2 yaşındaki kızım

Şimdi burada “iki yaşına kadar ben kızıma kural öğrettim, şunu yapıyor, bu kurala uyuyor” diyenler çıkacak. Maalesef bu çocuğun üstünde baskı kurmak oluyor. Ve temel güven döneminde alınan hasarlar hayatın ileriki yıllarında ortaya çıkıyor. Özgüveni, çevreye güven konularında hasarlar oluşuyor.
Hatta Adem Güneş, temel güven döneminde güvenli bağlanan çocuklar ergenlik dönemini çok daha az fırtınalı atlatır, aileden kopmaz, diyor

Cevizlipeynir .!.:

Anneanne ile güzel bir bağı var anladığım kadarıyla. İşlerinizi halletmek için bıraktığınizda muhakkak açıklayın, döneceğinizi söyleyin.
Bağ odaklı ebeveynlik açısından bakınca o kadar küçük detaylar oluyor ki, o yüzden bence muhakkak yardım alın.
Bunun yanısıra birkaç kitap önerebilirim, "oyun oynama sanatı, dramsiz disiplin, yetenekli çocuğun dramı, bütün beyinli çocuk"
Ayrıca bağ odaklı ebeveynlik ile ilgili araştırma yaparsanız, bakış açınız da genişleyecektir

Genişletmek için tıkla...

Teşkğrler canım kitapları okuyacağım mutlaka etkisi olacaktır. Evet anane ile çok iyi benim yanımdan daha mutlu ben her istediği olduğu için olduğunu düşünüyorum ama buradaki yorumlardan sonra annemle daha iyi bir bağ kurduğunu anladım

nisandeniz .!.:

Şimdi burada “iki yaşına kadar ben kızıma kural öğrettim, şunu yapıyor, bu kurala uyuyor” diyenler çıkacak. Maalesef bu çocuğun üstünde baskı kurmak oluyor. Ve temel güven döneminde alınan hasarlar hayatın ileriki yıllarında ortaya çıkıyor. Özgüveni, çevreye güven konularında hasarlar oluşuyor.
Hatta Adem Güneş, temel güven döneminde güvenli bağlanan çocuklar ergenlik dönemini çok daha az fırtınalı atlatır, aileden kopmaz, diyor

Genişletmek için tıkla...

Öyle disiplinli kuralcı katı biri değilim. Hatta çok çok rahatım diyebilirim inan şu evde yapmadıkları hiç birşey kalmadı her ay halı yıkamaya halı gönderiyorum. Şuna dokunma şunu elleme asla demiyorum. Ama sinirini yenemiyor istediği olmayınca çok hırslı birinde birşey varsa muhakkak bunda da olacak falan yani

Alevaizm .!.:

Bir kişi de benim çocuğum çok sakin dememiş
Baya bi gözüm korktu şu an
Ayrıca bu sendromlar bize neden olmadı nerden neden çıktı bunlar Annem diyor ki; siz şimdiki çocuklar gibi olsaydınız asla 3 tane doğurmazdım bakamazdım.

Genişletmek için tıkla...

Ayenn çevremde kimi görsem çocukla uğraşıyor. Çocuklar çok hırçın artık bir yerde yanlış yapıyoruz

nisandeniz .!.:

Sağlıklı olan uyanma saati sabah 6-7 arası zaten. Ağlama ise hepimizin başına bela maalesef
Birkaç tavsiye vereceğim. Sizin uyguladıklarınız da vardır mutlaka. Ben bilmediğimden yazıyorum.
Öncelikle ilk 24 ay temel güven dönemidir. Bu dönemde çocuğu terbiye etme, kural öğretme gibi bir şey mümkün değil. Hangi çocuk psikiyatristine sorarsanız sorum size şunu diyecek: ilk 24 ay her istediğini yapın.

Tabii ki yapılması mümkün olan her şeyi yapmak lazım. Kural öğrenme 24 aydan sonra başlıyor. Eğer ilk 24 ay çocuğun üstüne gidip öğrenemeyeceği kuralları öğretmeye çalışırsak ya da edinmesi mümkün olmayan alışkanlıklarda ısrar edersek ters tepiyor. Çocuk huysuz ve inatçı oluyor

Bu daha duygularıyla yönetilen bir canlı. Empati, mantık, kural, analitik düşünme gibi şeylerin hiçbirine sahip değil. Dahası duygularını tanımıyor, tanımadığı duyguları yönetmeyi bilmiyor. Bizde Nasıl bir duygu başladıktan bir müddet sonra bitiyorsa ya da biz kendimizi yatıştırıyorsak çocuk bunu yapamıyor. Duyguyu yönetemiyor. Duyguları tanımasını ve yönetmesini biz öğreteceğiz.

Ağlama krizlerinde yanında olun, elini tutun, sarılın. Ağlama bitikten sonra konuşun. Duyguyu tanıtın ve teskin edin. Örneğin: biraz önce çok korktun, bu yüzden kendini çok kötü hissettin ve ağladın. Ben yanındayım, korktuğun zaman yanıma gelebilirsin vb.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekürler canım hepsini uygulucam kesin

Bu durumun biraz mizaç olduğunu kabul ediyorum ama bence bu anlattıklarınız çok fazla.Benim de çocuğum var bi gün ağlama krizi geçirmedi, bigün kendini dışarda yerlere atmadı, eve geldiği günden beri gece deliksiz uyur.Evet 2 yaş sendromu yaramazlıkları var ama bu anlattıklarınızın yakınından geçmez.Konuşabiliyor mu? Konuşamıyosa onun hırçınlığı da olabilir benimlki 1,5ken konuşmaya başlamıştı.Bir yerde bi yaramazlık yaptığında veya bize ağlayarak yaptırmaya çalıştığında asla müsade etmem bırakırım ağlar ve bu şekilde kazanamayacağını anlayınca bıraktı. Bence kesinlikle iyi bi pedagog bulup götürün.

Karnımda iki tane saatli bomba yetiştirdiğimi düşündüm şu başlığı okuyunca bu durumda benim iki sene sonra aynı anda iki oğlan evde terör estirecek yok canım her çocukta olmuyordur ı ıh, hayır, yok, cıks (bkz: 1. seviye: inkar)

nisandeniz .!.:

Şimdi burada “iki yaşına kadar ben kızıma kural öğrettim, şunu yapıyor, bu kurala uyuyor” diyenler çıkacak. Maalesef bu çocuğun üstünde baskı kurmak oluyor. Ve temel güven döneminde alınan hasarlar hayatın ileriki yıllarında ortaya çıkıyor. Özgüveni, çevreye güven konularında hasarlar oluşuyor.
Hatta Adem Güneş, temel güven döneminde güvenli bağlanan çocuklar ergenlik dönemini çok daha az fırtınalı atlatır, aileden kopmaz, diyor

Genişletmek için tıkla...

Cogu kisi kuralci olmanin, baskin ve otoriterlik olarak goruyor. Ki hiicc alaksi yoktur. Bizimde evde belirli kurallarimiz var. Misal ayakkabiyla iceri kesinlikle girilmez, oturma odasina kosturmazlar. Cocuklarim koridorda bekler ilk once ayakkabilar cikarilir. Veya gezerek yemek yenilmez. Yemekten once abur cubur yenmez gibi. Misal biri cocuklarima cikolata vermistir. Simdi yemiyoruz oglum once yemegimizi yiyecgiz sonra cikolatini yersin dersem kendini yere atip aglamaz. Kaldiririz dolaba yemekten sonra veririm. Veya oyuncaklariyla oynadiktan sonra kendileri toplarlar. Bu gibi kurallar neden ozguvenlerini zedelesin? Aksine okula basladiklarinda zorlanmazlar. Misafirlige gittignzde zorlanmazsiniz. Cocuk sinirni bilir cunku. Sinirsiz bir cocuk nerde nasil davranacgini bilemez. Cocuklarim cok mutlu ve neseli, ozguvenleri yerinde cocuklar. Ha bizde aglama krizleri oluyormu? Oluyor. Bu cok dogal birsey daha duygularini yonetmeyi bilmezler cunku. Ama kuralsiz bir yetistirme sekli dusunemiyorum.

kesenmakas .!.:

23 aylık bir erkek sıpa da bende var henüz 9300 gr 80 cm ya var ya yok. Ben de bir bendeki böyle sanıyordum

Genişletmek için tıkla...

Yok bacım yalnız değilsin :)
20 aylık kilo 8.9 boy 77 enerji %100
Mesai 7.30 da başladı

bulbulkusu001 .!.:

Cogu kisi kuralci olmanin, baskin ve otoriterlik olarak goruyor. Ki hiicc alaksi yoktur. Bizimde evde belirli kurallarimiz var. Misal ayakkabiyla iceri kesinlikle girilmez, oturma odasina kosturmazlar. Cocuklarim koridorda bekler ilk once ayakkabilar cikarilir. Veya gezerek yemek yenilmez. Yemekten once abur cubur yenmez gibi. Misal biri cocuklarima cikolata vermistir. Simdi yemiyoruz oglum once yemegimizi yiyecgiz sonra cikolatini yersin dersem kendini yere atip aglamaz. Kaldiririz dolaba yemekten sonra veririm. Veya oyuncaklariyla oynadiktan sonra kendileri toplarlar. Bu gibi kurallar neden ozguvenlerini zedelesin? Aksine okula basladiklarinda zorlanmazlar. Misafirlige gittignzde zorlanmazsiniz. Cocuk sinirni bilir cunku. Sinirsiz bir cocuk nerde nasil davranacgini bilemez. Cocuklarim cok mutlu ve neseli, ozguvenleri yerinde cocuklar. Ha bizde aglama krizleri oluyormu? Oluyor. Bu cok dogal birsey daha duygularini yonetmeyi bilmezler cunku. Ama kuralsiz bir yetistirme sekli dusunemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kurallar olmalı tabiki, kuralsız ev mi olur? Sonra dışarıda da evdeki gibi sınırsız özgürlükte davranmak isterler.

Oyun terapisi alin. Bizim icin dunyalari degistirdi.

Nopreblen .!.:

Teşkğrler canım kitapları okuyacağım mutlaka etkisi olacaktır. Evet anane ile çok iyi benim yanımdan daha mutlu ben her istediği olduğu için olduğunu düşünüyorum ama buradaki yorumlardan sonra annemle daha iyi bir bağ kurduğunu anladım

Genişletmek için tıkla...

Aslında ilk 3 yıl kural koymak bu kadar önemli olmamalı. Mümkün olduğunca istediği yapılmali. Çünkü bebeklerin fizyolojisi zaten 3 yaşından önce kuralları anlamaya müsait değil. İlk 2yil tamamen alt beyin ile hareket ediyorlar. Sonra üst beyin gelişmeye başlıyor ve 20li yaşlara dek sürüyor. 3 yaş ile yavaş yavaş sınırlar kurallar başlayabilir. Tabi bu sınırlar pozitif disiplin ile saglanmali. "Patr

Nopreblen .!.:

Teşkğrler canım kitapları okuyacağım mutlaka etkisi olacaktır. Evet anane ile çok iyi benim yanımdan daha mutlu ben her istediği olduğu için olduğunu düşünüyorum ama buradaki yorumlardan sonra annemle daha iyi bir bağ kurduğunu anladım

Genişletmek için tıkla...

Aslında ilk 3 yıl kural koymak bu kadar önemli olmamalı. Mümkün olduğunca istediği yapılmali. Çünkü bebeklerin fizyolojisi zaten 3 yaşından önce kuralları anlamaya müsait değil. İlk 2yil tamamen alt beyin ile hareket ediyorlar. Sonra üst beyin gelişmeye başlıyor ve 20li yaşlara dek sürüyor. 3 yaş ile yavaş yavaş sınırlar kurallar başlayabilir. Tabi bu sınırlar pozitif disiplin ile saglanmali. "Patron kim göstermeliyim, o inatsa ben daha inadim, cezasını çekmeli" gibi yaklaşımlar çok yanlış.kisa vadede davranış değişikliği sağlasa da aradaki bağa zarar verir ve özellikle ergenlikte yaşanan sorunlar bu tutumlardan kaynaklanır.
Benim de 26 aylık oğlum var. Biz mümkün olduğunca özgür bırakmaya çalışıyoruz. Tabi ki her dediğini yapmıyoruz. Ama istediği şey için agladiginda " aglaman bitince gel" demiyoruz. O ağladığı şey onun için gerçekten önemli öncelikle bunun farkında olmak gerekiyor. Çünkü onlar biz yetişkinler gibi düşünemiyor. Sonra üzüldüyse üzüldün, sinirlendiyse sinirlendin diyoruz. İstersen sarilabiliriz diyoruz. Eğer nöbet şeklinde bir ağlamasaysa bunları duymayacaktir. İzin verirse sarılırız, vermezse yanında küçük dokunuşlarla biraz sakinleşmesini bekleriz.
Bence yetişkinlerin en çok gözden kaçırdığı bebeklerin çocukların o duyguyu gerçekten yaşadığı, onun yerine dediğini yaptırmak için ağlıyor gibi aslında tamamen yetişkinlere ait argümanlarla hareket etmeleri oysa illa yetişkin beyni gibi düşünülecekse, siz birşeye çok üzülüp ağladığinizda sevdiğiniz birinin bize nasıl yaklaşmasını isteriz onu düşünün; aglaman bitince gel demesi mi yoksa senin canın çok sıkılmış, çok üzülmüşsun mü demesini..
Uzun yazdım biraz, ama genel hatlarıyla açıklamak istedim

bulbulkusu001 .!.:

Cogu kisi kuralci olmanin, baskin ve otoriterlik olarak goruyor. Ki hiicc alaksi yoktur. Bizimde evde belirli kurallarimiz var. Misal ayakkabiyla iceri kesinlikle girilmez, oturma odasina kosturmazlar. Cocuklarim koridorda bekler ilk once ayakkabilar cikarilir. Veya gezerek yemek yenilmez. Yemekten once abur cubur yenmez gibi. Misal biri cocuklarima cikolata vermistir. Simdi yemiyoruz oglum once yemegimizi yiyecgiz sonra cikolatini yersin dersem kendini yere atip aglamaz. Kaldiririz dolaba yemekten sonra veririm. Veya oyuncaklariyla oynadiktan sonra kendileri toplarlar. Bu gibi kurallar neden ozguvenlerini zedelesin? Aksine okula basladiklarinda zorlanmazlar. Misafirlige gittignzde zorlanmazsiniz. Cocuk sinirni bilir cunku. Sinirsiz bir cocuk nerde nasil davranacgini bilemez. Cocuklarim cok mutlu ve neseli, ozguvenleri yerinde cocuklar. Ha bizde aglama krizleri oluyormu? Oluyor. Bu cok dogal birsey daha duygularini yonetmeyi bilmezler cunku. Ama kuralsiz bir yetistirme sekli dusunemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

İlk 24 aydan bahsediyorum. Yani süt bebekliği

Thistle .!.:

Karnımda iki tane saatli bomba yetiştirdiğimi düşündüm şu başlığı okuyunca bu durumda benim iki sene sonra aynı anda iki oğlan evde terör estirecek yok canım her çocukta olmuyordur ı ıh, hayır, yok, cıks (bkz: 1. seviye: inkar)

Genişletmek için tıkla...

Yok canım öyle şartlandırma kendini her çocuk bir olmaz şu an çocuklar evden dışarı çıkamıyor rahat oynayamıyorlar.

Bir süreçten geçiyoruz tabi senin için iki katı yorgunluk olur Allah sağlıkla kucagına almayı nasip etsin inşallah

sena zeynep .!.:

Yok canım öyle şartlandırma kendini her çocuk bir olmaz şu an çocuklar evden dışarı çıkamıyor rahat oynayamıyorlar.

Bir süreçten geçiyoruz tabi senin için iki katı yorgunluk olur Allah sağlıkla kucagına almayı nasip etsin inşallah

Genişletmek için tıkla...

Amin, çok teşekkür ederim ♥
Evet ben de çocuktan çocuğa fark olur diye tahmin ediyorum. Şimdiden onlara sakin ve uyumlu bebeler olacaksınız diyorum, hazır hala aynı beyni paylaşıyoken belki işe yarar telkinler pandemi konusunda haklısın, biz bile evlerde bunaldık, bunun çocuklar üzerinde etkisi muhakkak olacaktı. Allah yardımcımız olsun

Ben şunu bilir söylerim. Bir çocuk zorsa zordur. Ne yaparsanız yapın değişmiyor.
Oglum 4 yaşında doğduğundan beri oturarak bir şey yapmıyor/yaptıramadım. Güler yüzlü oldum,şefkatli oldum,buyurgan oldum,otoriter oldum,cadı anne oldum ama i ih yok. Yemek bile ayakta yenir mi ? yeniyormuş...

Allah sağlıklarını daim etsin de napalim sabredeceğiz sonuçta belli bir olgunluk seviyesine gelecekler.

Bizim oralarda Delinin sonu Velî derler. Hadi insallah diyorum

Cevizlipeynir .!.:

Aslında ilk 3 yıl kural koymak bu kadar önemli olmamalı. Mümkün olduğunca istediği yapılmali. Çünkü bebeklerin fizyolojisi zaten 3 yaşından önce kuralları anlamaya müsait değil. İlk 2yil tamamen alt beyin ile hareket ediyorlar. Sonra üst beyin gelişmeye başlıyor ve 20li yaşlara dek sürüyor. 3 yaş ile yavaş yavaş sınırlar kurallar başlayabilir. Tabi bu sınırlar pozitif disiplin ile saglanmali. "Patron kim göstermeliyim, o inatsa ben daha inadim, cezasını çekmeli" gibi yaklaşımlar çok yanlış.kisa vadede davranış değişikliği sağlasa da aradaki bağa zarar verir ve özellikle ergenlikte yaşanan sorunlar bu tutumlardan kaynaklanır.
Benim de 26 aylık oğlum var. Biz mümkün olduğunca özgür bırakmaya çalışıyoruz. Tabi ki her dediğini yapmıyoruz. Ama istediği şey için agladiginda " aglaman bitince gel" demiyoruz. O ağladığı şey onun için gerçekten önemli öncelikle bunun farkında olmak gerekiyor. Çünkü onlar biz yetişkinler gibi düşünemiyor. Sonra üzüldüyse üzüldün, sinirlendiyse sinirlendin diyoruz. İstersen sarilabiliriz diyoruz. Eğer nöbet şeklinde bir ağlamasaysa bunları duymayacaktir. İzin verirse sarılırız, vermezse yanında küçük dokunuşlarla biraz sakinleşmesini bekleriz.
Bence yetişkinlerin en çok gözden kaçırdığı bebeklerin çocukların o duyguyu gerçekten yaşadığı, onun yerine dediğini yaptırmak için ağlıyor gibi aslında tamamen yetişkinlere ait argümanlarla hareket etmeleri oysa illa yetişkin beyni gibi düşünülecekse, siz birşeye çok üzülüp ağladığinizda sevdiğiniz birinin bize nasıl yaklaşmasını isteriz onu düşünün; aglaman bitince gel demesi mi yoksa senin canın çok sıkılmış, çok üzülmüşsun mü demesini..
Uzun yazdım biraz, ama genel hatlarıyla açıklamak istedim

Genişletmek için tıkla...

Muhteşem yazmışsınız her cümlesi çok kıymetli teşekkür ederim

_Vendetta_ .!.:

Ben şunu bilir söylerim. Bir çocuk zorsa zordur. Ne yaparsanız yapın değişmiyor.
Oglum 4 yaşında doğduğundan beri oturarak bir şey yapmıyor/yaptıramadım. Güler yüzlü oldum,şefkatli oldum,buyurgan oldum,otoriter oldum,cadı anne oldum ama i ih yok. Yemek bile ayakta yenir mi ? yeniyormuş...

Allah sağlıklarını daim etsin de napalim sabredeceğiz sonuçta belli bir olgunluk seviyesine gelecekler.

Bizim oralarda Delinin sonu Velî derler. Hadi insallah diyorum

Genişletmek için tıkla...

Benimkine de annem aklından yerinde duramıyor fazla geliyor diyor ama inşallah bu enerjilerini güzel yerlere harcarlar

Aneksenamunnn .!.:

Eltinin çocuğunun senin kızına çekmesi seni baya sevindirmiş

Genişletmek için tıkla...

Bende çocuğum hakkında birşey diyen olup onun çocuğu aynısı yapınca çok gülerim görümcem kızım yeni çişe alıştığı için kesin altına yapar çok erken bayramdan sonra başlamalıydın falan dedi kendi 7 yaşındaki kızı altına kaçırdı çok güldüm