- 11 Kasım 2017
- 19
- 14
- 38
- Konu Sahibi mindimindi
-
- #1
Haklısınız ben onu da düşünmüştüm çok büyük risk ne zaman biteceği de belli değil hastalığın. Kızın büyüdükçe kıskanır kabullenemez diyorlar ondan korkuyorum.12 senelik evliyim. Benim de 3.5 yasinda bir oğlum var.
İlişkinizden bağımsız olarak önümüzü göremediğimiz su dönemde hamilelik planlamak bana pek mantıklı gelmiyor.
Zorunlu olarak hastaneye gittim gecen hafta birkac kez ve inanilmaz gerildim.
Hamilelik boyunca defalarca gitmek gerekiyor.
Haklısınız ben onu da düşünmüştüm çok büyük risk ne zaman biteceği de belli değil hastalığın. Kızın büyüdükçe kıskanır kabullenemez diyorlar ondan korkuyorum.
Eşimi değiştiremiyorum uyumaması için film izleyelim, ailece bir şeyler yapalım diye çok uğraştım ama olmuyor içinden gelmiyor çok keyfine düşkün,iyi bir baba mı kızımızı çok sever oyun oynasa bile en fazla 15 dk sonra bana gönderir biraz da annenle oyna diye.Söylediklerinizi dikkate alıcam teşekkür ederim.2 cocugum var,
biz birbirimize daha fazla vakit ayiriyoruz su yazdiklarindan.
bence cocuk degil sizin engeliniz, esinizin huyu boyle.
Kendisi iyi bir baba midir, onunla ikinci bir cocuk istiyor musunuz bence bu sorulara yogunlasin, yoksa ikinci cocuk bizi soyle etkiler mi diye degil, zira etkilenmemis haliniz de ic acici degil
Eşimi değiştiremiyorum uyumaması için film izleyelim, ailece bir şeyler yapalım diye çok uğraştım ama olmuyor içinden gelmiyor çok keyfine düşkün,iyi bir baba mı kızımızı çok sever oyun oynasa bile en fazla 15 dk sonra bana gönderir biraz da annenle oyna diye.Söylediklerinizi dikkate alıcam teşekkür ederim.
Kardesimle aramda cok yas farki var. o benim en yakin arkadasim her seyimi onunla paylasirim. Kiskanma diye bir sey asla olmadi.Haklısınız ben onu da düşünmüştüm çok büyük risk ne zaman biteceği de belli değil hastalığın. Kızın büyüdükçe kıskanır kabullenemez diyorlar ondan korkuyorum.
Evet 2 çocukla yeterince ilgilenebilmek için eşimin de elini taşın altına koyması lazım.Yoksa çok zorlanırım ve mutsuz biri olurum artık.Dediğiniz gibi ben bekleyeyim.Herkes her şeyi demeye çok meraklı maalesef başkaları söylüyor diye çocuk yapmayın lütfen sonra hem siz hem de iki çocuğunuzda zor durumda kalırsınız. Ev yemek temizlik artı küçük bir bebek ve ilgi isteyen bir çocukla sadece siz ilgilenmek zorunda olacaksınız gibi. İkinci çocuğu yapınca da eşiniz yattığı yerde telefonla uğraşıp sonra uyumaya devam edecek olan size ve çocuklarınıza olacak bence bekleyin derim hem daha gençsiniz ikinci çocuk için yaş sıkıntınız yokmuş.
Kim diyor mesela? Bizim millet her şeyi çok iyi bilir, akıl vermeye de bayılır. Büyümekten kasıt nedir yani, 15 inde mi olunca ilk çocuk? Size tavsiyem doktor dışındaki kimsenin söZlerine kulak asmayın. Hayatınızı konu komşu dost sözlerine göre şekillendirmeyin. Doktorum ilki 6 yaşındayken ikinciyi yapabileceğimi önermişti mesela. İlk çocuğun duygusal olarak doyuma ulaşması gerekiyormuş. Daha kendisi büyümemişken mahrum bırakılıyor ebeveynlikten. Ama ben 4 yaşında düşünüyorum o zaman gelince karar vericem.Haklısınız ben onu da düşünmüştüm çok büyük risk ne zaman biteceği de belli değil hastalığın. Kızın büyüdükçe kıskanır kabullenemez diyorlar ondan korkuyorum.
Eşimi değiştiremiyorum uyumaması için film izleyelim, ailece bir şeyler yapalım diye çok uğraştım ama olmuyor içinden gelmiyor çok keyfine düşkün,iyi bir baba mı kızımızı çok sever oyun oynasa bile en fazla 15 dk sonra bana gönderir biraz da annenle oyna diye.Söylediklerinizi dikkate alıcam teşekkür ederim.
5 yıllık evliyim 2 buçuk yaşında kızım var ve 10 haftalık hamileyim. Eşimde yoğun çalışır ama çok iyi bir eştir , hiç 2. çocuk yapmasammı diye düşünmedim. Çocuk evin neşesidir muhabbeti arttırır. Eşinizden yana büyük bir probleminiz yoksa çocuk iyidir. İlk çocuğunuza kardeş olur sizden sonra bir kanadı olur. Rabbim nasip ettiği kadar gücümün yettiği kadar çok çocuk isterim ben.Merhaba Hanımlar,5 yıllık evliyim ve 3,5 yaşında bir kızım var.Ben 30 yaşındayım eşim 35 yaşında.Çevremde herkes 2.çocuğu yapmam için konuşuyor,ben emin olamıyorum.Çocuklar arasında yaş farkı az olursa daha iyi anlaşabilirler birbirlerini daha iyi anlarlar diye düşünüyorum.Bu yüzden yapmak istiyorum ama eşimle hiç birbirimize vakit ayıramayız diye korkuyorum.Eşimle aramız kötü değil çok kavga etmeyiz,kolay kolay trip de atmam,ama öyle çok da birbirimiz için ölüp düşmüyoruz. Genelde aynı evin içinde kendimi tek başıma yalnız kalmış gibi hissediyorum.(İşten gelir gelmez yemek yiyip,telefona bakarken hemen uyuyor.)Sırf bu yüzden kızıyorum ona da söylüyorum.Yorulduğu için öyle olduğunu söylüyor.Onun erken uyumalarından dolayı yatak odası muhabbetimiz de iyi değil.Birbirimize sırtımızı dönüp uyuyoruz.Hafta sonları falan birlikte konuşur,plan yapılacaksa yaparız.Ama hafta içi tamam ev arkadaşı gibiyiz,faturaları ödeyen evin alışverişini yapan o, yemek bulaşık temizlik işleri bende.Doğru dürüst bir şeyleri paylaşmıyoruz ki neyin kavgasını yapıcaz diyorum bazen o yüzden 2.çocuk yapmak mantıklı gelmiyor bana.Bu monotonluk böyle devam ederse sıkıntı,yaşlandığımız da nasıl bir çift oluruz bilmiyorum...Eşimden ayrılmak istesem deli misiniz ,şaka mı yapıyorsunuz diye sorarlar bize.Çünkü dışardan bakınca acayip mutlu bir çift gibi gözüküyoruz.Herkes tarafından çok sevilir,içkisi sigarası yok,akşamları tek başına gezmesi de yoktur,nereye gidilecekse birlikte gideriz,para yönünden hiç sıkmaz beni.Ben mi abartıyorum bilemedim.Siz ne düşünüyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?