32 haftalık doğup 18 gün kuvezde kalmaktan başka önemli bı rahatsızlığının olmadı cumartesi sabahına kadar.
Cuma akşamı herşey yolundaydı eşimle beraber dükkanda duruyorum artık ben iki kızım biri gülsüm biride 5 yaşını dolduran kızım Zeynep kreşe başladılar bu sene. Oğlum ilkokul 4 e gidiyor.
Cuma akşamı yemeğimizi çayımızı vs içtik gece 11 gibi yatırdım ben çocuklari.
Sabah 8 gibi gülsüm uyandı anne cisim geldi dedi yaptırdım sizin yatağa yatcam dedi yatırdım sonra onu. Hafif ateşi var gibiydi ölçtüm ateşi 38 kalktım yataktan aradan biraz zaman geçti ölçtüm yine 37_37 buçuk arasiydi tam hatirlayamiyorum. Düştü diye çıktım odadan yatsın dedim. Kvalideler yine Ankara'ya gidiyorlardı bize uğradı kapıdan vedalaştık. Kapıyı kapattım gulsume bakayım dedim. En son baktığımda 15 dj anca gecmistir. Kapıdan adımımi atar atmaz aşırı sesli bı hırıltı duydum gulsume bir kostüm ağzı burnu köpük içinde sırt üstü yatiyor pelte gibi olmuş çocuk sadece hırıltı var başka yaşam belirtisi yok. Bağıra bağıra odadan çıkardım eşim koştu hemn o aldı ambulansi beklemeden hemen hastaneye koştuk hastane çok yakın 5 dkdan bile az. Gülsüm daha da kötü oldu 3 kez diazem verdiler bana mısın demedi. Daha da kaisldi el ayak döndü dilini dahi duzeltemiyorlar aspire edip solunumu açacaklar ama nafile. Ambulans başka hastaneye götürmeye bile cesaret edemedi. İyice açılınca artık hemen götürüldü. Ama hala kendinde değil. Yarım saat sonra kendine gelebildi yani kasılması geçti kendi başına solunumu az da olsa basladi. Sonra daha iyi olunca artık servise yatırdılar bizi. Solunumu daha iyi oldu. 8 saat sonra falan gözlerini acabildi başladı konusmaya. Havale gecirmisiz 37 derece atesle. Ömrümden ömür gitti Allah dusmanimin başına vermesin ins. Gidip geldi resmen çocuğum.
Daha önceki hastalıklarda 39 .3 ateşleri bile görmüştük. İlk defa böyle birşey deldi başıma.
Şimdi artık ateşimiz 37 bucugu geçmeyecek baktık dusuremiyoruz hemen acile.
Pazar sabahı hastaneden çıkış yaptık benim kızım sanki yürümeyi unutmuş ya da yeni yürümeyi öğrenmiş gibi sendeliuordu sürekli hafta sonu olunca devlette Dr yok olsada doktor hep gözünün ucuyla bakınca pazartesi sabahı başka Dr ye götürdüm. Orda bı kaç test yapıldı meğer bı de domuz gribine yakalanmış. Öğleden sonra da çocuk norolojisine goturdum gerçekten havalemi ne dir ne değildir iyice araştırmak için eeg ve mr istedi bizden 18 Şubat'ta onlar cekilcek. Birde dün dizlere vurunca refleks olarak diz oynar ya gülsüm de o yok. Bu domuz gribnin etkisde olabulirmis ama Dr sağlama almak istedi yarın yine goturecegim yine muayene edecek Dr. Şuan için yürümesi baya düzeldi çok hafif arada sendeliyor.
Ayrıca yine yarın tekrar bı çocuk doktoruna hoca ya ccikartacagim ciğerlerine iyice bı bakılsın.
Müthiş bı korku yaşadık. Verilmiş sadakamiz varmış Allah bize bağışladı yavrumuzu.
Ben biraz daha geç girsem odaya daha da kötüsü olabilirdi.
Eşimle nöbetleşe bakıyoruz geceleri. Ateşi gün içinde 1_3 defa anca çıkıyor pek yok 37.2 yi görünce hemen ateş düşürücü veriyoruz. Sürekli ateş olcuyiruz.
Bütün hayatimiz değişti şuan için. İns bı daha yaşamayız 6 yaşında kadar havale riskiyle yaşamak çok zor olacak.
Böyle işte arkadaşlar. Aklımın ucundan dahi geçmez 37 de havale olcagi ve 3 bitti bu saatten sonrada havale olma olasılığı azaldı diye düşünürdüm.
Ama olabiliyormuş demekki