• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Davranış Bozuklukları 15 Aylık Oğlum Resmen Depresyonda Çok Çaresizim

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
cococookie

cococookie

Guru
Kayıtlı Üye
19 Ekim 2009
196
80
298
İstanbul
İstanbul'da yaşıyoruz. Benim ve eşimin ailesi bizden farklı şehirlerde yaşıyorlar. İstanbul'da da pek arkadaşımız yok. Dolayısıyla pek sosyal bi ortamda yaşamıyor oğlum. Bu yaz İki ay kadar oğlumla ailemin yazlığında tatil yaptık. 15 aylık Oğlum okadar mutluydu ki bunu onun gözlerinden ve attığı gülücüklerden anlayabiliyordum. İştahsız bi çocuk ve uykuyu çok seven bi çocuk. Tatilden döneli bir hafta oldu oğlum günde 4-5 öğün yerken şimdi zorla 3 öğün anca yediriyorum. Aralarda sadece su içiyor. Biberonla süt falan da içme gibi alışkanlığı yok. Bıraksam bütün gün kurbağa gibi sadece su içecek. Günde 2'şer saatten 2 kere uykuya yatardı şimdi sadece 1 kere uyutabiliyorum. Geceleri de sabaha kadar beni sürekli uyandırıyor. Tatil de birlikte uyuyorduk ama evimize dönünce oğlum tekrar kendi yatağında yatmaya başladı. İstanbul'da şehir dışında büyük bi sitede oturuyoruz. Yani çocuk parkı falan bize epey uzakta, çarşı pazar deseniz anca taksiyle ulaşabiliyoruz. Ne yapacağımı şaşırdım. Lütfen bana yardım edin. Çok çaresizim...
 
annesi orayı özlüyordur... eve adapte olmasına fırsat verin... bu döneminde beraber uyuyun... bol bol sarılın bol bol öpün... yaratıcılığınızı kullanarak oyunlar oynayın... yemek konusunda da ısrarcı olmayın.. hepsi geçer... unutmayın, 3 yaşından önce çocuğun sosyalleşmesi diye birşey yok...onun en büyük oyuncağı sizsiniz... bol şans.
 
zor bir dönem canım.Allah yardımcın olsun.ist eşimin işi nedeniyle 10 ay kaldım 15 gün önce antalyaya geri göndük.ist haritadan sildim.seni okuyunca direk yaşadıklarım aklıma geldi.ist taşındığımda beri oğlum çok mutlu gülüyo herşeyi düzenli..hergün dışarı çıkarmaya çalış.zaten kış geliyo bu günleri değerlendir..ist ben bile mutsuzdum çocuklar nasıl mutlu olsun.....
 
komşularla, mahalleliyle haşır neşir olmaya bakın. özellikle küçük çocuğu olanlarla hehe. arkadaş edinsin biraz sizin ufaklık
 
cococookie .!.:
İstanbul'da yaşıyoruz. Benim ve eşimin ailesi bizden farklı şehirlerde yaşıyorlar. İstanbul'da da pek arkadaşımız yok. Dolayısıyla pek sosyal bi ortamda yaşamıyor oğlum. Bu yaz İki ay kadar oğlumla ailemin yazlığında tatil yaptık. 15 aylık Oğlum okadar mutluydu ki bunu onun gözlerinden ve attığı gülücüklerden anlayabiliyordum. İştahsız bi çocuk ve uykuyu çok seven bi çocuk. Tatilden döneli bir hafta oldu oğlum günde 4-5 öğün yerken şimdi zorla 3 öğün anca yediriyorum. Aralarda sadece su içiyor. Biberonla süt falan da içme gibi alışkanlığı yok. Bıraksam bütün gün kurbağa gibi sadece su içecek. Günde 2'şer saatten 2 kere uykuya yatardı şimdi sadece 1 kere uyutabiliyorum. Geceleri de sabaha kadar beni sürekli uyandırıyor. Tatil de birlikte uyuyorduk ama evimize dönünce oğlum tekrar kendi yatağında yatmaya başladı. İstanbul'da şehir dışında büyük bi sitede oturuyoruz. Yani çocuk parkı falan bize epey uzakta, çarşı pazar deseniz anca taksiyle ulaşabiliyoruz. Ne yapacağımı şaşırdım. Lütfen bana yardım edin. Çok çaresizim...
Genişletmek için tıkla...

Şuanda birlikte yatmamanızdan kaynaklanan bir problem olabilir,zira yeni tanıştığım ama fikirlerine oldukça güvendiğim bir pedagodgun tavsiyesine göre,çocukta güven duygusunun oluşabilmesi için 2 yaşına kadar annesinin yanında 4 yaşına kadar aynı odada kalması gerekiyormuş.

"Çocuklar, 2 yaşına kadar annelerinin yanında aynı yatakta, ten tene, göz göze, annelerini emerek ve annesinin kokusunu her an hissederek bir güven duygusu içinde yatmalıdır. 2 yaşından sonra anne sütü kesilmeli… ve annenin yatağından ayrılmalıdır. Çocuk yine anne babası ile aynı odada olduğu halde, kendine özel ayrı bir yatakta yatmalıdır. Böylece çocuk 2-4 dört yaş aralığını kendi yatağında ama annesine yine yakın ve aynı odada geçirmelidir. Çocuk, 3,5-4 yaşına geldiğinde odası ayrılmalı…" PEDAGOG ADEM GÜNEŞ

Umarım faydası olur.
 
Yorumlarınız için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Ama oğlumla birlikte uyuma konusunda eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Çünkü oğlum 1 yaşına geliceye kadar oğlumla biz bir yatakta, eşim ise yan odadaki yatakta uyudu ve sonunda eşim isyan bayrağını çekti. Bunub üzerine oğlumu kendi odasında ve kendi yatağında yatırmaya başladık. Tam yatağına alıştırmıştık ki tatile çıktık ve oğlum yine benimle uyudu. 3 gecedir uyku nedir bilmiyoruz. Dün akşamüstü eşimin arkadaşı ve karısı bize geldiler. Onlarla bol bol oyun oynadı, tepelrinden inmedi diyebilirim. Sonra birden, günlerdir ikinci uykusunu uyumayan çocuğun uykusu geldi. Misafirler kalkarkalkmaz oğlumu uyuttum hemde hiç beni zorlamadan uyuyuverdi. Şaştım kaldım ve mutluluktan ağladım. Bir saat kadar uyudu ve aç uyandı. Belki de insan içinde olmak istiyor ama burada komşuluk ilişkileri resmen eksinin altında. Herkes buz gibi ve burnu havada insanlar.
 
meseleyı kendı gozunuzde cozumsuz bır hale getırmeyın...her cocuk kendı yatagından evınden yasadıgı duzenden ayrılınca aynı tepkıyı verır..depresyon da nesi?

cocugun adaptasyon donemı bızımkı gıbı olamıyor ne yazıkkı..o sebeple evdekı duzenı tekrar kurmanız sızın adınıza zor olacak cocuk aynı tatılde kı gıbı ve o ınsanlarla yasamaya devam etmek ısteyecek..bu durum belkı gecer belkı gecmez..4 tane yegenım var elımızde buyuduler..ne demek ıstedıgınzı fazlasıyla ıyı anlıyorum..cocuklar cok rahat karakter degıstırebılıyrlar..bunun farkında olarak davranın..eger eskı sı gıbı olmuyorsa yenı halıyle alternatıfler yaratın..ayrıca daha sımdıden cocugu depresyona sokarsanız ılerleyen yaslarında onu tanıyamazsınız bıle her donem degıstırdıgı huyları hallerı ve davranıslarıyla ılgılı..rahat olun..
 
aykiri87 .!.:
Şuanda birlikte yatmamanızdan kaynaklanan bir problem olabilir,zira yeni tanıştığım ama fikirlerine oldukça güvendiğim bir pedagodgun tavsiyesine göre,çocukta güven duygusunun oluşabilmesi için 2 yaşına kadar annesinin yanında 4 yaşına kadar aynı odada kalması gerekiyormuş.

"Çocuklar, 2 yaşına kadar annelerinin yanında aynı yatakta, ten tene, göz göze, annelerini emerek ve annesinin kokusunu her an hissederek bir güven duygusu içinde yatmalıdır. 2 yaşından sonra anne sütü kesilmeli… ve annenin yatağından ayrılmalıdır. Çocuk yine anne babası ile aynı odada olduğu halde, kendine özel ayrı bir yatakta yatmalıdır. Böylece çocuk 2-4 dört yaş aralığını kendi yatağında ama annesine yine yakın ve aynı odada geçirmelidir. Çocuk, 3,5-4 yaşına geldiğinde odası ayrılmalı…" PEDAGOG ADEM GÜNEŞ

Umarım faydası olur.
Genişletmek için tıkla...


Üzgünüm ama bahsettiğiniz pedagogun fikirlerini hiç mi hiç onaylamıyorum. Benim kardeş 2 yeğenim var. Biri 5,5 yaşında erkek, diğeri 4 yaşında kız. Erkek olan 4 yaşına kadar anne babanın ortasında yattı, ablamlar artık umudu kesmişti, "biz bu çocuğun yatağını ancak askere giderse ayırabilecez herhalde" diyorlardı. Kız yeğenim ise doğduğundan beri hiç anne baba yanında yatmadı, bazen ablam kendi uykusunu bölmemek için kızı yanına almak isterdi, kız avaz avaz ağlardı yalnız yatıcam diye. Şimdi geldiler 4 ve 5,5 yaşına, bakıyorum kızın öz güveni oğlandan daha yüksek. Oğlan kendi kendine oynarken bile aynı odada birisi bulunsun istiyor, kız ise kendi kendine saatlerce oyun oynuyor ve yalnız kalmaktan korkmuyor.

2 yaşına kadar anne sütü vermek de son derece yanlış, birincisi anne sütünün besin değeri 2 yaşındaki bir çocuğun beslenme ihtiyacını zaten karşılamaz. İkincisi çocuk 1 yaşından sonra artık memeyle beslenmekten çok oynar bu da çocukta bağımlı bir kişilik olmasına sebep olur. Hatta bazı bilimsel çalışmalarda henüz kanıtlanmasa da annesini 1 yaşından daha uzun süre emen çocukların memeye karşı oluşan bağımlılıklarının etkisiyle ilerleyen yaşlarda sigara tiryakiliğine de yatkınlıkları olduğu söylenmiş.

Depresyonda olan minik adamın sorunu ortam değişikliğinden kaynaklanıyor olabilir, 15 aylık ömrü için 2 ay uzun bir süre :) 2 ay değişik bir yerde yaşamış, döndüğünüzde evinize ilk defa geliyor gibi olmuştur. Üstelik ailenizin yanındaki kalabalıktan sonra evde sizle yalnız kalması onu sıkıyordur. Çocuklu komşularınızla görüşseniz oğlunuzun kalabalık ortam ihtiyacını tatmin edebilirsiniz belki :)
 
Önceki mesajıma eklemeyi unutmuşum, çocuğunuzun iştahına lütfen çok takılmayın. Yemek yemek fizyolojik bir ihtiyaçtır, yani vazgeçilmezdir, yani çocuğunuz acıktığında zaten yiyecektir. Yazlıkta muhtemelen açık havada oynuyordu, yoruluyordu, dolayısıyla daha fazla acıkıyor, daha fazla yiyor ve uyuyordu. Ama yavrucak İstanbul'da dört duvar arasına tıkılmış, enerjisini harcayamıyor ki yenisini alma ihtiyacı duysun. İnsanların yağ hücrelerinin sayısı 0-2 yaş döneminde oluşuyor, bu dönemde çocuğa fazla yedirmek ileride obezite sorunu yaşamasına sebep olabilir. Sağlıklıysa, hasta olmuyorsa yeterince besleniyor demektir.
 
Bence siz olanlari biraz büyütmüssünüz ,tatile gidince genelde her cocugun duzeni bozuluyor kendi yatagini kendi esyalarini hatta evin kokusunu bile ararlar,ama tatilde sizinle yatmakta hosuna gitmis ve bu düzenede cabuk ayak uydurmus ve sanirim ayni seyin evdede devam etmesini istiyor inanin suan ayni seyle bende ugrasiyorum bizimde cok sosyal bir ortamimiz yok ama o acigi ben ve babasi kapatmaya calisiyoruz .Siz eski düzenine alistiginiz icin bu durumu yadirgayabilirsiniz ama bence asil anormal olan yasini doldurmus bir cocugun gunduzleri her iki saatte bir uyumasi.Günde bir yada iki defa uyumasi (hatta bazen benim oglum gibi hic uyumamasi)normal diye düsünüyorum.Inanin bu anlattiklarinizi suan benim oglumda yapiyor ama ben depresyonda oldugunu sanmiyorum bence sizde icinizi ferah tutun.Allah kolayliklar versin cocuk buyutmek zor is.
 
seni o kadar iyi anlıyorum ki..çünkü aynı durumları yaşadım bende...inanın oğlumla oturup ağladım bazı zamanlar...yalnızlığı sevmeyen bir çocuk..sürekli birilerine gitsin,birileri bize gelsin,parka inmeyi isteyen bir çocuk..ablamlar bize gelirdi 2 gün kalırdı zor ayırırdım onlardan...babannesinin peişinden bağıra bağıra ağlardı...şimdi 33 aylık yani nerdeyse üç yaşına girecek hergün birşey buluyorum ona..araba kullanmasını öğrendim...parka götürüyorum ben götüremezsem babası akşam götürüyor...ve sürekli oyun oynadım onunla..sıkıntıdan çatladım ama oturdum oynadım...netten hayvanları tanıttım...nerde dozer kamyon görsem izlemeye gittik...kitap okudum...çıkartmalı kitaplardan aldım oğluma yapıştırttım...vs vs vs..yanii böyle böyle biraz yalnızlığa alıştı...geçen ablamlar geldi ve onların peşinden ağlamadı..hadi sende git oğlum dedim gitmedi..o kadar mutlu oldum ki...Allah yardımcın olsun seninde...
 
firildakmerdane .!.:
seni o kadar iyi anlıyorum ki..çünkü aynı durumları yaşadım bende...inanın oğlumla oturup ağladım bazı zamanlar...yalnızlığı sevmeyen bir çocuk..sürekli birilerine gitsin,birileri bize gelsin,parka inmeyi isteyen bir çocuk..ablamlar bize gelirdi 2 gün kalırdı zor ayırırdım onlardan...babannesinin peişinden bağıra bağıra ağlardı...şimdi 33 aylık yani nerdeyse üç yaşına girecek hergün birşey buluyorum ona..araba kullanmasını öğrendim...parka götürüyorum ben götüremezsem babası akşam götürüyor...ve sürekli oyun oynadım onunla..sıkıntıdan çatladım ama oturdum oynadım...netten hayvanları tanıttım...nerde dozer kamyon görsem izlemeye gittik...kitap okudum...çıkartmalı kitaplardan aldım oğluma yapıştırttım...vs vs vs..yanii böyle böyle biraz yalnızlığa alıştı...geçen ablamlar geldi ve onların peşinden ağlamadı..hadi sende git oğlum dedim gitmedi..o kadar mutlu oldum ki...Allah yardımcın olsun seninde...
Genişletmek için tıkla...

Bizimki sizin gibi bi hayatımız olucak sanırım. Yazdığınızı okurken oğlum ve ben gözümde canladı resmen. Yani oğlum 3 yaşına gelmiş ve biz birlikte bişeyler yapıyoruz :)

Geçtiğimiz cumartesi günü eşimin eski patronu ve karısı bize geldiler. Oğlum doğduğundan beri ilk defa geldiler. Oğlum resmen mutluluktan havalara uçtu. Kendini sevdirmek için yapmadığı şaklabanlık kalmadı. Gelen hanımın resmen tepesinden inmedi. Bu arada normal zamanlarımızdaki uyku saatimiz yaklaştı, baktım esniyor, uykusu geldi. Misafirler gittikten sonrada hayretler içinde oğlumu ikinci gündüz uykusuna yatırdım. O uyuduktan sonra da resmen mutluluktan mı desem huzurdan mı desem göz yaşı döktüm. Oturduğumuz eve ben taşınmayı istemiştim ama nereden bilebilirdim çocuğum olduğunda böyle izbe bi yerde oğlumun mutlu olamayacağını. İlk defa anne oluyordum ve daha önce de hiçbir yakınımın küçük çocuğu falan da olmamıştı. Eşime bu evden mümkün olan en kısa zaamanda taşınmak istediğimi, hayatımda yaptığım hiçbir hatadan bu bu eve taşınmaktan daha fazla pişman olmadığımı söyledim. Bakalım bu kışı geçireceğiz illa ki ama bahara beni bu evde bağlasa tutamaz.
 
Son düzenleme:
senınle aynı durumları yaşadım emın ol..yurtdısındayım pek ark.ortamızı yok yanı varda çocukları olan yk,olanlarda buyuk...kızımda çok sıkılıyordu..ne zaman tr ye gitsem çocuk cennete düşmüş gibi mutlu mesut!ya yapacak bısey yok sabrın varsa sen olcan arkadaşı sen oynuycan sureklı onunla ilgilenipr durcan.aksi halde hep mutsuz olur!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
7K
neeslinurr
N
Kumsari
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
16K
kucukkust
K
P
Kaynanam ve kızları tam bir çiyan
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
14K
Feyz9830
F
A
23 aylık oğlumun davranışları
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
14K
doriko
D
Barta kulesi
Oğluma karşı çaresizim/ ikiz problemi vol.485858
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
Salon Kadini
Salon Kadini
Back