Hiç hoşlanmamıştık biribirimizden, tanıştığmız gün kim derdi ki kocamannnnnnnnn bi aşk başlıcak die...Veee 5 yılın sonunda zar zorda olsa (ailevi nedenlerden dolayı) evlenebilmiştik:)
Bebek hayali her zaman aklımızın en kuytu yerindeydi çok nadir aklımıza geliodu çünkü çok yoğun yaşıyoduk ve özlemini hiç duymuoduk.Taa ki yurt dışına yerleşene kadar,yapayalnız kalmıştık türkiyedeki gibi yoğun değildik özellikle ben evde oturmaya başlamıştım ve sıkılmaya,ve o aklımın en kuytu yerinde ki fikir çıkıverdi, daha türkiyeden gideli 2 ay olmuşken eşimle konuştuk 2.5 yıl olmuştu evleneli ve karar verdik allah izin verirse bi bebeğimiz olucaktı ve o andan itibaren bütün planları daha ortada olmayan bi bebeğe doğru yapmaya başladık ve çalışmalara başlayalı daha 1 ay omuştu hemen test aldım sonuç 1 tam çizgi 1 silik çizgi 2 gün sonra tekrar bi test ve hamileyimmmmm ALLAHIMA şükürler olsunn istediğimiz vakitte bize bi bebek nasip etti hamd olsun...
O kadar rahat bi hamilelik geçirdimki akıllara zarar ne bi miğde bulantısı ne kusma ne tansiyon vs....hiç bi rahatsızlığım olmadı...4.ayımda kayınbabamı kaybettik hamileliğim boyunca yaşadığım en büyük ve kötü olay o oldu.O telaş ve üzüntüyle 4.aydan sonra zaman nasıl geçti anlamadık ve geldik 30.hafatalara suyumun fazla ve 1 cm açılmam olması nedeniyle sıklaşan nst ler kontroller başladı.Çok sık gidiodum artık doktora 2 kez doğum sancısıyla hastaneye yattım ama küçüğüm doğmadı,doğmuo ama sancılar devam edio ve suyumda artmaya...Doktorum 37. haftaya kadar doğdu doğdu doğmadı daha fazla riske atmayalım ve suni sancıyla alalım bebeği dedi.Ama doğmadı kendi başına ve 37.haftayı doldurduğum gün geldi hastanedeyiz...
4 haziran cuma günü kimseyi yanımda isteemdim ne annemi ne kayınvalidemi sancı çekerken kimsenin beni görmesini istemiodum çünkü biliorumki kendimi çok sıkacam sadece eşim olsun istedim yanımda ve öyle yaptık,yatış işlemlerimizi yaptık odamıza yerleştik hemşire geldi önlüğümü giydirrdi ve en utandığım ve korktuğum olay lavmana sıra geldi hiçte takılacak bişey değilmiş küçücük bi saç boyası gibi bi kutu ve ucuda aynı saç bayasının ucu gibi hemşire yan yat dedi ve işlemi gerçekleştirdi.Acı falan yok bu arada.10 dk sonra tuvaletteydim ve içim tamamen boşaldı hatta daha sonra dikişlerimden korktuğum için tuvalete gidemiodum kendim eczaneden lavman alıp evde yaptım çokta rahatladım tavsiye ederim:)Sonra damar yolum açıldı ve suni sancı damlamaya başaldı.O kadar rahttımki çok az bi sancı hissediodum zaten acı eşiğim fazlasıyla yüksek doktorum öyle dio.Doktorum geldi alttan muayene etti açılmam 2 cm olmuş damardan açılmam hızlansın die bi ilaç verdi gitti.1 saat geçti hala başaldığımız yerde duruoruz o yüzden suyumu açmaya karar verdi uzun şiş gibi bişey geldi hiç acımadı ama suyum patladı böyle bişey olamaz nasıl akıo bitmio harbiden suyum fazlaymış:)Ve o andan itibaren açılmam hızlandı 4 cm.buldu sancılarımda regl sancısından biraz daha ağır hissetmeye başladım epidural zamanım gelmişti artık.sandalye geldi oturdum doğru doğumhaneye anestezi uzmanı geldi epiduralim yapıldı tam yapılırken sanki hiç suyum gelmemiş gibi bi posta daha suyum aktı ama ne akma şarıl şarıl...Tekrar odama aldılar açılma devam edio,doktorumun eli sürekli içide ama ben artık bişey hissetmiorum,arkadaşlarım görümcem eşim annem kayınvalidem ağbim herkes gelmeyin dememe rağmen geldiler ama odaya sokmadım kimseyi sadece eşimle ben.
O da ne yine sancı hisstemeye başaldım ama nasıl bi sancı ağrı eşiği yüksek olan ben kıvranıorum eşim gitti anestezi uzmanını çağırdı ama epiduralde bi sorun yok biraz daha takviye yaptı ama yok kıvranıorum hala ben,doktorum geldi açılmam 8.5cm olmuş meğer, kızım gelio...
Artık her sancı geldiğinde ıkınmam gerektiğini söyledi ben başladım ıkınmaya ıkındıkça rahatlıodum,ben ıkındıkça eşim korkuodu bembeyez olmuştu canım benim o kadar iiyi bi kocaya sahibimki allah herkese nasip etsin onu çok seviorum arada bunuda söylemeden geçemeyim dedim:)Veee artık doğumhaneye gitme zamanı saat 11.30 gibi sancıyı almaya başladım ve saat 16.45 ben çataldayım...
2 doktor 2 hemşire ve kendi doktorum hazırlar beni hazırlıolar uygun pozisyonu verdiler bana eli içimde bebeğin gelişini kolaylaştırmak için genişletio,bende hala ıkınmam geldikçe ıkınıorum ama yok gelmio kızım çok yukarda açılmam artık tamam ama bebğim inmio aşşağıya,hemşire karnıma bütün gücüyle bastırıo doktor aşşağıdan genişeletio ben bi taraftan ıkınıorummmmmmmmm ve işte doğdu ufacık bi ağlama tertemiz bi bebek ben gülüorum bi taraftan ağlıorum doktorda şaşırıo gülüomusun ağlıomusun die içeri görtürüolar aama ben de görüorum aynı zamanda eşimi içeri aldılar bana baktı bi hemen kzının yanına gitti aynı sen dedi evet aynı ben bi bebek annesine bu kadarmı benzer ufacık kontrolleri yapıldı şükür bişey çıkmadı sağlıklı yavrum.Giydirdiler eşimin kucağında ve getirdi yanıma yavrummmmm benim misss gibi sevdim kokladım saf gibi baktık eşimle dakkalarca konuşmadan bu sırada benim dikişlerim yapılıodu oda bitti artık odamıza gitme zamanı.Sandalye geldi yine ama yok ben kendimi o kadar iyi hissediorum ki kalkıp yürümek istedim ve komik son kalktım ilk adımımda yere düştüm herkes sen napıosun die bana bakıo,ben sandalyede bebeğim eşimin kucağında çıkıoruz ve herkez orda ama bana kimse bakmıo herkes bi anda bebeğe odaklandı hemşire beni odama götürdü canım arkadaşım geldi benimle onun haricinde herkes bebeğe bakıodu,geceliğimi giydirdiler ve bebeğimi verdiler kucağıma emmeye başladı ama sütüm yok boş boş emdi yavrum 2 gün ve anne sütü alamadığı için sarılık oldu 1 gece hastanede yatmak zorunda kaldık.
Şimdi 17 günlük olduk o gün bile ayaktaydım ben, güzel bi doğum oldu ama hiç ıkınmayı bırakmadım bağırmadım gücümü boşa harcamadım doktorum ne diosa onu yaptım çok dikişim vardı, doğumdan çok dikiş acılarım canımı yaktı,oda iyileşti sayılır,sütüm geldi 3.gün şimdi sadce anne sütü alıo kızım ,bu arada 3.470 kg 51 cm.doğdu sarılıktan dolayı 400 gr verdi ama şuan 4 kg.oldu.Bende 10 kilo almıştım toplamda 8 kilosu gitti 2 kilo fazlam var.Biz hala eşimle saatlerce sessizce durup bebeğimize bakıoruz, bu sanırım ömür boyu böyle devam edecek allahım isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu , herkese kolay doğumlar diliorum.....opuyorumnanaktan
