uzun zamandır bu forumu ziyaret etmemiştim hamile olduğumu öğrenince yeniden geldim 
)benim oğlum da 92 santim 14 kilo
kilo boy iyi maşallah..
sağlıklı olsunlarda kiloları az olsun ..çok aşırı olmasın.
benim de 2 çocuğum var..ama büyük 1. sınıfa başladı ..büyük artık.
geçmiş olsun ..nasıl oldu da kaptınız bu virüsü
nasıl birşey
nasıl atalattınız..
geçmişler olsun
ben edremit körfezinden düzce ye taşındım.düzce üniversitesine atandımhayırlı 0olsun kpss :) bende ocak 2011 annesiyim ve ziraat mezunuyum ilgimi çekti ziraat teknikeri olarak atanmaan nasıl oldu ne mezunusun?kaç puan aldın ve nerden nereye taşınıyorsun zor değil mi?çok sordum ama sayende bende daha sonra kpps ye giricem sen umut oldun bana
ya da fazla yaramazlar fırsatmı bulamıyoruz acaba 
benim kızımında maşallah herşey yolunda amakonuşmasında sıkıntı var biraz , inatlaşıyor sölediklerimi tekrarlamıyor sabırla bekliyorum bunuda aşacaz inş. :) bende 2011 ocak annesiyim , bütün topikler sayfalarca ilerliyor burda tık yok :) gayet uslu sorunsuz çocuklarr o yyüzden kimse yazmayya gerek görmüyor sanırım
kolay gelsin arkadaşım..annelik zor meslek ...
hayat çok hızlı akıyor ve şu an belki de düşünmeyi ertelediğim çok şey var bu durumla ilgili. umarım bundan sonrası için çocuklarım için herşey en güzeli olur ve onlara davranırken hatalı bir şey yapmam . kolay gelsin ..gercekten oğlunuz küçük yaşta abi olmuş..ve evin büyüğü durumuna gelmiş..buraya ilk yazmaya başladığımda oğluşum vardı, şu an kızım da altı ayını tamamladı. yani iki çocuk annesiyim. oğlum ocak 2011 doğumlu ve kızım sürpriz oldu tabii.
ama kızım doğduğunda ne kadar çaba harcarsam harcayım, oğlumla eskisi kadar zaman geçiremedik, oğlum sanırım zor günler yaşadı.
bu beni üzdü ilk aylar, çok derin üzdü. aslında gerçekten oğlumla hiçbirşey eskisi gibi olmadı, ama neyse ki ikimiz de yepyeni durumlara alıştık, ama eskisi gibi olmadı
gerçekten zordu, evin bebişi hem de gerçekten küçük olan oğlum birden annesini bir bebekle paylaşmaya başladı ve kendinin de hazır olmadığı gibi bir anda büyüdü sanki.
ve ne zaman oğlumu düşünsem aklıma ismini hatırlamadığım bir film geliyor: yanlış da hatırlıyor olabilirim ayrıntıları, kadın oğluna kızıp bağıran babayı merdivenlerden kararlı şekilde atıp ölümüne sebep oluyor , daha çocukken oğlu. yıllar sonra oğlu parası için kendisine kurulan ince ve uzun zaman alan tuzakta ; doktor, nişanlı, ve ameliyat ekibi içinde ölüme gidecekken durumu son anda farkeden anne
intiharıyla doktor arkadaşını onun için gerekli organı oğlu için almak zorunda bırakarak ölüme yine gözünü kırpmadan gidiyor. oğul ve anne, kelimelerin anlatamacağı bir durum. allahım annelere evlat acısı göstermesin.
annelere dedim de:))) bugün bir hastam kaybettiği 40 yıllık karısı için , 27 yaşında çocuğum öldü beni bu kadar etkilemedi diyor.
annelik bunu asla dedirtmez galiba.
