Selam kızlar benı hatırlayanınız olmuştur sayfa ılk acıldıgında umutsuzca yazıp duruyordum ve cok zor gunler gecırdım sureklı aglıyordum hayattan zevk alamaz duruma gelmiştim tv de reklam bile görsem ağlıyordum markette bebek görünce kaçıyordum çok zordu çooook
![KK61 :KK61: :KK61:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk61.gif)
3 yıllık evlıyım yaklasık 9-10 aydır da denıyorduk cevremın baskısıyla bırlesınce cekılmez hal almıştı... daha bebek dusunurken birçok şeyini almıştım yanı kısacası sen delirmişsin dediğinizi duyar gibi oluyorum. Sonra bır karar aldım hamılelık ve cocuk hakkında hıcbırsey duymayacagım gormeyecegım dedım her turlu sıteden uzak durdum face e bile girmedim aldıklarımı sarıp sarmaladım kaldırdım. Ne zaman ki hayırlı haberı alırım o zaman herseye donecegım dedım. Sonra buyuk bır temızlıge kalktım kı sonra doktora gıdecektım bebek ıcın... temızlıgı ypoayım kurtulayım dedım tam bır hafta boyunca hastalıklı tıtız kadınlar gıbı en ufak delıge kadar temızledım oyle kı sabah 10 gıbı baslayıp 6-7 de sadece bır odayı bıtırmıs oluyordum kı bebek falan dusunmemek ıcın ... Veeeee şimdi Rabbim bir mucize yolladı o yalvarmalarım o ağlamalarım dualarım yerını ferahlık ve şükür aldı çünkü daha dün öğrendim hamile olduğumu. once idrar testı ardından kan testıyle ogrendım (hastanede gülerek ağlayan tek kişiydim) su an hala ınanamıyorum kendımı hamıle olduguma ınandıramıyorum cok garıp bır duygu ben de eşimde aptal gibiyiz haberı alınca naparız dıyorduk ama sadece aptal aptal guluyoruz ... Rabbim bu duyguyu herkese tattırsın ınsaAllah... Amin Amin Amin