2 senelik sevgilim beni sevmiyor mu ayrılmak istedi?

Pukisko .!.:

Herkese merhaba
Öncelikle benim için çok önemli bir konu o yüzden gerçekten iyice düşünerek cevap yazarsanız çok sevinirim..
İnanılmaz çaresiz bir sabaha uyandım ve moralim gerçekten çok bozuk. 2 senedir sevgilim var ve güzel giden bir ilişkimiz olduğunu zannediyormuşum meğer. Bundan 2 ay önceye kadar bu çocuk benden daha önce hiç ayrılmamıştı lafı bile geçince ağladığı zamanlar olmuştu öyle söyleyeyim. Bu konuda da hep "beni aldatmadığın sürece veya çok büyük bir yalan söylemediğin sürece senden asla ayrılmam sana çok aşığım" derdi. Bende s*lak gibi inanırdım ve çok guvenirdim ona. Neyse 2 ay önce bizim o kadar sık tartıştığımız bir dönem oldu ki, ikimizde her şeyden nem kapıp küçük küçük şeyler yüzünden tartışıp duruyorduk. Kendimi asla savunmuyorum bezdirdim onu.. Ama şöyle bir gerçek var ki o da beni bezdirmişti. Ben yine de ondan ayrılmayı asla düşünmemiştim çok aşıktım çünkü. Ve kendisi benden ayrıldı. Resmen çok büyük bir şoka uğradım çünkü ondan hiç beklemiyordum. Çok üzüldüm defalarca özür diledim, ağladım, barışmaya çalıştım söylediğinde ama bu sefer bitti, seninle anlaşamıyoruz falan dedi ve gitti. Hayatımın en kötü bir ayını geçirdim diyebilirim. O bir ay gerçekten çok acı çektim. Bir ay boyunca hiç mesaj atmadım ama beni bıraktığı için çok kızgındım çünkü ona.. O da en ufak bir iletişim kurmadı benimle. Daha sonra ben dayanamayıp bir ay sonunda mesaj attım. Saatlerce mesajlaştık ve en sonunda devam etmeye karar verdik. Ama kendisi de bana "yine aynı şeyler olursa bu sefer kesin biter" dedi. Bir buçuk aydır falan barışmıştık ve her şey eskisinden de güzel gidiyordu. En ufak bir tartışmamız yoktu ve çok mutluydum. Ona bu süreçte "benden ayrıldığında canım gerçekten çok yanmıştı, senden hiç beklemiyordum ve böyle küçük bir tartışma sonrası bunu yaptığın için de sana çok kızdım ama yine aynı şeyi yaparsan bu sefer kesin biter. Beni sevmedigin için her şeye tahammülsüz olduğunu düşünürüm" falan dedim. O kadar acı çekmiştim ki ayrılınca, yine aynı acıyı çekmekten çok korkuyordum işte. Herşey dün geceye kadar güzeldi. Dün gece inanılmaz küçük bir konuyla alakalı ilk defa olarak tartıştık. Uzadı uzadı... O da bana sinirlenip "ne halin varsa gör" tarzında cümleler kurdu. Bende dedim ki "bana karşı hiç kibar değilsin. Bir erkeğin kibar olması çok önemli bir özellik, ailem senin bana karşı olan bu ahlakını bilse asla beni sana vermezler" dedim. O da "gururumu incittin bitti bana bu cümleyi kurmayacaktın sen çok anlayışsız ve sinirli birisin. Sürekli seninle tartışmaktan bıktım" falan dedi. Bende "yakın tarihte ne kadar acı çektiğimi biliyosun bu sefer kesin biter sen bahane uyduruyosun zaten sevmiyorsun" falan dedim. Gerçekten bitsin dedi. Senin kurdugun cümle çok ağırdı ben bu hakaretleri işitemem dedi. (sanki kendisi bana ne halin varsa gör dememiş gibi) çok narsist biri olduğu için onu eleştirmeme bile gelemiyo sürekli beni suçladı durdu.
En sonunda bende "ne olup bittiğini çok iyi biliyorum. Allah da biliyor, yolun açık olsun bu sefer seni tutmicam" dedim. Ben öyle deyince vazgeçti hiçbir yere gitmiyorum falan dedi. Bende kendimi çok kötü hissettigim için "uyumak istiyorum biraz fazla duygusalım seninle konuşmak istemiyorum iyi geceler " dedim. O da iyi geceler dedi ve konuşma bitti.
Şimdi gelelim çaresiz olduğum yerlere.... Kknın tecrübeli üyeleri özellikle yorum yaparsa çok sevaba girerler ❤
Biz sanırım suan ayrılmamış oluyoruz. Ama ben artık beni sevmediğini düşünmeye başladım. Küçük bir tartışmadan bile iki ay önce ne kadar acı çektiğimi bilmesine rağmen ayrılığa getirdi. Canım inanılmaz yanıyo. Bugün hiç konuşmadık henüz. Mesaj da atmam çünkü ne yazacağımı bilmiyorum. Kendisi mesaj atsa da ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. Elim kolum bağlandı resmen. Sizce bu çocuk beni sevmediği için mi böyle ayrılık konularını açıyor yoksa gerçekten terkedilmeyi hakedecek kadar ağır cümleler mi kurdum ona ? Bir yanım diyo ki sen kendin ayrıl. Çünkü ben sürekli böyle ayrılık korkusuyla yaşayamam o ilişki ne kadar verimli olur ki bu şekilde ? Ama ayrılmak bana çok acı verir.
Şimdi ayrılmadık, tamam. Ama bu çocuk her tartıştığımız zaman böyle konuyu ayrılığa getirecekse bir yerde illa ki biter bu ilişki.
Kafam inanılmaz karışık ve hiçbir şeyi netleştiremiyorum. Bana biraz yardımcı olup ne yapmam gerektiğini veya haklı olup olmadığını söyler misiniz ? Sizce gerçekten mesele benim onunla tartışmam ve anlayışsız olmam mı

Genişletmek için tıkla...

Pukisko .!.:

Herkese merhaba
Öncelikle benim için çok önemli bir konu o yüzden gerçekten iyice düşünerek cevap yazarsanız çok sevinirim..
İnanılmaz çaresiz bir sabaha uyandım ve moralim gerçekten çok bozuk. 2 senedir sevgilim var ve güzel giden bir ilişkimiz olduğunu zannediyormuşum meğer. Bundan 2 ay önceye kadar bu çocuk benden daha önce hiç ayrılmamıştı lafı bile geçince ağladığı zamanlar olmuştu öyle söyleyeyim. Bu konuda da hep "beni aldatmadığın sürece veya çok büyük bir yalan söylemediğin sürece senden asla ayrılmam sana çok aşığım" derdi. Bende s*lak gibi inanırdım ve çok guvenirdim ona. Neyse 2 ay önce bizim o kadar sık tartıştığımız bir dönem oldu ki, ikimizde her şeyden nem kapıp küçük küçük şeyler yüzünden tartışıp duruyorduk. Kendimi asla savunmuyorum bezdirdim onu.. Ama şöyle bir gerçek var ki o da beni bezdirmişti. Ben yine de ondan ayrılmayı asla düşünmemiştim çok aşıktım çünkü. Ve kendisi benden ayrıldı. Resmen çok büyük bir şoka uğradım çünkü ondan hiç beklemiyordum. Çok üzüldüm defalarca özür diledim, ağladım, barışmaya çalıştım söylediğinde ama bu sefer bitti, seninle anlaşamıyoruz falan dedi ve gitti. Hayatımın en kötü bir ayını geçirdim diyebilirim. O bir ay gerçekten çok acı çektim. Bir ay boyunca hiç mesaj atmadım ama beni bıraktığı için çok kızgındım çünkü ona.. O da en ufak bir iletişim kurmadı benimle. Daha sonra ben dayanamayıp bir ay sonunda mesaj attım. Saatlerce mesajlaştık ve en sonunda devam etmeye karar verdik. Ama kendisi de bana "yine aynı şeyler olursa bu sefer kesin biter" dedi. Bir buçuk aydır falan barışmıştık ve her şey eskisinden de güzel gidiyordu. En ufak bir tartışmamız yoktu ve çok mutluydum. Ona bu süreçte "benden ayrıldığında canım gerçekten çok yanmıştı, senden hiç beklemiyordum ve böyle küçük bir tartışma sonrası bunu yaptığın için de sana çok kızdım ama yine aynı şeyi yaparsan bu sefer kesin biter. Beni sevmedigin için her şeye tahammülsüz olduğunu düşünürüm" falan dedim. O kadar acı çekmiştim ki ayrılınca, yine aynı acıyı çekmekten çok korkuyordum işte. Herşey dün geceye kadar güzeldi. Dün gece inanılmaz küçük bir konuyla alakalı ilk defa olarak tartıştık. Uzadı uzadı... O da bana sinirlenip "ne halin varsa gör" tarzında cümleler kurdu. Bende dedim ki "bana karşı hiç kibar değilsin. Bir erkeğin kibar olması çok önemli bir özellik, ailem senin bana karşı olan bu ahlakını bilse asla beni sana vermezler" dedim. O da "gururumu incittin bitti bana bu cümleyi kurmayacaktın sen çok anlayışsız ve sinirli birisin. Sürekli seninle tartışmaktan bıktım" falan dedi. Bende "yakın tarihte ne kadar acı çektiğimi biliyosun bu sefer kesin biter sen bahane uyduruyosun zaten sevmiyorsun" falan dedim. Gerçekten bitsin dedi. Senin kurdugun cümle çok ağırdı ben bu hakaretleri işitemem dedi. (sanki kendisi bana ne halin varsa gör dememiş gibi) çok narsist biri olduğu için onu eleştirmeme bile gelemiyo sürekli beni suçladı durdu.
En sonunda bende "ne olup bittiğini çok iyi biliyorum. Allah da biliyor, yolun açık olsun bu sefer seni tutmicam" dedim. Ben öyle deyince vazgeçti hiçbir yere gitmiyorum falan dedi. Bende kendimi çok kötü hissettigim için "uyumak istiyorum biraz fazla duygusalım seninle konuşmak istemiyorum iyi geceler " dedim. O da iyi geceler dedi ve konuşma bitti.
Şimdi gelelim çaresiz olduğum yerlere.... Kknın tecrübeli üyeleri özellikle yorum yaparsa çok sevaba girerler ❤
Biz sanırım suan ayrılmamış oluyoruz. Ama ben artık beni sevmediğini düşünmeye başladım. Küçük bir tartışmadan bile iki ay önce ne kadar acı çektiğimi bilmesine rağmen ayrılığa getirdi. Canım inanılmaz yanıyo. Bugün hiç konuşmadık henüz. Mesaj da atmam çünkü ne yazacağımı bilmiyorum. Kendisi mesaj atsa da ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. Elim kolum bağlandı resmen. Sizce bu çocuk beni sevmediği için mi böyle ayrılık konularını açıyor yoksa gerçekten terkedilmeyi hakedecek kadar ağır cümleler mi kurdum ona ? Bir yanım diyo ki sen kendin ayrıl. Çünkü ben sürekli böyle ayrılık korkusuyla yaşayamam o ilişki ne kadar verimli olur ki bu şekilde ? Ama ayrılmak bana çok acı verir.
Şimdi ayrılmadık, tamam. Ama bu çocuk her tartıştığımız zaman böyle konuyu ayrılığa getirecekse bir yerde illa ki biter bu ilişki.
Kafam inanılmaz karışık ve hiçbir şeyi netleştiremiyorum. Bana biraz yardımcı olup ne yapmam gerektiğini veya haklı olup olmadığını söyler misiniz ? Sizce gerçekten mesele benim onunla tartışmam ve anlayışsız olmam mı

Genişletmek için tıkla...

Pukisko .!.:

Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için. Tekrar yazmam ama o yazarsa peki

Genişletmek için tıkla...

Pukisko .!.:

Herkese merhaba
Öncelikle benim için çok önemli bir konu o yüzden gerçekten iyice düşünerek cevap yazarsanız çok sevinirim..
İnanılmaz çaresiz bir sabaha uyandım ve moralim gerçekten çok bozuk. 2 senedir sevgilim var ve güzel giden bir ilişkimiz olduğunu zannediyormuşum meğer. Bundan 2 ay önceye kadar bu çocuk benden daha önce hiç ayrılmamıştı lafı bile geçince ağladığı zamanlar olmuştu öyle söyleyeyim. Bu konuda da hep "beni aldatmadığın sürece veya çok büyük bir yalan söylemediğin sürece senden asla ayrılmam sana çok aşığım" derdi. Bende s*lak gibi inanırdım ve çok guvenirdim ona. Neyse 2 ay önce bizim o kadar sık tartıştığımız bir dönem oldu ki, ikimizde her şeyden nem kapıp küçük küçük şeyler yüzünden tartışıp duruyorduk. Kendimi asla savunmuyorum bezdirdim onu.. Ama şöyle bir gerçek var ki o da beni bezdirmişti. Ben yine de ondan ayrılmayı asla düşünmemiştim çok aşıktım çünkü. Ve kendisi benden ayrıldı. Resmen çok büyük bir şoka uğradım çünkü ondan hiç beklemiyordum. Çok üzüldüm defalarca özür diledim, ağladım, barışmaya çalıştım söylediğinde ama bu sefer bitti, seninle anlaşamıyoruz falan dedi ve gitti. Hayatımın en kötü bir ayını geçirdim diyebilirim. O bir ay gerçekten çok acı çektim. Bir ay boyunca hiç mesaj atmadım ama beni bıraktığı için çok kızgındım çünkü ona.. O da en ufak bir iletişim kurmadı benimle. Daha sonra ben dayanamayıp bir ay sonunda mesaj attım. Saatlerce mesajlaştık ve en sonunda devam etmeye karar verdik. Ama kendisi de bana "yine aynı şeyler olursa bu sefer kesin biter" dedi. Bir buçuk aydır falan barışmıştık ve her şey eskisinden de güzel gidiyordu. En ufak bir tartışmamız yoktu ve çok mutluydum. Ona bu süreçte "benden ayrıldığında canım gerçekten çok yanmıştı, senden hiç beklemiyordum ve böyle küçük bir tartışma sonrası bunu yaptığın için de sana çok kızdım ama yine aynı şeyi yaparsan bu sefer kesin biter. Beni sevmedigin için her şeye tahammülsüz olduğunu düşünürüm" falan dedim. O kadar acı çekmiştim ki ayrılınca, yine aynı acıyı çekmekten çok korkuyordum işte. Herşey dün geceye kadar güzeldi. Dün gece inanılmaz küçük bir konuyla alakalı ilk defa olarak tartıştık. Uzadı uzadı... O da bana sinirlenip "ne halin varsa gör" tarzında cümleler kurdu. Bende dedim ki "bana karşı hiç kibar değilsin. Bir erkeğin kibar olması çok önemli bir özellik, ailem senin bana karşı olan bu ahlakını bilse asla beni sana vermezler" dedim. O da "gururumu incittin bitti bana bu cümleyi kurmayacaktın sen çok anlayışsız ve sinirli birisin. Sürekli seninle tartışmaktan bıktım" falan dedi. Bende "yakın tarihte ne kadar acı çektiğimi biliyosun bu sefer kesin biter sen bahane uyduruyosun zaten sevmiyorsun" falan dedim. Gerçekten bitsin dedi. Senin kurdugun cümle çok ağırdı ben bu hakaretleri işitemem dedi. (sanki kendisi bana ne halin varsa gör dememiş gibi) çok narsist biri olduğu için onu eleştirmeme bile gelemiyo sürekli beni suçladı durdu.
En sonunda bende "ne olup bittiğini çok iyi biliyorum. Allah da biliyor, yolun açık olsun bu sefer seni tutmicam" dedim. Ben öyle deyince vazgeçti hiçbir yere gitmiyorum falan dedi. Bende kendimi çok kötü hissettigim için "uyumak istiyorum biraz fazla duygusalım seninle konuşmak istemiyorum iyi geceler " dedim. O da iyi geceler dedi ve konuşma bitti.
Şimdi gelelim çaresiz olduğum yerlere.... Kknın tecrübeli üyeleri özellikle yorum yaparsa çok sevaba girerler ❤
Biz sanırım suan ayrılmamış oluyoruz. Ama ben artık beni sevmediğini düşünmeye başladım. Küçük bir tartışmadan bile iki ay önce ne kadar acı çektiğimi bilmesine rağmen ayrılığa getirdi. Canım inanılmaz yanıyo. Bugün hiç konuşmadık henüz. Mesaj da atmam çünkü ne yazacağımı bilmiyorum. Kendisi mesaj atsa da ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. Elim kolum bağlandı resmen. Sizce bu çocuk beni sevmediği için mi böyle ayrılık konularını açıyor yoksa gerçekten terkedilmeyi hakedecek kadar ağır cümleler mi kurdum ona ? Bir yanım diyo ki sen kendin ayrıl. Çünkü ben sürekli böyle ayrılık korkusuyla yaşayamam o ilişki ne kadar verimli olur ki bu şekilde ? Ama ayrılmak bana çok acı verir.
Şimdi ayrılmadık, tamam. Ama bu çocuk her tartıştığımız zaman böyle konuyu ayrılığa getirecekse bir yerde illa ki biter bu ilişki.
Kafam inanılmaz karışık ve hiçbir şeyi netleştiremiyorum. Bana biraz yardımcı olup ne yapmam gerektiğini veya haklı olup olmadığını söyler misiniz ? Sizce gerçekten mesele benim onunla tartışmam ve anlayışsız olmam mı

Genişletmek için tıkla...