- 29 Eylül 2015
- 64
- 10
- 34
- Konu Sahibi visnecikolatalimon
- #1
Merhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
