iyiydim. Masada yine ebe vardı yanımda. Ikındım sancı geldikçe. Saçlar görününce doktoru aradılar. Eşimi çağırdılar. Eşim elimi tuttu. Ağzım çok kurudu. Hayatım boyunca böyle kuruluk yaşamadım. Dilim dişlerime yapışıyordu. Eşim elinde şişeyle ve pamukla dudaklarımı ıslattı. Su içmedim mide ve mesaneyi doldurmak istemedim bebeğe yer açılsın diye. Sancı arası rahatlıyordum. Sohbet ediyorduk. Kahkahalar atıldı hep. Benim yüzüm hep gülüyordu. Sancı gelince sadece kenarlardan destek alıp ittirdim. Yarım saat masada kaldım. Bebeğim geldi hemen göğsüme koydular. Çıktığı an sancı bitiyor. Mucize gibiydi.
Biraz kızımla bakıştık. Muayenesi yapılıp geri verdiler. Geri alıp götürdüler. Eşimi dışarı çıkardılar.
Geldik eeeen güzel kısımına. Plasentanın çıkışı. Yok böyle bir rahatlama :)))
Sonrası dikiş faslı. Biraz doktorum kesti. Biraz ben yırtmışım zorlarken. Kaç dikişim var bilmiyorum. Kesildiğini hissettim ama acı olarak değil. Çok ilginçti. Dikişleri de hissettim acısız olarak. Yarım saati sancı bekleme, yarım saati doğum ve dikiş olarak toplamda bir saatte çıktım.
Odamda kızım beni bekliyordu. Hemen emzirdim :)) ertesi sabah taburcu olduk.
Bugün sekizinci gün. Dikişlerim acıyor. Vagi norm isimli bir krem aldık. Günde 3-4 sürüyorum. Her wc sonrası batikonla pansuman yapıyorum. Bazı geceler açık bırakıp yatıyorum ki kurusun iyice.
İlk başlarda gaz sorunu yaşadık. Ama haftasına doğru ikimizde rahatladık. Düzene girdi gaz kaka olayları :) sütüm zamanla indi. İlk etapta birkaç gün mama verdik. Kv çok severim ama çok bunalttı çocuk aç diye diye.
Çok uzattım farkındayım :) çok güzel bir deneyimdi doğum benim için. Ömrüm boyunca ebemi ve doktorumu minnetle anacağım. Eşim her an yanımdaydı. Elimi hiç bırakmadı. Hala pansumanlarımı o yapar
Kolaylığını ben morale bağlıyorum. Çok keyifliydim. Acı çektim evet ama o acıların bir sebebi vardı. Her sancı o mutlu kavuşmaya bir adım daha yaklaştırdı bizi. Bunun bilinciyle bağırıp ağlamadım sadece sabırla an’ı yaşadım. Korkmadım. Vücuduma ve içgüdülerime güvendim. Çok dua ettim. Sancıları dua ede ede karşıladım. Verebileceğim tek tavsiye budur. Kendinize güvenin. Gerisini vücudunuz hallediyor :) Allah hayırlısıyla kurtulmayı nasip etsin herkese.
ne sanci ne acilma hic bi sey yok psikoljm o kadar bozuk ki
saglikli olsunlarda. 
