- 3 Aralık 2008
- 5.501
- 0
- 43
ho ho ho
hep özenmişimdir şöyle zurnanın son delüğü olmaya be..ne sefa
maşallh hayranım şu becerikli sabırlı insanlara
iki ay ne 2 gün hatta bir gün bile asla.çok dua ettim Allahım ayırma bizi diye aynı işyerindeyiz şimdi ve çoooook mutluyuz bu durumdan.izne ayrılmam bile koyabilir bana şimdi.millet bağımlılık sanacak ama bağlılık diyelim.herkesin kendi tarzı.
bakalım ben kaçıncı olacağım.6 yı da severim hani.
nazan gözünaydın.sen de çingenem gibi su-nişan-sancı üçlüsünü bekleyeceksin demek.ama dikkat et esranın suyu gibi olmasın.kaydirigubbakcemile3
tam da yazacaklarıma çok benzer şeyler yazmışsın.bakıcı konusunda beni çık endişelendiren bir hassasiyetim bu.ben televizyondan hazzetmem.çok seçici izleyiciyimdir.bu huyumu da çık severim.mesela salifo ben olmasam ne bulsa izler.Ailesi de öyle çünkü.izlensin izlenmesin sürekli televizyon açık.torunlarının televizyon düğmesine basmasını zeka belirtisi sayıyorlar.nevaya ilk yıllar televizyon izletmeyi düşünmüyorum.sadece belirli programlar olabilir.baby einsteinin dvdsini almak iyi bir fikir gibi geldi.Bu cümlenin altına imzamı atıyorum arkadaşım. Benim önceliklerim arasında hiçbir zaman evimin temizliği olmadı, olmayacak dalmaz:
Daha önce anlattım mı bilmiyorum, çocuklar ilk 3 yıl televizyon seyrettiklerinde (özellikle klip ve reklamlarda) çıkan ses ile ağız hareketleri arasında bağlantı kuramıyorlarmış. Bu yüzden konuşma çok gecikebiliyormuş. Mutlaka karşısında canlı modeller olması gerekiyormuş yani.
Bir de tabii orada görüntüler o kadar hızlı değişiyor ki, dikkat toplama alışkanlığı edinemiyor çocuk. Sonra veliler bize geliyor işte vay benim çocuğumda hiperaktivite var, ilaç kullanıyor; vay benimkinde dikkat eksikliği var
epruuuu demek dönmezse senin fıstıkın sen benden önce dığuracan..sıralama değişiyi
geçmişler olsun da dığumdan bir gün önce çok geç evrimim ya..daha ağırlaşıp hassaslaşacağımız günler..sen bilirsin ama
(
