18 aylık bebeği olanlar

Semanur5255

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2015
185
91
98
Merhaba arkadaşlar Ben 18 aylık bir bebek bakıyorum 13 aylıktı ben bakmaya basladigimda..etrafimda 18 aylikta 22 aylığa kadar 4 5 tane arkadaşımın bebeği var hepsi her derdini anlatabilirken benim baktığım bebek daha farklı işaret parmağını hiç kullanmiyor birşey istiyorsa onun başında durur ağlar kendim su mu bumu diye parmağımla gostersem tepki vermez masada yemek yerken ne verirsem onu yer su bu göstermez
Gün için benim koltuktan kalkacagimi anladığı an ağlamaya başlar anlık odaya gidip gelecek olsam bile peşimden gelir lavoboya girerken üstümü giyincegim zamanlarda falan beni bekle hemen çıkacağım buraya seni alamam desem de ben çıkana kadar bağıra bağıra ağlar oturma odam mutfak bir ben mutfak tarafindaysam orda oyuncak olmasa bile beni bekler öyle her an görmek istiyor bunlar normalmi uykudan erken uyaninca yanına yatmayip yerden beri pispislasam uykusu olmasına rağmen sürekli göz açıp bakıyor duruyormuyum diye bu davranışlar normalmi sizce ben kendim çok çocuk gördüm büyüttüm böylesi farklı geliyor bana
 
Soylede bı durum var bu çocuk bana geldiginde tüm yemeklerini meyvelerini ekranla yerdi ben kestim ekranı kedi köpek çak baybay bilmezdi dış dünyayla işi olmayan bı bebekti bı yere gitsek ağlama krizleri geçirirdi yabancı ortam diye aynı evin içinde sadece anne baba ekranla ile büyümüş dis dunyaya kapalı idi şimdi çok şükür bunları aştık ama parkta bile çocuklara tepki vermiyor öyle beni gözlüyor biyere gitsek tek başına oynuyor çocuklarla iletişim kurmuyor ama evde benim çocuklarımla oynuyor bilemiyorum ne yapmam lazım
 
okurken üzüldüm :( keşke bütün bebekler mutlu olsa..sürekli sizi izlemesi ve ağlaması bana terk edilme korkusu gibi geldi..dünyaya getirip yedir içir kenara at yapmışlar resmen yahu..ailesiyle konuştunuz mu
 
okurken üzüldüm :( keşke bütün bebekler mutlu olsa..sürekli sizi izlemesi ve ağlaması bana terk edilme korkusu gibi geldi..dünyaya getirip yedir içir kenara at yapmışlar resmen yahu..ailesiyle konuştunuz mu
Tabi her hafta sonu nerdeyse değerlendirme yapıyorum ama kenara at gibi değilde çocuk buyutme konusunda cahil olduğu için öyle davranmış hasta olmasın diye parka falan hiç goturmemis cocugu hayata alistiracakken hayatını cocuga göre uydurmus tüm sorumluluğu almış sırtına ve sonrasında zaten ben calisicam hep başkalarıyla olcak diye çocuk ne isterse öyle olsun kafasında olmuş herşeyi önüne hazır sunmuş
 
Evdede aynı hareketleri yapıyormus hatta burda yaptığı hiç bir sorumlulugu evde yapmiyormus bizde yatmadan evden çıkmadan oyuncakları beraber toplarız bez değişimi sonrası bezimizi gider çöpe atarız makine bosaltcaksak beraber her işi beraber yaparız ama evde öyle değilmiş mesala her gün şapka montu kendisinin çıkarmasını isterim şapka evet cikartiyo montun fermuarini açıyorum karşısında bende kollarımı sallıyorum bak düşüyor sende yap diye ama yok ağlaya ağlaya gezerken o kolları dusuyo öyle çıkartıyor yapmiyo
 
Tabi her hafta sonu nerdeyse değerlendirme yapıyorum ama kenara at gibi değilde çocuk buyutme konusunda cahil olduğu için öyle davranmış hasta olmasın diye parka falan hiç goturmemis cocugu hayata alistiracakken hayatını cocuga göre uydurmus tüm sorumluluğu almış sırtına ve sonrasında zaten ben calisicam hep başkalarıyla olcak diye çocuk ne isterse öyle olsun kafasında olmuş herşeyi önüne hazır sunmuş
bence tembellik yani artık telefonlar elimizin altında bir çocuk soğuktan değil terden hasta olur keşke araştırsaydı da yavruyu biraz sosyalleştirseydi..çünkü bana göre bu çocuk tamamen ilgisiz kalmış..dışarı çıkarmadığı gibi evde de ilgilenmemiş..çocuğu kendi yaşamına göre uydurmuş ot gibi yaşamış yavru...çocuğunu bu kadar düşünse zaten çalışmazdı..
 
Evdede aynı hareketleri yapıyormus hatta burda yaptığı hiç bir sorumlulugu evde yapmiyormus bizde yatmadan evden çıkmadan oyuncakları beraber toplarız bez değişimi sonrası bezimizi gider çöpe atarız makine bosaltcaksak beraber her işi beraber yaparız ama evde öyle değilmiş mesala her gün şapka montu kendisinin çıkarmasını isterim şapka evet cikartiyo montun fermuarini açıyorum karşısında bende kollarımı sallıyorum bak düşüyor sende yap diye ama yok ağlaya ağlaya gezerken o kolları dusuyo öyle çıkartıyor yapmiyo
çpcuklara sorumluluğu sevgiyle ilgiyle aşılıyoruz sonuçta ki iyi biliyorsunuz bu aylar da bebekleri yönlendirmek sabır meselesi ki kendi ebeveynleri şimdiye kadar pek yük almamış gibi görünüyor..11 aylık kızım var şimdiden hayır kelimesini biliyor bütün gün ev işleri ile harap olurken o da peşimde evin içinde bir taraftan onunla konuşuyorum devamlı ,hayatta birşeyleri mükemmel yapmaya çalışırken bir şeyleri eksik bırakıyoruz maalesef..çocuklar ihmal edilmemeli :(
 
çpcuklara sorumluluğu sevgiyle ilgiyle aşılıyoruz sonuçta ki iyi biliyorsunuz bu aylar da bebekleri yönlendirmek sabır meselesi ki kendi ebeveynleri şimdiye kadar pek yük almamış gibi görünüyor..11 aylık kızım var şimdiden hayır kelimesini biliyor bütün gün ev işleri ile harap olurken o da peşimde evin içinde bir taraftan onunla konuşuyorum devamlı ,hayatta birşeyleri mükemmel yapmaya çalışırken bir şeyleri eksik bırakıyoruz maalesef..çocuklar ihmal edilmemeli
İşte ben şimdi sürekli birseyler yaptırmaya çalışıyorum herşeye dahil ediyorum geçen hafta 5 gün annedeydu hastalardi şuan sabahları güle oynaya giren çocuktan eser yok ağlama krizleri ile geliyo anne kucağında hakim olamıyor atıyor kendini gelincede bı müddet ağlama devam ediyor ama gerçek bı ağlama değil gözde yas yok nasıl asicam bunları nasıl faydalı olabilirim bilmiyorum yardım istiyorum
 
O yavruya en büyük yardiminiz ailesiyle konuşup uzman bir pedegog a götürmeye ikna etmeniz. Çünkü o bebek sizin değil sizin düzeltmeniz değil ailenin kendini düzeltmesi gerekiyor. İlgiyi annesinde ve babasinda bulması gerekiyor. Çünkü böyle hep bir şeyler eksik olacak. Kendilerine çocuk yetiştirme konusunda kitap okumalar var öneride bulunun. Yazık çocuğa evde ne kadar ilgisiz kalıyorsa tek ilgi gösteren size bağlanmış.
 
İşte ben şimdi sürekli birseyler yaptırmaya çalışıyorum herşeye dahil ediyorum geçen hafta 5 gün annedeydu hastalardi şuan sabahları güle oynaya giren çocuktan eser yok ağlama krizleri ile geliyo anne kucağında hakim olamıyor atıyor kendini gelincede bı müddet ağlama devam ediyor ama gerçek bı ağlama değil gözde yas yok nasıl asicam bunları nasıl faydalı olabilirim bilmiyorum yardım istiyorum
bunları görüp önemsemeyen bir aile ise zaten sizin söylediğiniz hiç birşeyi umursamayacak gibiler..siz düzeltseniz onlar bozacak..önce ailenin temel bir eğitime sonra çocuğun bir uzmana ihtiyacı var bu yıkıntıdan kurtulmak için..bir yerde okumuştum bebekler sabah uyandıkları zaman önce annesinin yüzüne bakar günlük modunu annesine göre ayarlar anne mutsuzsa eyvah diyordu..belki aile temelin de bir beraberlik yok ve çocuk da kenarda kalıyor bu yüzden..burada yazdıklarınızı annesi ile görüştünüz mü..
 
bunları görüp önemsemeyen bir aile ise zaten sizin söylediğiniz hiç birşeyi umursamayacak gibiler..siz düzeltseniz onlar bozacak..önce ailenin temel bir eğitime sonra çocuğun bir uzmana ihtiyacı var bu yıkıntıdan kurtulmak için..bir yerde okumuştum bebekler sabah uyandıkları zaman önce annesinin yüzüne bakar günlük modunu annesine göre ayarlar anne mutsuzsa eyvah diyordu..belki aile temelin de bir beraberlik yok ve çocuk da kenarda kalıyor bu yüzden..burada yazdıklarınızı annesi ile görüştünüz mü..
Tabikide annede dediklerimi uygulamaya çalışan bı anne önceden hiç ağlamasın kafasindaydi şimdi onları aştık çok şükür
 
Back