- 15 Eylül 2009
- 10.114
- 1.270
- 773
merhaba kızlar
çok zor günler yaşıyorum.. size pek yansıtmak istemiyodum derslerinize konsantre olun diye; ama bu gece artık sabır taştı
ailevi problemlerim var. iş artık içinden çıkılmaz hal aldı
bazılarınız biliyodur, annemle babam ayrı benim. ben babamla 20 yıldır görüşmüyorum. üvey babamla yaşıyorum. üvey babam da eskiden bi kere evlenip boşanmış. onun eski eşi zaten bizi sürekli rahatsız ederdi.
bu gece babam alarmı kurayım diye telefonunu bana verdi, odamda teyzem ben annem vardık. şeytan mı dürttü ne oldu anlamadım elim birden mesajlara gitti ve yine eski eşinin mesajlarıyla karşılaştım. ister istemez donup kaldım, annem noldu dedi, telefonu aldı gördü mesajı. kıyametler koptu tabii.
bi de bunların hepsini yapan üvey abim. o sürekli annesiyle iş birliği içinde. ve biliyosunuz abimin nişanı oldu onun annesi nişana bi gün kala edirneden kaçtı gitti, annem abimin bohçalarından tut her şeyiyle ilgilendi, kendi öz annesinin bugüne kadar yapmadığı anneliği yaptı. bunlar senelerdir olan şeyler, ama artık gerçekten dayanamıyorum, dayanamıyoruz annemle
bi atansam alıcam anneciğimi yanıma, kurtarcam onu bu evden
dayan diceksiniz kızlar, 6 ay kaldı şurda. ama dedim ya bi de bunun geçmişi var ki, hani anlatsam roman olur misali
böyle zamanlarda aklıma hep öz babam gelir. nolurdu sanki bizi bırakmasaydı, nolurdu sanki başka kadınla kaçmasaydı
yine de bu halde olur muyduk annecimle
kader mi bu? Allah beni bununla mı sınıyor? neden baba kavramını alan kişi beni bunca yıldır görmüyor? hiç mi düşünmüyor, sedef üvey baba yanında rahat mıdır, aç mıdır, açıkta mıdır, huzurlu mudur diye?
sırf onu bi kerecik de olsa görmek için dava açtım ona. nafaka falan umrumda değildi, sırf bi kere de olsa belki duruşmada babamın yüzünü saçını gözlerini görürüm diye dava açtım.
ama o here duruşmaya sadece avukatını gönderdi. insana kendi canı kanı bunu yaparken üvey babadan ne beklenir ki?
evet her şeyde bi hayır vardır, sabırlı olmam lazım. hep atanıp annemle yeniden doğmayı hayal ettik biz. hep buna tutunduk.
ama bu 6 ay korkutuyo beni, ben gücümü kaybediyorum artık kızlar. nasıl olucak bilmiyorum, napıcağımı bilmiyorum, çok çaresizim
çok zor günler yaşıyorum.. size pek yansıtmak istemiyodum derslerinize konsantre olun diye; ama bu gece artık sabır taştı
ailevi problemlerim var. iş artık içinden çıkılmaz hal aldı
bazılarınız biliyodur, annemle babam ayrı benim. ben babamla 20 yıldır görüşmüyorum. üvey babamla yaşıyorum. üvey babam da eskiden bi kere evlenip boşanmış. onun eski eşi zaten bizi sürekli rahatsız ederdi.
bu gece babam alarmı kurayım diye telefonunu bana verdi, odamda teyzem ben annem vardık. şeytan mı dürttü ne oldu anlamadım elim birden mesajlara gitti ve yine eski eşinin mesajlarıyla karşılaştım. ister istemez donup kaldım, annem noldu dedi, telefonu aldı gördü mesajı. kıyametler koptu tabii.
bi de bunların hepsini yapan üvey abim. o sürekli annesiyle iş birliği içinde. ve biliyosunuz abimin nişanı oldu onun annesi nişana bi gün kala edirneden kaçtı gitti, annem abimin bohçalarından tut her şeyiyle ilgilendi, kendi öz annesinin bugüne kadar yapmadığı anneliği yaptı. bunlar senelerdir olan şeyler, ama artık gerçekten dayanamıyorum, dayanamıyoruz annemle
bi atansam alıcam anneciğimi yanıma, kurtarcam onu bu evden
dayan diceksiniz kızlar, 6 ay kaldı şurda. ama dedim ya bi de bunun geçmişi var ki, hani anlatsam roman olur misali
böyle zamanlarda aklıma hep öz babam gelir. nolurdu sanki bizi bırakmasaydı, nolurdu sanki başka kadınla kaçmasaydı
yine de bu halde olur muyduk annecimle
kader mi bu? Allah beni bununla mı sınıyor? neden baba kavramını alan kişi beni bunca yıldır görmüyor? hiç mi düşünmüyor, sedef üvey baba yanında rahat mıdır, aç mıdır, açıkta mıdır, huzurlu mudur diye?
sırf onu bi kerecik de olsa görmek için dava açtım ona. nafaka falan umrumda değildi, sırf bi kere de olsa belki duruşmada babamın yüzünü saçını gözlerini görürüm diye dava açtım.
ama o here duruşmaya sadece avukatını gönderdi. insana kendi canı kanı bunu yaparken üvey babadan ne beklenir ki?
evet her şeyde bi hayır vardır, sabırlı olmam lazım. hep atanıp annemle yeniden doğmayı hayal ettik biz. hep buna tutunduk.
ama bu 6 ay korkutuyo beni, ben gücümü kaybediyorum artık kızlar. nasıl olucak bilmiyorum, napıcağımı bilmiyorum, çok çaresizim