Slm kızlar işte benim doğum hikayem ayın.dt: 04.12.2012 kilo;2538 boy:47cmÜçündeki kontrolumde bebeğimin sıyunun iyice bittiğini ve artık riske atamayız dedi doktorum ve ayın dörtüne sezaryen için randevu aldık eve geldim duş aldım eşyalarımı hazırladım eşim geldi o gece heycandan nası geçti hatırlamıyorum sabaha karşı namaza kalktım eşim uyandı hazırlandık başladık beklemeye saat 8.30 da evden çıktık hastane gittik annemler gelmişti bile biz eşimle yatış işlemlerini yapmaya gittik oda numaramızı öğrendik annemlerle beraber çıktık odaya biraz sonra hemşire geldi ameliyat kıyafetleri getirdi giyindim başladık bellemeye ama o kadr heycanlıyımki sürekli dua okuyorum eşim fotomu çekiyo annemler beni sakinleştirmeye çalışıyo derken saat 10.30 oldu ve hemşireler geldi gidiyoruz artık dediler gözlerim doldu bi anda hem mutluyuö hem tedirgin eşime sakin gözlerime bakma aglarım dedim beni asansöre bindirdiler tam o anda babamı gördüm gözleri dolmuş bana bakıyodu aglamak üzereydim ama sürekli dua okudum aglamayım diye ameliyathaneye indik herkes güler yüzle hoşgeldin diye beni sakînleştîryolar ameliyat masanına yattım kolundan damar yolu açtılar tansiyon aleti takıldı önüme perde çektiker karnımı açtılar benim gözüm doktorumu arıyo tabî o sırada doktoruö geldi nasılsın betülvüm dedi iim ama korkuyorum dedim hiç korkma hemen bitcek dedi karnıma baticon sürdüler sondanı takcam dedi bayıldıjtan sonra taksanız dedim olmaz bebek narkozdan etkilenmesîn diye bütün hazırlıkları yaptıktan sonra bayıltıcaz seni dedi korktuyorum ama dedim doktoruma güldü hiç hissetmiceksin dedi bacaklarımı ayırdım işye bıtti dedi kızlar hiç korkmayın hiçbişey hissetmiyosunuz sonra karnıma örtü örttüler sonrasını hatırlamıyorum sonra uyandım bi odadayım hemşîreler var karnım acıyo ama niye acıdıgını anlamaya çalışıyorum sonra hatırladım kızım dedim gayet iyi dediler küveze girdimî dedim evet dediler ne kadar durcak dedim sonra yine bayılmışım yukarı çıkarmışlar odaya giderken uyandım annemler yanımda annem aglıyo kızım diyorum çok ii dediler güzelmi saçı varmı diye sorular sormuşum yarım yamk hatırlyorum gözlerim eşimi arayı bu arada yasin berde dedim bebeğin yanında derken eşim geldi beş dk sonra kızımı getirdile Allahım dünyanım en güzel anıydı minicik bi kız agladım o an hemşire yanıma getirdi kızımı kokladım öptüm eşim oanların fotografını çekmiş hep işte benim hikayem bu kadar kızlar inş sizde hayrla kucaklarınıza alırsınız kuzularınızı
Slm kızlar işte benim doğum hikayem ayın.dt: 04.12.2012 kilo;2538 boy:47cmÜçündeki kontrolumde bebeğimin sıyunun iyice bittiğini ve artık riske atamayız dedi doktorum ve ayın dörtüne sezaryen için randevu aldık eve geldim duş aldım eşyalarımı hazırladım eşim geldi o gece heycandan nası geçti hatırlamıyorum sabaha karşı namaza kalktım eşim uyandı hazırlandık başladık beklemeye saat 8.30 da evden çıktık hastane gittik annemler gelmişti bile biz eşimle yatış işlemlerini yapmaya gittik oda numaramızı öğrendik annemlerle beraber çıktık odaya biraz sonra hemşire geldi ameliyat kıyafetleri getirdi giyindim başladık bellemeye ama o kadr heycanlıyımki sürekli dua okuyorum eşim fotomu çekiyo annemler beni sakinleştirmeye çalışıyo derken saat 10.30 oldu ve hemşireler geldi gidiyoruz artık dediler gözlerim doldu bi anda hem mutluyuö hem tedirgin eşime sakin gözlerime bakma aglarım dedim beni asansöre bindirdiler tam o anda babamı gördüm gözleri dolmuş bana bakıyodu aglamak üzereydim ama sürekli dua okudum aglamayım diye ameliyathaneye indik herkes güler yüzle hoşgeldin diye beni sakînleştîryolar ameliyat masanına yattım kolundan damar yolu açtılar tansiyon aleti takıldı önüme perde çektiker karnımı açtılar benim gözüm doktorumu arıyo tabî o sırada doktoruö geldi nasılsın betülvüm dedi iim ama korkuyorum dedim hiç korkma hemen bitcek dedi karnıma baticon sürdüler sondanı takcam dedi bayıldıjtan sonra taksanız dedim olmaz bebek narkozdan etkilenmesîn diye bütün hazırlıkları yaptıktan sonra bayıltıcaz seni dedi korktuyorum ama dedim doktoruma güldü hiç hissetmiceksin dedi bacaklarımı ayırdım işye bıtti dedi kızlar hiç korkmayın hiçbişey hissetmiyosunuz sonra karnıma örtü örttüler sonrasını hatırlamıyorum sonra uyandım bi odadayım hemşîreler var karnım acıyo ama niye acıdıgını anlamaya çalışıyorum sonra hatırladım kızım dedim gayet iyi dediler küveze girdimî dedim evet dediler ne kadar durcak dedim sonra yine bayılmışım yukarı çıkarmışlar odaya giderken uyandım annemler yanımda annem aglıyo kızım diyorum çok ii dediler güzelmi saçı varmı diye sorular sormuşum yarım yamk hatırlyorum gözlerim eşimi arayı bu arada yasin berde dedim bebeğin yanında derken eşim geldi beş dk sonra kızımı getirdile Allahım dünyanım en güzel anıydı minicik bi kız agladım o an hemşire yanıma getirdi kızımı kokladım öptüm eşim oanların fotografını çekmiş hep işte benim hikayem bu kadar kızlar inş sizde hayrla kucaklarınıza alırsınız kuzularınızı
Slm kızlar işte benim doğum hikayem ayın.dt: 04.12.2012 kilo;2538 boy:47cmÜçündeki kontrolumde bebeğimin sıyunun iyice bittiğini ve artık riske atamayız dedi doktorum ve ayın dörtüne sezaryen için randevu aldık eve geldim duş aldım eşyalarımı hazırladım eşim geldi o gece heycandan nası geçti hatırlamıyorum sabaha karşı namaza kalktım eşim uyandı hazırlandık başladık beklemeye saat 8.30 da evden çıktık hastane gittik annemler gelmişti bile biz eşimle yatış işlemlerini yapmaya gittik oda numaramızı öğrendik annemlerle beraber çıktık odaya biraz sonra hemşire geldi ameliyat kıyafetleri getirdi giyindim başladık bellemeye ama o kadr heycanlıyımki sürekli dua okuyorum eşim fotomu çekiyo annemler beni sakinleştirmeye çalışıyo derken saat 10.30 oldu ve hemşireler geldi gidiyoruz artık dediler gözlerim doldu bi anda hem mutluyuö hem tedirgin eşime sakin gözlerime bakma aglarım dedim beni asansöre bindirdiler tam o anda babamı gördüm gözleri dolmuş bana bakıyodu aglamak üzereydim ama sürekli dua okudum aglamayım diye ameliyathaneye indik herkes güler yüzle hoşgeldin diye beni sakînleştîryolar ameliyat masanına yattım kolundan damar yolu açtılar tansiyon aleti takıldı önüme perde çektiker karnımı açtılar benim gözüm doktorumu arıyo tabî o sırada doktoruö geldi nasılsın betülvüm dedi iim ama korkuyorum dedim hiç korkma hemen bitcek dedi karnıma baticon sürdüler sondanı takcam dedi bayıldıjtan sonra taksanız dedim olmaz bebek narkozdan etkilenmesîn diye bütün hazırlıkları yaptıktan sonra bayıltıcaz seni dedi korktuyorum ama dedim doktoruma güldü hiç hissetmiceksin dedi bacaklarımı ayırdım işye bıtti dedi kızlar hiç korkmayın hiçbişey hissetmiyosunuz sonra karnıma örtü örttüler sonrasını hatırlamıyorum sonra uyandım bi odadayım hemşîreler var karnım acıyo ama niye acıdıgını anlamaya çalışıyorum sonra hatırladım kızım dedim gayet iyi dediler küveze girdimî dedim evet dediler ne kadar durcak dedim sonra yine bayılmışım yukarı çıkarmışlar odaya giderken uyandım annemler yanımda annem aglıyo kızım diyorum çok ii dediler güzelmi saçı varmı diye sorular sormuşum yarım yamk hatırlyorum gözlerim eşimi arayı bu arada yasin berde dedim bebeğin yanında derken eşim geldi beş dk sonra kızımı getirdile Allahım dünyanım en güzel anıydı minicik bi kız agladım o an hemşire yanıma getirdi kızımı kokladım öptüm eşim oanların fotografını çekmiş hep işte benim hikayem bu kadar kızlar inş sizde hayrla kucaklarınıza alırsınız kuzularınızı
Herkese ii akşamlat kızlar bende doğum hikayemi paylaşmak istedim
15.12 2012 cinsiyet:erkek kilo:3 .00 boy : 48 cm
Cumartesi sabah ewimi temizleymek in annem ve yanına bi yardımcı alarak sabah saat 9 gibi bende olmalarını istemiştim annem temizlii kadını alıp sabah 8:45 gibi beni aradı geliyorum diye yataktan kalktım tam tuvaletin kapısını acıyordumki bacaklarımın arasından şarıl şarıl bişiyin aktıgını hissettim dondum kaldım tam o sırada kapı caldı annemler gelmişti kapıya doğru gittim hala suyum gelmeye dewam ediyordu annemleri içeri alıp tuvalete girdim nişanımda gelmişti doktorumu aradım hemen hastaneye gelmemi istedi eşimle birlikte hemn hastaneye gittik doktor muayene etti 2 cm açıklık oldugunu bebeğin kanala girdiğini dogumum başladıgını söyledi doğumun normal olacagını söyledi bende epidüral normal doğum yapmak istediğimi söyledim cumartesi günü oldugu için anestezi uzmanının saat 1.5 kadar hastanede oldugunu eşyalarımızı alıp hemen gelmemizi söyledi bizde hemen eşyalarımızı alıp geldik yatışımıZı yaptılar bana hemen lavma yapıp epidürali takmak için dığumhaneye aldılar epidüralin takılması biraz zorladı beni hiç kıpırdamamı söylediler aynı dediklerini yaptım ama en son sakın kıpırdamamı elektrik çarpması gibi bi his duyacagımı söylediler sedikleri gibi elektrik çarpması oldu ve bacagım reflex olarak yuları zıpladı ve anestesi uzmanı kızmaya başladı kıpırdamaman gerekliydi sen ikimzide tehlikeye attın die benim o sırada tansiyonum düştü gözlerim karardı bni hemen yatırdılar biraz kendime gelmemi beklediker sancıların sıklaşınca bize gaber verceksin biz epidüraline doz vericez agrışarını hafifleticez ama epidüralin kıpırdadıgın için tutmamış olabilir agrıların gecmesse tutup tutmadıgını anlıycaz dediler we beni odama götürüp suni sancı vermeye devam etyiler 4 saat suni sancı verdilr acılmama 2 cm den ileriye gitmedi suyum sürekli olarak gelmeye dewam ediyordu doktor hastanın suyu bitiyor bebeğin tehlikeye girdi hastaya hemen su serumu takın 1 saate ameliyata alıcam dedi ve 1 saat sonra kendimi ameliythanede buldum 20 dk sonra bebeğim dünyaya geldi kızlar 20 dkkada benim dikişlerim sürdü ve bebeğime kavustum cok şükür darısı inş sizin başınıza allah bu yolda kimseyî oyalamasın inş
Slm kızlar işte benim doğum hikayem ayın.dt: 04.12.2012 kilo;2538 boy:47cmÜçündeki kontrolumde bebeğimin sıyunun iyice bittiğini ve artık riske atamayız dedi doktorum ve ayın dörtüne sezaryen için randevu aldık eve geldim duş aldım eşyalarımı hazırladım eşim geldi o gece heycandan nası geçti hatırlamıyorum sabaha karşı namaza kalktım eşim uyandı hazırlandık başladık beklemeye saat 8.30 da evden çıktık hastane gittik annemler gelmişti bile biz eşimle yatış işlemlerini yapmaya gittik oda numaramızı öğrendik annemlerle beraber çıktık odaya biraz sonra hemşire geldi ameliyat kıyafetleri getirdi giyindim başladık bellemeye ama o kadr heycanlıyımki sürekli dua okuyorum eşim fotomu çekiyo annemler beni sakinleştirmeye çalışıyo derken saat 10.30 oldu ve hemşireler geldi gidiyoruz artık dediler gözlerim doldu bi anda hem mutluyuö hem tedirgin eşime sakin gözlerime bakma aglarım dedim beni asansöre bindirdiler tam o anda babamı gördüm gözleri dolmuş bana bakıyodu aglamak üzereydim ama sürekli dua okudum aglamayım diye ameliyathaneye indik herkes güler yüzle hoşgeldin diye beni sakînleştîryolar ameliyat masanına yattım kolundan damar yolu açtılar tansiyon aleti takıldı önüme perde çektiker karnımı açtılar benim gözüm doktorumu arıyo tabî o sırada doktoruö geldi nasılsın betülvüm dedi iim ama korkuyorum dedim hiç korkma hemen bitcek dedi karnıma baticon sürdüler sondanı takcam dedi bayıldıjtan sonra taksanız dedim olmaz bebek narkozdan etkilenmesîn diye bütün hazırlıkları yaptıktan sonra bayıltıcaz seni dedi korktuyorum ama dedim doktoruma güldü hiç hissetmiceksin dedi bacaklarımı ayırdım işye bıtti dedi kızlar hiç korkmayın hiçbişey hissetmiyosunuz sonra karnıma örtü örttüler sonrasını hatırlamıyorum sonra uyandım bi odadayım hemşîreler var karnım acıyo ama niye acıdıgını anlamaya çalışıyorum sonra hatırladım kızım dedim gayet iyi dediler küveze girdimî dedim evet dediler ne kadar durcak dedim sonra yine bayılmışım yukarı çıkarmışlar odaya giderken uyandım annemler yanımda annem aglıyo kızım diyorum çok ii dediler güzelmi saçı varmı diye sorular sormuşum yarım yamk hatırlyorum gözlerim eşimi arayı bu arada yasin berde dedim bebeğin yanında derken eşim geldi beş dk sonra kızımı getirdile Allahım dünyanım en güzel anıydı minicik bi kız agladım o an hemşire yanıma getirdi kızımı kokladım öptüm eşim oanların fotografını çekmiş hep işte benim hikayem bu kadar kızlar inş sizde hayrla kucaklarınıza alırsınız kuzularınızı
Herkese ii akşamlat kızlar bende doğum hikayemi paylaşmak istedim
15.12 2012 cinsiyet:erkek kilo:3 .00 boy : 48 cm
Cumartesi sabah ewimi temizleymek in annem ve yanına bi yardımcı alarak sabah saat 9 gibi bende olmalarını istemiştim annem temizlii kadını alıp sabah 8:45 gibi beni aradı geliyorum diye yataktan kalktım tam tuvaletin kapısını acıyordumki bacaklarımın arasından şarıl şarıl bişiyin aktıgını hissettim dondum kaldım tam o sırada kapı caldı annemler gelmişti kapıya doğru gittim hala suyum gelmeye dewam ediyordu annemleri içeri alıp tuvalete girdim nişanımda gelmişti doktorumu aradım hemen hastaneye gelmemi istedi eşimle birlikte hemn hastaneye gittik doktor muayene etti 2 cm açıklık oldugunu bebeğin kanala girdiğini dogumum başladıgını söyledi doğumun normal olacagını söyledi bende epidüral normal doğum yapmak istediğimi söyledim cumartesi günü oldugu için anestezi uzmanının saat 1.5 kadar hastanede oldugunu eşyalarımızı alıp hemen gelmemizi söyledi bizde hemen eşyalarımızı alıp geldik yatışımıZı yaptılar bana hemen lavma yapıp epidürali takmak için dığumhaneye aldılar epidüralin takılması biraz zorladı beni hiç kıpırdamamı söylediler aynı dediklerini yaptım ama en son sakın kıpırdamamı elektrik çarpması gibi bi his duyacagımı söylediler sedikleri gibi elektrik çarpması oldu ve bacagım reflex olarak yuları zıpladı ve anestesi uzmanı kızmaya başladı kıpırdamaman gerekliydi sen ikimzide tehlikeye attın die benim o sırada tansiyonum düştü gözlerim karardı bni hemen yatırdılar biraz kendime gelmemi beklediker sancıların sıklaşınca bize gaber verceksin biz epidüraline doz vericez agrışarını hafifleticez ama epidüralin kıpırdadıgın için tutmamış olabilir agrıların gecmesse tutup tutmadıgını anlıycaz dediler we beni odama götürüp suni sancı vermeye devam etyiler 4 saat suni sancı verdilr acılmama 2 cm den ileriye gitmedi suyum sürekli olarak gelmeye dewam ediyordu doktor hastanın suyu bitiyor bebeğin tehlikeye girdi hastaya hemen su serumu takın 1 saate ameliyata alıcam dedi ve 1 saat sonra kendimi ameliythanede buldum 20 dk sonra bebeğim dünyaya geldi kızlar 20 dkkada benim dikişlerim sürdü ve bebeğime kavustum cok şükür darısı inş sizin başınıza allah bu yolda kimseyî oyalamasın inş
Herkese ii akşamlat kızlar bende doğum hikayemi paylaşmak istedim
15.12 2012 cinsiyet:erkek kilo:3 .00 boy : 48 cm
Cumartesi sabah ewimi temizleymek in annem ve yanına bi yardımcı alarak sabah saat 9 gibi bende olmalarını istemiştim annem temizlii kadını alıp sabah 8:45 gibi beni aradı geliyorum diye yataktan kalktım tam tuvaletin kapısını acıyordumki bacaklarımın arasından şarıl şarıl bişiyin aktıgını hissettim dondum kaldım tam o sırada kapı caldı annemler gelmişti kapıya doğru gittim hala suyum gelmeye dewam ediyordu annemleri içeri alıp tuvalete girdim nişanımda gelmişti doktorumu aradım hemen hastaneye gelmemi istedi eşimle birlikte hemn hastaneye gittik doktor muayene etti 2 cm açıklık oldugunu bebeğin kanala girdiğini dogumum başladıgını söyledi doğumun normal olacagını söyledi bende epidüral normal doğum yapmak istediğimi söyledim cumartesi günü oldugu için anestezi uzmanının saat 1.5 kadar hastanede oldugunu eşyalarımızı alıp hemen gelmemizi söyledi bizde hemen eşyalarımızı alıp geldik yatışımıZı yaptılar bana hemen lavma yapıp epidürali takmak için dığumhaneye aldılar epidüralin takılması biraz zorladı beni hiç kıpırdamamı söylediler aynı dediklerini yaptım ama en son sakın kıpırdamamı elektrik çarpması gibi bi his duyacagımı söylediler sedikleri gibi elektrik çarpması oldu ve bacagım reflex olarak yuları zıpladı ve anestesi uzmanı kızmaya başladı kıpırdamaman gerekliydi sen ikimzide tehlikeye attın die benim o sırada tansiyonum düştü gözlerim karardı bni hemen yatırdılar biraz kendime gelmemi beklediker sancıların sıklaşınca bize gaber verceksin biz epidüraline doz vericez agrışarını hafifleticez ama epidüralin kıpırdadıgın için tutmamış olabilir agrıların gecmesse tutup tutmadıgını anlıycaz dediler we beni odama götürüp suni sancı vermeye devam etyiler 4 saat suni sancı verdilr acılmama 2 cm den ileriye gitmedi suyum sürekli olarak gelmeye dewam ediyordu doktor hastanın suyu bitiyor bebeğin tehlikeye girdi hastaya hemen su serumu takın 1 saate ameliyata alıcam dedi ve 1 saat sonra kendimi ameliythanede buldum 20 dk sonra bebeğim dünyaya geldi kızlar 20 dkkada benim dikişlerim sürdü ve bebeğime kavustum cok şükür darısı inş sizin başınıza allah bu yolda kimseyî oyalamasın inş
Herkese ii akşamlat kızlar bende doğum hikayemi paylaşmak istedim
15.12 2012 cinsiyet:erkek kilo:3 .00 boy : 48 cm
Cumartesi sabah ewimi temizleymek in annem ve yanına bi yardımcı alarak sabah saat 9 gibi bende olmalarını istemiştim annem temizlii kadını alıp sabah 8:45 gibi beni aradı geliyorum diye yataktan kalktım tam tuvaletin kapısını acıyordumki bacaklarımın arasından şarıl şarıl bişiyin aktıgını hissettim dondum kaldım tam o sırada kapı caldı annemler gelmişti kapıya doğru gittim hala suyum gelmeye dewam ediyordu annemleri içeri alıp tuvalete girdim nişanımda gelmişti doktorumu aradım hemen hastaneye gelmemi istedi eşimle birlikte hemn hastaneye gittik doktor muayene etti 2 cm açıklık oldugunu bebeğin kanala girdiğini dogumum başladıgını söyledi doğumun normal olacagını söyledi bende epidüral normal doğum yapmak istediğimi söyledim cumartesi günü oldugu için anestezi uzmanının saat 1.5 kadar hastanede oldugunu eşyalarımızı alıp hemen gelmemizi söyledi bizde hemen eşyalarımızı alıp geldik yatışımıZı yaptılar bana hemen lavma yapıp epidürali takmak için dığumhaneye aldılar epidüralin takılması biraz zorladı beni hiç kıpırdamamı söylediler aynı dediklerini yaptım ama en son sakın kıpırdamamı elektrik çarpması gibi bi his duyacagımı söylediler sedikleri gibi elektrik çarpması oldu ve bacagım reflex olarak yuları zıpladı ve anestesi uzmanı kızmaya başladı kıpırdamaman gerekliydi sen ikimzide tehlikeye attın die benim o sırada tansiyonum düştü gözlerim karardı bni hemen yatırdılar biraz kendime gelmemi beklediker sancıların sıklaşınca bize gaber verceksin biz epidüraline doz vericez agrışarını hafifleticez ama epidüralin kıpırdadıgın için tutmamış olabilir agrıların gecmesse tutup tutmadıgını anlıycaz dediler we beni odama götürüp suni sancı vermeye devam etyiler 4 saat suni sancı verdilr acılmama 2 cm den ileriye gitmedi suyum sürekli olarak gelmeye dewam ediyordu doktor hastanın suyu bitiyor bebeğin tehlikeye girdi hastaya hemen su serumu takın 1 saate ameliyata alıcam dedi ve 1 saat sonra kendimi ameliythanede buldum 20 dk sonra bebeğim dünyaya geldi kızlar 20 dkkada benim dikişlerim sürdü ve bebeğime kavustum cok şükür darısı inş sizin başınıza allah bu yolda kimseyî oyalamasın inş
bilgilerimizi de verelim
B . D . T: 3 ocak
Doğum Tarihi: 24 Aralık
Cinsiyeti: Kız
Kilosu: 2550
Bebeğin Adı : Berra
Hastane: Medipol Mega
Şehir: İstanbul
doğum Şekli: Spinal sezeryan
ocwmays B.D.T ne demeeek? son adet tarihinmi?
Ya bu nasil bir mutluluktur. Resmen duygu seli yasadim
Evliliğimizin 7. ayında 5 haftalık hamile olduğumu öğrendik. Sevinçten havalardaydık hepimiz. Annemin ilk torun heyecanı ilk saniyede kendini belli etmişti yemeği kursağında kalmıştı heyecandan yiyememişti bütün gün :))
Derkeeenn aradan 6 gün geçti benim mide bulantılarımla birlikte o 12 haftalık süreç başladı. Hastahanede yatmalar, serumlar, iğneler, ilaçlar derken 17. haftanın sonunda sağlığıma kavuşmuştum artık.
Hamileliğim boyunca kendimi, zihnimi, beynimi hep normal doğuma hazırladım. Düzenli pilatesimi yaptım, gevşeme ve nefes egzersizleri yaptım, konuyla ilgili bol bol kitap okudum, bol bol araştırma yaptım, bir takım derslere ve seminerlere katıldım, eşime bazı masaj teknikleri öğrettim sancılarım sırasında bana yardımcı olabileceği her türlü şeye hazırladım. Kısacası bu süreçte kendimi de onu da eğittim bomba gibi doğuma hazırlandım. Kafamda bir sürü seneryolar vardı. Benim gecenin bir yarısı sancım tutacaktı, kocamı uyandırcaktım duşa girecektim, eşim bir yandan sancılarımı not edecek bir yandan bana masaj yapacaktı. Ben pilates topumun üstünde gevşeyecektim.
Ya da bi anda suyum gelecekti heyecanla haber verecektim, hemen hastahaneye koşmayacaktık, sancılarımın gelmesini bekleyecektik falan filan. Bir sürü hayal kurup heyecanlanıyordum:)). Hiçbiri olmadı
Herşey güzel ve normal bir şekilde ilerliyordu.27. haftadan itibaren bebeğimde gelişim geriliği başladı, bunun normal oldugunu bildiğimiz için düzelmesini bekledik. Ama malesef düzelmedi, kızımın gelişimi gitgide geriledi.
36. haftada kontrole gittiğimizde 3 hafta boyunca hiç gelişmemişti, 39. haftada tekrar gittiğimizde hala aynı kilodaydı. Kalp atışları güçsüzleşmeye başlamıştı
Cumartesi günüydü, bu haftaiçi alalım bu bebeği dedi doktorum. 5 haftadır beslenemeyen bir bebek her an solunum sıkıntısı yaşayabilir, riske atacak bir durum değil dedi. Şoka uğradım şaşırdım ne yapacağımı bilemez haldeydim. Sancımın gelmesini bekleyelim normal doğum olsun dedim. Sen bilirsin haftasonu düşün ptesi gel tekrar bakalım dedi. Ordan çıkıp eminönüne gittik, son eksiklerimizi aldık annem de yanımdaydı. Bu sırada başka bir doktorla görüştüm o da kızımın durumunu pek beğenmedi ve normal doğumun zor gözüktüğünü söyledi. Normal doğum olsa da sonunda sezeryana dönme ihtimalinden söz etti. Kafam çok bulanmıştı ne yapacağımı bilemedim.
Haftasonu ailem bizdeydi. Hazırlık yaptık. Ben sürekli hareket ettim, deli gibi ev işi yaptım sancım gelsin diye :). Hiç durmadan dua ettim ama tık yoktu kızımda. P.tesi sabahı hastahaneye koyulduk bütün herşeye hazırlıklı bir şekilde. Yatış işlemlerimiz yapıldı. Eşim ve ailem sürekli moral veriyordu, ama ben sezeryana bir türlü ısınamamıştım.Doktorumla son kez görüşüp normal doğum şansımı denemek istediğimi söyledim. Saatlerce suni sancı çekmeye razıydım. Rahimde varolması muhtemel kasılmaları düzenleyici serum takıldı. Nst'ye bağlandım, kızımın kalp atışları normaldi aslında ama gitgide düşmeye başladı, benim sancılarım 10'un üstüne bile çıkmadı. Çatı muayenesi yapıldı, darmış. "Bana ne, ben bu çocugu çıkartırım" dedim. Bekledik, ne kasılmalar düzene girdi ne en ufak bir açılma gerçekleşti. Kızımın kalp atışlarını doktor beğenmeyince eşim "yeter artık ben başından beri sezeryan istiyorum zaten, ameliyata alın" dedi. Yanımdaki herkes moral verdi. Ameliyata hazırlandım. Beni götürürlerken kimsenin yüzüne bakmadım ağlamamak için, özellikle annemle hiç göz göze gelmedim. Kapıda beni yolcu ederken eşim alnımdan öptü, ben burdayım herşey çok güzel gidecek dedi. Beni içeri aldılar. Kolidorun diğer tarafından doktorumun sesini duydum. "Tatlı kızım tatlı kızım geldin mi bak 5 dk da herşey bitmiş gitmiş olcak hiçbişey anlamayacaksın" dedi.Beni okşadı sevdi :))
Spinal iğne takılırken hiçbişey hissetmedim, anında bacaklarımdan aşağıya sıcak su iner gibi oldu. 1-2 dk içerisinde komple ağırlaşmıştım hiçbişey hissetmiyodum. Doktor kesip biçmeye başladığında başımda duran anestezi doktoruyla muhabbet ediyorduk, kızımın sesini duyudm. Doktor eliyle kavrayıp saniyesinde bana gösterdi kanlı kanlı :)). Çocuk doktoru muayene etti, temizliği yapıldı ilk dakikalarına şahid oldum en güzel tarafı buydu:). Dakikalar içerisinde kızımı kokladım sevdim öptüm. Çok küçüktü, mini minicikti. "Kızııımm sen benim misin? Karnımda tepiş tepiş duran sen miydin, o ayaklar o popo senin miydi, bakiim kime benziyosun :))" bol bol muhabbet ettik, sonra onu yukarı çıkardılar. O esnada aileme haber gönderilmiş.Kıyafetlerni hazırlamışlar, berrayı bebek odasına almışlar ailem de camekandan izlemiş. Annem, babam, ablamlar, abim, eşim hepsi ağlamış. O sırada kıyafetlerinden bişey eksik kalmış, annem de "nesi eksik" diye seslenmiş. Büyük ablam da bebeğin bir organı eksik zannetmiş odaya geçip hüngür hüngür ağlamış :))). Kolidorda kızımı odaya götürürken başka doktorlar önlerini kesmiş, yeni mi doğdu falan demişler. Babam da heyecanla "evet evet benim torunum bu yeni doğdu. Ben onun dedesiyim, benim torunum bu" demiş, bol ağlamalı bol gülmeli bu anları kaçırdım. Çünkü kesiden dolayı vücudum reaksiyon göstermişti midem bulanıyordu sakinleştirici iğne yapıp 15 dk bekletmişlerdi ameliyathanede. Ameliyathaneden çıkarken herkes kapıda beni bekliyordu, hepsi salya sümük halde:). Odaya yerleştik, "anne ben anne mi oldum" dedim ve emzirmeye başladım. Başarısız emzirme seansları atlatıldı, kızımın hafif bir oksijen sıkıntısı vardı o çözüldü, sarılık başlangıcı oldu ama bol bol emzirerek onu da atlattık çok şükür. 1 buçuk gün sonunda evimizdeydik, sezeryanın aman aman bir zorluğunu görmedim, ameliyatın ilk gecesi zorluydu tabi ki ama ertesi gün yürümeye başlamıştım bile. 3. günden sonra herşey daha da normale döndü derken 1 haftayı geride bıraktık normal hayatıma döndüm Rabbime şükürler olsun.
Kızımın sağlığı yerinde, o bize alışmaya çalışıyor biz ona. İlk günler sezeryanın verdiği üzüntüyle tam adapte olamadığım anneliğe şimdi çoktan ısındım. Kızımı bir an bile yanımdan ayırmıyorum. KOynuma yatırıyorum, annemler yerine yatırmak istediğinde de "yaaa bırakın biz 9 aydır iç içe yaşıyoruz bir anda nasıl ayrılalım" diyorum kokluyorum kızımı.
Hala sezeryan olduğum için kendimi kötü hissediyorum, kabullenmiş değilim ilk günler çok ağladım. Eve gelen gidenler "normal doğum aslında daha iyi" bile dese ben saatlerce ağlıyordum, yavaş yavaş kabullenmeye başladım geçecek inşaAllah. Kızım sağlıklı sıhhatli bir şekilde kucağımızda bundan güzeli yok.
Doğum yapacak olanlara en büyük tavsiyem, beyninizi normal doğuma alıştırın ancak asla şartlandırmayın. Ne olacağı belli olmuyor, hayal kırıklığı yaşamamak için her türlü ihtimale hazır olmak gerekiyor.
ikinci tavsiyem, lohusalıkta size moral verecek insanları yanınızda bulundurun. Destek ve yardım edecek kişiler dışında gereksiz yorum yapacak herkesi uzaklaştırın :)Mümkünse aileniz de bu konuda size destek olsun
üçüncü tavsiyem, sezeryan olacaksanız kesinlikle genel anesteziyi düşünmeyin. Ben operasyon sırasında zerre kadar acı hissetmedim, kızımı çıkarttıklarını ağlamasından anladım. Bebeğinizin ilk anlarına muhakkak şahid olun. Hem anestezinin etkisi 3-4 saat devam ettiği için ameliyatın hemen sonrasındaki ağrıların hiçbirisini hissetmiyorsunuz, paşa paşa yatıp bebeğinizi emziriyorsunuz
son tavsiyem de, sonda taktıracaksanız kesinlikle anesteziden sonra isteyin :))
çok uzun oldu sanırım ama kısa kesemedim her ayrıntıyı anlatasım geldi, bu kısalmış hali :))
Rabbim herkese hayırlı güzel günlerde bu duyguları yaşatsın
bilgilerimizi de verelim
B . D . T: 3 ocak
Doğum Tarihi: 24 Aralık
Cinsiyeti: Kız
Kilosu: 2550
Bebeğin Adı : Berra
Hastane: Medipol Mega
Şehir: İstanbul
doğum Şekli: Spinal sezeryan