Ben evdeyim begonya. Mümkün değil ikisiyle başa çıkamıyorum. 2 yaşında olanın bir dakika üzerinden gözünü ayıramıyorsun. Sandalyelere çıkıyor. Enerjisini bir türlü atamıyor.
Ken başvuranlardan bir tanesi çok içime sindi. Kendisi de evlat hasreti çeken, tüp bebek tedavisi gören bir kadın. O güven hissi uyandırdı bana. İnşAllah yanılmam
Bir an dedim acaba eşim üye oldu, o mu mesaj attı
Kendide aynen bu şekilde düşünüyor. Hepimiz içinde yarım gün kreşin değişiklik olacağını, kızımında sosyalleşeceğini, kendi yaşıtlarıyla beraber vakit geçirmesinin gelişimi içinde faydalı olacağını düşünüyor. Bir türlü hem fikir olamadık bu konuda. 
İnşallah sonuncu, benim olmuyor diye hasetlik yapmaz..Ben evdeyim begonya. Mümkün değil ikisiyle başa çıkamıyorum. 2 yaşında olanın bir dakika üzerinden gözünü ayıramıyorsun. Sandalyelere çıkıyor. Enerjisini bir türlü atamıyor.
Ken başvuranlardan bir tanesi çok içime sindi. Kendisi de evlat hasreti çeken, tüp bebek tedavisi gören bir kadın. O güven hissi uyandırdı bana. İnşAllah yanılmam
Bizim probleminiz sabahtan Lotus
Küçüğüm diş çıkarıyor. Gecede minumum 3 kere uyanıyor. Bölük pörçük uyuyor. Büyük olan 8-8.30 gibi güne başlıyor. normalde babasıyla içerde oynuyordu, ya da sabahtan alışverişe giderlerdi. Şimdi yeni bir düzen oturtmam gerekiyor. Aslında bu da beni kaygılandırıyor. o yüzden eşime çocuğun rutinini bozmayalım, sen yarım gün işe git dedim. Ama artık normal hayatına dönmek istediğini söyledi. bu çocuklarda şiddet içlerinden gelen bir duygu heralde
bizim evde de asla el kalkmaz. Geçen günlerde büyüğüm küçüğünün elindeki oyuncağı attı. “napıyorsun” sen diye kızdım ama açıkcası kardeşine karşı böyle öfke göstermesi de beni endişelendirdi. Kreş bu şiddet duygusunun önüne geçebiliyorsa aslında güzel bir şey. biz büyüğü alıştırdık anne doğuma gitmeden önce bebis gelcek diye kendi de söylüyordu anne bu kadar bebek getircek diye eliyle gösteriyordu eve getirdiler bebeği ona gösterdiler görür görmez tokadı yapıştırdı gitti oturdu annesi yeni doğum yaptığı halde kucağından inmedi tombul olmasına rağmen. kaşla göz arası ağlatıyordu. kıskanmasın diye gizli gizli emziriyordu ama illa anlıyordu kapıya vuruyordu aç diye. açınca da öpeyim öpeyim diyip kafasıyla vuruyordu. şimdi küçük olan abisini görünce etrafta kimse yoksa basıyor ciyaklamayı. o da abisinin saçını çekmeye başladı. kreşe gittiğinden beri daha paylaşımcı olmuş oradakilere kardeşini falan anlatmış hatta. kucağıma alayım bebeğimi diyor. 1-4 arası gidiyor. arada baba gelince de babasıyla itişiyor kardeşine salmıyor artıkbu çocuklarda şiddet içlerinden gelen bir duygu heralde
Yok kuzum. bu devirde kimsenin kimseye faydası yok.
Bende gelen yorumlardan bakıcıda karar kıldım. Bir de bu çocuklar herşeyden çok etkileniyor onu anladım. Babası bu hafta işe gitti. Derin inanılmaz gergin, mutsuz. Hele bizi görmeyeceği bir ortama adapte olabileceğine hiç ihtimal vermiyorum. 
Kreş kesinlikle çok erken kardeşim o hatayı yaptı konuşmadı uzun süre şimdide kreş adını duyunca gitmeyeceğim diye ağlıyorİyi günler arkadaşlar.
Biri 11 aylık, diğeri 2 yaşında iki kız evladım var. Allah cemi cümlemizin evladının bahtını açık eylesin
Benim şöyle bir derdim var. Çocuklarımız olduktan sonra paranoyak biçimde eşim dışında kimseye çocuklarımı emanet edemedim. Uzun zamandır eşim yeniden çalışmak istediğini söylüyordu. En sonunda yemek üstüne bir işletme devraldı. Onun heyecanını yaşıyor ama ben onla aynı heyecanı duymuyorum.
Devraldığımız insanlar uzun süredir tanıdığımız kişiler. Eşime “Akşamdan akşama gelip hesabı alabileceğini” söylediler. 5 senelik bir dükkan. Çok güzel sistem kurmuşlar. Kaçak çıkma ihtimali sıfıra yakın. Ama eşim gerek senelerdir evde durduğu, gerekse işinin başında olmak istediği için dükkanın çalışma saatlerinde başında durmak istiyor. Haftanın altı günü 8-17 arasında çalışacak. Ben bari yarım gün git dedim, ona da pek sıcak bakmadı.
Şimdi benim derdim büyük olan kızı yarım gün kreşe vermeyi düşünüyoruz. Ben çocuğumun karda kışta kreşe gitmesine razı gelmiyorum. Üstelik kreşte de çok hasta olur diye endişe ediyorum.
Çocuk doktorumuz ”oyun gruplarına götürün. Başında da siz olun“ diye tavsiye verdi. Ama küçük çocuktan dolayı benim böyle bir imkanım yok.
İki çocuğun temel sorunu uyku saatlerinin farklı olması. Normalde çocukları paylaşmıştık. Eşim büyükle uyuyordu, ben küçükle. Büyük olanı güne 8-8.30 gibi başlıyor. Küçük kesik kesik uyuduğu için 10 gibi uyanıyor.
Sizce ben ne yapayım? Kızımı yarım gün kreşe vereyim. Bir müddet deneyeyim mi? Yoksa kreşe hiç bulaşmayayım bakıcı mı bulayım?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim
pedagog değilim ama kendi çocuğumdan gözlemlediğim güven duygusu istiyorlar. Bak bu hafta eşim işe başladı. O bile dengesini bozdu. Çocuk her sabah uyandığında babasını yanında görüyordu. Dün Ağlayarak benim odaya geldi. Babasıyla tüm gün oyun oynar, şakalaşırlardı. Eksikliğini hissediyor kesinlikle. Benimde kafam allak bullak. Bir şekilde çocuğuma yeni bir düzen kurmam lazım
Herşey güzel olur inşallah sanırım en mantıklısı evinize bakıcı gelmesi çocuğu göndermeyin bakıcı eve gelsinpedagog değilim ama kendi çocuğumdan gözlemlediğim güven duygusu istiyorlar. Bak bu hafta eşim işe başladı. O bile dengesini bozdu. Çocuk her sabah uyandığında babasını yanında görüyordu. Dün Ağlayarak benim odaya geldi. Babasıyla tüm gün oyun oynar, şakalaşırlardı. Eksikliğini hissediyor kesinlikle. Benimde kafam allak bullak. Bir şekilde çocuğuma yeni bir düzen kurmam lazım
