sevgili temmmuz anneleri, ben de hamile olduğumu öğrendiğim ilk günden itibaren forumun sessiz ziyaretçisi idim. Hergün yazdıklarınızı okuyup nasıl da aynı duyguları aynı sıkıntıları paylaşıyoruz diye şaşırıyordum. Hamileliğim boyunca hepinizden yardım aldım ama bi türlü yazamadım. Beklenen doğum tarihimiz 9 temmuzdu ama sabırsız oğlum dün aniden dünyaya geldi, şu an hastanedeyiz,doğum hikayemi paylaşayım sizinle.
Önceki gece saat 4 gibi ilk sancı belimden kasıklarıma doğru vurmaya başladı, çok şiddetli değil ağrılar sadece adet sancısı gibi, saatte bir yarım saatte bir derken biraz daha sıklaştı, sabah 7 gibi nişan geldi, ama ben doğuma daha 10 gün var diye hiç sancıları ciddiye almamıştım. Nişanı görünce dedim bebek geliyo, biraz daha bekledim, saat 9:30da hastaneye geldik, doktorum ameliyattaydı, NST ye bağladılar, düzenli sancılar çıktı, en fazla 70i gördüm hala daha doğum olacağına inanamıyordum. Doktorun ameliyatı uzun sürdü beklemek zorunda kaldım.O arada sancılar daha da sıklaştı hastane koridorlarında yürümeye başladım ama gittikçe sancı arttığı için yürümekte zorlanıyordum neyse doktor geldi alttan muayene etti 6 cm açıklığım varmış meğer ben evde çekmişim sancıları, tam güzel zamanda hastaneye gelmişsin dedi, beni hemen tekerlekli sandalyeyle doğumhaneye aldılar, kısa süre sonra açıklık 8 cm.e sonra da 9 cme ulaştı. Bebeğin saçlarını gördüklerini sürekli ıkınmamı söylediler o arada biraz daha şiddetlendi sancılar, ıkındım ama bebek bi türlü aşağıya inmedi, meğer bebeğin başı doğum kanalına yan girmiş, bana sakinleştirici verip bebeğimi vakumla çekmişler, kendime geldiğimde karnımda bebeğim yoktu, yoğun bakımdaymış, odama çıktıktan 2 saat sonra getirdiler bebeğimi, 3200 gr doğmuş, mini minnacık meleğim, ama vakum nedeniyle başı bayaa uzamış, 1 haftaya düzelir dediler dua edin bebeğime kızlar, sizin dualarınız kabul olur. inşallah tez zamanda toparlanır, başka bi sıkıntısı yok çok şükür. Tabi ben de savaştan çıkmış gibiyim bebek kanala yan girdiği için ve bir an önce doğması gerektiği için karnıma bastırarak çıkarmışlar, morluklar var, göğüs kafesim de acıyor ama bebeğimi görünce herşeyi unutuyorum, Minik meleğim minicik ağzıyla emmeye de başladı, hepinize hayırlı doğumlar dilerim, ,nşallah zamanında sağlıkla kucaklarsınız minik meleklerinizi.