Çok konu açıyorum ama böyle rahatlıyorum. Aldattı affettim. Yalan söyledi affettim. İçki hemen hemen her gün içer ses etmedim. Çok sevdim değer verdim mutlu olması için elimden geleni yaptım. Asla ona yalan söylemedim hep doğru oldum ona. Hediyeler aldım. Aynı apartmandayız annesi babası vefat etti tek yaşıyor yemek yapamıyor diye ona gizli gizli yemek indirdim. Hasta oldu gizli gizli gittim baktım ilaçlarını verdim iyi ettim onu. Çok hatası oldu eyvallah dedim hep. Hiç bir artısı yokken kabullendim onu. Ama en son beni bir bardak rakıya harcadı. Erkek kuzeni ve nişanlısı ile yemeğe gidecekmiş bana sende gel yanımda ol demedi diye kavga ettim. Söylendim ve bana salak salak konuşma dedi. Çünkü bu insan önüne gelen her kadına bakabilecek türden çünkü arkadaşının eşinin ismi meliha ona meloş yine hitap eder çok lakayit. Ama 1 bardak rakıya gitti ve 24 saat beni hiç aramadı ayrıldık. Adamdaki tavır kendisi beni terketmiş gibi havalara girmiş ben burda helak olurken o keyif peşinde. Ve onun hataları çok düşünmesi lazımdı bu kadın benim için ne fedakarlık yaptı diye ama adamın umrunda değil. Buda beni çok üzüyor yemeden içmeden kesildim gülen yüzüm soldu.