• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2010 nisanında çift çizgiyi görmeyi umut edenler buraya!!!

nehirr çok güzelmiş bebişin allah bağışlasın allah nazarlardan saklasın cnm

bizde 63.günlüğüz artık kıkır kıkır gülüyoruz,agularımız çoktan başlamıştı,pek bi sevimliyiz teyzeleri

sagol teyzesi 15 gunluk oldu.

:nazar: Ayy ikinizede maşallah... :nazar:

SPORSTAR ben onun gülüşlerini agucuklarını yerim...Benim oğlumda biran önce gelse dünyaya sağlıklı olarak...Anneannesi karnımı sevip gelsin artık diyor...
 
:nazar: Ayy ikinizede maşallah... :nazar:

SPORSTAR ben onun gülüşlerini agucuklarını yerim...Benim oğlumda biran önce gelse dünyaya sağlıklı olarak...Anneannesi karnımı sevip gelsin artık diyor...

Kızlar sizler nasılsınız...Yanınızda var mı kalan...

teşekkürler teyzesi,canım gününde gelsin miniğin herşeyi tastamam olsun,doğduğunda çok güçlü olsun,inşallah su gibi geçer zamanda alırsın kollarına oğlunu biran önce

benim kimse kaklmadı canım yanımda istemedim ben ama annemler kayınvalidemler öle gündüzleri geliyorlardı torunlarını sevmeye ara ara,rahat edemem diye istemedim kimseyi,gerçektende çok iyi oldu istediğim gibi sevdim istediğim gibi baktım,şöle yap böle yap diye karışan olmadı kendi doğrularıma göre büyütüyorum ama şimdi eşim meksikaya gitti bisüreliğine annemlere geldim bende canım sıkılıyordu artık evde arada kendi evime geçiyorum öle hallediyoruz ama korkma altından kalkamayacağın bişey değil ben zorlanmadım hiç
 
nehir canım hayırllı olsun meleğin, bir çırpıda kurtulmuşsun ne güzel çokta tatlı maşallah:nazar::nazar: allah bizede kolay doğum nasip eder inşallah
 
Evet sonunda fırsatını bulup bende yazıyorum hikayemizi...

Doğum tarihimiz belli olmuştu artık 18.01.2011 kızım ters durduğu için mecburen sezeryan olucaktım.
günler bir türlü geçmek bilmiyordu benim için.kendime iş çıkartıp duruyordum zaman çabuk geçsin diye.

Derken büyük gün geldi çattı.eşimde bnde o kadar heyecanlıydıkki bebeğimize kavuşmamıza artık sadece saatler kalmıştı.o gece iki kişi olarak yattığımız son geceydi,birbirimize sarılarak uyuduk.Sabah saat 5:30 du kalktığımda uyuyamamıştım heyecandan boş boş oturdum durdum. Daha sonra ılık bi duş alıp,saçımı fönledim ve eşimi uyandırdım.Artık saat 7:30 du evden çıkma vakti gelmişti.yolda giderken ikimizde hiç konuşmadık sessiz sessiz gittik hastaneye.Vardığımızda hastanedekiler bizi bekliyolardı hemen odamıza çıktık.bi kaç soru vs den sonra önlüğümü getirdiler,damar yolumu açtılar.9 ay boyunca geçmek bilmeyen günlerden sonra zman su gibi akıp geçiyodu herşey o kadar çabuk ilerliyoduki içimi heyecandan çok korku kaplamaya başladı.
sonra bi baktım sedyeyi getirdiler artık gitme vakti gelmişti kendimi daha fazla tutamadım ve başladım ağlamaya annemi,babamı ve en son ağlaya ağlaya eşimi öptüm ve ayrıldım onlardan.Ameliyathaneye geldiğimizde buz gibiydi herkes benle konuşuyor moral vermeye çalışıyolar,anestezi doktoru belimden iğneyi yaparken doktorumda elimi tutup bak burcu canın yanarsa sende bana vur tamammı diyip beni güldürmeye çalışıyodu.ama ben robot gibiydim karşılık vermiyodum.
sonra beni masaya yatırdılar belimden aşağısını hissetmiyodum yani dokunduklarını hissediyorum ama acı hissetmiyodum.önümü kapattılar yeşil bi önlükle.Artık anlamıştım başladıklarına bana soru soruyolar bi yandan bebeğinin ismini ne koyucaksın diye bende onlara kesmeye başladınız demi ondan beni konuşturuyosunuz oyalanayım diye dedim hepsi birden güldüler bana tabi sonra bnde kendi halime güldüm.
Sonra doktorumun çok az kaldı burcu sabret demesiyle karnımda şiddetli bi acı hissetmem bir oldu.canından can gitmek buymuş demekki.
Veeeeee bi ağlama sesi bebeğim doğmuştu artık nasıl tatlıydı hemen öptüm, kokladım ve götürdüler bebeğimi o aradada beni uyutmuşlar dikiş atarken.uyandığımda ayılma odasındaydım kurduğum ilk cümle bebeğim nerde demek oldu.merak etme çok sağlıklı ve tatlı bi bebek odana çıkardılar şimdi sende gitceksin yanına dediler.sonra sedyeyle odama götürdüler.
odada annem,babam ve kucağında bebeğimizle eşim karşıladılar beni sulugöz ben tekrar başladım ağlamaya.kucağıma aldım,emzirdim o kadarr güzel bir duyguymuşki annelik Allah herkese nasip etsin inşallah...

Evet işte kızlar buda kızım DURUYLA bizim hikayemiz.
 
$P1010099.webp

bakın teyzeleri buda benim prensesim DURU.Biraz geç oldu ama.
 
mrb kizlar bende dogumumu 31 ocakta yaptim dogum hikayemide sizinle paylasmak istiyorum
30 ocakta kanamam geldi hemen hastaneye gittik beni yatirdilar ve gozetim altina aldilar kanamam kesildi gece saat 2 siralarinda tuvalete ciktim baktim hafif kirmizi sulu bisey gelmeye basladi hemen doktoru cagirdim doktor suyumun geldigini soyledi beni odadan dogum haneye goturdu bebegin kalp atislarini dinlediler hersey normal aradan 2 saat gectikden sonra bende adet sancisi gibi bir agri basladi daha sonra siddetlendi bende doktora pedia istedigimi soyledim gerekli imzalari attim pedia yapmak icin ugrastilar ama bir turlu tutmadi bu esnada benim sancim iyce artti kaka yapma hissi gelmeye basladi 3.4 ikinmada bebegim dunyaya geldi o anki sevincimi sizlere kelimelerle anlatamam Allah her bayana bu sevinci yasatsin

size bir iki tavsiyede bulunmak istiyorum sayet esiniz sizinler doguma girecekse bel masaji yaptirin ve her sanciniz geldiginde iyi nefes alip verin emin olun agrilar baya azaliyor
bide esinizin bildigi sureleri okumasida cok iyi oluyor.ozelliklede Ayetel kürsü
Allah hepinizin yardimcisi olsun

cnm allah uzun ömürler versin bebeğine ve sizlere sağlıkla inşallah.
doğumunda rahat olmuş sanırım darısı bizim başımıza inşallah.

kizlar buda benim oglusumun resmi...

oyy maşallah cnm allah nazarlardan saklasın oğlunu :nazar::nazar::nazar:

kızlar kandiliniz mübarek olsun.ben hamileyim.daha önce yazdım mı hatırlamıyrm ama yine yazayım istedim.

cnm gözünaydın sağlıkla kucağına alırsın inşllah.

Evet sonunda fırsatını bulup bende yazıyorum hikayemizi...

Doğum tarihimiz belli olmuştu artık 18.01.2011 kızım ters durduğu için mecburen sezeryan olucaktım.
günler bir türlü geçmek bilmiyordu benim için.kendime iş çıkartıp duruyordum zaman çabuk geçsin diye.

Derken büyük gün geldi çattı.eşimde bnde o kadar heyecanlıydıkki bebeğimize kavuşmamıza artık sadece saatler kalmıştı.o gece iki kişi olarak yattığımız son geceydi,birbirimize sarılarak uyuduk.Sabah saat 5:30 du kalktığımda uyuyamamıştım heyecandan boş boş oturdum durdum. Daha sonra ılık bi duş alıp,saçımı fönledim ve eşimi uyandırdım.Artık saat 7:30 du evden çıkma vakti gelmişti.yolda giderken ikimizde hiç konuşmadık sessiz sessiz gittik hastaneye.Vardığımızda hastanedekiler bizi bekliyolardı hemen odamıza çıktık.bi kaç soru vs den sonra önlüğümü getirdiler,damar yolumu açtılar.9 ay boyunca geçmek bilmeyen günlerden sonra zman su gibi akıp geçiyodu herşey o kadar çabuk ilerliyoduki içimi heyecandan çok korku kaplamaya başladı.
sonra bi baktım sedyeyi getirdiler artık gitme vakti gelmişti kendimi daha fazla tutamadım ve başladım ağlamaya annemi,babamı ve en son ağlaya ağlaya eşimi öptüm ve ayrıldım onlardan.Ameliyathaneye geldiğimizde buz gibiydi herkes benle konuşuyor moral vermeye çalışıyolar,anestezi doktoru belimden iğneyi yaparken doktorumda elimi tutup bak burcu canın yanarsa sende bana vur tamammı diyip beni güldürmeye çalışıyodu.ama ben robot gibiydim karşılık vermiyodum.
sonra beni masaya yatırdılar belimden aşağısını hissetmiyodum yani dokunduklarını hissediyorum ama acı hissetmiyodum.önümü kapattılar yeşil bi önlükle.Artık anlamıştım başladıklarına bana soru soruyolar bi yandan bebeğinin ismini ne koyucaksın diye bende onlara kesmeye başladınız demi ondan beni konuşturuyosunuz oyalanayım diye dedim hepsi birden güldüler bana tabi sonra bnde kendi halime güldüm.
Sonra doktorumun çok az kaldı burcu sabret demesiyle karnımda şiddetli bi acı hissetmem bir oldu.canından can gitmek buymuş demekki.
Veeeeee bi ağlama sesi bebeğim doğmuştu artık nasıl tatlıydı hemen öptüm, kokladım ve götürdüler bebeğimi o aradada beni uyutmuşlar dikiş atarken.uyandığımda ayılma odasındaydım kurduğum ilk cümle bebeğim nerde demek oldu.merak etme çok sağlıklı ve tatlı bi bebek odana çıkardılar şimdi sende gitceksin yanına dediler.sonra sedyeyle odama götürdüler.
odada annem,babam ve kucağında bebeğimizle eşim karşıladılar beni sulugöz ben tekrar başladım ağlamaya.kucağıma aldım,emzirdim o kadarr güzel bir duyguymuşki annelik Allah herkese nasip etsin inşallah...

Evet işte kızlar buda kızım DURUYLA bizim hikayemiz.

Eki Görüntüle 141757

bakın teyzeleri buda benim prensesim DURU.Biraz geç oldu ama.

cnm maşallah kızına rabbim nazarlardan korusun :nazar::nazar::nazar:
doğumunda beni çok duygulandırdı rabbim hepinize uzun ömürler nasib etsin sağlıkla.
 
Evet sonunda fırsatını bulup bende yazıyorum hikayemizi...

Doğum tarihimiz belli olmuştu artık 18.01.2011 kızım ters durduğu için mecburen sezeryan olucaktım.
günler bir türlü geçmek bilmiyordu benim için.kendime iş çıkartıp duruyordum zaman çabuk geçsin diye.

Derken büyük gün geldi çattı.eşimde bnde o kadar heyecanlıydıkki bebeğimize kavuşmamıza artık sadece saatler kalmıştı.o gece iki kişi olarak yattığımız son geceydi,birbirimize sarılarak uyuduk.Sabah saat 5:30 du kalktığımda uyuyamamıştım heyecandan boş boş oturdum durdum. Daha sonra ılık bi duş alıp,saçımı fönledim ve eşimi uyandırdım.Artık saat 7:30 du evden çıkma vakti gelmişti.yolda giderken ikimizde hiç konuşmadık sessiz sessiz gittik hastaneye.Vardığımızda hastanedekiler bizi bekliyolardı hemen odamıza çıktık.bi kaç soru vs den sonra önlüğümü getirdiler,damar yolumu açtılar.9 ay boyunca geçmek bilmeyen günlerden sonra zman su gibi akıp geçiyodu herşey o kadar çabuk ilerliyoduki içimi heyecandan çok korku kaplamaya başladı.
sonra bi baktım sedyeyi getirdiler artık gitme vakti gelmişti kendimi daha fazla tutamadım ve başladım ağlamaya annemi,babamı ve en son ağlaya ağlaya eşimi öptüm ve ayrıldım onlardan.Ameliyathaneye geldiğimizde buz gibiydi herkes benle konuşuyor moral vermeye çalışıyolar,anestezi doktoru belimden iğneyi yaparken doktorumda elimi tutup bak burcu canın yanarsa sende bana vur tamammı diyip beni güldürmeye çalışıyodu.ama ben robot gibiydim karşılık vermiyodum.
sonra beni masaya yatırdılar belimden aşağısını hissetmiyodum yani dokunduklarını hissediyorum ama acı hissetmiyodum.önümü kapattılar yeşil bi önlükle.Artık anlamıştım başladıklarına bana soru soruyolar bi yandan bebeğinin ismini ne koyucaksın diye bende onlara kesmeye başladınız demi ondan beni konuşturuyosunuz oyalanayım diye dedim hepsi birden güldüler bana tabi sonra bnde kendi halime güldüm.
Sonra doktorumun çok az kaldı burcu sabret demesiyle karnımda şiddetli bi acı hissetmem bir oldu.canından can gitmek buymuş demekki.
Veeeeee bi ağlama sesi bebeğim doğmuştu artık nasıl tatlıydı hemen öptüm, kokladım ve götürdüler bebeğimi o aradada beni uyutmuşlar dikiş atarken.uyandığımda ayılma odasındaydım kurduğum ilk cümle bebeğim nerde demek oldu.merak etme çok sağlıklı ve tatlı bi bebek odana çıkardılar şimdi sende gitceksin yanına dediler.sonra sedyeyle odama götürdüler.
odada annem,babam ve kucağında bebeğimizle eşim karşıladılar beni sulugöz ben tekrar başladım ağlamaya.kucağıma aldım,emzirdim o kadarr güzel bir duyguymuşki annelik Allah herkese nasip etsin inşallah...

Evet işte kızlar buda kızım DURUYLA bizim hikayemiz.

Eki Görüntüle 141757

bakın teyzeleri buda benim prensesim DURU.Biraz geç oldu ama.

Hikayeni bizimle paylaştığın için çok teşekkürler canım...Kızınada 41,5 kere maşallah canım...Sağlıklı olarak büyüsün prenses...
 
Back