- 11 Ağustos 2009
- 3.377
- 1.225
- 373
- 37
- Konu Sahibi kirmizicilek16
- #1
41 haftanın içindeyim günlerden çarşamba doktorum her 3 günde bir nst kontrolü için hastahaneye çağırıyor beni,her seferinde güzel annecim yalnız bırakmadı.yine çarşamba günü gittik nst için doktorum hazırlıklı gel demişti..Bende doğum geceliğimi terliklerimi ve hasta bezimi alıp gittim hastaneye...nst de sancılar sıfır hiç yok ee 42 haftaya girmeme 1 gün var doktorum doğumu suni sancı ile başlatacağız dediğinde gözlerimden boşaldı yaşlar...hazır ol eşine haber ver hemşire götürecek seni dedi..kızıma kavuşmanın heyecanı doğumun korkusu ile eşimi aradım..hüngür hüngür ağlayarak.
sabah saat 11 de doğumhaneye girdim anneme bay bay yaparak...annemde uğurladı beni ağlayarak...evraklarım hazırlandı ve geceliğimi giydim lama yapmak için wcye girdik lama sorunsuz oldu hiç canım acımadı...içim boşalınca ipli bi fitil ile suni sancıyı rahimden verdiler...nst ye bağladılar ben yatakta yatıyorum 1 saat sonra adet sancısı gibi hafif hafif sancılar oluyor ben çok etkilenmiyordum...yan dönüp biraz uyumaya çalışıyordum ebeler 1,5 2 saate bi açılma varmı diye kontrol etmeye geliyorlar ama benim açılmam olmuyordu...o filitle akşam 22:00 ye kadar durdum...doktorum geldi kontrol etti benim 11 saatte sadece2 cm açılmam olmuş...çok fazla sancım yok 11 saat bana 1 yıl gibi geçti,doktoruma sordum ne kadar diye 2 cm deyince doktor bey eğer yoksa açılmam boşuna çektirmeyin sezeyana alın beni dedim...doktor tekrara çatılarımı kontrol etti ve normal doğuma çok müsaitsin sunı sancı iğnesi vuracaklar sana ve normal yapacaksın dedi...rahimdeki fitili çıkartıp iğne vurdular ve deli sancılar gece 11 itibariyle başladı...hiç bağırmıyor sancım geldikçe rabbime dua ediyordum...yanımdaki duvarı yumrukladım yatakları sıktım ama hiç bağırmadım...gece saat 3 oldu benim açılmam tamamlandı fakat bebek gelmiyordu...ebe ıkın diyor bana ben yanaklarımı şişiriyorum nerden bileyim ıkınmayı çiçek koklar gibi nefes al aşağı k.kanı yapar gibi ıkın dedi...aynen yaptım olmuyordu...o arada sıcacık birşey geldi benden suyum gelmişti.ayağa kaldırdı beni yatağımdan tutturdu bacaklarımı açtım ıkınmam gelince hafif eğilip ıkınıyordum ebe başımda beni acayip gazlıyordu tekrar yatağıma yattım bacaklarımdan tutturdu 3 kez sonsuz ıkındım ebenin verdiği gazla...son ıkınmamdan sonra hadi doğum masasına dedi ebe,saat sabahın 5 idi.doğum masasına yattım o soğuk demirlerden tuttuğumda meleğime kavuşak için dk lar vardı.sancım gelince yine ıkınmam için ebem ve yardımcısı bana tatlı tatlı sözler söylüyordu...bir ara makas gördüm "kesecekmısınız dedim" evet dedi ama hiç birşey hissetmedim...3.kez yine ıkındım bırakma ayşeeee ıkınnn bırakkmaaa derken yavrum geldi çıktığı anııı ebenin ellerine geldiğini gördüm...yumuk yumuk yüzlü kırmızı ile mor karışımı teni kordonu ile kucağıma verdiler ellerinden tuttum ağlıyordu...hemen yıkamaya götürdüler benim ise bebeğin eşini çkartmam için bir hamle daha yapmam lazımdı...o çok kolay çıktı ve bende sancı namına birşey kalmamıştı...dikiş faslı gelince ona dayanacak gücüm kalmadığı için biraz yaramazlık yaptım 18 saat suni sancı çektim ömrümden ömür gitti çünkü.kızım yıkanmış geldi benim yanıma elllerini tuttum titriyordu buz gibiydi üşümüş prensesim...o giyinmeye gitti benim dikişler bitince dinlenmem için bıraktılar...5 tane dikişim vardı ama ağrı acı hissetmiyordum bir an önce eşimi ve annemi görmek istiyordum beni yatağıma götürün dedim ben iyiyim...sonra ebe hanım geldi iyimisin dedi bomba gibiydim yavrumu koklamak eşime doya doya bakarak ağlamak istiyordum...başardım çünkü...beni tekerlekli arabaya koydular yatağıma giderken eşime asansörün yanında rastladık o anı asla unutamam onun ağlayışı benim ağlayışım baana dokuşunu....anlatacak kelime bulamıyorum şuan...yatağıma yattım başım felaket dönüyordu kan kaybettiğim için...artık herkes yanımdaydı odam doldu taştı benden mutlusu yoktu...emzirmeye çalışıyordum kızımı sütüm yoktu sabaha kadar ağladı karnı açtı kuzumun mama verdik biraz sustu...bir gün hastahanede kaldık ertesi gün taburcu oldum artık evimdeydim ve kral gibi bi lohusalık yaşadım annem sayesinde...şimdi kızım 4,5 aylık dünya tatlısı bu zamana kadar neredeydi bu aşkı neden önce dünyaya getirmedim işte böyle kızlar benim doğum hikayem...
sabah saat 11 de doğumhaneye girdim anneme bay bay yaparak...annemde uğurladı beni ağlayarak...evraklarım hazırlandı ve geceliğimi giydim lama yapmak için wcye girdik lama sorunsuz oldu hiç canım acımadı...içim boşalınca ipli bi fitil ile suni sancıyı rahimden verdiler...nst ye bağladılar ben yatakta yatıyorum 1 saat sonra adet sancısı gibi hafif hafif sancılar oluyor ben çok etkilenmiyordum...yan dönüp biraz uyumaya çalışıyordum ebeler 1,5 2 saate bi açılma varmı diye kontrol etmeye geliyorlar ama benim açılmam olmuyordu...o filitle akşam 22:00 ye kadar durdum...doktorum geldi kontrol etti benim 11 saatte sadece2 cm açılmam olmuş...çok fazla sancım yok 11 saat bana 1 yıl gibi geçti,doktoruma sordum ne kadar diye 2 cm deyince doktor bey eğer yoksa açılmam boşuna çektirmeyin sezeyana alın beni dedim...doktor tekrara çatılarımı kontrol etti ve normal doğuma çok müsaitsin sunı sancı iğnesi vuracaklar sana ve normal yapacaksın dedi...rahimdeki fitili çıkartıp iğne vurdular ve deli sancılar gece 11 itibariyle başladı...hiç bağırmıyor sancım geldikçe rabbime dua ediyordum...yanımdaki duvarı yumrukladım yatakları sıktım ama hiç bağırmadım...gece saat 3 oldu benim açılmam tamamlandı fakat bebek gelmiyordu...ebe ıkın diyor bana ben yanaklarımı şişiriyorum nerden bileyim ıkınmayı çiçek koklar gibi nefes al aşağı k.kanı yapar gibi ıkın dedi...aynen yaptım olmuyordu...o arada sıcacık birşey geldi benden suyum gelmişti.ayağa kaldırdı beni yatağımdan tutturdu bacaklarımı açtım ıkınmam gelince hafif eğilip ıkınıyordum ebe başımda beni acayip gazlıyordu tekrar yatağıma yattım bacaklarımdan tutturdu 3 kez sonsuz ıkındım ebenin verdiği gazla...son ıkınmamdan sonra hadi doğum masasına dedi ebe,saat sabahın 5 idi.doğum masasına yattım o soğuk demirlerden tuttuğumda meleğime kavuşak için dk lar vardı.sancım gelince yine ıkınmam için ebem ve yardımcısı bana tatlı tatlı sözler söylüyordu...bir ara makas gördüm "kesecekmısınız dedim" evet dedi ama hiç birşey hissetmedim...3.kez yine ıkındım bırakma ayşeeee ıkınnn bırakkmaaa derken yavrum geldi çıktığı anııı ebenin ellerine geldiğini gördüm...yumuk yumuk yüzlü kırmızı ile mor karışımı teni kordonu ile kucağıma verdiler ellerinden tuttum ağlıyordu...hemen yıkamaya götürdüler benim ise bebeğin eşini çkartmam için bir hamle daha yapmam lazımdı...o çok kolay çıktı ve bende sancı namına birşey kalmamıştı...dikiş faslı gelince ona dayanacak gücüm kalmadığı için biraz yaramazlık yaptım 18 saat suni sancı çektim ömrümden ömür gitti çünkü.kızım yıkanmış geldi benim yanıma elllerini tuttum titriyordu buz gibiydi üşümüş prensesim...o giyinmeye gitti benim dikişler bitince dinlenmem için bıraktılar...5 tane dikişim vardı ama ağrı acı hissetmiyordum bir an önce eşimi ve annemi görmek istiyordum beni yatağıma götürün dedim ben iyiyim...sonra ebe hanım geldi iyimisin dedi bomba gibiydim yavrumu koklamak eşime doya doya bakarak ağlamak istiyordum...başardım çünkü...beni tekerlekli arabaya koydular yatağıma giderken eşime asansörün yanında rastladık o anı asla unutamam onun ağlayışı benim ağlayışım baana dokuşunu....anlatacak kelime bulamıyorum şuan...yatağıma yattım başım felaket dönüyordu kan kaybettiğim için...artık herkes yanımdaydı odam doldu taştı benden mutlusu yoktu...emzirmeye çalışıyordum kızımı sütüm yoktu sabaha kadar ağladı karnı açtı kuzumun mama verdik biraz sustu...bir gün hastahanede kaldık ertesi gün taburcu oldum artık evimdeydim ve kral gibi bi lohusalık yaşadım annem sayesinde...şimdi kızım 4,5 aylık dünya tatlısı bu zamana kadar neredeydi bu aşkı neden önce dünyaya getirmedim işte böyle kızlar benim doğum hikayem...
allah bağışlasın sağlıklı ve hayırlı uzun ömür versinnnn
