Canım k.bakma anca yazabildim ☺
2 yaş sendromu için öneriler
Öncelikle her çocuk farklıdır bu sebeple ben kendi çocuklarım üzerinden bilgilendirme yapacağım sizde durumlar farklı olabilir. Uyan yerleri alın gerisinde kendi annelik iç güdülerinizi dinleyin
Sabır
İhtiyacımız olan şey bolca sabır. Bu günlerin geçici olduğunu unutmamak gerekiyor. Tünelin sonundaki ışığa odaklanalim
Çocuklar bizim
sözümüzü dinlemiyor ve saatlerce ağlayıp inatlasiyor olabilirler ama bu durumda sakinligimizi korumazsak süreç daha çok uzayacaktır. Biz de insanız tahammül edemiyoruz anlıyorum ama çocuklar bizim tepkilerimizden öğrendiği için öfke anında bagirirsak veya vurursak aynısını o da ogrenip yapacaktir.
Annelerde gördüğüm bir hata da çocuğu tehdit etmek. ağlarsan giderim annen olmam şeklinde sözler söylenince çocuklar daha güvensiz oluyor. Hiç bir çocuk annesizlikle terbiye edilemez. Aksine ağladığı zaman daha çok sevgiye ilgiye ihtiyacı var demektir. Kucaklayıp sakin ol ben yanındayım dersek süreç daha hızlı gececektir. Şuan konuşma konusunda yeniler ama biraz daha iletişim kuracak yaşa gelince kriz anında sakince yere oturup biliyorum şuan üzgünsün/öfkelisin ama sakinlesince gel sarılalım konuşalım diyerek beklemek de hızlı çözüm oluyor. Önceleri abisinin ağlama krizine tahammül edemediğim için ağlaman bitince gel diyerek odada yalnız bırakıyordum ama bu durumda mesele uzadıkça uzuyordu. Şimdi artık yaşı da büyüdüğünden belki çok daha kısa sürüyor bu şekilde yaklaşınca.
Tutarlı olmak
Bu da yine önemli bir konu. Mesela çocuğa bir agladiginda şekeri veriyorsak diğer agladiginda vermiyorsak sınırları öğrenemez. O yüzden çocukla ilgilenen kim varsa kurallar esnemeden uygulamak gerek. Özellikle kurallar konusunda her iki ebeveynin ortak tutum sergilemesi çok onemli. Zaten bu dönem aslında çocuğun dünyada kendi sınırlarını çizdiği bir dönem. O yüzden sabrımızı zorluyorlar aslında
kurallara karşı gelseler bile aslında kurallar onları güvende hissettiriyor ve kuralları seviyorlar.
Yine uzmanların da çok söylediği gibi eğer ki kriz anında susturmak için istediği şeyi yapıyorsak bu çocuğa ağlayarak istediğimi elde ederim algısı oluşturur. Yapılacaksa bile sakinleştikten sonra yapmak gerekiyor.
Bir diğer mesele de kurallari baştan konuşmak. Mesela parka gittiniz ve elinizi birakip yola doğru koşmaya başladı bu durumda ona kizmanizin hiç bir hükmü yok ama eğer evden çıkmadan parka gidince elimi birakmamalisin yola kosmamalisin bu senin için tehlikeli olur tamam mı diye kuralı söyleyerek anlasirsaniz daha sonra parkta yine aynı hareketi yaparsa evden çıkmadan ben sana bunları soyledim diyerek kuralı hatirlatabilirsiniz. Hala daha devam ediyorsa işte o zaman madem kurala uymuyorsun o zaman eve gidiyoruz dersiniz. Ağlasa da bir dahaki sefere sizin kural konusunda katı olacağınızı bildiği için aynı şeyi yapmayacaktır. Kısacası kurallarin mantığını ona açıklamanız lazım ki o da kabullensin. Yoksa diyelim eline cam bardak aldı ve siz de hiç bir şey söylemeden onun elinden aldınız tabi ki sinirlenip ofkelenecek. Onun yerine bunu elinde tutman tehlikeli, düşerse kırılır bir yerine batabilir sana zarar verebilir. O yüzden masaya koyalım falan şeklinde açıklayın. Başta yine olay çıkaracak ama zamanla kurala alisacaktir. Siz ona saygı duyup büyük gibi muamele ettikçe o da ona göre davranır. Bebek değiller artık ☺
Dikkat dağıtmak
Bu taktik başlarda işe yarayacak ama ilerleyen zamanlarda bu da kesmeyecek önce onu söyleyeyim
Ağlama anında direkt kucağa alıp başka odaya gidip camdan dışarı bakıp hav hav nerde miyav nerde falan diyorsunuz hemen unutuyorlar
yerlere yattığı zamanda lay lay lay diyerek geziniyormus gibi yapıp ah ayağım takıldı diyerek sakaciktan ayağımı karnına filan dokundurunca gülme krizine girer unuturdu Salih
Şarkı söylemek de yine dikkat dağıtmak için kullanılabilir. Ya da aynaya bakmak da dikkatini dağıtıyor. İnatlasmak yerine unutturmaya çalışın.
Mesela bez değişirken yüzüne örtü atıp aaa oğlum nerde falan dediğim zaman o durumu kavrayana kadar bezini degisebiliyorum ya da bebek şarkılarından birini söylüyorum bana en az 20 sn kazandırıyor hızlıca degisiyorum
Giyinirken de yine oyuna ceviriyorum. Aaa oğlumun eli nerdeymis burdaymis ayağı kaybolmuş falan derken giyiniveriyor
bazen de elimi pantolondan içeri sokup kukla gibi yapıyorum onu da anlayana kadar giyinmiş oluyor. Bir de sevimli dostların şarkısı var giyinmeyle ilgili onu da söylüyorum hoşuna gidiyor.
Aslında mesele biraz da her şeyi kendi başlarına yapmak istemeleri. Kıyafet seçimini kendi yapınca daha çok hoşuna gidiyor. 5-10 dk anne bakk diye cicisini gösteriyor
Görev verin
Çocuklar her şeyi oyun olarak algılıyor. Tamam siz hemen iki dakikada işleri bitirmek istiyorsunuz belki ama o da süpürgeyi tutmak istiyor ya da çamaşırı makineye atmak istiyor ve işler 3 saati buluyor biliyorum
ben çözümu süpürge açtığımda onun da eline şarjlı süpürgeyi vermekte buldum. Çamaşırı zaten hep ikimiz yapıyoruz
yerleri viledalarken de sopayı birlikte tutuyoruz hoop ileri hooop geri diye diye oyun gibi siliyoruz. Tek bulasiga çözüm bulamadım onu da abisiyle oynarken ya da uyurken hallediyorum.
Bunun dışında da şunu getir bunu götür diye ufak görevler verince çok mutlu oluyorlar. Bunları boş bırakmamak lazım yoksa bize sarıyorlar
Şimdilik aklıma gelenler bu kadar ❤
