2010 nisanında çift çizgiyi görmeyi umut edenler buraya!!!

toprakceylin .!.:
:KK66:maşallahh canım maşallahh pek tatlı bişey bu sıpa:nazar::nazar::nazar:
Genişletmek için tıkla...

nurmeh .!.:
maşallah canım.. Allah uzun ömür versin miniğine.. Ne güzel kokuyodur o şimdi:) darısı başımıza inşallah
Genişletmek için tıkla...

egew .!.:
Canim cok tatli.. masallah... birbirinizden hic ayrilmayin hep mutlu olun insallah....
Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederiz teyzeleri...Evet misler gibi kokuyor oğlum...Maşallah diyeyim sıpama...Darısı kucağına almayanların başına...Anne olmak çok güzelmiş...Rabbim inşallah herkese tattırır...
 
WELCQME .!.:
KAAN'ım 29 MART 2011 SALI günü 09:45'te sezeryanla 3300 gr ve 50 cm ile dünyaya gözlerini açtı...Allah'ıma şükür çok iyi... :-) :-)) :-)))
Genişletmek için tıkla...

Dilekcim gözün aydın çok sevindim canım resimlerinide gördüm maşallah oğluşuna Allahım acısını göstermesin darısı diğer bekleyen arkadaşlara:nazar:
 
WELCQME .!.:
Çok teşekkür ederiz teyzeleri...Evet misler gibi kokuyor oğlum...Maşallah diyeyim sıpama...Darısı kucağına almayanların başına...Anne olmak çok güzelmiş...Rabbim inşallah herkese tattırır...
Genişletmek için tıkla...

WELCQME cim bir ara dogum hikayeni eklemeyi unutma emi... neler yasadin,neler yaptin anlat bir ara :nazar:
 
dilek canım meleğin çok ama çok tatlı görünüyor ...Allah acısını yasatmasın uzun ve saglıklı bır omru olsun...mısler gıbı kokar sımdı o ...kokla benım ıcınde cennet kokusundan....
 
nisan81 .!.:
ben mse121822...dün doktordan kızım olacağını öğrendim..listeye yazabilirsiniz..
Genişletmek için tıkla...
tebrik ederim canımmmm çok sevindim:))
bsbirkin .!.:
kızlar bebişim benimle beraber:)))
perşembe akşamı sezeryanla dünyaya geldi miniğim çok şükür bi problem yok şimdilik dün sütüm gelmedi biraz mama verdik çok şükür bugun sütte geldi..fırsat bulursam yine yazarım ..haber vereyim dedim..
Genişletmek için tıkla...
hayırlı olsun canımmm çok çabuk geçti zaman birçoğunuz doğurmuşsunuz tebrşk ederim
aysu87 .!.:
selam kızlarr kimsecikler uğramamış gene topiğe.
bizde beklemedeyiz son 10 günümüz hayırlısıyla ama benim oğluşumun gelmeye niyeti yok gibi.
Genişletmek için tıkla...
canım muhtemelen sende şuanda doğumunu yapmışsındr tebrik ediyorum Allah analı babalı büyütsün..
WELCQME .!.:
KAAN'ım 29 MART 2011 SALI günü 09:45'te sezeryanla 3300 gr ve 50 cm ile dünyaya gözlerini açtı...Allah'ıma şükür çok iyi... :-) :-)) :-)))
Genişletmek için tıkla...

WELCQME .!.:
:emir_bebek: Burda KAAN'ım 2 günlük... :emir_bebek:

http://img16.imageshack.us/img16/4714/resim001qn.jpg

:emir_bebek: Burdada KAAN'ım 10 günlük... :emir_bebek:

http://img535.imageshack.us/img535/9775/sdc11220n.jpg

:nazar: Maşallah demeyi unutmayalım... :nazar:
Genişletmek için tıkla...

canım çok sevindim demek kaanını kucağına aldın çok güzeldir eminim...Allah analı babalı büyütsün
 
deniz1958 .!.:
Dilekcim gözün aydın çok sevindim canım resimlerinide gördüm maşallah oğluşuna Allahım acısını göstermesin darısı diğer bekleyen arkadaşlara:nazar:
Genişletmek için tıkla...

Ruuhi .!.:
masallah kaan bebek cok tatli allah saglikli bir omur nasip etsin anne babasiyla birlikte drisi basimiza
Genişletmek için tıkla...

egew .!.:
WELCQME cim bir ara dogum hikayeni eklemeyi unutma emi... neler yasadin,neler yaptin anlat bir ara :nazar:
Genişletmek için tıkla...

kumralperi .!.:
dilek canım meleğin çok ama çok tatlı görünüyor ...Allah acısını yasatmasın uzun ve saglıklı bır omru olsun...mısler gıbı kokar sımdı o ...kokla benım ıcınde cennet kokusundan....
Genişletmek için tıkla...

Seliz .!.:
tebrik ederim canımmmm çok sevindim:))

hayırlı olsun canımmm çok çabuk geçti zaman birçoğunuz doğurmuşsunuz tebrşk ederim

canım muhtemelen sende şuanda doğumunu yapmışsındr tebrik ediyorum Allah analı babalı büyütsün..




canım çok sevindim demek kaanını kucağına aldın çok güzeldir eminim...Allah analı babalı büyütsün
Genişletmek için tıkla...

Hepinize çoook teşekkür ederim kızlar...Bol bol kokluyorum zaten oğlumu öpmeye kıyamıyorum...Yumuşacık teni var...Hikayemi yazdım ama daha siteye yüklemedim...Diğer pc de olduğundan aktarmam lazım...Yükledimi okursunuz...Biraz uzun oldu ama olsun hikayemiz...Hatıra kalacak oğluma...
 
*** NAZAR BONCUĞUM’UN HİKAYESİ ***​

Eşimle 01.01.2009 tarihinde tanışmamızla hikayemiz başladı…10.03.2009 tarihinde de kaçarak evlendik…O günden sonra da hemen anne ve baba olmak istediğimizden hiç korunmadan çalışmalara başladık…İlk 3 ay regl olmadım…Gebelik için yaptığım kan ve idrar testlerim negatif çıkıyordu…Hamile olmadığımı biliyordum ama kayınvalidem cahilmişim gibi **Sen bilmezsin hamilesindir…** deyip beni umutlandırıyordu…Neyse ki; 3 ay aradan sonra reglimi gördüm…Her aya yeni umutlarla başlıyordum ve ay sonu gelince negatif kan ile idrar testleri ve ardından gelen reglim ile ağlayarak sonlandırıyordum…Başımda birde regl düzensizliği olunca önceki ayda gelen reglim sanki sonra ki; ayda aynı günde gelecekmiş gibi bekleyip o gün gelmeyince umutlanıp idrar testi yapıp sonrada regl olunca da ağlıyordum…Bir gün nasıl hamile kalabilirim diye internette gezinirken Kadınlar Kulübü’ne denk geldim…Sorduğum bütün sorulara arkadaşlar ayrıntılı olarak cevap veriyorlardı…Öyle bir arkadaşlık kurmuştuk ki; artık Kadınlar Kulübü’ne girmeden edemiyordum…Bağımlılık yapmıştı...Reglim düzensiz olduğundan arkadaşlar ateş ölçme yöntemini önerdiler…3-4 ay ateş ölçme yöntemini uyguladım ve yumurtlama günlerimi ne zaman regl olacağımı artık bilebiliyordum…Bu arada 2 ay dr. kontrolüne gittim…İlk ay rahim filmi çekildim ve Allah’ıma şükür bir sorun çıkmadı…2. ay da klomen kullandım ama nazar boncuğum yine gelmedi…17. aya girdiğimde akraba düğünlerine gitmekten aklıma bebek konusu doğru düzgün gelmemişti bile…Regl günüme 3 gün kala ateşim düşerdi ve regl olurdum ama o ay ateşim düşmedi…Reglime 1 gün kala ateşim birden yükseldi ve nazar boncuğumun benle o gün olduğunu hissettim…Eşime hemen gebelik testi aldırdım…Lavaboya gidip gebelik testini yaptım ve 17 ay boyunca hep görmek istediğim o ikinci kırmızı çizgi belirmeye başladı…Ben titremeye başlamıştım…Testi aldığım gibi eşimin yanına ağlayarak gittim…Sanki rüya görüyordum…Eşime defalarca **İkinci çizgiyi sende görüyor musun?..** diye sormuşum…Sonra eşimde benimle ağlamaya başladı…Emin olabilmek için tam 4 tane ayrı markaların gebelik testini yaptım…İşte Temmuz ayında nazar boncuğumu Rabbim bana yollamıştı…1 hafta sonra eşimle beraber doktora gittik…Karnımdan baktığında keseyi bile görememişti dr…Kan testi yaptırdık…Değerimiz 1000 çıkmıştı…Vajinal ultrasonla bakalım dedi dr…İtiraz etmedim bile…Çünkü nazar boncuğumu görmek istiyordum…Önce bir kese gördük ve içinde küçücük solucan gibi bir varlık…Dr. **Bak bu bıdığın…** dedi ve o günden sonra nazar boncuğumu hep bıdığım diye sevdim…Artık her ay düzenli olarak kontrollerimize gidiyorduk…Kan testi, idrar testi, idrar yolu enfeksiyonu derken aylar çabucak geçiverdi anlamadım bile…Allah’ıma şükürler olsun nazar boncuğum sağlıklı olarak gelişimini sürdürüyordu ama ben son iki ay artık ağrılarımdan duramıyordum…Ağrım oldukça dr. da soluğu alıyordum ama nazar boncuğumun keyfi gayet yerindeydi sadece annesine yapacağını yapıyordu…Dr. hep normal doğum olacağını vurguluyordu ama artık ağrılarımdan dolayı dayanacak gücüm kalmamıştı…Yinede normal doğum olacak gibi bekliyordum…Bir gün yine ağrılarım çok olunca kontrole gittim…Dr. yine **Normal doğuma uygun ilerliyorsun normal doğum yapacaksın…Ağrıların için ağrı kesici verebilirim…**dedi…Artık öyle dolmuşum ki; dr. çıkışıverdim…**İçim dışım ilaç oldu…Kendimi anlatamıyorum size ağrılarıma dayanamıyorum…** dedim…Dr. **Nst bağlayalım…** dedi…Nst bağlandım 20 dk…Sancı filan yok ama diğer nst bağlandıklarım gibi nazar boncuğumun kalp atışları arada 200-207 buluyordu…Nst bitince karnım yine gerildi…Dr. ilk defa gerildiğini görmüştü…**Bu böyle giderse doğumun yakın…** dedi…O gerilme neydi k;i en az gerilmiş haliydi…**Ultrasonda da bakalım…** dedi…Ultrasonda da kontrol edince **Bu bebek 1 hafta beklemez doğar…Normal doğumla gelmezse 1 hafta içinde sezeryan ile almalıyım…** dedi…1 hafta bekledim ama nazar boncuğum gelmek istemedi…Dr. 29.03.2011 SALI sezeryan için gün verdi…1 gün kala tüm tahlillerimizi yaptırdık…29.03.2011 SALI günü sabah erken kalkıp duşumu aldım ve 08:00’de hastanede olduk…Eşim yatış işlemlerimi yaptırmak için yanımdan ayrıldı…Bende sezeryana hazırlanmak için doğum bölümüne girdim…İlk önce bilgilerimi aldılar…Sonra tamamen soyundum ve ameliyat önlüğünü giydim…Doğum masasına çıkıp sontamı taktılar…Sonra 20-25 dk. nst bağlandım…Damar yolumu açmak istediler ama her zamanki gibi yine bulamadılar…O sırada dr. geldi…O gün dr. 2 tane sezeryanı varmış ve kim önce geldiyse o getirilsin dedi…Tabi ki; de bendim…Sedyeye yattım hazır beklemedeydim ameliyathaneye gitmek için…Annem yanımdaydı o sırada…O an hiçbir şey hissetmiyordum…Ne korku ne de heyecan…Annem ise beni fotoğraf çekme peşindeydi…O sırada hasta bakıcı geldi ve gidiyoruz dedi…Allah’ıma şükür hasta bakıcı tanıdıktı ve ameliyathaneye gidene kadar sohbet ettik…Doğumhaneden çıkınca eşimi kayınvalidemi gördüm…Hepsi benden daha çok heyecanlı görünüyordu yüzlerinden belliydi…Ameliyathane kapısına gelince ayrılma vakti gelmişti…Herkes teker teker öptü beni…Ben ameliyathaneye girdiğim sırada eşim ağlamaya başlamış…Korktuğumu biliyordu eşim…Doğuma 1 günüm kalınca çok ağlamıştım…Hep o gelmiş aklına…Ameliyathaneye sonunda girmiştim artık…Anlattıkları gibi hiçte soğuk değildi…Ameliyat masasına yattım…Bana ilk dedikleri **Şimdi seni sezeryan için hazırlayacağız korkmana gerek yok…Bebek narkozu almaması için hazır olmalısın…** dediler…Kollarımı açtılar…Sol elimden 2 kişi damar yolumu açtı…Bir kişide kalp atışı nabız vs. için cihazları orama burama yapıştırdılar…Bacak bileklerimde soğuk bir şey hissettim ama ne olduğunu bilmiyorum…Karnımı temizlemeye başladılar…Soğuk bir şeyler döktüler…Tabi bu sırada adımı, yaşımı, nerede oturduğumu, bebeğin adı ne olacak vs. sorular soruyorlar oyalamak için ama ben de zaten heyecan veya da korku yok ki…Resmen buzdolabı gibiyim…Sanki 1 akşam öncesi korkudan ağlayan ben değildim…Bu işlemler yapılarken hazır vaziyette başımda biri oksijen maskesi ile bekliyor…Bayıldığım gibi maskeyi takacakmış…Sadece en son hatırladığım kelime buydu…Veee sonunda KAAN’ım 09:45’te 3300 kilo 50 cm boyunda dünyaya gözlerini açmış…Göbeğimizi keserek dr. amcamız bizi ayırmış…Ebe ablamızda alıp oğlumu temizleyip giydirip babamızın yanına götürmüş…Eşim kucağına aldığında ağlamaya başlamış hemen…Eşim, ebe, kayınvalidem, kayınpederim hemen odamıza çıkmışlar…Tam annemde gidiyormuş ki geri dönmüş benim çıkmamı bekleyecek kişi kalmamış çünkü…Neyse ben baygınken rüya gördüğümü hatırlıyorum ama ne rüyası bilmiyorum…Narkozu veren çocuk beni uyandırmaya çalışıyor…**DİLEK beni duyuyor musun uyan?..** diye…Vallah o an öyle çok kızdım ki; beni uyandırıyor diye anlatamam…Sonra **Duyuyorum…** dedim…**Aç gözlerini…** dedi açtım ama tekrar kapadım açık tutamıyorum çünkü…Uyuma diyerek saat 10:00’da ameliyathaneden çıktık…O sırada bende **Tamam uyumayacağım…** dedim… Annem eşim beni ameliyathaneden çıkarken karşıladılar…Direne direne uykuya odama geldim… Yatağıma yatırıldım…Ön kontrollerim yapıldı…Veee işte o beklenen an…Bebek ve annenin buluşması…Eşim kucağına almış **Bak bu bizim oğlumuz…** diyor…Ufacık minnacık uyuyan bir can karşımda ve bu benim bizim canımızdan bir parça eşimle…Eşim yaklaştırıyor konuşmamı istiyor ama konuşamıyorum ki…Açamıyorum kendimi ve ağzımdaki narkoz gıcık yapıyor…Sus işareti yapıyorum eşime ve rahatsız olduğumu anlıyor…Ebe bu seferde geliyor başıma ve KAAN’ımı emmeye zorluyor…Allah’ıma şükür fazla meme ucum olmamasına rağmen oğlum hemen yakalıyor memeyi ve sütüm geliyor…Öyle tatlı emiyordu ki; anlatamam…O kokusu burnuma geliyordu…İnsanın kendinden bir parça olması gerçekten bambaşkaymış…O gün ziyaretçi saati bitene kadar Allah razı olsun gelenimiz gidenimiz bitmedi…Ne zaman akşam oldu anlamadım…Gece saat 22:00 civarı ebeyi çağırdık…Çünkü yutkunması acayip gelmişti oğlumun…Sanki kusmak istiyordu ama kusamıyordu…Ebe aldı götürdü yoğun bakıma…Midesi iyi temizlenmemiş o nedenle yapıyormuş…Midesini temizlemişler mama vermişler gözlem altında tutup kan testini de yapıp 2 saat sonra yanıma getirdiler…Ağrım olmayınca gazımı rahatlıkla çıkardığım için ve değerlerimde normal ilerlediğinden 1 gece kaldık hastanede sabahı 10:00’da hastaneden çıkıp evimize geldik...
 
Son düzenleme:
WELCQME .!.:
*** NAZAR BONCUĞUM’UN HİKAYESİ ***​

Eşimle 01.01.2009 tarihinde tanışmamızla hikayemiz başladı…10.03.2009 tarihinde de kaçarak evlendik…O günden sonra da hemen anne ve baba olmak istediğimizden hiç korunmadan çalışmalara başladık…İlk 3 ay regl olmadım…Gebelik için yaptığım kan ve idrar testlerim negatif çıkıyordu…Hamile olmadığımı biliyordum ama kayınvalidem cahilmişim gibi **Sen bilmezsin hamilesindir…** deyip beni umutlandırıyordu…Neyse ki; 3 ay aradan sonra reglimi gördüm…Her aya yeni umutlarla başlıyordum ve ay sonu gelince negatif kan ile idrar testleri ve ardından gelen reglim ile ağlayarak sonlandırıyordum…Başımda birde regl düzensizliği olunca önceki ayda gelen reglim sanki sonra ki; ayda aynı günde gelecekmiş gibi bekleyip o gün gelmeyince umutlanıp idrar testi yapıp sonrada regl olunca da ağlıyordum…Bir gün nasıl hamile kalabilirim diye internette gezinirken Kadınlar Kulübü’ne denk geldim…Sorduğum bütün sorulara arkadaşlar ayrıntılı olarak cevap veriyorlardı…Öyle bir arkadaşlık kurmuştuk ki; artık Kadınlar Kulübü’ne girmeden edemiyordum…Bağımlılık yapmıştı...Reglim düzensiz olduğundan arkadaşlar ateş ölçme yöntemini önerdiler…3-4 ay ateş ölçme yöntemini uyguladım ve yumurtlama günlerimi ne zaman regl olacağımı artık bilebiliyordum…Bu arada 2 ay dr. kontrolüne gittim…İlk ay rahim filmi çekildim ve Allah’ıma şükür bir sorun çıkmadı…2. ay da klomen kullandım ama nazar boncuğum yine gelmedi…17. aya girdiğimde akraba düğünlerine gitmekten aklıma bebek konusu doğru düzgün gelmemişti bile…Regl günüme 3 gün kala ateşim düşerdi ve regl olurdum ama o ay ateşim düşmedi…Reglime 1 gün kala ateşim birden yükseldi ve nazar boncuğumun benle o gün olduğunu hissettim…Eşime hemen gebelik testi aldırdım…Lavaboya gidip gebelik testini yaptım ve 17 ay boyunca hep görmek istediğim o ikinci kırmızı çizgi belirmeye başladı…Ben titremeye başlamıştım…Testi aldığım gibi eşimin yanına ağlayarak gittim…Sanki rüya görüyordum…Eşime defalarca **İkinci çizgiyi sende görüyor musun?..** diye sormuşum…Sonra eşimde benimle ağlamaya başladı…Emin olabilmek için tam 4 tane ayrı markaların gebelik testini yaptım…İşte Temmuz ayında nazar boncuğumu Rabbim bana yollamıştı…1 hafta sonra eşimle beraber doktora gittik…Karnımdan baktığında keseyi bile görememişti dr…Kan testi yaptırdık…Değerimiz 1000 çıkmıştı…Vajinal ultrasonla bakalım dedi dr…İtiraz etmedim bile…Çünkü nazar boncuğumu görmek istiyordum…Önce bir kese gördük ve içinde küçücük solucan gibi bir varlık…Dr. **Bak bu bıdığın…** dedi ve o günden sonra nazar boncuğumu hep bıdığım diye sevdim…Artık her ay düzenli olarak kontrollerimize gidiyorduk…Kan testi, idrar testi, idrar yolu enfeksiyonu derken aylar çabucak geçiverdi anlamadım bile…Allah’ıma şükürler olsun nazar boncuğum sağlıklı olarak gelişimini sürdürüyordu ama ben son iki ay artık ağrılarımdan duramıyordum…Ağrım oldukça dr. da soluğu alıyordum ama nazar boncuğumun keyfi gayet yerindeydi sadece annesine yapacağını yapıyordu…Dr. hep normal doğum olacağını vurguluyordu ama artık ağrılarımdan dolayı dayanacak gücüm kalmamıştı…Yinede normal doğum olacak gibi bekliyordum…Bir gün yine ağrılarım çok olunca kontrole gittim…Dr. yine **Normal doğuma uygun ilerliyorsun normal doğum yapacaksın…Ağrıların için ağrı kesici verebilirim…**dedi…Artık öyle dolmuşum ki; dr. çıkışıverdim…**İçim dışım ilaç oldu…Kendimi anlatamıyorum size ağrılarıma dayanamıyorum…** dedim…Dr. **Nst bağlayalım…** dedi…Nst bağlandım 20 dk…Sancı filan yok ama diğer nst bağlandıklarım gibi nazar boncuğumun kalp atışları arada 200-207 buluyordu…Nst bitince karnım yine gerildi…Dr. ilk defa gerildiğini görmüştü…**Bu böyle giderse doğumun yakın…** dedi…O gerilme neydi k;i en az gerilmiş haliydi…**Ultrasonda da bakalım…** dedi…Ultrasonda da kontrol edince **Bu bebek 1 hafta beklemez doğar…Normal doğumla gelmezse 1 hafta içinde sezeryan ile almalıyım…** dedi…1 hafta bekledim ama nazar boncuğum gelmek istemedi…Dr. 29.03.2011 SALI sezeryan için gün verdi…1 gün kala tüm tahlillerimizi yaptırdık…29.03.2011 SALI günü sabah erken kalkıp duşumu aldım ve 08:00’de hastanede olduk…Eşim yatış işlemlerimi yaptırmak için yanımdan ayrıldı…Bende sezeryana hazırlanmak için doğum bölümüne girdim…İlk önce bilgilerimi aldılar…Sonra tamamen soyundum ve ameliyat önlüğünü giydim…Doğum masasına çıkıp sontamı taktılar…Sonra 20-25 dk. nst bağlandım…Damar yolumu açmak istediler ama her zamanki gibi yine bulamadılar…O sırada dr. geldi…O gün dr. 2 tane sezeryanı varmış ve kim önce geldiyse o getirilsin dedi…Tabi ki; de bendim…Sedyeye yattım hazır beklemedeydim ameliyathaneye gitmek için…Annem yanımdaydı o sırada…O an hiçbir şey hissetmiyordum…Ne korku ne de heyecan…Annem ise beni fotoğraf çekme peşindeydi…O sırada hasta bakıcı geldi ve gidiyoruz dedi…Allah’ıma şükür hasta bakıcı tanıdıktı ve ameliyathaneye gidene kadar sohbet ettik…Doğumhaneden çıkınca eşimi kayınvalidemi gördüm…Hepsi benden daha çok heyecanlı görünüyordu yüzlerinden belliydi…Ameliyathane kapısına gelince ayrılma vakti gelmişti…Herkes teker teker öptü beni…Ben ameliyathaneye girdiğim sırada eşim ağlamaya başlamış…Korktuğumu biliyordu eşim…Doğuma 1 günüm kalınca çok ağlamıştım…Hep o gelmiş aklına…Ameliyathaneye sonunda girmiştim artık…Anlattıkları gibi hiçte soğuk değildi…Ameliyat masasına yattım…Bana ilk dedikleri **Şimdi seni sezeryan için hazırlayacağız korkmana gerek yok…Bebek narkozu almaması için hazır olmalısın…** dediler…Kollarımı açtılar…Sol elimden 2 kişi damar yolumu açtı…Bir kişide kalp atışı nabız vs. için cihazları orama burama yapıştırdılar…Bacak bileklerimde soğuk bir şey hissettim ama ne olduğunu bilmiyorum…Karnımı temizlemeye başladılar…Soğuk bir şeyler döktüler…Tabi bu sırada adımı, yaşımı, nerede oturduğumu, bebeğin adı ne olacak vs. sorular soruyorlar oyalamak için ama ben de zaten heyecan veya da korku yok ki…Resmen buzdolabı gibiyim…Sanki 1 akşam öncesi korkudan ağlayan ben değildim…Bu işlemler yapılarken hazır vaziyette başımda biri oksijen maskesi ile bekliyor…Bayıldığım gibi maskeyi takacakmış…Sadece en son hatırladığım kelime buydu…Veee sonunda KAAN’ım 09:45’te 3300 kilo 50 cm boyunda dünyaya gözlerini açmış…Göbeğimizi keserek dr. amcamız bizi ayırmış…Ebe ablamızda alıp oğlumu temizleyip giydirip babamızın yanına götürmüş…Eşim kucağına aldığında ağlamaya başlamış hemen…Eşim, ebe, kayınvalidem, kayınpederim hemen odamıza çıkmışlar…Tam annemde gidiyormuş ki geri dönmüş benim çıkmamı bekleyecek kişi kalmamış çünkü…Neyse ben baygınken rüya gördüğümü hatırlıyorum ama ne rüyası bilmiyorum…Narkozu veren çocuk beni uyandırmaya çalışıyor…**DİLEK beni duyuyor musun uyan?..** diye…Vallah o an öyle çok kızdım ki; beni uyandırıyor diye anlatamam…Sonra **Duyuyorum…** dedim…**Aç gözlerini…** dedi açtım ama tekrar kapadım açık tutamıyorum çünkü…Uyuma diyerek saat 10:00’da ameliyathaneden çıktık…O sırada bende **Tamam uyumayacağım…** dedim… Annem eşim beni ameliyathaneden çıkarken karşıladılar…Direne direne uykuya odama geldim… Yatağıma yatırıldım…Ön kontrollerim yapıldı…Veee işte o beklenen an…Bebek ve annenin buluşması…Eşim kucağına almış **Bak bu bizim oğlumuz…** diyor…Ufacık minnacık uyuyan bir can karşımda ve bu benim bizim canımızdan bir parça eşimle…Eşim yaklaştırıyor konuşmamı istiyor ama konuşamıyorum ki…Açamıyorum kendimi ve ağzımdaki narkoz gıcık yapıyor…Sus işareti yapıyorum eşime ve rahatsız olduğumu anlıyor…Ebe bu seferde geliyor başıma ve KAAN’ımı emmeye zorluyor…Allah’ıma şükür fazla meme ucum olmamasına rağmen oğlum hemen yakalıyor memeyi ve sütüm geliyor…Öyle tatlı emiyordu ki; anlatamam…O kokusu burnuma geliyordu…İnsanın kendinden bir parça olması gerçekten bambaşkaymış…O gün ziyaretçi saati bitene kadar Allah razı olsun gelenimiz gidenimiz bitmedi…Ne zaman akşam oldu anlamadım…Gece saat 22:00 civarı ebeyi çağırdık…Çünkü yutkunması acayip gelmişti oğlumun…Sanki kusmak istiyordu ama kusamıyordu…Ebe aldı götürdü yoğun bakıma…Midesi iyi temizlenmemiş o nedenle yapıyormuş…Midesini temizlemişler mama vermişler gözlem altında tutup kan testini de yapıp 2 saat sonra yanıma getirdiler…Ağrım olmayınca gazımı rahatlıkla çıkardığım için ve değerlerimde normal ilerlediğinden 1 gece kaldık hastanede sabahı 10:00’da hastaneden çıkıp evimize geldik...
Genişletmek için tıkla...

canım yaaa ne güzel anlatmışsın sıkılmadan ağlayarak:KK14: okudum allahım bizede yaşatsın bu duyguyu sağlıkla gelsin yavrularımız inşallah
 
toprakceylin .!.:
canım yaaa ne güzel anlatmışsın sıkılmadan ağlayarak:KK14: okudum allahım bizede yaşatsın bu duyguyu sağlıkla gelsin yavrularımız inşallah
Genişletmek için tıkla...

Sağol canım benim...Bende sıkılmadan ayrıntıları atlamadan yazmaya gayret ettim...Hatıra olarakta saklayacağım...İnsan her ne kadar unutmam dese bile zaman bazen unutturuyor...Okuyup okuyup hatırlarım...

Canım sende yarılamışsın zaten...Bir bakmışın miniğin kucağında...Rabbim şimdi sizlerin yardımcısı olsun...
 
kızlar hamilelerin duası kabul olur ne olur bana da dua edin :KK43:((
sorun yok bizde ama bebeğim olmuyor
sebebsiz yani .sebebsiz daha korkutucu neden diye düşünmekten kendini alamıyor insan sorun ya dölleNmEde ya tutunmada :KK43:((
anlamadım gitii

ne olurr duaa edin bana :KK43:((
 
sevdalinka06 .!.:
kızlar hamilelerin duası kabul olur ne olur bana da dua edin :KK43:((
sorun yok bizde ama bebeğim olmuyor
sebebsiz yani .sebebsiz daha korkutucu neden diye düşünmekten kendini alamıyor insan sorun ya dölleNmEde ya tutunmada :KK43:((
anlamadım gitii

ne olurr duaa edin bana :KK43:((
Genişletmek için tıkla...

canm benim i nşallah rabbim bu duyguyu sanada yaşatsın
 
arkadaşlar geçen sene bu aylarda çoğumuz hamil bile değildik..ama şimdi bir çoğumuz bebişini kucağına aldı bile..zaman hızlı geçiyo..bende heyecanla doğumu bekliyorum..bu arada ben mse121822 ..değişkilik oldu ismimde..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X