Arkadaşlar hrpinize geçmiş olsun bende 15 haftalıkken suyumun gelmesiyle kaybettim bebeğimi.suni sancıyla normal doğum yaptırdılar peşinden kürtaj yaptılar.1 hafta oldu benim hala ağrım oluyo.tuwaletimi bile yaparken karnımı tutuyorum çok ağrıyo.doktor bi sıkıntı yok dedi.sizinde olmuş muydu tuwaletinizi yaparken bile ağrı?
Canim sogan kuru uygula ben de senin gibi su gelmesinden kaynakli hem de 2 kere 14 haftalik iki bebegimi kaybettim. ilk kaybimdan sonra hic bir sebep bulunamadi... bu yuzden ikinciyi de kaybettim ikinci den sonra teshis kondu... rahim agzi yetmezligi...Ikinci kaybimdan sonra 5 cm kist olusmus yumurtaligimda.. sogan kuru uyguladim bi dahaki kontrole gecmisti. Bu arada sende de ray olabilir...slm kızlar hepinizin acısı o kadar tanıdık ki sizde kendimi gördüm bende 14 haftalık bebeğimi suyum gelmesinden dolayı kaybettim 47 gün oldu hala adet olmadım dün kontrole gittim kist oluşmuş doktor adet söktürücü verdi adetin 3.günü gel kist gitmezse doğum kontrol hapı verecek bende onu kullanmak istemiyorum ne yapacam bilmiyorum
soğan kürünü nasıl uyguladın canım bildiğin kadarıyla adetten sonra başlanıyor ben adette olamıyorum sen kürtajdan kaç gün sonra adet oluyordun bende de hiçbir sebep bulunamadı bebeğim sağlıklıydı o kadar üzülüyorum ki ama elimden hiçbir şey gelmiyor bide doktor korunma vermiş miydi sana çok soru sordum ama cevaplarsan çok sevinirimCanim sogan kuru uygula ben de senin gibi su gelmesinden kaynakli hem de 2 kere 14 haftalik iki bebegimi kaybettim. ilk kaybimdan sonra hic bir sebep bulunamadi... bu yuzden ikinciyi de kaybettim ikinci den sonra teshis kondu... rahim agzi yetmezligi...Ikinci kaybimdan sonra 5 cm kist olusmus yumurtaligimda.. sogan kuru uyguladim bi dahaki kontrole gecmisti. Bu arada sende de ray olabilir...
Aynı sekilde cnm benim de iki bebegim de cok saglikliydi... test sonuclari hersey yolundaydi. sen beni dinle rahim yetmezligi uzerinde dur.benim gibi ikinciyi de kaybetme. Adetim 40 45 gun sonra geldi ikisinde de.. ben kendim birincisinden sonra 12 ay bekledim simdi de kaybim uzerinden 6 ay gecti 3 aydir tekrar hamile kalamadim bu ay umutluyum. Cok zor biliyorum ltf uzerinde dur dediklerimin ray olabilir sende de cunku anlattiklarin benim yasadiklarima çok benziyor. bu arada sogan kurunu Adetten sonra uyguladim cnm...soğan kürünü nasıl uyguladın canım bildiğin kadarıyla adetten sonra başlanıyor ben adette olamıyorum sen kürtajdan kaç gün sonra adet oluyordun bende de hiçbir sebep bulunamadı bebeğim sağlıklıydı o kadar üzülüyorum ki ama elimden hiçbir şey gelmiyor bide doktor korunma vermiş miydi sana çok soru sordum ama cevaplarsan çok sevinirim
ilgin için çok teşekkür ederim canım tekrar hamile kalırsam muhakkak rahim ağzımın ölçülmesini istiycem allah korusun ikincisini kaldıramam tabi ne olacağı bilinmez ama çok zor günler geçirdim allahım bidaha hiçbirimize aynı acıları yaşatmasın canım bugün 49gün oldu tarlusal kullanmama rağmen hala tık yok yapışıklıktan korkuyorum dün soğan kürünede başladım şuan istediğim tek şey adet olup şu kisttende kurtulmak sonra belki korunmamAynı sekilde cnm benim de iki bebegim de cok saglikliydi... test sonuclari hersey yolundaydi. sen beni dinle rahim yetmezligi uzerinde dur.benim gibi ikinciyi de kaybetme. Adetim 40 45 gun sonra geldi ikisinde de.. ben kendim birincisinden sonra 12 ay bekledim simdi de kaybim uzerinden 6 ay gecti 3 aydir tekrar hamile kalamadim bu ay umutluyum. Cok zor biliyorum ltf uzerinde dur dediklerimin ray olabilir sende de cunku anlattiklarin benim yasadiklarima çok benziyor. bu arada sogan kurunu Adetten sonra uyguladim cnm...
Canim bu arada rahim agzi yetmezliginin 2 turu var biri kisalilarak gelisiyor biri de rahim agzinin yumusakligi kaynakli... bizim gibi erken hafta kayiplarda kisalik degil yumusakliktan oluyor. Ben surekli olcum yaptirdim hep 35 mm cikiyordu... suyum geldiginde bile 32 mm idi o zaman dr dedi ki rahim agzinizda kisalma yok ama yapisi cok yumusak ve bunu ultrasonda anlamak imkansizmiş. Simdiki aklim olsa kisalma olçumu beklemeden önlem amaçli serklaji yaptirirdim. Bilgin olsun...ilgin için çok teşekkür ederim canım tekrar hamile kalırsam muhakkak rahim ağzımın ölçülmesini istiycem allah korusun ikincisini kaldıramam tabi ne olacağı bilinmez ama çok zor günler geçirdim allahım bidaha hiçbirimize aynı acıları yaşatmasın canım bugün 49gün oldu tarlusal kullanmama rağmen hala tık yok yapışıklıktan korkuyorum dün soğan kürünede başladım şuan istediğim tek şey adet olup şu kisttende kurtulmak sonra belki korunmam
tamam canım verdiğin bilgiler için çok teşekkür ederim kürtajdan sonra bile hiçbiri benim rahim ağzımı ölçmedi bidaha gittiğimde ben söyleyecem artık bide dünya kadar para veriyoruz hep özele gittim ben hamile olmak gerekmiyor değil mi ölçmeleri için ölçerken acı çekiyor musun bide dikiş attıklarında anestezi veriliyor mu nasıl yapıyorlarCanim bu arada rahim agzi yetmezliginin 2 turu var biri kisalilarak gelisiyor biri de rahim agzinin yumusakligi kaynakli... bizim gibi erken hafta kayiplarda kisalik degil yumusakliktan oluyor. Ben surekli olcum yaptirdim hep 35 mm cikiyordu... suyum geldiginde bile 32 mm idi o zaman dr dedi ki rahim agzinizda kisalma yok ama yapisi cok yumusak ve bunu ultrasonda anlamak imkansizmiş. Simdiki aklim olsa kisalma olçumu beklemeden önlem amaçli serklaji yaptirirdim. Bilgin olsun...
Cnm hamile degilken buji ile olcum yapilabiliyor ama bazı doktorlar bu yontemi kullanmiyor. Hamileyken ultrasonda bakiliyor ama dedigim gibi rahim agzi uzunlugu erken haftalarda zaten kisalmiyor...benim dr um vizitesi 500 tl idi ama fayda etmedi... 3 tane dr a gidiyordum ikisi perinatolog idi beni ray e karsi bir tek uyaran uzman dr oldu... bu isler biraz da sans isi ikinciyi kaybetmeyelim diye çuvalla para döktuk ama nafile... dikis atarken anesteziyle uyutuyorlar cnm 12. Haftada atilmasi lazim... baska care yok...tamam canım verdiğin bilgiler için çok teşekkür ederim kürtajdan sonra bile hiçbiri benim rahim ağzımı ölçmedi bidaha gittiğimde ben söyleyecem artık bide dünya kadar para veriyoruz hep özele gittim ben hamile olmak gerekmiyor değil mi ölçmeleri için ölçerken acı çekiyor musun bide dikiş attıklarında anestezi veriliyor mu nasıl yapıyorlar
8 yıl olmuş belki görürsünüz bilmiyorum ama okurken ağladım abla..Rabbim inşallah sana hayırlı bir evlat vermiştir.Okurken ağladım kendi bebeğim deil ama içim parcalandı of gece gece...Merhaba arkadaşlar, benim mucizem şansım 21 Eylül 2011de gelmişti bana. 9 ay beklemiştim onu. hatta hamile olduğumu öğrendiğimizde 6 haftalık olmuştu bile. adetim 10 gün geçmesine rağmen hiç tahmin etmedim. sonra adet oldum sandim. 2 gün sürdü kanama. meğer yerleşme kanamasıymış. doktora gittiğimizde içerde hala kanama var dikket et dedi. dikkat ediyordum ama 15 gün sonra tekrar kanama başladı. iğne,progestan kullandım 3 ayın sonuna kadar tabi her hafta kontroller. doktorum şu 3 ayı atlatalım sonra rahatlarız diyordu. 12 haftam bitmişti. 2 testimizi yaptırdık. herşey normaldi bebeğim kıpır kıpırdı. artık korkmuyordum 3 ay geçmişti ya. nerden bilecektim bebeğimin benle fazla kalmayacağını. bi sonraki randevuda cinsiyetini öğrenecektik. günleri sayıyordum onu görmek için. yılbaşına 1 hafta kala yine kanamam başladı. doktorumu aradım. çok fazla değilse ve ağrın yoksa bişey olmaz yarın gel dedi. fazla değildi ama korkuyordum. ertesi gün gittik çok iyiydi bebeğim. yine içim rahatlamıştı. bir haftayıda hafif hafif lekelenmelerle geçirdik. yılbaşı gecesi arkadaşlarla geçirdik. birinin bebeği 3 aylıktı,birininde 1 yaşındaydı, seneye 3 tane olacaklar diyoduk. kardeş gelecekti onlara. hepimiz liseden arkadaştık ben tektim aralarında benimde bebeğim olunca tam olacaktı. onların bebekleri yanındaydı ama benimde karnımdaydı. eşimde çok mutluydu. sonunda hayellerimiz gerçek olacaktı herşeyimiz bebeğimiz gelince tam olacaktı.çok güzel geçmişti gecemiz. yeni yıla bebeğimizle girmiştik. sabaha karşı 4 gibi eve geldik. öğlene doğru iyice dinlenmiş olarak uyandık. karnımda hafif bi gerginlik ve ağrı vardı. kahvaltıdan sonra uzandım. geçer diye geçmedi. kramp mı kasılmamı ne olduğunu da anlamıyordum ki. gerçi normaldi bu aylarda başlıyordu böyle şeyler. bütün gün yattım hafiflemişti ama geçmedi. ertesi gün uyandığımda daha iyidim. işe gittim. öğlen arasında da doktora gidecektim yine ne olur ne olmaz diye. ama daha işteyden yoğun bi kanama başladı. hemen yine doktora gittim. bebeğe bakalım dedi. dün olanlarıda anlattım. bebeğin çok iyi bişey olmaz dedi. ama sana yinede rapor yazıcam 10 gün dinlen ama 5.aya kadar dikkatli olman lazım dedi. çıkışta iğne verdi onu yaptırdım.yine içim rahattı. bebeğim iyidi. onu görmüştüm. hatta kızmıştım ona niye böyle yapıyosun annem diye. eşimde gelmişti yanıma beni annemlere götürdü. orda kalalım iyice dinlen dedi. hiçbirşey yapmayacaktım yeterki ona birşey olmasın diyordum. o gün yine yattım. gayet iyidim. kanamada hafif hafif devam ediyodu. o gece sabaha karşı uyandım. tuvalete gitmek için birden birşey boşaldı içimden bacaklarımdan süzüldü. tuvalete gittim pembemsi bi sıvı. meğer suyum gelmiş. tabi hala anlamıyorum ben ne olduğunu. doktoru aradım inşallah suyun gelmemiştir deyince anladım kötü bişey olduğunu. doğru hastaneye. doktorum ultrasonla baktı. yüzü değişti. ama bebeğim oynuyordu ne olmuştu ki. bana hiç suyun kalmamış ne yazık ki yapacak bişey yok dedi. nasıl yani ne olmuştu bebeğime . ondan nasıl ayrılacaktım. ağlıyordum sadece o daha küçücüktü benimle kalmalıydı. suni sancı vermeye başladılar. o gün hiç ağrı olmadı bende tepki vermiyordu vücudum sancıya. o gece hastanede yattım. bütün gece diğer odalardaki yeni doğmuş bebek seslerini dinledim. bense bebeğimden tamamen ayrılmak için bekliyordum. kabustu bu heralde uyanacaktım ve bitecekti. ama öyle olmadı. sabah yine başladılar sancı vermeye giderek arttırarak. başlamıştı yavaş yavaş ağrılar. giderek artıyordu dayanamıyordum artık 4 saat geçmişti. heryerim uyuşmuştu. kollarımı bacaklarımı hissetmiyordum resmen. yarı baygın gibiydim. herkes ağlıyordu yanımda bir an önce kurtulmam için. ama ben ondan ayrılmak istemiyordum ki. iyice açılma olmadan doğumhaneye almayalım demişti ebe. odadaydım o yüzden birden bişey geldiğini hissettim. ebeyi çağırdık pıhtı dedi. az kalmıştı bebeğimde geliyordu. beni bırakıyordu. 5 dk sonra oda geldi. doğumhaneye çıktık. kordonunu kestiler eşinide aldılar. tamamen bomboştum artık. 1 defa bile bakamadım yavruma. şimdi pişmanım baksaydım keşke. aklımdan hiç çıkmasaydı ne olurdu. o benden bir parçaydı sonuçta. erkekti. böylemi öğrenecektik. ama alın yazımız buymuş. günlerce ağladım. gizli gizli çünkü herkes kendine yapıyorsun diyordu yavrum gitmişti. bağıra bağıra ağlamak geliyordu içimden sadece. şimdi üzerinden 2 ay geçti. herkes iyi olduğumu sanıyo çünkü onlar beni sadece iyiken görüyo. onlarda çok üzüldü bide benim için üzülmesinler diyorum. eşime bunu yapamam diyorum. ama içimde ne fırtınalar kopuyo sadece ben biliyorum. rabbimden bol bol sabır diliyorum bana ve benim gibi evlat acısı yaşanlara.
AĞLAYA AĞLAYA OKUDUM .Merhaba arkadaşlar, benim mucizem şansım 21 Eylül 2011de gelmişti bana. 9 ay beklemiştim onu. hatta hamile olduğumu öğrendiğimizde 6 haftalık olmuştu bile. adetim 10 gün geçmesine rağmen hiç tahmin etmedim. sonra adet oldum sandim. 2 gün sürdü kanama. meğer yerleşme kanamasıymış. doktora gittiğimizde içerde hala kanama var dikket et dedi. dikkat ediyordum ama 15 gün sonra tekrar kanama başladı. iğne,progestan kullandım 3 ayın sonuna kadar tabi her hafta kontroller. doktorum şu 3 ayı atlatalım sonra rahatlarız diyordu. 12 haftam bitmişti. 2 testimizi yaptırdık. herşey normaldi bebeğim kıpır kıpırdı. artık korkmuyordum 3 ay geçmişti ya. nerden bilecektim bebeğimin benle fazla kalmayacağını. bi sonraki randevuda cinsiyetini öğrenecektik. günleri sayıyordum onu görmek için. yılbaşına 1 hafta kala yine kanamam başladı. doktorumu aradım. çok fazla değilse ve ağrın yoksa bişey olmaz yarın gel dedi. fazla değildi ama korkuyordum. ertesi gün gittik çok iyiydi bebeğim. yine içim rahatlamıştı. bir haftayıda hafif hafif lekelenmelerle geçirdik. yılbaşı gecesi arkadaşlarla geçirdik. birinin bebeği 3 aylıktı,birininde 1 yaşındaydı, seneye 3 tane olacaklar diyoduk. kardeş gelecekti onlara. hepimiz liseden arkadaştık ben tektim aralarında benimde bebeğim olunca tam olacaktı. onların bebekleri yanındaydı ama benimde karnımdaydı. eşimde çok mutluydu. sonunda hayellerimiz gerçek olacaktı herşeyimiz bebeğimiz gelince tam olacaktı.çok güzel geçmişti gecemiz. yeni yıla bebeğimizle girmiştik. sabaha karşı 4 gibi eve geldik. öğlene doğru iyice dinlenmiş olarak uyandık. karnımda hafif bi gerginlik ve ağrı vardı. kahvaltıdan sonra uzandım. geçer diye geçmedi. kramp mı kasılmamı ne olduğunu da anlamıyordum ki. gerçi normaldi bu aylarda başlıyordu böyle şeyler. bütün gün yattım hafiflemişti ama geçmedi. ertesi gün uyandığımda daha iyidim. işe gittim. öğlen arasında da doktora gidecektim yine ne olur ne olmaz diye. ama daha işteyden yoğun bi kanama başladı. hemen yine doktora gittim. bebeğe bakalım dedi. dün olanlarıda anlattım. bebeğin çok iyi bişey olmaz dedi. ama sana yinede rapor yazıcam 10 gün dinlen ama 5.aya kadar dikkatli olman lazım dedi. çıkışta iğne verdi onu yaptırdım.yine içim rahattı. bebeğim iyidi. onu görmüştüm. hatta kızmıştım ona niye böyle yapıyosun annem diye. eşimde gelmişti yanıma beni annemlere götürdü. orda kalalım iyice dinlen dedi. hiçbirşey yapmayacaktım yeterki ona birşey olmasın diyordum. o gün yine yattım. gayet iyidim. kanamada hafif hafif devam ediyodu. o gece sabaha karşı uyandım. tuvalete gitmek için birden birşey boşaldı içimden bacaklarımdan süzüldü. tuvalete gittim pembemsi bi sıvı. meğer suyum gelmiş. tabi hala anlamıyorum ben ne olduğunu. doktoru aradım inşallah suyun gelmemiştir deyince anladım kötü bişey olduğunu. doğru hastaneye. doktorum ultrasonla baktı. yüzü değişti. ama bebeğim oynuyordu ne olmuştu ki. bana hiç suyun kalmamış ne yazık ki yapacak bişey yok dedi. nasıl yani ne olmuştu bebeğime . ondan nasıl ayrılacaktım. ağlıyordum sadece o daha küçücüktü benimle kalmalıydı. suni sancı vermeye başladılar. o gün hiç ağrı olmadı bende tepki vermiyordu vücudum sancıya. o gece hastanede yattım. bütün gece diğer odalardaki yeni doğmuş bebek seslerini dinledim. bense bebeğimden tamamen ayrılmak için bekliyordum. kabustu bu heralde uyanacaktım ve bitecekti. ama öyle olmadı. sabah yine başladılar sancı vermeye giderek arttırarak. başlamıştı yavaş yavaş ağrılar. giderek artıyordu dayanamıyordum artık 4 saat geçmişti. heryerim uyuşmuştu. kollarımı bacaklarımı hissetmiyordum resmen. yarı baygın gibiydim. herkes ağlıyordu yanımda bir an önce kurtulmam için. ama ben ondan ayrılmak istemiyordum ki. iyice açılma olmadan doğumhaneye almayalım demişti ebe. odadaydım o yüzden birden bişey geldiğini hissettim. ebeyi çağırdık pıhtı dedi. az kalmıştı bebeğimde geliyordu. beni bırakıyordu. 5 dk sonra oda geldi. doğumhaneye çıktık. kordonunu kestiler eşinide aldılar. tamamen bomboştum artık. 1 defa bile bakamadım yavruma. şimdi pişmanım baksaydım keşke. aklımdan hiç çıkmasaydı ne olurdu. o benden bir parçaydı sonuçta. erkekti. böylemi öğrenecektik. ama alın yazımız buymuş. günlerce ağladım. gizli gizli çünkü herkes kendine yapıyorsun diyordu yavrum gitmişti. bağıra bağıra ağlamak geliyordu içimden sadece. şimdi üzerinden 2 ay geçti. herkes iyi olduğumu sanıyo çünkü onlar beni sadece iyiken görüyo. onlarda çok üzüldü bide benim için üzülmesinler diyorum. eşime bunu yapamam diyorum. ama içimde ne fırtınalar kopuyo sadece ben biliyorum. rabbimden bol bol sabır diliyorum bana ve benim gibi evlat acısı yaşanlara.
AĞLAYA AĞLAYA OKUDUM SUAN 14+5 HAMİLEYİM ÇOK UZULDUM. ÇOK SENE GEÇMİŞ İNŞALLAH BEBEĞİNİZ OLMUŞTUR. ALLAH SİZİN DE TÜM AYNI SEYLERİ YASAYANLARINDA YARDIMCISI OLSUN. İNŞALLAH BİZLERDE HAYIRLA SAGLIKLA KUCAĞIMIZA ALIRIZ.Merhaba arkadaşlar, benim mucizem şansım 21 Eylül 2011de gelmişti bana. 9 ay beklemiştim onu. hatta hamile olduğumu öğrendiğimizde 6 haftalık olmuştu bile. adetim 10 gün geçmesine rağmen hiç tahmin etmedim. sonra adet oldum sandim. 2 gün sürdü kanama. meğer yerleşme kanamasıymış. doktora gittiğimizde içerde hala kanama var dikket et dedi. dikkat ediyordum ama 15 gün sonra tekrar kanama başladı. iğne,progestan kullandım 3 ayın sonuna kadar tabi her hafta kontroller. doktorum şu 3 ayı atlatalım sonra rahatlarız diyordu. 12 haftam bitmişti. 2 testimizi yaptırdık. herşey normaldi bebeğim kıpır kıpırdı. artık korkmuyordum 3 ay geçmişti ya. nerden bilecektim bebeğimin benle fazla kalmayacağını. bi sonraki randevuda cinsiyetini öğrenecektik. günleri sayıyordum onu görmek için. yılbaşına 1 hafta kala yine kanamam başladı. doktorumu aradım. çok fazla değilse ve ağrın yoksa bişey olmaz yarın gel dedi. fazla değildi ama korkuyordum. ertesi gün gittik çok iyiydi bebeğim. yine içim rahatlamıştı. bir haftayıda hafif hafif lekelenmelerle geçirdik. yılbaşı gecesi arkadaşlarla geçirdik. birinin bebeği 3 aylıktı,birininde 1 yaşındaydı, seneye 3 tane olacaklar diyoduk. kardeş gelecekti onlara. hepimiz liseden arkadaştık ben tektim aralarında benimde bebeğim olunca tam olacaktı. onların bebekleri yanındaydı ama benimde karnımdaydı. eşimde çok mutluydu. sonunda hayellerimiz gerçek olacaktı herşeyimiz bebeğimiz gelince tam olacaktı.çok güzel geçmişti gecemiz. yeni yıla bebeğimizle girmiştik. sabaha karşı 4 gibi eve geldik. öğlene doğru iyice dinlenmiş olarak uyandık. karnımda hafif bi gerginlik ve ağrı vardı. kahvaltıdan sonra uzandım. geçer diye geçmedi. kramp mı kasılmamı ne olduğunu da anlamıyordum ki. gerçi normaldi bu aylarda başlıyordu böyle şeyler. bütün gün yattım hafiflemişti ama geçmedi. ertesi gün uyandığımda daha iyidim. işe gittim. öğlen arasında da doktora gidecektim yine ne olur ne olmaz diye. ama daha işteyden yoğun bi kanama başladı. hemen yine doktora gittim. bebeğe bakalım dedi. dün olanlarıda anlattım. bebeğin çok iyi bişey olmaz dedi. ama sana yinede rapor yazıcam 10 gün dinlen ama 5.aya kadar dikkatli olman lazım dedi. çıkışta iğne verdi onu yaptırdım.yine içim rahattı. bebeğim iyidi. onu görmüştüm. hatta kızmıştım ona niye böyle yapıyosun annem diye. eşimde gelmişti yanıma beni annemlere götürdü. orda kalalım iyice dinlen dedi. hiçbirşey yapmayacaktım yeterki ona birşey olmasın diyordum. o gün yine yattım. gayet iyidim. kanamada hafif hafif devam ediyodu. o gece sabaha karşı uyandım. tuvalete gitmek için birden birşey boşaldı içimden bacaklarımdan süzüldü. tuvalete gittim pembemsi bi sıvı. meğer suyum gelmiş. tabi hala anlamıyorum ben ne olduğunu. doktoru aradım inşallah suyun gelmemiştir deyince anladım kötü bişey olduğunu. doğru hastaneye. doktorum ultrasonla baktı. yüzü değişti. ama bebeğim oynuyordu ne olmuştu ki. bana hiç suyun kalmamış ne yazık ki yapacak bişey yok dedi. nasıl yani ne olmuştu bebeğime . ondan nasıl ayrılacaktım. ağlıyordum sadece o daha küçücüktü benimle kalmalıydı. suni sancı vermeye başladılar. o gün hiç ağrı olmadı bende tepki vermiyordu vücudum sancıya. o gece hastanede yattım. bütün gece diğer odalardaki yeni doğmuş bebek seslerini dinledim. bense bebeğimden tamamen ayrılmak için bekliyordum. kabustu bu heralde uyanacaktım ve bitecekti. ama öyle olmadı. sabah yine başladılar sancı vermeye giderek arttırarak. başlamıştı yavaş yavaş ağrılar. giderek artıyordu dayanamıyordum artık 4 saat geçmişti. heryerim uyuşmuştu. kollarımı bacaklarımı hissetmiyordum resmen. yarı baygın gibiydim. herkes ağlıyordu yanımda bir an önce kurtulmam için. ama ben ondan ayrılmak istemiyordum ki. iyice açılma olmadan doğumhaneye almayalım demişti ebe. odadaydım o yüzden birden bişey geldiğini hissettim. ebeyi çağırdık pıhtı dedi. az kalmıştı bebeğimde geliyordu. beni bırakıyordu. 5 dk sonra oda geldi. doğumhaneye çıktık. kordonunu kestiler eşinide aldılar. tamamen bomboştum artık. 1 defa bile bakamadım yavruma. şimdi pişmanım baksaydım keşke. aklımdan hiç çıkmasaydı ne olurdu. o benden bir parçaydı sonuçta. erkekti. böylemi öğrenecektik. ama alın yazımız buymuş. günlerce ağladım. gizli gizli çünkü herkes kendine yapıyorsun diyordu yavrum gitmişti. bağıra bağıra ağlamak geliyordu içimden sadece. şimdi üzerinden 2 ay geçti. herkes iyi olduğumu sanıyo çünkü onlar beni sadece iyiken görüyo. onlarda çok üzüldü bide benim için üzülmesinler diyorum. eşime bunu yapamam diyorum. ama içimde ne fırtınalar kopuyo sadece ben biliyorum. rabbimden bol bol sabır diliyorum bana ve benim gibi evlat acısı yaşanlara.
Lürfen cevap verin sonrasında cocugunu oldu muMerhaba arkadaşlar, benim mucizem şansım 21 Eylül 2011de gelmişti bana. 9 ay beklemiştim onu. hatta hamile olduğumu öğrendiğimizde 6 haftalık olmuştu bile. adetim 10 gün geçmesine rağmen hiç tahmin etmedim. sonra adet oldum sandim. 2 gün sürdü kanama. meğer yerleşme kanamasıymış. doktora gittiğimizde içerde hala kanama var dikket et dedi. dikkat ediyordum ama 15 gün sonra tekrar kanama başladı. iğne,progestan kullandım 3 ayın sonuna kadar tabi her hafta kontroller. doktorum şu 3 ayı atlatalım sonra rahatlarız diyordu. 12 haftam bitmişti. 2 testimizi yaptırdık. herşey normaldi bebeğim kıpır kıpırdı. artık korkmuyordum 3 ay geçmişti ya. nerden bilecektim bebeğimin benle fazla kalmayacağını. bi sonraki randevuda cinsiyetini öğrenecektik. günleri sayıyordum onu görmek için. yılbaşına 1 hafta kala yine kanamam başladı. doktorumu aradım. çok fazla değilse ve ağrın yoksa bişey olmaz yarın gel dedi. fazla değildi ama korkuyordum. ertesi gün gittik çok iyiydi bebeğim. yine içim rahatlamıştı. bir haftayıda hafif hafif lekelenmelerle geçirdik. yılbaşı gecesi arkadaşlarla geçirdik. birinin bebeği 3 aylıktı,birininde 1 yaşındaydı, seneye 3 tane olacaklar diyoduk. kardeş gelecekti onlara. hepimiz liseden arkadaştık ben tektim aralarında benimde bebeğim olunca tam olacaktı. onların bebekleri yanındaydı ama benimde karnımdaydı. eşimde çok mutluydu. sonunda hayellerimiz gerçek olacaktı herşeyimiz bebeğimiz gelince tam olacaktı.çok güzel geçmişti gecemiz. yeni yıla bebeğimizle girmiştik. sabaha karşı 4 gibi eve geldik. öğlene doğru iyice dinlenmiş olarak uyandık. karnımda hafif bi gerginlik ve ağrı vardı. kahvaltıdan sonra uzandım. geçer diye geçmedi. kramp mı kasılmamı ne olduğunu da anlamıyordum ki. gerçi normaldi bu aylarda başlıyordu böyle şeyler. bütün gün yattım hafiflemişti ama geçmedi. ertesi gün uyandığımda daha iyidim. işe gittim. öğlen arasında da doktora gidecektim yine ne olur ne olmaz diye. ama daha işteyden yoğun bi kanama başladı. hemen yine doktora gittim. bebeğe bakalım dedi. dün olanlarıda anlattım. bebeğin çok iyi bişey olmaz dedi. ama sana yinede rapor yazıcam 10 gün dinlen ama 5.aya kadar dikkatli olman lazım dedi. çıkışta iğne verdi onu yaptırdım.yine içim rahattı. bebeğim iyidi. onu görmüştüm. hatta kızmıştım ona niye böyle yapıyosun annem diye. eşimde gelmişti yanıma beni annemlere götürdü. orda kalalım iyice dinlen dedi. hiçbirşey yapmayacaktım yeterki ona birşey olmasın diyordum. o gün yine yattım. gayet iyidim. kanamada hafif hafif devam ediyodu. o gece sabaha karşı uyandım. tuvalete gitmek için birden birşey boşaldı içimden bacaklarımdan süzüldü. tuvalete gittim pembemsi bi sıvı. meğer suyum gelmiş. tabi hala anlamıyorum ben ne olduğunu. doktoru aradım inşallah suyun gelmemiştir deyince anladım kötü bişey olduğunu. doğru hastaneye. doktorum ultrasonla baktı. yüzü değişti. ama bebeğim oynuyordu ne olmuştu ki. bana hiç suyun kalmamış ne yazık ki yapacak bişey yok dedi. nasıl yani ne olmuştu bebeğime . ondan nasıl ayrılacaktım. ağlıyordum sadece o daha küçücüktü benimle kalmalıydı. suni sancı vermeye başladılar. o gün hiç ağrı olmadı bende tepki vermiyordu vücudum sancıya. o gece hastanede yattım. bütün gece diğer odalardaki yeni doğmuş bebek seslerini dinledim. bense bebeğimden tamamen ayrılmak için bekliyordum. kabustu bu heralde uyanacaktım ve bitecekti. ama öyle olmadı. sabah yine başladılar sancı vermeye giderek arttırarak. başlamıştı yavaş yavaş ağrılar. giderek artıyordu dayanamıyordum artık 4 saat geçmişti. heryerim uyuşmuştu. kollarımı bacaklarımı hissetmiyordum resmen. yarı baygın gibiydim. herkes ağlıyordu yanımda bir an önce kurtulmam için. ama ben ondan ayrılmak istemiyordum ki. iyice açılma olmadan doğumhaneye almayalım demişti ebe. odadaydım o yüzden birden bişey geldiğini hissettim. ebeyi çağırdık pıhtı dedi. az kalmıştı bebeğimde geliyordu. beni bırakıyordu. 5 dk sonra oda geldi. doğumhaneye çıktık. kordonunu kestiler eşinide aldılar. tamamen bomboştum artık. 1 defa bile bakamadım yavruma. şimdi pişmanım baksaydım keşke. aklımdan hiç çıkmasaydı ne olurdu. o benden bir parçaydı sonuçta. erkekti. böylemi öğrenecektik. ama alın yazımız buymuş. günlerce ağladım. gizli gizli çünkü herkes kendine yapıyorsun diyordu yavrum gitmişti. bağıra bağıra ağlamak geliyordu içimden sadece. şimdi üzerinden 2 ay geçti. herkes iyi olduğumu sanıyo çünkü onlar beni sadece iyiken görüyo. onlarda çok üzüldü bide benim için üzülmesinler diyorum. eşime bunu yapamam diyorum. ama içimde ne fırtınalar kopuyo sadece ben biliyorum. rabbimden bol bol sabır diliyorum bana ve benim gibi evlat acısı yaşanlara.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?