Başka sınıf var da öyle mi çözmeliyim? ya orada da aynısı olursa?
(orta okulda sporcuydu yarışmıycam dedi korktu parkur çok zordu inat etti ikna edemedik dinledik sonuncuda olsa o gün yarışmalıydı o olaydan sonra antremanları düşüşe geçti yorulmuştu da antreman okul ev antreman aynı döngüden takımından ayrıldı profesyonelspor hayatını bitirdi şimdi geri dönmek istiyor ama dönüş yok birlikte başladığı arkadaşlarının hızına yetişmesi tekrar yarışması çok zor ama kabul etmek istemiyor
Geçen yıl lise1 adaptasyon ve ergenlik krizleri yaşadık çok korkuttu beni takıntılı ve hassas ama şükür ilaçlık değil psikolog a götürdüm bir sürü test yaptırdı benim söylediğim her şeyi kağıt üzerinden bana geri söyledi defalarca böyle gittik geldik para tuzağı terapilere harcayacak maddiyatım yok zaten bir gram olumlu enerji vermedi bana doğru kişi değildi muhakkak ama ilaca gerek olmadığını konuşarak çözeceğini söyledi okuldaki vakalar dan ve yaşıtlarının durumlarından duyduklarım okullarda ilaç kullanan çok öğrenci var hakikaten dünya onların etrafında dönüyor diye düşünüyorlar çok üzücü şeyler yaşayan da pireyi deve yapan da kendini mahveden çocuklar var neden burnum eğri diye hayata kahreden çocuklar yeni nesil çok değişik adapte olmaya anlamaya çalışıyorum
ergenlik başa bela
kızım kursa gidiyor oradakilerle iyi şimdilik ama bugün kur arkadaşıyla yemek yiyip ders çalışacaktı kızım dersteyken aramış bizimki açamamış çıkınca aramış arkadaşı açmamıç çok bozuldu anlaşıp sözleşiyorlar vakit geldiğinde benim ki ortada kalıyor hep sanırım bu 4. oldu
Yani şöyle bir durum var maalesef çocuklar çok acımasız olabiliyorlar. Kızım 5 yaşında geçen hafta arkadaşı beceriksiz demiş kızıma okulda. Eve geldi resim yaparken istediği gibi olmadı ve aglamaya başladı ben beceriksizim diye. Ben tabiki şok oldum zira bizim kullandığımız bir kelime değil beceriksiz. Kızımında agzından ilk kez duydum zaten. Sakinleşince oturup konuştuk,arkadaşı söylemiş hatta sonuna da eklemiş sakın öğretmene söyleme diye. O akşam öğretmenine yazdım dakikalarca ağladı,böyle böyle olmuş diye. Ikisiyle de konuştu öğretmeni şimdilik çözüldü. Ama ben üzüldüm tabi,şimdiden bunlar yaşanıyorsa ilerde neler olur diye.
Bakın bazı aileler gerçekten çocuklarını kötü yetiştiriyor. Olan diğer çocuklara oluyor. Ben hep vicdanlı,merhametli olsun,insanları kusurlarıyla incitmesin istedim ,kimsenin bu şekilde kalbini kırmasın istedim ama en korktuğum yerden sınanıyorum her zaman olduğu gibi.
Sizin durumunuzda ne yapardım diye düşünüyorum ,sanırım kızımla olayları derinlemesine konuşurdum. Mesela arkadaşına birşey dedi arkadaşı kırıldı,küstü demişsiniz. O konuda sen bu lafı ettin,arkadaşın kırıldı,peki şimdi rolleri değiştir arkadaşınla o sana bunu yapsa ne hissederdin bunu bir düşün derdim mesela en basitinden. Cidden özür diledim bitti diye düşünmemeli. Enine boyuna anlamalı yaptığının ne hissettirdiğini. Bu bir daha yapmama yada arkadaşına kendini affettirme noktasında onun klavuzu olabilir.
Kendini çekmemesi,belli kişilere odaklanıp orada takılıp kalmaması konusunu da konuşun. Muhakkak arkadaşlık kurabileceği başka birileri daha vardır ama kızınız eskiye odaklandığı icin yada yeniden aynı şeyler olur kaygısiyla adım atmıyor olabilir. Biraz cesaretlendirmeye çalışın. Eskiye perde çekip yeni bir başlangıç yapabilmesi adına.
Daha küçük olsaydi arkadaşlarıyla bir organizasyon düzenleyin derdim ama yaşı itibariyle uygun olmayabilir,ters tepebilir.
Rehber öğretmen daha iyi bilir ve müdahale edebilir. Bu arada kızınızı başka konulara odaklamaya çalışın bence. Keman kursu, jimnastik... beraber gönüllü aktivitelere başlayın, çocuk esirgeme kurumu ziyareti, hayvan besleme turları, barınak ziyaretleri ... kafası meşgul olursa daha az takar okuldaki problemlere, diğer aktivitelerden de arkadaş edinebilir.
