• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 çocuklu hayat ve 2 yaş sendromu

Allah hepimize yardım etsin ve sağlıklı olsunlar en önemli o ama bu bahsetmiş olduğumuz sosyal nedenler de insanı çok yoruyor ve yıpratıyor. Biz bugün doktora gittik. Doktor 2 yaş sendromuna bir kaç ay erken girdiğini bu sürecin büyük sabır gerektirdiğini ve kafasını yere atmaya veya garip davranmaya başladığında fiilen tutup engellememizi sarılmamızı ve asla kendisine cevreye veya bi baskasına zarar vermesini ısrarla önlememizi söyledi. Yemek ve sofrada olay çıkarmasıyla ilgili tıpkı ana babalarımız gibi gerekirse aç kalacak ogun atlayacak gerekirse alışacak aclık güdüsünü bilecek ve bezelye mi var o gün onu yemeği öğrenecek dedi hepsini bu katılıkta uygulayabilir miyim bilmiyorum ama deneyeceğim. Konuşmamız geri kalmıs 2 li cümleler kuramıyor nesneleri isimlendirmiyor vs her seyi konuşmamızı bu mu o mu vs isimleriyle söyleyip iletişim kurmamızı istedi 24. Aya kadar bu konuda ilerleme kaydetmemizi bekliyor ek olarak hepimizin bildiği mevzu “ekran” izlemeyecek. Oyun kurmayı öğrenecek sayılar renkler vs ilgisini baska yöne cekeceğiz. Uyku konusunda aramızda yatıyor dedim çok kızdı gerekirse kendi yatagında aglasa da alısacak ve bi düzeni olacak de yani her sey berbat kendi kötü bi anne hisseyorum ve diğer bebeğim henüz 32 günlük cok fazla ilgiye bakıma ihtiyacı var dolayısıyla tüm bunları harfiyen uygulamam baya zor ins biseyler yoluna girer. Kardeş konusu da etkilemiş olabileceğini bu durumda da destek aileden birilerini. De evde bulunmasını söyledi ama öyle bi imkanım yok aileler uzak oyuncu. Doktordan cıktım gelişim geriliği olması yani fiilen boy kilo normal ve bu hırcınlığın sürecek olması bisürü yeni kural getirmek vs omuzlarım çöktü niye böyle oldu durumunu çok sorguluyorum
Doktorlar herşeyin olması gereken şeklini bize söyler bariz bir gelişim geriliği yokki üzülme kötğ bi anne tabiki değilsin herşeye koşmaya yetmeye çalışan bir annesin sende insansın herşey kurallara göre olmayabilir kurallara uydurmak zor gelirse kendini zorlama derim. O anki çözüm her ne olacaksa seni daha rahat ettirecekse onu uygula elbet birgün kendi kendinede uyuyacak kendi kendine yiyecekte arkadaşlarıyla paylaşımada girecek. Eşin herşeyde aktif rol alsın bebeklerde ev işlerinde dahada fazla sorumluluk alsın doktor olması gerekenleri söyledi evet ama bunu öğretme süreci dahada yıpratacaksa kendini hırpalama derim söylediklerim tamamen içgüdüsel eğrisini doğrusunu bilmiyorum amacım kendini daha iyi hissettirecek şeyler tavsiye etmek sadece olduğu kadar olmayan yerlerde içinden geleni yap.
 
Benim kızlarımın arası 13 ay. İkinciye kazara hamile kaldım. Ben aldıracaktım, eşim müsade etmedi. “Ben sana yardım edeceğim” diye söz verdi. Çok şükür tutuyor sözünü. İşi bıraktı. Şimdi odaları ayırdık, çocukları da paylaştık. Büyük kızla eşim ilgileniyor. Onlar beraber uyuyor. Gece uyanırsa eşim kendi geri uyutuyor. İkisine mümkün değil ben yetişemiyorum.
Kıskançlık tabii ki var. Ama gün içerisinde büyük kızı parka filan götürüyoruz. Enerjisini atıyor. Akşam daha sakin oluyor.
 
Back