cok rahat bi hamilelik gecirdim.9 ay boyunca cok keyifli ve mutluydum.tek korkum ve sorunum dogum du.düşündükce uykularım kacıyordu.derken 37. haftaya geldik.aşırı heyecen ve korkudan benm tansiyonum yükseliyo.kalp atışlarım hızlanıyodu.buda direk bebegin kalp atışını etkiliyodu.doktorum normal dogumun bebek için tehlikeli oldugunu sezeryan olmm gerektigini söyledi.acıkcası bende sezeryan istiyodum.cünkü dogum hikayeleri beni korkutmuştu.39.haftaya geldik salıya gün verdi doktor.bigün öncesi cok heyecenlı ve korku doluyum.temizlik yapıyorum oyalanıyorum kafam dagılsın diye meşguliyet arıyorum.bu arada eşimde cok heyecenlı.ilk bebegimiz.berbere gidiyor tıraş oluyor.kızımı güzel karşılayım diye.benm beynim donmuş vaziyette.gece sabaha kadar uyuyamadım.yatagın içinde döndüm durdum.dogum cantalarımı geceden hazırladım.sabah saat 7 oldu.hazırlandık eşim annem kayınvalidem ben cıktık yola.8 oldu hastanedeyiz.teyzem yengem kuzenimde geldi hastaneye bayagı kalabalık oldu.herkes sohbet ediyo ben sus pus.dalıp dalıp gidiyorum.odama aldılar beni yeşilleri giydirdiler.o anda koptum ben aglamaya başladım.annem eşim herkes aglıyo.serum takıldı damar yolu acıldı.sonda takılmaya sıra gelince ben cıglıklar attım cok canım yandı.kalbim güm güm.ameliyathaneye gitmeye sıra gelmişti.sandelyeye oturttlar beni kimsenn yüzüne bakamadım ve aglayarak ameliyathaneye girdim masaya yattım.canım yanmayacak demi dedim 1 dakka sürmedi kendimden gectim.genel anestezi olmuştum.iyikide öyle oldu.epudirali kaldıramazdım heyecandan.odama getirmişler ameliyat bitmiş.sesleri duyuyorum ama cevap veremiyorum.derken gözümü actım ve yarabbi şükür dedim.kurtuldum bitmişti artık.hemen bebegi aradı gözüm saglıklımı nasıl diye merak ediyodum.3 kilo dogmuştu ve saglıklı bi bebekti.eşim bebegin başında onnla ilgileniyodu.ben sırt üstü yatıyodum ameliyattan saat 1 de cıktım akşam saat dokuz olduyavaş yavaş agrılarım başaladı ilk yürüyüş çok zordu.oturup kalkmak cok acı vericiydi.amliyatın 3 günü hastanede taburcu edildim.cann yandı agrım oldu ama deger.hayattki en güzel şey.1 hafta oldu acıları unuttum.okadar tatlıki herşeyi unutturuyo.allah herkese nasib etsin 2 gün agrı cekiyosun.sezeryan en kötü yanı ilk günler agrın oldugu için bebeginle ilgilenemiyon.o agladıkca için yanıyor.allah herkese nasip etsin