10 yaşındaki kızımın içinden çıkamadıgımız durumu

qarden

Guru
Kayıtlı Üye
17 Haziran 2011
5.431
3.145
373
merhabalar
benim bu sıralar işin içinden çıkamadığım bir derdim var.
10 yaşında bir kızım var geçen ağustos ayında biraz ağır bir grip geçirdi,kusma ishal halsızlık vs.
o hastalıgında bi akşam 12 kere kusup 6-7 kere wcye çıkınca ertesi gün serum taktırmaya götürdüğümde serum için damalr bulamadılar uğraştılar vs derken,
kızım bu olaydan çok etkilendi.hastalık geçti okul açıldı derken ufak bir grip yine oldu eylül ekim gibi ve işte ozaman kaygılar başladı.
ben hasta olmak istemiyorum,kusmak istemiyorum gibi..
ayakta atlattı bişey olmadı ve bugünümüze bidaha grip olmadan geldik.
ancak çocukta inanılmaz bir sağlık kaygısı kaldı,ara ara kendini kötü hissetmeler midem bulanıyo demeler,kusmak istemiyorum demeler,
ama bu sürekli bir hal değil.yani gün içerisinde gayet iyi.aklında hastalık düşüncesi yokken sosyalleşir girişken bir çocuktur,dersleri güzeldir,iletişimi başarılıdır.
ama ne oluyosa bu hastalık korkusundan oluyor.
dün gecen başlayan yine hasta olcagım ben olmak istemıyorum korkusu,sabah ben okula gitmek istemıyorum midem bulanıyor şeklinde devam etti.
tamamen psikolojık oldugunu düşünüyorum,bir pedegoga götürmeyi düşünüyorum..
sadece şunu merak ediyorum,
ergen ya da ergenlik öncesi çağda çocugu olanlar,konu farklı bile olsa
kaygı korku ankiyete vs.benzer durumlarla karşılaştınız mı?
varsa nasıl atlattınız?
kalıcı bir duruma çevirip hayat kalitesinin etkilenmesinden korkuyorum.
teşekkürler
 
Benim tanıdığım birisi var kendisi 20 li yaşlarda ama aynı kızınızın yaşadığı şeyleri yaşadı yetişkin halinde.Çocuklarda durum nasıl olur bilemiyorum ama başına bir şey gelir sağlık açısından diye imkanı olmasına rağmen yurt dışına bile gidemezdi çok isterdi.

Terapi aldı sağlık anksiyetesi azaldı baya.Kesinlikle pedagoga götürün.Belkide bir kere hastalık geçirdiği için dikkat çekmek için yapıyordur.Benim 11 yaşında kardeşim var o da geliyor bazen şuramda bir şey var buram ağrıyor diye.Bakıyoruz hiçbir şey yok.Psikolojik yani
 
Büyük ihtimalle sizin kaygınız çocukta etki yarattı.. Atlatilamayan bazı çocuk hastalıklarını anlatıp telkin verin bak seninki çokta önemli değil geçici bir durum bak geçici olmayan bisürü hastalık var gibi korkutmadan mesela kelebek hastalığı olan çocuklara çok üzülüyorum ve atak geldiğinde de dikkatini hemen başka şeylere yoğunlaştıran derim .. Pedegogluk birşey yok bana göre ..
 
Ben soguk alginligi vs gibi haataliklarda cok sogukkanliyim.
Cocuklar siniftaki arkadaslarindan bile etkileniyor. Bir ara ainifimizda , herkes midem bulaniyor diyordu. Ogrenmtmen veliye soyluyor, veli de gelip aliyor.
Kizim eve geliyor gayet iyi. Hem kizima soyledim.Ara ara boyle hissedebilirsin, yuzunu yika hava al.
Ogretmenine de , soyledim , biraz takip edin, boyle boyle.
Bunjn gibi baska savranislari da oldu. Ben normal ,herkeste olabilir gibi soyleyip, uzerinde durmayinca atlatiyorlar.
2 kizim var , buyugu 14 e girecek.
Yani gercekten hasta degilse, dikkatini dagitip, uzerinde durmuyorum.
Siz de deneyip, isterseniz destek alin
 
kalici hale gelmesin istiyorsaniz psikiyatri destekli terapiye gideceksiniz. baska caresi yok bence
anksiyite konusarak cozulecek bir sey degildir. bende de lise yillarinda bir cesit anksiyite bozuklugu vardi bir sene cektim. universitede sosyal psikoloji dersinde ayni benim belirtilerimi yaziyordu kitap. "cok yaygin bir sosyal fobidir - telkinle , rahatlamayla vs duzelmez - ilac tedavisi sarttir" diye.
o gun ilk defa bunun hastalik oldugunu anladim, ertesi gun sabahin köründe gittim psikiyatriye. o da ayni teshisi koydu ilac ictim birkac aya iyilestim sukur 15 yila yakin oldu gecti gitti. ama ilac kullanmasam, psikiyatriye gitmeyi ertelesem belki tum hayatimi ele gecirecekti
 
evet bende bakıyorum agız burun akmıyo bogaz agrımıyor,ateş yok ama sankı hasta gibiyim midem bulanıyo ya kusarsam diye modu düşüyor.kendi kendine düşürüyor,
bu arada nerdeyse check-up gibi kan tahlili yaptırdım adan zeye herşeyine baktırdım fiziksel hiçbir durum yok değerleride güzel.yani tamamen psikolojık
 
aslında ben tam aksine kaygılı biri hiç değilim,her hasta oldugunda bile oo çok iyi vücut şimdi savaşacak bağışıklık güçlenecek gibi konuşmuşumdur.bu yaşına kadar hiç böyle hallere girmezdi.
bi de şu var,babannesi büyüttü babanne de düşkün kızıma ve en ufacık bişeyde ay bu çocuk hasta olmuş hasta etmişsiniz kızımı,ah yavrum vah yavrum dedikçe bunlar içerde büyüdü büyüdü sonra çıktı belkide.
kronık bir hastalıgım yok uzun süreli tedavilik bir hastalıgım yok farkındayım ama yinede midem bulanıyo deyip o bulantı hissiyle aglamaya başlıyo.
aslında belki ilk etapta midesi de bulanmıyo,
ya midem bulanır korkusuyla düşünüp midem midem bulantı bulantı diye diye bulandırıyo kendısı.
biz bile yetişkin halimizle sürekli mideye odaklansak bulantıya odaklansak aklımza çirkin görüntüler getirsek emınım bulanır midemiz,o yüzden psikolojık olduguna eminim
 

benım kızımda bikaç kez aradı okuldan iyi değilim midem bulanıyo gel benı al dıye,almadım.
bu sabahta aradı mesela ben gittim wcye kustum hatta şahidimde var gel benı al anne hasta olabilirim bence falan diye,
yok kızım hasta değilsin bu konuya çok odaklandıgın ve sabah çok agladıgın için mideni bulandırmış olabilirsin,kustuysan rahatlamışsındır hadi derse gir dedim
babanı da ara istersen emınım o da aynı şeyi söyler dedim,
sonra eşimle konustum onu aramış ama kapatmış konuşmadan öğretmeni geldi muhtemelen.
mesela bu saat oldu ses yok,o his azaldı ya da geçti muhtemelen şuanda.
şimdi öğleden sonra okuldan geldiğinde muhtemelen gayet keyifli bir ses tonuyla konuşup rahatlamış olacak..

bu arada sizin de yazdıgınız gibi sadece bir kere cok kötüyüm gel al dedğinde gittim aldım eve geldim ve hiçbişeyi yok gayet normale döndü.bunları ve bu tarz durumların türevlerini yaşıyo mu acaba bu yaştaki çocuklar onu merak ediyorum.büyümeatakları mı,ergenlik öncesi takııntılı ruh halleri mi?bilmiyorum
 
evet destek alma konusuna açığım zaten ama o konuda da benı korkutan şu çocuk kendi kendini fişler mi acaba?
ben psikolojık bir hastalık yaşıyorum bak bu da hastalık deyipte bu sefer mide bulantısından çıkıp farklı bir hastalık takıntısı koyar mı yerine.
çünkü atıyorum bi dönem haftada 3 gün kötü uyanıyo ama sonra gün içinde düzelip okuldan geldiğinde konuştugumuzda gayet neşeli..
ailece gezeriz oyunlar oynarız.
babasıyla odak noktamızdır,bizimle gayet rahat konuşur dertleşir.
çok konuştum çok dinledim,başka hiçbir derdim yok diyor tek derdim bu hasta olma korkusu diyor.
bikaç hafta daha şöyle bir odaklanıp ailece birlikte keyifli zaman geçirip bakıcaz,özellıkle teknolojıden biraz uzak tutucaz bakalım değişim olacak mı
olmazsa artık pedegog
 
Çok daha küçükken yeğenim kabız olmuştu 3-4 yaşlarında. Sonra büyük tuvaletimş yaparken de canı yanmıştı. Çocuk bir korktu haftalarca büyük tuvalete çıkmadı. Ne yapsak götüremedik. Sonra nasıl geçti hatırlamıyorum ama o dönemde biraz araştırdığımda hastalım korksunun okb ti tetiklediğini okumuştum. Hastalık ve mikrop korkusu birleşip işte masumlar apartmanı tarzı okb olabilir. Psikolog desteğinde fayda var
 
Ben tam olarak 12 yasimda iken yasadim bu durumu. Gerci benimkisi "Hasta olmak istemiyorum" seklinde degildi, yine saglikla alakali bir anksiyete idi gerci; "Ya kalp krizi gecirirsem? Ya kansersem?" gibi. O donem annem de calisiyordu, kadini yarim saatte bir arayip darliyordum soyle oldum boyle oldum ya kalp kriziyse diye. Sonra haliyle hem psikologa gittim, hem de psikiyatriden ilac baslandi, atlattim sonra kisa surede. Siz de profesyonel destek almalisiniz, kalici bir durum olacagini da sanmiyorum o sekilde atlatirsaniz.
 
Kusucam, hasta olucam vs korkusunu kızım yaşamıştı 4 yaşındayken, oyun terapisine gitmişti. 4 5 seansta düzelmişti.
Şimdi 8 yaşında, bize bir şey olacak kaygısı taşıyor ve bunu yönetemiyor, yine gideceğiz psikologa ama yöntem ne olacak bilmiyorum bu yaşta.
 
Yani benim ve cevrem de yasayan oldugu icin bu sekilde yazdim. Cevrem dedigim kizlarimin arkadaslari yani ben olsam ilk takip ederdim. Devam ederse , yardim sart tabi.
Ben de caktirmadan , cocuklari dr a goturdugum oldu. Bir sey yoktu yani.
Simdi sikinti yok
 
 
Tamam işte söylediğimde bu büyüten kişinin kendinde var olan kaygıyı çocuğa geçirmesi ... Tabiki sizin takdiriniz götürün içiniz rahatlar geçer zamanla mutlu kalın
 
Bu durum yetişkinlerin değerlendirilmesinden farklı oluyor, damaryolu ararken canı yandı ve çok strese girdi içselleştirdi büyük ihtimalle. Süreç uzunsa yardım alın, kısa bi zamansa bol örnek vererek konuşun. Konuyu onun üzerinden çekerek x kişiden x olayındna bahsederek muhabbet edin. Kendi içinde bunun kaygılanmaması gereken durum olduğunu çözmesi gerekiyor.
İğne ve kabız olma durumlarında bu çok sık olan bi durum. Genellikle geçiçi oluyor.
Damaryolu açarken kızına anlattılar mı mesela? Biraz acıyacak ama plastik içinde kalacak vs diye. Birden giriştilerse kafasında bambaşka boyutta korku duyuyor çocuklar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
SARILARIN FILIZ
Anneden vazgeçmek zorunda kalmak
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
7K
ATTRAENTE
BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
21K
harry1
H
D
Burun (rinoplasti) ve Meme büyütme operasyonu ve süreç deneyimim
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
62K
Ayredist
A
E
AİLEMİ SİLMEK İSTİYORUM:( (Ergen değilim 34 yaşında aklı başında biriyim)
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
33K
elifnurbeyza
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…