Arkadaşlar merhaba herkese. Birlikte büyüdüğüm diyebileceğim çocukluk arkadaşım. Çok yanlış tanımışım ve bunca zaman nasıl fark etmemişim bilmiyorum. 5 senelik bir ilişkisi vardı ve ayrıldılar. Bugün bir sürü ekran görüntüsü attı bana, arkadasımın eski sevgilisi. Sürekli benim ve ilişkim hakkımda konuşmuşlar. Hakkımızda konuşulan şeylerin özetini ise farklı günlerde konuşulan dialoglardan kesitlerle yazıyorum; ( arkadaşım Z, eski sevgilisi X olsun. )
”X: ladylena’nın sevgilisi onu nasıl çekiyor, nasıl katlanıyor bu kadarı ilginç değil mi?
Z: öyle gözüktüğüne bakma ladylena ona köpek durumda resmen.” - Kasım aylarında bir dialog
“Z: Birlikte gezmiyorlar fazla ikiside kendi arkadaşlarıyla dolaşıyor
X: O çocuk utanıyo bence ladylena’yı yanında gezdirmeye, arkadaş ortamına sokmuyor onu”
- Ocağın ilk haftasında bir dialog
“Z: Benimle hiç bir yere gitmiyorsun, gezmiyoruz hiç. bir pazar bile vakit ayırmıyorsun. Daha geçen onlara laf yapıyordun, şimdi kendin bana aynısını yapıyorsun.
X: Bütün hafta çalışıyorum, bu pazarda param yoktu borç yatırdım saçma saçma konuşma”
- Ocağın ikinci haftasında bir dialog.
Bunlar gibi bir sürü var daha. Tek cevabım, “ arkadaşım bunları dediyse vardır bir bildiği, fakat benim veya ilişkim veya sevgilim hakkında konuşmak sana düşmez haddini bil ve bir daha muhattap olma benle “ diyip engelledim eski sevgilisini.
Şu çekme, katlanma meselesi bunlardan baya önce şakayla karışık yüzümüzede söylenmişti. Sonrasında başbaşayken sevgilime ”bana katlanmak, çekmek gibi bir durumun var mı? hani o gün X ile Z öyle bir espri yapmıştı ama merak ettim” diye sordum. “X, Z’yi benim seni çektiğim kadar bile çekemiyor demekki” dedi şakacı bir ifadeyle ama anlamadım, gülümseyerek öptü, “boşver takılma böyle şeylere” dedi.
Ama şimdi daha iyi anlıyorum neyin ne olduğunu, sevgilimin o gün ne demek istediğini. Arkadaşım bir ilişki içerisinde olmaması gereken bütün sağlıksız şeyleri yaşadı (karsılıklı aldatma, aldatılma, para konularından kavga vs...) ve hep ayrıl barış derken bir şekilde sürdürdü. Mutsuz olduğu halde, hemde sırf alışkanlıktan, yeni bir hayata ve sonrasında yeni bir ilişkiye başlamaya çekindiğinden. ( bu özgüvensizlikten dolayı mı oluyor bilemiyorum ).
Ben onu, az ama öz arkadaş isteyen, dobra biri olarak görürdüm hep. Tek arkadaşı benim çünkü. İyi bir sevgili değildi belki ilişkisinde ama bana karşı iyi bir arkadaştı. Yıllardır beraberiz. Şok oldum bunları görünce. Yüzüme karşı iyiymiş sadece. Bugüne kadar, sadece kendisi konuşmak istediğinde yorum yaptım yanlışına yanlış, doğrusuna doğru dedim. Kararlarına saygı duydum. Onun sevgilisi olacak şahısıda haz etmediğim halde olabildiğince insani davrandım. Bir sürü midesizliklerini görmeme rağmen arkasından konuşmadım. birbirlerini sevmiyorlar, o yüzden böyle şeyler yaşıyorlar, alışkanlık var diyede ayrılamıyorlar sanıyordum öyle lanse ettikleri icin.
Benim ilişkimde 4 4lük değil, dört senedir beraberiz, bizimde anlaşmazlıklarımız oluyor ama hiç bir zaman ihanet etmedik birbirimize ve hep mutluluk icin sağlıklı ilişki için elimizden geleni yaptık, birbirimizin özel hayatına saygı duyduk, dış etkenlerden ilişkimizi koruduk. Ama korumam gereken en yakınımmış fark etmemişim bile. Anlattığım olaylardan kendilerince çıkarımlar yapıp dedikodu üretmişler resmen. Biz sürekli onlar gibi dip dibe gezmek zorunda hisseden, birbirinden başka hayatı olmayan insanlar değiliz, istediğimizde tek basına arkadaşlarımız ile gezebiliriz. Dedikodu uğruna nasıl bir senaryo kurdularda, bu iş, yanında gezdirmeye utanıyo, ayrı geziyorlara kadar geldi anlamadım. Bu neye yorulur bilemiyorum. Düşünmesi bile tiksinç ama kıskançlık olabilir mi?
Ben bile aklıma getiremez, toz konduramazken insanlar neler yapıyor. İnsanlara gözü kapalı güvenme huyumu bi türlü bırakamadım. Hala daha kendi kendime savunuyorum niye kıskansınlar beni ilişkimi veya sevgilimi diye. ama içimden bir ses, ( o; muhtemelen arada bir çalışabilen mantığım ) diyorki;
sevgilimin okulu olsun, ilerideki kariyeri ve geleceği konusunda attığı adımlar olsun, o çok başarılı biri. ben hem örgünden hem uzaktan 2 tane bölüm okuyorum aynı zamanda ve yeni bir dil daha öğreniyorum.
Arkadaşım ilk kazandığı bölümü kalınca terk etti, başka bir 2 yıllık bölüme geçti ondada son senesinde kaldı, bu sene mezun olmaya çalışıyor. Ex’i ise liseyi bitirmedi, girdiği hiç bir iştede 3 aydan fazla çalıştığını görmedim 27 yaşında birde. Yerinde saymasına rağmen her konuda motive ettim. o ise benim başarım olduğu zaman hep sustu, hedef koydugum zaman motive etmeye çalışmadı. İşsiz kalırsın o bölümde diyip hevesimi kırdığı bile oldu. (ki onun okuduğu bölümden daha geniş iş imkanı var) iyi niyetinden değilmiş yaptığı yorumlar şimdi düşüyor jetonum. Ailesi ilede aram çok iyi bana çok destekleri oldu, o yüzden bu konuları ona açıp tartışmak doğru mu olur ailesine ayıp etmiş olur muyum onuda bilemiyorum çünkü ailesi ile her şeyini paylaşan biri ve niye küstünüz dediklerinde nasıl anlatır kim bilir. Artık o kadar soğudumki görüşesim gelmiyor hiç. Hiç bu çirkin konulara girmek istemiyor bir yanım, bir yanımda söyle içinde kalcağına diyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Görüşesimde gelmiyor soğuduğum için ve iki sokak üstümde oturduğu için çıkıp geliyor neyin var diye, bir bahane bulup geçiştiriyorum konuşup konuşmamakta kararsız olduğum için...
