- 28 Aralık 2007
- 4.721
- 2
- 39
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
2008 Eylülde Anne Olacaklar/arşiv
- Konu Sahibi PAPATYAM
- Başlangıç Tarihi
- 5 Mart 2008
- 715
- 0
arkadaşlar dün bende ikili test için gittim. Bebeğimi ilk defa hareket ederken gördüm el sallıyordu bize :)
ultrasonda herşey normal ense kalınlığı 1.14mm
Doktoruma cinseyetini öğrenebilirmiyiz diye sordum bir bakalım dedi ama emin olmadı ben ısrar edince kıza benziyor dedi tabiki kesin değil...
inşallah sağlıklı olsunlarda cinsiyet önemli değil
ultrasonda herşey normal ense kalınlığı 1.14mm
Doktoruma cinseyetini öğrenebilirmiyiz diye sordum bir bakalım dedi ama emin olmadı ben ısrar edince kıza benziyor dedi tabiki kesin değil...
inşallah sağlıklı olsunlarda cinsiyet önemli değil
Ö
öznur83
Ziyaretçi
benim tüm şiddetiyle devam ediyor sanırım şu 9 ay mide bulantısı çekenlerden olacağım
(aynen herşeyi denedim benim herhangibir kokudan kaynaklanmıyor sabahları çok kötü oluyor cnm tuzlu kraker ekmek herşeyi denedim tek korkum bebeğin yeterli vitamini alamayacak olması kendimden geçtim gerçi dr beslenir hiç merak etme diyor ama off offf
- 28 Aralık 2007
- 4.721
- 2
- 39
Ö
öznur83
Ziyaretçi
cnm ben bebeyağı kullanıyorum 20.haftadan itibaren dr çatlak kremi vereceğini söyledi istersen bir dene :))
- 9 Eylül 2007
- 4.311
- 370
- 43
- 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
:uhm: off sorma cnm yaa aynen bende kobus goruyorum arada güzel şeyler görüyorum ama bazende kabus mesela bugun yıne gordum üçüz bebek doguruyormusum 3üde kızmıs ama ne kıpırdıyolar nede herhangı bı ses var donmuslar sankı bole yanmıs gıbılerdı allahım dıyorum budee doktorda e bebekler bole aslında sonradan yuzlerı olusur dıyodu cok korktum cok sonra barı bırı erkek olsaymıs ya dıyorum tobe tobee, uctane mını pembe etek almısım ucunude sıralıyorum ben nasıl gıydırıcem bu et parcalarına dıyorum ayy cok korkunctu yaa hayırdır ınsallahtatlicadiarzu
- 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
Slm.kızlara.s. hepiniz iyisinizdir umarım,bende heran rüyamda ya hamileliğimi,yada bebişimi görüyorum.Uyku diye bişey kalmadı bende,bide bende dayanılmaz sırt ağrıları var ama herşeye bebişim için katlanıyorum.Bu cuma kontrole gidicem artık bebişimi görmeyi çok özledim
allah sanada şifa versin cnm bendede sırt agrısı oluyor arada düz yatıyorum ama sanırım düz yatmak ii degılmıs sonra hemen sagıma yada soluma donuyorum napaimm,nekadarlık oldu sımdı senın cnm yanı kac haftalıka.s.
- 4 Ocak 2008
- 469
- 1
- 47
- 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
sevgili annişler demın bir yazı okudum cok duygulandım yaa ,sizlerede yolluyorum
güzel hamiş annelerine benden hedaye olsun:1hug:
Doğumdan sonra gelen ilk saatlerde ebeveynler ve bebek arasında kurulan bağın önemini bilen dünyanın birçok ülkesindeki pek çok hastane, ebeveynler ve bebeği doğumdan hemen sonra yalnız bırakıyorlar. Bu ilk saatlerin önemini kavrayan birçok hastane artık rutin prosedürleri daha sonraya erteliyor. Araştırmalar gösteriyor ki doğumdan sonraki ilk dakikalardan itibaren bir saat boyunca bebek çevresiyle ilişkiye girebilecek en uyanık halde. Bu süreçte bebek annenin gözlerine bakıyor, göğsüne sokuluyor, annesinin sesinin, kokusunun, teninin, göğsünün tadını hissediyor. Anne içgüdülerinin sesiyle bebeğine dokunuyor, onu okşuyor. Doğa böylece anne ve bebek arasındaki ilk bağın kurulması için bebeğe en uyanık olduğu evreyi doğumun ilk dakikalarında veriyor. Bu ilk saatte bebek anne ve baba birbirlerine ait oldukları bilincinin ilk tecrübesini yaşıyorlar.
Hastane süresince bebek anne ve babanın aynı odada beraber kalmaları bu bağın devamlılığı için bir başka önemli etken. Anneyle bebek arasındaki iletişim nasıl çalışıyor şöyle bir gözden geçirelim:
Bebeğin ağlaması annenin duygularını tetikliyor. Bu hem fiziksel hem de psikolojik. Yani anne bebeğin ağlaması ile göğüslerinde artan bir kan dolaşımı hissediyor ve devamında annede bebeğini kucağına alıp meme vermek için bir dürtü oluşuyor. Bu öyle bir dürtü ki hiçbir sözlü iletişim bunun kadar kuvvetli olamaz.
Anneyle bebeğin beraber kalması
Aynı odada beraber kaldıklarında bebek ağlar ağlamaz anne fiziksel olarak yanında olduğu için hemen bebeğini kucağına alır ve besler. Bebek susar. Bebek tekrar uyandığında kıpırdanır, ağlar ve anne aynı şeyleri tekrar eder. Bir sonraki sefer artık anne bebeğin ağlama öncesi sinyallerini gayet iyi bildiği için bebeğini henüz ağlamadan kucağına alır ve besler. Bu diyalog hastanede kaldıkları sürece kendini birçok kez tekrarlar ve artık anne ile bebek bir ekiptir. Bebek daha iyi sinyal vermeyi anne de bu sinyallere daha iyi cevap vermeyi öğrenir.
Bebek anneden ayrı kaldığında
Bebek hastanenin bebek odasındadır. Uyanır, acıkmıştır ve ağlar. O ağlayınca diğer bebeklerde uyanır ve ağlar. Bebek hemşiresi bu ağlamayı duyar ancak bebeğin annesi gibi bu bebeğe biyolojik bir bağı olmadığından bebeği annesine götürmesi gerekli zamanda ulaştırır. Bebeğin ağlamasının iki bölümden oluşur. İlki annedeki bağı harekete geçiren ağlama, bir sonraki ise rahatsız edici feryada dönüşen ağlama. Hemşire bebeği annesine getirdiğinde bebek ya artık ağlamayı bırakmış ve uykuya dalmıştır ya da daha güçlü bir ağlamayla bağırmaktadır. Anne her ne kadar bebeğine ikram edeceği rahatlatıcı bir kucağa sahip olsa da sütünün gelmemesine öylesine takılmıştır ki bebek daha da büyük bir feryatla ağlamaya devam eder.
Anne bebeğini rahatlatamamanın verdiği kuşkularla uzman hemşirelerin ona daha iyi bakabileceğini düşünür ve bebek daha da fazla zamanı bebek odasında geçirmeye başlar. Eve dönme zamanı geldiğinde ise birbirlerini tanıma imkânını henüz bulmamışlardır.
İlk 40 Gün
Doğumdan sonraki ilk 6 hafta annenin kanındaki prolaktin (süt salgısını canlandıran ön hipofiz hormonu) seviyesi yüksektir. Bu süreç içersinde sık emzirmek annenin iyi bir süt deposu oluşturmasına yardımcı olur. Aynı zamanda 6 hafta annenin vücudunun doğum sonrası kendini toparlaması için gerekli bir süre. Bu zaman zarfında annenin sadece bebeğiyle meşgul olması, ev işleri ve diğer konularda yardım alması önemli. Çoğu zaman doğum sonrası depresyonu annenin çok fazla şeyi bir arada yapmaya çalışmasından kaynaklanıyor. Oysa bu zaman anne ile bebeğin birbirlerini tanıması, keyif alması ve sağlıklı bir bağın oluşması için geçirilmeli.
güzel hamiş annelerine benden hedaye olsun:1hug:
Doğumdan sonra gelen ilk saatlerde ebeveynler ve bebek arasında kurulan bağın önemini bilen dünyanın birçok ülkesindeki pek çok hastane, ebeveynler ve bebeği doğumdan hemen sonra yalnız bırakıyorlar. Bu ilk saatlerin önemini kavrayan birçok hastane artık rutin prosedürleri daha sonraya erteliyor. Araştırmalar gösteriyor ki doğumdan sonraki ilk dakikalardan itibaren bir saat boyunca bebek çevresiyle ilişkiye girebilecek en uyanık halde. Bu süreçte bebek annenin gözlerine bakıyor, göğsüne sokuluyor, annesinin sesinin, kokusunun, teninin, göğsünün tadını hissediyor. Anne içgüdülerinin sesiyle bebeğine dokunuyor, onu okşuyor. Doğa böylece anne ve bebek arasındaki ilk bağın kurulması için bebeğe en uyanık olduğu evreyi doğumun ilk dakikalarında veriyor. Bu ilk saatte bebek anne ve baba birbirlerine ait oldukları bilincinin ilk tecrübesini yaşıyorlar.
Hastane süresince bebek anne ve babanın aynı odada beraber kalmaları bu bağın devamlılığı için bir başka önemli etken. Anneyle bebek arasındaki iletişim nasıl çalışıyor şöyle bir gözden geçirelim:
Bebeğin ağlaması annenin duygularını tetikliyor. Bu hem fiziksel hem de psikolojik. Yani anne bebeğin ağlaması ile göğüslerinde artan bir kan dolaşımı hissediyor ve devamında annede bebeğini kucağına alıp meme vermek için bir dürtü oluşuyor. Bu öyle bir dürtü ki hiçbir sözlü iletişim bunun kadar kuvvetli olamaz.
Anneyle bebeğin beraber kalması
Aynı odada beraber kaldıklarında bebek ağlar ağlamaz anne fiziksel olarak yanında olduğu için hemen bebeğini kucağına alır ve besler. Bebek susar. Bebek tekrar uyandığında kıpırdanır, ağlar ve anne aynı şeyleri tekrar eder. Bir sonraki sefer artık anne bebeğin ağlama öncesi sinyallerini gayet iyi bildiği için bebeğini henüz ağlamadan kucağına alır ve besler. Bu diyalog hastanede kaldıkları sürece kendini birçok kez tekrarlar ve artık anne ile bebek bir ekiptir. Bebek daha iyi sinyal vermeyi anne de bu sinyallere daha iyi cevap vermeyi öğrenir.
Bebek anneden ayrı kaldığında
Bebek hastanenin bebek odasındadır. Uyanır, acıkmıştır ve ağlar. O ağlayınca diğer bebeklerde uyanır ve ağlar. Bebek hemşiresi bu ağlamayı duyar ancak bebeğin annesi gibi bu bebeğe biyolojik bir bağı olmadığından bebeği annesine götürmesi gerekli zamanda ulaştırır. Bebeğin ağlamasının iki bölümden oluşur. İlki annedeki bağı harekete geçiren ağlama, bir sonraki ise rahatsız edici feryada dönüşen ağlama. Hemşire bebeği annesine getirdiğinde bebek ya artık ağlamayı bırakmış ve uykuya dalmıştır ya da daha güçlü bir ağlamayla bağırmaktadır. Anne her ne kadar bebeğine ikram edeceği rahatlatıcı bir kucağa sahip olsa da sütünün gelmemesine öylesine takılmıştır ki bebek daha da büyük bir feryatla ağlamaya devam eder.
Anne bebeğini rahatlatamamanın verdiği kuşkularla uzman hemşirelerin ona daha iyi bakabileceğini düşünür ve bebek daha da fazla zamanı bebek odasında geçirmeye başlar. Eve dönme zamanı geldiğinde ise birbirlerini tanıma imkânını henüz bulmamışlardır.
İlk 40 Gün
Doğumdan sonraki ilk 6 hafta annenin kanındaki prolaktin (süt salgısını canlandıran ön hipofiz hormonu) seviyesi yüksektir. Bu süreç içersinde sık emzirmek annenin iyi bir süt deposu oluşturmasına yardımcı olur. Aynı zamanda 6 hafta annenin vücudunun doğum sonrası kendini toparlaması için gerekli bir süre. Bu zaman zarfında annenin sadece bebeğiyle meşgul olması, ev işleri ve diğer konularda yardım alması önemli. Çoğu zaman doğum sonrası depresyonu annenin çok fazla şeyi bir arada yapmaya çalışmasından kaynaklanıyor. Oysa bu zaman anne ile bebeğin birbirlerini tanıması, keyif alması ve sağlıklı bir bağın oluşması için geçirilmeli.
- 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
:çok üzgünüm: AYNEN VALLA CNM AYY ALLAH BEBİŞLERİMİZİ SAGLIKLI Bİ ŞEKILDE KUCAKLARIMIZA ALMAMIZI NASIP ETSIN ,ŞU 7 AY HİÇ GECMICEKMIS GIBI GELIYOR YAA HADI ARTIK KARNIMIZ ŞİŞSİN DOGUMUMUZ GELSINDE BİZDE BÖLE TATLI TEMASLARDA BULUNALIM
- 9 Eylül 2007
- 4.311
- 370
- 43
Çok saol canıma.s,gerçektende şu durumda ağrı çekmek çok zor,:çok üzgünüm:hamiş kalmadan önce bu sırt ağrılarım başlamıştı ama o zaman çok bebiş istediğim için ilaç falan hiç kullanmadım şimdiyse kronik sırt ağrısı çekiyorum.Şu an 11+3 üm
işte,bebişlerimiz iyi olsunda zaten herşey onlar için değilmi,sende kendine iyi bak canım:dance: - 9 Eylül 2007
- 4.311
- 370
- 43
- 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
Çok saol canıma.s,gerçektende şu durumda ağrı çekmek çok zor,:çok üzgünüm:hamiş kalmadan önce bu sırt ağrılarım başlamıştı ama o zaman çok bebiş istediğim için ilaç falan hiç kullanmadım şimdiyse kronik sırt ağrısı çekiyorum.Şu an 11+3 üm
MAŞALLAH 12. HAFTANIN İÇİNDESİN İŞTE BENDEN ONDESİN VALLA BEN DAHA 10. HAFTAMA YENİ GİRDİM OLSUN NAPALIM BUDA GEÇER Bİ BAKMIŞIZKI 24. HAFTALARDAYIZ:teytey:ŞUANDADA SAKIN İLAC KULLANMA CNM DOKTORUN VERIRSE OK AMA DOKTOR DISI AMAN GOZUNU SEVIM KULLANMA DEDİGİN GIBI HERSEY BEBİŞLERİMİZ İÇİN BİTANEM , BENDE DİKKAT ETMEYE CALISIYORUM İŞTE BİRAZ İŞTAHSIZIM AMA BEBİŞ İÇİN YEMEYE CALISIYORUMa.s. - 24 Eylül 2007
- 2.604
- 3
- 42
Bebeğini aldırmak isteyenler okusun " Bir bebeğin yarım kalan günlüğü" 
klava:
--------------------------------------------------------------------------------
Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden! 5 Ekim: Bugün var
edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu
henüz annem ve babam bilmiyor.Bir elma çekirdeğinden bile
küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor.
Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve
benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri
seveceğim. 19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil.
Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini
dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin
kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek.
Annem için güzel bir sürpriz olacağım. 23 Ekim: Hiç göremediğim
bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun
dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım
oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde
tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler
dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun
beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ
daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak
dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne
kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim?
Ah bir konuşabilsem! 27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı
bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı.
Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım
kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin
birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
musun anne? 2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve
bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak
nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın
da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula
gideriz. 12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve
küçük şeyler. Aman Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı.
Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem
tutacağım. Belki de güzel bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada
mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.>
20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu
öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni.
Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun
anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım… 25
Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız
olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım.. 10
Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük
burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…
13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama
olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra
gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım.
Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok
merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de
göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz.. 24
Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin
kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen
duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne
kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız
olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini
dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen
de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok
seveceksin, değil mi? 28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor.
Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor
gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye
konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey
hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap…
Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne…
Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı
kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne…
Anne… An… Ah! Kürtajınız tamamlandı hanımefendi. Geçmiş
olsun!.. :çok üzgünüm:
ALINTI
klava:--------------------------------------------------------------------------------
Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden! 5 Ekim: Bugün var
edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu
henüz annem ve babam bilmiyor.Bir elma çekirdeğinden bile
küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor.
Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve
benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri
seveceğim. 19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil.
Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini
dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin
kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek.
Annem için güzel bir sürpriz olacağım. 23 Ekim: Hiç göremediğim
bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun
dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım
oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde
tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler
dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun
beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ
daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak
dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne
kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim?
Ah bir konuşabilsem! 27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı
bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı.
Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım
kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin
birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
musun anne? 2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve
bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak
nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın
da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula
gideriz. 12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve
küçük şeyler. Aman Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı.
Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem
tutacağım. Belki de güzel bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada
mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.>
20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu
öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni.
Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun
anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım… 25
Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız
olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım.. 10
Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük
burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…
13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama
olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra
gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım.
Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok
merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de
göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz.. 24
Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin
kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen
duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne
kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız
olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini
dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen
de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok
seveceksin, değil mi? 28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor.
Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor
gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye
konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey
hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap…
Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne…
Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı
kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne…
Anne… An… Ah! Kürtajınız tamamlandı hanımefendi. Geçmiş
olsun!.. :çok üzgünüm:
ALINTI
- 14 Kasım 2007
- 134
- 0
anne adaylarına üzüntü yok sitres yok yasak zaten bizim yazım sitemizde bebeğini aldırmak isteyende yok bence keşke yazmasaydınız bu konuyu çirkin ve üzücü hepimiz bir yola çıktık herkes burda eylül ve ekim annesi düşünsenize zorunlu kürtaj olması gereken bir anne adayı bu yazıyı okursa ne kötü olur doğrusu içim acıdı tam okumamama rağmen üzgünüm buda benim fikrim
- 30 Ocak 2008
- 109
- 2
canımcım bak şindik baby gaga.com a girdin ana sayfada pragnancy diye bi yer var orda pragnancy ticker diye bi yer var ona tıkla,çok şirin takvimler çıkıyo kendi bebişinin haftasına göre ayarla aşağıda resminlerin altında doğru hafta ve gün çıktığı zaman beğendiğin resmin üzerine sağ klik yap özellikler çıkıcak karşına onu seç sonra adres:http://tickers.baby-gaga.com/p/dev244pr___.png gibi bişey çıkıcak onu kopyala sonra kadınlar kulubündeki kontrol paneliniz bölümünde detay bilgileriniz varya orda en altta kilo doğum takipin yanındaki pencereye yapıştır de ve ayarları kaydet veeeeee işte oldu bitti kolay gelsin anacım :smiley-cool::teytey::enbuyukkk::içelim:
