2 Yaş Sendromu Nedir, Belirtileri Nelerdir?

Editor

Edidir Edi
İçerik Editörü
12 Temmuz 2006
1.287
3.045
Genelde 18 ay civarında başlar ve çocuk 3-3.5 yaş civarına gelene kadar devam eder. 2 yaş sendromu, ebeveynlerin çocuk gelişiminde en çok zorlandığı dönemlerden biridir.

Yazı İçeriği
2 Yaş Sendromu Ne Zaman Biter?
2 Yaş Sendromu Belirtileri
2 Yaş Sendromu Ne Zaman Başlar?
2 Yaş Sendromunda Olan Çocuğa Anlayış Gösterilmeli
2 Yaş Sendromu Yaşayan Çocuğa Nasıl Davranmak Gerekir?
Çocuğa Sınırlarını Gösterin
2 Yaş Sendromu Bir Hastalık Değildir
2 Yaş Sendromu ile Mücadele Etme Yöntemleri
2 Yaş Sendromu ile Nasıl Baş Edilir?
2 yaş sendromu genellikle 18 ay civarında başlar ve çocuk 3-3.5 yaş civarına gelene kadar devam eder. 2 yaş sendromu, bebeklikten çocukluğa geçiş sırasında karşılaşılan, bir takım sorunların yaşandığı özel bir dönemdir.


2 Yaş Sendromu Ne Zaman Biter?
Genelde 18 ay civarında başlar ve çocuk 3-3.5 yaş civarına gelene kadar devam eder. 2 yaş sendromu, ebeveynlerin çocuk gelişiminde en çok zorlandığı dönemlerden biridir. Bu dönemde karşılaşılan başlıca sorunlar:

"Ben yapacağım" tutturmaları, isteklerinde ısrarcı olmak, söz dinlememek, istenilenin aksini yapmak, kıskançlık, titizlik, takıntılar ve utangaçlık,
İştah problemleri,
Uyku düzeninde bozukluklar, yatmak istememek,
Öfke nöbetleri; anne-baba- diğer çocuklara vurmak, ısırmak, kendine zarar vermek; kafasını vurmak, kendini yere fırlatmak, durmadan ağlamak,
Tuvalet sorunları.

2 Yaş Sendromu Belirtileri
Çocuklarda 2 yaş sendromunda genellikle; aşırı bir inatlaşma, sebepsiz ağlama krizleri, tutturmalar, sinirlenince kendine ya da başkasına zarar verme, ısırma, vurma gibi bir takım davranışlar görülür. Hatta bunların büyük bir kısmı, daha önce ya hiç yoktur ya da çok azdır. Ancak bu dönemde birden artmaya başlar.

2 Yaş Sendromu Ne Zaman Başlar?
1.5 yaş civarı başlayıp 3.5 yaşa kadar sürebilir. Genel olarak beklediğimiz; 3.5 yaştan sonra toplumsallaşma ve sosyalleşmenin artması ile çocuğun sakinleşmesi. Ancak çocuk, bu sendromdan geçerken aileyi nasıl manipüle edeceğini öğrenmişse, bu dönemdeki bazı alışkanlıklarını ileri yaşlara da taşıyabilir.

Çocuğunuz 2 yaşındaysa ve davranışlarıyla sizi çileden çıkarıyorsa endişelenmeyin. Çocukların 2-3 yaş arasındaki bu durumu geçicidir. Bu dönemde çocuğunuzla ilişkinizde dikkat etmeniz gerekenler:

Çocuğunuz yaşına uygun sorumluluklar verin. Anlaşılır, tutarlı sınırlar koyun, kendini güvende hissettirin.
Enerjisini boşaltması için gün içinde bol bol dışarı çıkarın.
Öfkelendiğinde yanında sakince onunla göz teması kurmadan durun. Davranışının farkında olduğunuzu hissettirin.
Tutarlı sınırlar koyun ve çizdiğiniz sınırları o sakinken anlatmaya çalışın. Böylelikle olay anında ya da öfkeli durumlarında sizin anlattıklarınız aklına gelecek ve nasıl davranması gerektiğini önceden kestirecektir.
Çocuğunuza sınırlarını zorlayabileceği, zaman zaman sınırlarını aştığında sonuçlarını görüp öğrenebileceği, özgür olabileceği ve kendisini tümüyle ortaya koyabileceği güvenli ortamlar yaratın.
Yapmasını istemediğiniz bir davranış varsa kızmak, engellemek ve cezalandırmak gibi davranışlar göstermeyin. “Hayır!” kelimesini kullanmada seçici davranın. Yerine getirilmesi imkansız olmadıkça her isteğine "hayır" demeyin.
Kendisine zarar veren hareketler yapıyor ve bunu bir oyun olarak algılıyorsa, bu davranışını sevmediğinizi belli eden jest, mimik ve sözlerle dikkatini başka yönlere çekin.

2 Yaş Sendromunda Olan Çocuğa Anlayış Gösterilmeli
2 yaş sendromu döneminde gelişen sorunların altında yatan nedenler, aslında çocuğun psikolojik gelişimi içinde saklı olan faktörlerdir. Çocukta öz bilinçlilik durumu 18-24 aylar arasında gelişir. Bu dönemde dünyayı, çevresindeki nesneleri, kişileri tanımaya ve keşfetmeye yarayacak yetilere sahip olur. Bedenini kullanmaya başlar ve iletişim becerileri artar. Ne kadar çok nesneye dokunursa, ne kadar çok soru sorarsa, kendini ne kadar çok ortaya koymaya çalışırsa gelişimi o denli olumlu yönde etkilenir. Soru sorması engellenen çocuk ileride kendine güvensiz, içe dönük kişilik özelliği gösterebilir. Öfkesi engellenen bir çocuk ise bu duyguyu zamanla kendisine yönelterek ısırma vb gibi davranışlar gösterebilir. Bu dönem çocuğun kendini ortaya koyduğu, her şeyin onun olmasını istediği, ısrarlı davrandığı bir dönemdir. Bu davranışlar ebeveynleri ne kadar yorsa ve yıpratsa da, bu geçici dönemi kabul etmek ve hazırlıklı olmak gerekir. Çocuğu bu dönemde asla uyumsuz, iyi yetiştirilmemiş, kötü huylu bir çocuk olarak tanımlamamak gerekir.

2 Yaş Sendromu Yaşayan Çocuğa Nasıl Davranmak Gerekir?
2 yaş sendromu; çocuk gelişiminin bir parçasıdır. Her insanın olaylar karşısındaki; algı ve tolerans düzeyi farklı olduğu için kimi ebeveyn bu dönemin sıkıntılarıyla daha kolay başa çıkabilirken, kimi ebeveyn daha fazla zorlanabilir. Zorlanan ailelerin, bir çocuk ruh sağlığı uzmanından yardım alması; bu dönemle, hem nasıl başa çıkacakları konusunda onları daha donanımlı hale getirir, hem de doğru olmayan bir çocuk yetiştirme tutumları varsa düzeltmelerine yardımcı olur.

Çocuğa Sınırlarını Gösterin
2 yaş sendromu ile mücadele sırasında bunun normal bir süreç olduğunun bilincinde olmak ve sınırlar koymak en önemli iki nokta. Çocuk "hayır" ve "yapma" kelimelerini yani ilk büyük sınırları hemen öğrenemez. Defalarca bu sınırları test etmek isterler. Bu dönemde sabırlı olmak önemli. Peki çocuk neden sürekli sınırları test eder? Çocuklar hemen öğrenemez, öğrendiklerini de çok çabuk unutur. Burada bakıcı ve büyük ebeveynler faktörünü de unutmamak gerekir. Anne-babanın hayır dediği bir şeye; bakıcı ya da büyük ebeveynler evet diyorlarsa, çocuk daha da hırçınlaşabilir. O yüzden çocuğun çevresinde olan herkesin aynı disiplin yöntemini benimsemesi ve aynı tutarlılık içinde olması gerekir.

2 Yaş Sendromu Bir Hastalık Değildir
2 yaş sendromu bir hastalık değil, çocuk gelişimindeki normal evrelerden biridir. Sendrom; bulgular bütünü demektir. 2 yaş sendromu da; kendine özgü bulgular gösteren bir süreçtir. Ancak oldukça sıkıntılı geçtiği için ebeveynler için çok zor bir dönem haline gelebilir. 2 yaş civarı; çocuğun kendisi ve çevresi üzerinde hakimiyet kurmaya başladığı, kendi benliğini oluşturmaya başladığı bir dönem. Bu döneme bir tür "ön ergenlik" de denilebilir. Çünkü 2 yaş çocuğu da, tıpkı bir ergen gibi ailesiyle inatlaşır, istediği olsun ister ve her şeyi kendi yapmaya çalışır.

2 Yaş Sendromu ile Mücadele Etme Yöntemleri
Anne babaların çocuklarıyla baş etmekte zorlandıkları; onların inatlaşma, tutturma hatta bağırıp vurma gibi davranışları karşısında nasıl davranacaklarını bilemedikleri zorlu bir dönem 2 yaş. Bu dönemde, sıradan günlük ihtiyaçların karşılanmasının bile adeta bir güç mücadelesine dönüşmesi son derece normal bir durumdur. İşte 2 yaş sendromuyla başa çıkma yolları...

1. Enerjisini Boşaltın

Emeklemekten yürümeye geçen ve kas kuvvetinin artması ile beraber hareketliliği keşfeden çocuğunuzun, bundan sonraki süreçte en çok yapmak istediği şeyin özgürce hareket etmek, koşmak ve zıplamak olacağını bilin. 2 yaş döneminin getirdiği saldırganlık ve içinde biriken enerjiyi atmak için duyacağı hareket ihtiyacını kısıtlamayın, aksine daha çok hareketli olmaya teşvik edin ki rahatlasın.

2. Çocuğunuzu Engellemeyin

Engellenme duygusu kendini ifade edebilecek her türlü bilişsel fonksiyona sahip biz yetişkinler için bile baş etmesi zor bir hisken, duygu ve düşüncesini ifade edebilecek donanıma tam sahip olmayan 2 yaş çocuğu için tahammül edilmesi çok güç bir duygu. Bu yüzden kısıtlanmak, engellenmek öfkesini pekiştirirken, “huysuz” diye tanımladığımız davranışlarının artmasına sebep olacağından, temel koruma alanı belirlenmiş bir çerçeve içerisinde özgürleşmesine izin verin.

3. Öfkesini İfade Etmesine Olanak Tanıyın

Öfke hayat boyu her bireyin zaman zaman hissettiği bir duygudur. Öfkeyi sağlıklı ifade edebilmek önemli. “Çocuk bu ne öfkesi” düşüncesinden kaçınarak neye kızdığını kelimeleri yettiğince anlatmasına alan tanımaya özen gösterin. Çocuğunuzun duygularını istediği gibi ifade edebilecek kelime dağarcığına sahip olmadığını unutmayın, kelimelerini tamamlamaya zorlamayın, kendisinin istediği gibi anlatmasına izin verin.

4. Huzursuzluktan Kaçının

Çocuğunuzun her ne kadar saklamaya çalışsanız da duygunuzu hissettiğini ve bundan etkilendiğini unutmayın. Hissettiğiniz negatif duyguları, aile içi huzursuzlukları çocuğunuza yansıtmaktan kaçının.

5. Bir Şeyi Yapmaya Zorlamayın

Bu döneme ait en belirgin özellik çocuğunuzun canının istediği şeyi yapıp, istemediğini yapmaması, bu konuda direterek bireyselliğini ön plana çıkarmak istemesi olduğundan onu zorlamayın. O esnada ısrarcı olmayıp bir süre sonra tekrar denemek pozitif sonuçlar verecektir. Gerekçenizi anlayacağı bir üslupla anlatmak burada çok önemli. Yapmak istemediği bir şeyi yapmaya zorlamak hiçbir zaman iyi sonuçlar vermeyecektir. İstemediğinde ısrarcı olmamak, yemek, uyku, ilaç verme vs. gibi inatlaşıp sizi zorladığı durumlarda bir süre sonra çocuğa gerekçelerini anlatarak ve fikrini alarak tekrar denemek gereklidir.

6. Sınırlarınızı Belirleyin

2 yaş sendromu dönemi çocuğunuzun bireyselliğini, rüştünü ispat etmeye çalıştığı, “ben de buradayım, bir bireyim” dediği dönem olduğunu unutmamak lazım. Buna alan tanımak ne kadar önemliyse bu alan tanımayı sınırsızlığa çevirmemek de bir o kadar önemli. Sınırları belirli bir çerçevenin içini nasıl boyayacağını çocuğa bıraktığımız yöntem bu dönemle baş etmede en etkilisi.

7. 2 Yaş Sendromu Döneminde Kontrol Sizde Olsun

Hayatı yeni keşfeden, “ben bir bireyim”i ispat etmeye çalışan çocuğunuz aslında birçok şey için size ihtiyaç duyduğunu unutarak kontrolü ele geçirmek ister. Otorite figürünün bilincinde olması ve varlığını hissetmesi bu dönemin sağlıklı gelişimi için gerekli. Çocuğunuza istediği şekilde kendisini ifade edebileceğini ama otorite ve kontrolün sizde olduğunu hissettirin.

8. ‘Hayır’ Kelimesini Kullanmakta Seçici Davranın

Her şeye hayır demek, ebeveynlerden birinin evet dediğine diğerinin hayır demesi ya da bir sefer evet denilen bir şeye bir sonrakinde hayır denmesi en sık yapılan hatalar. Çocuğun kafasını karıştırıp gerginliğini artıracağından “hayır”larınız net ve tutarlı olsun. Neden ‘hayır’ dediğinizi her seferinde çocuğa özenli bir dille anlatın.

9. Kendisine Zarar Vermesine İzin Vermeyin

Bu dönemde kendini rahat ifade edemeyen çocuklar engellenme hissiyle beraber kendine zarar verebiliyor. O nedenle çocuğun kendisine zarar vermesini engellemek, öfkesini kelimeleri yettiğince, oyun içerisinde ifade etmesini sağlamak, teskin edip sakinleştirmek gerekiyor.

10. Kendinize de Zaman Ayırın

Çocuk yetiştirmek her evresinde farklı zorlukları beraberinde getirir. Zaman zaman ebeveynlerin baş etme mekanizmaları hayatın diğer dinamiklerindeki zorluklar devreye girdiğinde yeterli gelmeyebilir. Yeterli ebeveynlik öncelikle kişinin kendi iyilik halini gerektirir. Siz iyi hissederseniz çocuğunuzda da bunun pozitif etkisini gözlemleyeceksiniz. Bu nedenle 2 yaş sendromu yaşayan çocuğunuza sağlıklı bir şekilde destek olabilmek için kendinize zaman ayırmaya, iyi gelecek hobiler, aktiviteler edinmeye özen gösterin, çocuğun sorumluluğunu paylaşmayı unutmayın.

Uzm.Psk. SENA SİVRİ
Etiler Tıp Merkezi/Fulya Hastanesi
Psikoloji
 
Bunları yapmaya çalıştıkça daha çok stres oluyorum 😖
 
2 yaş demeyin bana. Oğlum bütün atakları hakkıyla geçirdi bizim de içimizden geçti


hayriye-yaprak-d%C3%B6k%C3%BCm%C3%BC.gif
 
Benim kız 21 aylık yavaştan başladı mızmızlanmalar, bir şey isteyip yapınca vazgeçmeler kızmalar.sebepsiz huysuzluklar ağlamalar.hepimize bol şans diliyorum 😃
 
Iyiki bu bildirim gelmiş.
Ortanca kızımla şuan bu durumdayız
2,5 yaşında dil gelişimi de tam oturmadı
Çığlık kıyamet gidiyoruz bakalım. Elimden geldiğince papağan gibi tekrar ediyorum her şeyi yok konuşmuyor:KK43:
 
İş ailede bitiyor daha çok. Anne ve baba beraber hareket etmiyor ve diğer yakınlarına set çekemiyorsa çocukta krizler oluyor.

Abur cubur, ekran yasağı, şiddet, hakaret...

Çocuğu zorlamadan sakince yaklaşınca daha rahat geçiyor bu süreç. En azından kız çocukları için. Erkek deneyimim yok. Belki de çocuğun mizacının farkına varıp sağlıklı sınırlarda nasıl kalacağı öğrenilirse bu süreç daha rahat geçecektir.
 
İş ailede bitiyor daha çok. Anne ve baba beraber hareket etmiyor ve diğer yakınlarına set çekemiyorsa çocukta krizler oluyor.

Abur cubur, ekran yasağı, şiddet, hakaret...

Çocuğu zorlamadan sakince yaklaşınca daha rahat geçiyor bu süreç. En azından kız çocukları için. Erkek deneyimim yok. Belki de çocuğun mizacının farkına varıp sağlıklı sınırlarda nasıl kalacağı öğrenilirse bu süreç daha rahat geçecektir.

Çocuğunuz var mı?
 
Iyiki bu bildirim gelmiş.
Ortanca kızımla şuan bu durumdayız
2,5 yaşında dil gelişimi de tam oturmadı
Çığlık kıyamet gidiyoruz bakalım. Elimden geldiğince papağan gibi tekrar ediyorum her şeyi yok konuşmuyor:KK43:
Belki çocuk şarkıları, tekerlemeler ve masallar daha faydalı olabilir. 2-3 yaş bebeleri bana verilince camdan dışarı bakıp sokakla ilgili konuşurduk.

Bak uçak geçiyor. Aaa kediye bak! Kedi yemek yemeye gidiyor. Araba geçiyor. Bakalım araba nerede? Bak, arabaa! Güneş gitmiş.
...

Basit cümleler kurardım. Birkaç kelimeyi illa kapıyor. Çocuk şarkılarını da ezberliyorlar yarım yamalak da olsa. En azından iki üç kelime 😅 Zamanla konuşurlar. A1 seviyeden başlamak gerekir. Dili de öyle öğrenmiyor muyuz? 🤷‍♀️
 
Yok da kardeşime ben baktım, annem ilgilenmezdi. Yeğenimin de 2. annesi gibiyim.
Ben de kardeşimi büyüttüm aramızda 21 yaş var ve onu ben büyüttüm. Çocuğum da var. İkisini karşılaştıramıyorum bile. Anne ile abla çok farklı
 
Belki çocuk şarkıları, tekerlemeler ve masallar daha faydalı olabilir. 2-3 yaş bebeleri bana verilince camdan dışarı bakıp sokakla ilgili konuşurduk.

Bak uçak geçiyor. Aaa kediye bak! Kedi yemek yemeye gidiyor. Araba geçiyor. Bakalım araba nerede? Bak, arabaa! Güneş gitmiş.
...

Basit cümleler kurardım. Birkaç kelimeyi illa kapıyor. Çocuk şarkılarını da ezberliyorlar yarım yamalak da olsa. En azından iki üç kelime 😅 Zamanla konuşurlar. A1 seviyeden başlamak gerekir. Dili de öyle öğrenmiyor muyuz? 🤷‍♀️
Teşekkür ederim cevabiniz için dediklerinizi yapacagim.:KK200:
Sanirim çocuk gelisimcisisiniz.
Ben de çocuk gelisimi kokenliyim.
Sınıfta cocuklarimla oyun oynayıp bıkmayan ben kendi çocuklarımla aynı performansta olamıyorum:KK43:
7/24 çünkü aynı enerjide kalamiyoruz çoğu zaman vicdan yapmakla geçiyor zaten.
Elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum:KK43:
 
tam "derdime derman işte çokolat kız" demek isterim ama diyemiyorum, neden? çünkü kızım 2,5 yaşında ve bu söylenilenlerin hepsi teoride kalıyor..
resmen içimizden geçiyor, sanırım bu gidişle şu anki bazı şeyler kalıcı olabilir.
ekran vermediğime pişman olmak üzereyim, keşke kriz anlarını tvyle falan çözebilsem başka türlü olmuyor çünkü 🤦‍♀️
 
Ben de kardeşimi büyüttüm aramızda 21 yaş var ve onu ben büyüttüm. Çocuğum da var. İkisini karşılaştıramıyorum bile. Anne ile abla çok farklı
Yazdım, yazdım ama uzun olunca sildim.

Şimdi düşününce kardeşim çoklu kişilere maruz kaldı, aile apartmanında yaşadı. Her kafadan farklı sesler. Kızdırarak severlerdi, küfür etse veya tükürse alkış tutarlardı ki hala videoları durur. İnat çocuktu mizaç olarak ama sakin ve güler yüzlüydü. Ağlama krizlerine çok girerdi. Parka gitmek işkenceydi. Keskin sınırlar olmadan büyüdü.

Yeğenim ise pandemi zamanında doğdu, sitede oturuyor. Mizaç olarak ciddi ve kuralcı. Tek çocuk ve arkadaşı teyzeleri. Küfür, tükürme, para vs bilmez. Anne ve baba kurallarıyla sakince büyüyor. Dışarıdan müdahale pek yok. Birkaç defa vurarak sevmeye çalıştı, biz gülünce devam ettirdi davranışını ama sonra uyarılınca kesti. İzin verilseydi o şekilde devam ederdi. Bir kere oyuncak fırlatan misafir geldi de evlerine, o zaman oyuncakları havaya atmaya başladı. Kavga et desek bilmez. İzole yetiştiğinden midir bilmiyoruz, yalnız oynamayı daha çok seviyor. Baskıya gelemiyor. Huyunu bildiğimden manipüle edebiliyorum ama başkası yanaşsa asla izin vermez. Şu anda hayır deme, bir yıldır uykuya direnme ve yemeyi reddetme durumları var. Baskı yapılmıyor, usulüne göre davranınca yapıyor zaten. Ama yetiştirmeye bakınca da çocuğu bir şeylerden uzak tutmak için uyanıkken neredeyse tüm zamanını çocuğa vermek gerekiyor.

Ya tam zamanlı ilgilenildiği için ya mizacından dolayı ya da müdahale eden pek kimse olmadığı için sendrom vs görmedik gibi bir şey.


Çocuğa uzun süre annesi gibi bakmışlığım var. Enerjik olduğum halde pilim bitiyor. Eşleri yardımcı olmayan annelere sabır dilerim. Öyle kocanın ağzına m*çardım sanırım. O yüzden evlenmeden önce çocuklara sevgisine bakın ve çocuk olursa çocuğa bakması için sorumluluk verin. Sonra daha elini sürmeyebilir. Banyoyu geçtim mutfağa girip yemek yiyecek vakit bulamazsınız. Bu sefer de muhtemelen hıncınızı çocuktan çıkarmaya başlarsınız.
 
Teşekkür ederim cevabiniz için dediklerinizi yapacagim.:KK200:
Sanirim çocuk gelisimcisisiniz.
Ben de çocuk gelisimi kokenliyim.
Sınıfta cocuklarimla oyun oynayıp bıkmayan ben kendi çocuklarımla aynı performansta olamıyorum:KK43:
7/24 çünkü aynı enerjide kalamiyoruz çoğu zaman vicdan yapmakla geçiyor zaten.
Elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum:KK43:
Yok ya. Aslında çocuk düşmanı diye adım çıkmış sülalede 🤣🤣 çünkü şımarık çocuk görünce aşırı tepki verirdim ve kardeşime de kural koyardım.

Sonra sonra öğretmenlik yapınca, kuzen çocuklarına ve yeğen bakınca millete kapak ve bana da şok oldu. Sakinliği kendimde hiç beklemiyordum. Aslında kardeşime de yürümeyi, konuşmayı, okuma ve yazmayı ben öğretmiştim ama adım çocuk düşmanına çıkmıştı bir kere 🤷‍♀️

Sinirim bozuldu şimdi. Akrabalara küfredesim geldi.
 
X