Ben de :/ temizliğe sarıyorum hemen
26 yaşındayım. 3 senedirde evliyim
bu sene ygsye girmeyi düşünüyorum. kardeşimde gircek. bana edebiyat tarih coğrafya biyoloji kimya çalış ezber yap diyo
henüz kitap falan almadım napcam bilmiyom ben ya. eşimde çok destekliyo ilk evlendiğimiz zaman gir sınava oku dedi yapmadım sanırım hayatımda pişman olduğum tek şey bu olsa gerek
bi yardımcı olun şu ablanıza
Yeriimkızlar hiç sınava girmedim
ben sana yazıcam ama şimdi ev işi yapmam lazım. Sen de hedefin nere hangi bölüm istiyorsun onları yaz :) bilmiyomYeriim
kardeşim sıkı çalış hemşireliğe gir o zaman dedi ama onuda yapabilirmiyim bilmiyorum. bi kardeşimde ilahiyat okuyo açıktan oda ilahiyat da yapabilirsin hemşirelikte diyo. istanbulda yaşıyorum hemşirelik okulları kaç puandır nerde var hiç bilmiyorum. aslında burda avcılarda veterinerlik var ama sanırım daha okadar oynatmadım. baktım 5 seneymişmrb bende 1.5 senedr evliyim ve hamileyim 2015 ünv sınavına gircem eğer çocuğun falan yoksa dersaneye gtmen en mantıklısı şahsen hamile olnmasaydım bende gtcektimkızlar hiç sınava girmedim
ahh canım benim benimki düşmeseydi bende hamile olcaktım
okadar büyük bişey istemiyorum canım ya
anladım o zaman aöf falanmı düşünüyosun istnblda puanlar baya yüksek sağlık bölümleri zaten heryerde yüksek.ha birde bidaha hamile kalırsan hazırlanmayı bırakcakmısınahh canım benim benimki düşmeseydi bende hamile olcaktım
o yüzden pek dershaneye gitmeyi düşünmedim açıkcası
canım ben iki düşük yaptım. şuan araştırılıyo anca toparlamaya başladım. nisana kadar beklemeyi düşünüyorum. sınavda marttaymış. benim için aöf yada eeeennnn fazla meslek yüksek okulları olur diye düşünüyorum
eğer becerip iyi bi okul tutturursam özellikle hemşirelik meslek yüksek okulu gidemesem bile dondururum diye düşünüyorum. hayalimdi çünkü
kardeşimle oturdum geometriye baktık beraber okul zamanında çözemediğim soruları şimdi çözüyorum baya baya
maşşallah canım Allah nazardan saklasın
Ben bu sene 4. kez hazırlanacağım, o yüzden çok stresliyim haliyle. 
canım ben on sene önce liseden mezun oldum 10 senedir o kadar sıkıntılar yaşadım ki burada hepsini anlatamayacağım fakat bil ki 10 senedir gerek şanssızlıklardan gerekse özel sebeplerden dikiş tutturamadım hayatımda. ben 27 yaşındayım ve bu sene bende hazırlanacağım tekrar össye girmek gibi bir niyetim yokken 2 haftadır büyük bir hırsla bu sınava hazırlanıyorum inşalah çok hayal ettiğim ,lisede sözele geçmeme sebep olan bölümü okumak istiyorum aslında şunu demek istiyorum daha 20li yaşların başındasın güzel kardeşim sen diyorsun ya hayat bana pek iyi davranmadı ben zamanında 3 kere sınava girdim hiç istemeyerek aile zoruyla tarih bölümüne girdim 1 sene zor dayandım eve döndüm 1 sene tekrar hazırlanıp sınava gidim aöf kamuyu kazandım 4 sene evde asosyal bir şekilde ders çalıştım kpssde kullanmak için 4 kere kpss ye girdim tam 10 senedir ben aynı derslere çalışıyorum ama yine olmadı olmadı olmadı şimdi diyeceksinki sen yine kazanmışsın diceksin şimdi kazanırsan üçüncü üni olacak diceksin ama canım beni gıçı kırık bir sekreterliği bile layık görmediler bana o kadar emeğin karşılığı çay getir götür ondada deneyim istedikleri için sinirden ağladım ve bu sınava girmeye karar verdim bu yaşımda. inan durumu senden benden çook daha zor olanlar var senin psikolojik desteğe değil kafayı dinlemeye ihtiyacın var yorgunsun sadece ama erken yorulmuşsun imkanın varsa kısa süreli evden uzaklaş çık dışarı nefes al ve derhal kendine bir hedef bir amaç belirle başaracağına inan ve otur masaya gerisini de allaha bırak allah emeklerimizi boşa çıkarmayacak inanıyorum ben sen de inan başarılar diliyorum sana :)Kızlaaaar selam
Lise sonda, okul ve dershane problemleri yüzünden doğru düzgün hazırlanamadım. Ben de hedefim büyük diye seneye hazırlanırım diye bıraktım.
Sonraki sene babam vefat etti, ondan sonra da çalışma grafiğim hızla düştü ve bir sürü stres yaşadım, hatta şehir bile değiştirdim, yani o sene de kaldı.
Geçen sene de illa dershaneye gitmeden de hazırlanırım diye düşünüp yazılmadım dershaneye, dolayısıyla bir türlü çalışma disiplini edinemedim ve biraz da önceki seneden kalma sıkıntılar eklenince o sene de batırdım. Evden bile çıkmayan bir psikopata dönüşmüştüm resmen.
Ve bu sene... Bütün hayallerim birer birer yok olurken artık o hayalperestliğim kalmadı. Hiç iyi şeyler düşünemiyorum. Neredeyse boşa yaşıyorum gibi bir his geldi içime. Artık hedefler kurmak yerine günlük yaşıyor gibiyim ve bu da bana sıkıntı veriyor. Neresi gelirse gideceğim zaten hayat boş gibi düşünüyorum falan, çok fenayım.
Dershaneye yazıldım, bu ikinci hafta. Herkes benden 2 yaş küçük, kendimi iyice kötü hissetmeye başladım. Bir yıl niye daha harcayayım diye düşünenler benden 2 yaş küçükken, ben orada yıllarca aynı konuları işleyip duruyorum.
Aslında kötü bir öğrenci değilim, en çok da bu yüzden kızıyorum kendime. Doğru düzgün çalışsam 400'den aşağı almam ama çalışma konusunda sorun yaşıyorum çünkü sıkıntılar peşimi bırakmıyor. Bu sene de böyle sıkıntı yaptım. Bir türlü konsantre olamıyorum. Geçen gün sınav olduk ve benim sürekli aklımda şöyle şeyler dolaşıyor; "Bu konuları da 40 defa gördüm ama hala açıp yüzünü bakmamışım, dolayısıyla hala bilmiyorum. Ben burada ne yapıyorum?" gibiyim. Sonra ne kadar çalışırsam çalışayım o yüksek hedeflerime ulaşamayacağım aklıma geliyor ve iyice sıkıntı yapıyorum.
Sizce psikolojik destek mi alsam? Nedense hiç böyle şeylere giresim de yok... Şimdi kim doktora falan gidecek püff...
Aslında genel olarak iyimser ve neşeli biriyim ama neden böyle oldu anlamıyorum. Sanki hayat ben yapmadığım halde kötü bir şekilde gitmek için elinden geleni yapıyor.
O kadar sıkıntıyla doldum ki sıkıntıları önemsemeyi bile bıraktım, bazen kendimi bomboş buluyorum, hiçbir şey düşünemez haldeyim...
Kusura bakmayın kızlar çok doldum
Kızlaaaar selam
Lise sonda, okul ve dershane problemleri yüzünden doğru düzgün hazırlanamadım. Ben de hedefim büyük diye seneye hazırlanırım diye bıraktım.
Sonraki sene babam vefat etti, ondan sonra da çalışma grafiğim hızla düştü ve bir sürü stres yaşadım, hatta şehir bile değiştirdim, yani o sene de kaldı.
Geçen sene de illa dershaneye gitmeden de hazırlanırım diye düşünüp yazılmadım dershaneye, dolayısıyla bir türlü çalışma disiplini edinemedim ve biraz da önceki seneden kalma sıkıntılar eklenince o sene de batırdım. Evden bile çıkmayan bir psikopata dönüşmüştüm resmen.
Ve bu sene... Bütün hayallerim birer birer yok olurken artık o hayalperestliğim kalmadı. Hiç iyi şeyler düşünemiyorum. Neredeyse boşa yaşıyorum gibi bir his geldi içime. Artık hedefler kurmak yerine günlük yaşıyor gibiyim ve bu da bana sıkıntı veriyor. Neresi gelirse gideceğim zaten hayat boş gibi düşünüyorum falan, çok fenayım.
Dershaneye yazıldım, bu ikinci hafta. Herkes benden 2 yaş küçük, kendimi iyice kötü hissetmeye başladım. Bir yıl niye daha harcayayım diye düşünenler benden 2 yaş küçükken, ben orada yıllarca aynı konuları işleyip duruyorum.
Aslında kötü bir öğrenci değilim, en çok da bu yüzden kızıyorum kendime. Doğru düzgün çalışsam 400'den aşağı almam ama çalışma konusunda sorun yaşıyorum çünkü sıkıntılar peşimi bırakmıyor. Bu sene de böyle sıkıntı yaptım. Bir türlü konsantre olamıyorum. Geçen gün sınav olduk ve benim sürekli aklımda şöyle şeyler dolaşıyor; "Bu konuları da 40 defa gördüm ama hala açıp yüzünü bakmamışım, dolayısıyla hala bilmiyorum. Ben burada ne yapıyorum?" gibiyim. Sonra ne kadar çalışırsam çalışayım o yüksek hedeflerime ulaşamayacağım aklıma geliyor ve iyice sıkıntı yapıyorum.
Sizce psikolojik destek mi alsam? Nedense hiç böyle şeylere giresim de yok... Şimdi kim doktora falan gidecek püff...
Aslında genel olarak iyimser ve neşeli biriyim ama neden böyle oldu anlamıyorum. Sanki hayat ben yapmadığım halde kötü bir şekilde gitmek için elinden geleni yapıyor.
O kadar sıkıntıyla doldum ki sıkıntıları önemsemeyi bile bıraktım, bazen kendimi bomboş buluyorum, hiçbir şey düşünemez haldeyim...
Kusura bakmayın kızlar çok doldum