Bana önce 12. Haftada gecer dendi sonra 16 dendi ama 18 oldum ve tık yok...
Bana önce 12. Haftada gecer dendi sonra 16 dendi ama 18 oldum ve tık yok...Kanını düşük görüyorlarsa otomatik olarak kansızlık olduğunu düşünüyorlar ve demir takviyesi veriyorlar. Karıştırılan bir şey anemi ve Akdeniz anemesiama hamilelik döneminde herkese veriyorlar zaten.
İnşallah bir an önce geçer bu durumunuz ben belki 16.hafta geçer diye düşünüyordum ama böyle yorumları görünce karamsarlığa kapılıyorum maalesef.
Ben de 16 haftalık hamileyim, başından beri böyleyim. Sürekli yatıyorumMerhaba arkadaşlar benim gibi olan var mı lütfen yardım edin... 18 haftalık hamileyim bacaklarımın üstünde bile duramıyorum halsizlikten, yürüyemiyorum bile, kolumu kaldıramıyorum ve hatta otururken bile zorlanıyorum sürekli hasta gibi uzanıyorum. İştahımda yok düzenli yemekte yiyemiyorum. Decavit kullaniyorum birde demir ilacı ama hicbir sey bir işe yaramıyor. Omega 3 siparos ettim belki beni dinç tutar diye. Komşuya gidip değişiklik olsum diyeceğim gücüm bile tok çünkü vücudumda resmen can kalmamış gibi bir halde. Bir odadan diğerine giderken bayilacak gibi oluyorum halsizlikten. Bebeğin eşi aşağıda oldugu icin duphaston diye igne verdi doktor belki o da etkiliyordur ama 2 haftadir kullanıyorum onu daha. Benim gibi olup sonradan düzelen, istahi açılan ve dinç olan oldu mu? Birde bebegin esi asagida olupta yukari cikan? Bu arada kanamam yok sadece bebegin esi cok asagida dendi 16 haftalikken.
Çok zor...Ben de 16 haftalık hamileyim, başından beri böyleyim. Sürekli yatıyorum
Peki ilac ya da iğnr kullandiniz mi bunun için bana düşük önleyici igne ve hap verdi 16. HaftamdaBenim 12. Haftada bebeğin eşi aşağıda dendi, cinsel ilişki yasaklandı çünkü rahmin sallanmaması gerekiyormuş. 1 ay sonra 16.haftada yukarı çıktığı söylendi, yasak kaldırıldı. Ben bu dönemde biraz daha işlerimi ağırdan yapmaya başladım, kanamam falan asla olmadı, ultrasonda rutin kontrolde denk geldi yani.
Hayır herhangi bir ilaç vs vermedi, belki erken dönem olduğu için vermemiş olabilir bana. Hatta arkadaşımın kardeşi de aynı şekilde olmuş onun da yukarı çıkmış.Peki ilac ya da iğnr kullandiniz mi bunun için bana düşük önleyici igne ve hap verdi 16. Haftamda
Bende ilac ve igne kullanmak istemiyorum beni mahvediyor belki vazgecerHayır herhangi bir ilaç vs vermedi, belki erken dönem olduğu için vermemiş olabilir bana. Hatta arkadaşımın kardeşi de aynı şekilde olmuş onun da yukarı çıkmış.
Siz yine doktorunuzu dinleyin de nolur nolmaz. Durumumuz farklı olabilir ya da doktorunuz riske atmak istemiyor olabilir. Mesela benim doktorum d vitamini ve kan ilacı kullandırtmıyor onun yerine takip yapıyor ama genel olarak çoğu doktor standart kullandırtıyormuş. Ben de kendi doktorumu dinliyorum, siz de kendi doktorunuzu dinleyin mutlakaBende ilac ve igne kullanmak istemiyorum beni mahvediyor belki vazgecer
Merhaba, şu an ben de 18 haftalığım ve birebir sizinle aynıyım. Her yemeğim bir işkence çok halsizim yatmak istiyorum sürekli. Düzenli demir, omega 3 kullanıyorum. Su içmek bile bir eziyet. Siz şu an ne durumdasınız? Doğum yaptınız mı? Geçti mi bu durum? Nolur cevap verin hayattan soğudum depresyondayım bana bir umut lazım çok yoruldumMerhaba arkadaşlar benim gibi olan var mı lütfen yardım edin... 18 haftalık hamileyim bacaklarımın üstünde bile duramıyorum halsizlikten, yürüyemiyorum bile, kolumu kaldıramıyorum ve hatta otururken bile zorlanıyorum sürekli hasta gibi uzanıyorum. İştahımda yok düzenli yemekte yiyemiyorum. Decavit kullaniyorum birde demir ilacı ama hicbir sey bir işe yaramıyor. Omega 3 siparos ettim belki beni dinç tutar diye. Komşuya gidip değişiklik olsum diyeceğim gücüm bile tok çünkü vücudumda resmen can kalmamış gibi bir halde. Bir odadan diğerine giderken bayilacak gibi oluyorum halsizlikten. Bebeğin eşi aşağıda oldugu icin duphaston diye igne verdi doktor belki o da etkiliyordur ama 2 haftadir kullanıyorum onu daha. Benim gibi olup sonradan düzelen, istahi açılan ve dinç olan oldu mu? Birde bebegin esi asagida olupta yukari cikan? Bu arada kanamam yok sadece bebegin esi cok asagida dendi 16 haftalikken.
Merhaba... suan ben tam 29+1 deyim. İnanın delirmistim resmen psikolojim bozulmuştu yaşadığım o trimesterdan ama 5. Aya girdigim gibi gecti bende sok oldum. Yavas yavas duzeliyordum ama yinede ölü gibiydim. Tam 5 aylık oldum istahim duzeldi ve halsizliğimde geçti yemek yemeye baslayinca. Demik eksikligi anemisi tedavisi görüyorum ama pek duzelmedi yinede ben iyiyim. Mutlaka kan degerlerinize duzenli baktirin ve asla umudunuzu kaybetmeyin 7 aylik oldum o zamandan sonra 7 kilo aldim ki sürekli kilo veriyordum. Asla duzelecegimi dusunmezdim imkansiz geliyodu hatta psikoloğa da gitmistim ben hep böyle kalicam galiba diye ama geçiyor sadece akisina birakin zorlamayin bebek buyudukce yoluna giriyor her sey ben aylarca aç gezdim bebek mesela yinede kandan beslendi gelisimi cok guzel oldu hep yemek yemememe rağmen o yuzden kendinizi kasmayın 5. Aydan sonra bitiyor anca...Merhaba, şu an ben de 18 haftalığım ve birebir sizinle aynıyım. Her yemeğim bir işkence çok halsizim yatmak istiyorum sürekli. Düzenli demir, omega 3 kullanıyorum. Su içmek bile bir eziyet. Siz şu an ne durumdasınız? Doğum yaptınız mı? Geçti mi bu durum? Nolur cevap verin hayattan soğudum depresyondayım bana bir umut lazım çok yoruldum
Maşallah çok çok sevindim. Bebeğe bir şey olacak, büyümeyecek diye gerçekten ödüm kopuyor. Anksiyeteyle ilgili açtığınız konuyu da okudum şimdi birebir aynı şeyleri yaşamışız inanamadım. Ben artık bunun tamamen fizyolojik bir şey olduğunu düşünüyorum. Hamilelikten önce de anksiyete sorunu yaşamıştım ama bir şekilde baş ediyordum artık edemiyorum. Her gün mutsuz olmaktan endişelenmekten hayattan keyif alamamaktan çok yoruldum. Siz bana güzel bir örnek oldunuz Allah razı olsun. İçime bir umut doğdu. Ben de psikoloğa gidiyorum daha 1 seans gittim tekrar gidicem inşallah. Benim de inşallah yakın zamanda geçer. 89 kiloyla hamile kaldım şu an 82 kiloyum. Zaten kilo almamam gerekiyor ama bu kadar iştahsızlık da beni korkutuyor ölecekmişim gibi…. İçimi döktüm resmen o kadar dolmuşum ki. Şu an iyisiniz değil mi? İnşallah çok güzel ve kolay bir doğum olur Allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah…Merhaba... suan ben tam 29+1 deyim. İnanın delirmistim resmen psikolojim bozulmuştu yaşadığım o trimesterdan ama 5. Aya girdigim gibi gecti bende sok oldum. Yavas yavas duzeliyordum ama yinede ölü gibiydim. Tam 5 aylık oldum istahim duzeldi ve halsizliğimde geçti yemek yemeye baslayinca. Demik eksikligi anemisi tedavisi görüyorum ama pek duzelmedi yinede ben iyiyim. Mutlaka kan degerlerinize duzenli baktirin ve asla umudunuzu kaybetmeyin 7 aylik oldum o zamandan sonra 7 kilo aldim ki sürekli kilo veriyordum. Asla duzelecegimi dusunmezdim imkansiz geliyodu hatta psikoloğa da gitmistim ben hep böyle kalicam galiba diye ama geçiyor sadece akisina birakin zorlamayin bebek buyudukce yoluna giriyor her sey ben aylarca aç gezdim bebek mesela yinede kandan beslendi gelisimi cok guzel oldu hep yemek yemememe rağmen o yuzden kendinizi kasmayın 5. Aydan sonra bitiyor anca...
Gerçekten ben sadece serumla beslendim bir insan su bile içemez asla ilk 3 ay hele su bile zar zor içtim ama doktorum dedi ki zaten bebek kandan besleniyor ve ilk 3 ay vucut bilerek kendini kapatıyor dışarıdan yabanci madde girmesin ve bebege zarar vermesin diye demişti. Aşırı minik olduğu için bütün ihtiyacini kandan alıyor yediklerin onu etkilemiyor ve ilk aylarda kilo vermelisin olmasi gereken bu dedi ama ben bir daha duzelecegime inanamadim aylarca baygin oldugumdan serum alip durdum psikolojik olarakta anksiyetemde 5. Ayla gecti tabii ev ya da sehir degistirmek cok etkili oldu bunda. 5. Ayinda ilk haftalari yine cok yiyemiyordum ilerleyen haftalarinda toplamaya basladim 6. Ayda da tamamen artik aciktigimi canimin bir seyler cektigini anladim ve tiksinmeden her seyi yedim. Öyle ki mesela açık bir sofra görünce bile kafami cevirip bakamiyodum yemekleri görmek iskence gibiydi hayattan sogumustum. Ölsem de kurtulsam bu iskenceden diyodum artik hayat bitti sandim cok agir gecmisti ama çok şükür gercekten geçiyormus... sadece sabredin simdi her sey cok guzel ve yolunda hem psikolojiniz duzeliyor hem istahiniz hem enerjiniz hiçbir sıkıntı kalmıyor. Bu bir süreç ve kabullenmek lazimmis maalesef herkeste ayni olmuyor bazilarida bizim gibi agir gecirebiliyor ama ne olursa olsun geçiyor iciniz rahat olsun biri atlatamasaydi bu kisi kesinlikle ben olurdum. Her gun aglamaktan panik atak gecirmekten fenalik yasamaktan hayata kusmemden eşim bile etkilenmisti artik napacagini sasirmisti yaniMaşallah çok çok sevindim. Bebeğe bir şey olacak, büyümeyecek diye gerçekten ödüm kopuyor. Anksiyeteyle ilgili açtığınız konuyu da okudum şimdi birebir aynı şeyleri yaşamışız inanamadım. Ben artık bunun tamamen fizyolojik bir şey olduğunu düşünüyorum. Hamilelikten önce de anksiyete sorunu yaşamıştım ama bir şekilde baş ediyordum artık edemiyorum. Her gün mutsuz olmaktan endişelenmekten hayattan keyif alamamaktan çok yoruldum. Siz bana güzel bir örnek oldunuz Allah razı olsun. İçime bir umut doğdu. Ben de psikoloğa gidiyorum daha 1 seans gittim tekrar gidicem inşallah. Benim de inşallah yakın zamanda geçer. 89 kiloyla hamile kaldım şu an 82 kiloyum. Zaten kilo almamam gerekiyor ama bu kadar iştahsızlık da beni korkutuyor ölecekmişim gibi…. İçimi döktüm resmen o kadar dolmuşum ki. Şu an iyisiniz değil mi? İnşallah çok güzel ve kolay bir doğum olur Allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah…
Allah sizden razı olsun şu mesaj nasıl iyi geldi anlatamam… 1 ay önce panik atak geçirdim 3,5 aylıkken. Zaten ondan önce de her gün ağlıyordum depresyondaydım evden çıkmak istemiyodum. Yine bir nebze iştahım vardı ama panik ataktan sonra iyice kapandı. Bir daha o atağı yaşamadım ama her Allahın günü akşamüstü özellikle içime çöken o huzursuzluk bir yere sığamama hissi.. hayattan soğuttu beni. Sosyalleştim evde durmadım ne yaptıysam olmadı. Çok yorgun hissediyorum. Eşim de aynı sizinki gibi ne yapacağını şaşırdı artık. Her gün ağlamadan rahatlayamıyorum. Kalbim çarpıyor, geceleri bazen huzursuz bacak sendromu yaşıyorum. Uyuyamıyorum. Geçeceğine çok inanmak istiyorum. Çok zor. Yaşamayan bilemez. Hamileliğim zehir oldu resmen. Kızımla bağ kuramamaktan çok korkuyorum. Allah bana da yardımcı olsun size olduğu gibi inşallah. Tekrardan teşekkür ederim Allah razı olsun. Umut oldunuz banaGerçekten ben sadece serumla beslendim bir insan su bile içemez asla ilk 3 ay hele su bile zar zor içtim ama doktorum dedi ki zaten bebek kandan besleniyor ve ilk 3 ay vucut bilerek kendini kapatıyor dışarıdan yabanci madde girmesin ve bebege zarar vermesin diye demişti. Aşırı minik olduğu için bütün ihtiyacini kandan alıyor yediklerin onu etkilemiyor ve ilk aylarda kilo vermelisin olmasi gereken bu dedi ama ben bir daha duzelecegime inanamadim aylarca baygin oldugumdan serum alip durdum psikolojik olarakta anksiyetemde 5. Ayla gecti tabii ev ya da sehir degistirmek cok etkili oldu bunda. 5. Ayinda ilk haftalari yine cok yiyemiyordum ilerleyen haftalarinda toplamaya basladim 6. Ayda da tamamen artik aciktigimi canimin bir seyler cektigini anladim ve tiksinmeden her seyi yedim. Öyle ki mesela açık bir sofra görünce bile kafami cevirip bakamiyodum yemekleri görmek iskence gibiydi hayattan sogumustum. Ölsem de kurtulsam bu iskenceden diyodum artik hayat bitti sandim cok agir gecmisti ama çok şükür gercekten geçiyormus... sadece sabredin simdi her sey cok guzel ve yolunda hem psikolojiniz duzeliyor hem istahiniz hem enerjiniz hiçbir sıkıntı kalmıyor. Bu bir süreç ve kabullenmek lazimmis maalesef herkeste ayni olmuyor bazilarida bizim gibi agir gecirebiliyor ama ne olursa olsun geçiyor iciniz rahat olsun biri atlatamasaydi bu kisi kesinlikle ben olurdum. Her gun aglamaktan panik atak gecirmekten fenalik yasamaktan hayata kusmemden eşim bile etkilenmisti artik napacagini sasirmisti yani
Ne güzel benimde kızım olacak insallah Allah sağlıkla kavuşmayı nasip etsin hepimize. Ben bu yaşadığım durumlardan ötürü bebegin kabullenemeyeceğimi bile düşündüm ama ne zaman ki hareketini hissediyorsunuz o an iste istemesenizde bağlanıyorsunuz ve her şey bambaşka oluyor. Hele bu aylarda elini ayagini kafasini her seyini anliyosunuz gobeginizi seyrediyosunuz onun hareketlerini görmek için... hissetmeye basladiginiz anda her sey degismeye baslayacaktirAllah sizden razı olsun şu mesaj nasıl iyi geldi anlatamam… 1 ay önce panik atak geçirdim 3,5 aylıkken. Zaten ondan önce de her gün ağlıyordum depresyondaydım evden çıkmak istemiyodum. Yine bir nebze iştahım vardı ama panik ataktan sonra iyice kapandı. Bir daha o atağı yaşamadım ama her Allahın günü akşamüstü özellikle içime çöken o huzursuzluk bir yere sığamama hissi.. hayattan soğuttu beni. Sosyalleştim evde durmadım ne yaptıysam olmadı. Çok yorgun hissediyorum. Eşim de aynı sizinki gibi ne yapacağını şaşırdı artık. Her gün ağlamadan rahatlayamıyorum. Kalbim çarpıyor, geceleri bazen huzursuz bacak sendromu yaşıyorum. Uyuyamıyorum. Geçeceğine çok inanmak istiyorum. Çok zor. Yaşamayan bilemez. Hamileliğim zehir oldu resmen. Kızımla bağ kuramamaktan çok korkuyorum. Allah bana da yardımcı olsun size olduğu gibi inşallah. Tekrardan teşekkür ederim Allah razı olsun. Umut oldunuz bana
Ben de hissetmeye başladım çok şükür rahatlıyorum hareketlerini duyuncaNe güzel benimde kızım olacak insallah Allah sağlıkla kavuşmayı nasip etsin hepimize. Ben bu yaşadığım durumlardan ötürü bebegin kabullenemeyeceğimi bile düşündüm ama ne zaman ki hareketini hissediyorsunuz o an iste istemesenizde bağlanıyorsunuz ve her şey bambaşka oluyor. Hele bu aylarda elini ayagini kafasini her seyini anliyosunuz gobeginizi seyrediyosunuz onun hareketlerini görmek için... hissetmeye basladiginiz anda her sey degismeye baslayacaktirbende 18. Haftada hissetmistim sanirim
Evet o haftalarda çok hafif sonrasinda baya siddetleniyor ve sizde artik alışmış oluyorsunuz çünkü size tepki veriyor. Korkmayın hepsi geçecek çok az kalmış gecmesine de, icinizi ferah tutun asla umutsuzluğa kapılmayınBen de hissetmeye başladım çok şükür rahatlıyorum hareketlerini duyuncadaha da güçlenir inşallah ilerleyen haftalarda. Şu an çok çok hafif geliyor
Allah razı olsun çok teşekkür ederimEvet o haftalarda çok hafif sonrasinda baya siddetleniyor ve sizde artik alışmış oluyorsunuz çünkü size tepki veriyor. Korkmayın hepsi geçecek çok az kalmış gecmesine de, icinizi ferah tutun asla umutsuzluğa kapılmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?