Çocuk sebebiyle çalışamama

daima kadınların ekonomik özgürlüğü olması gerektiğini savunmuşumdur
bu özgürlük çalışarak da olabilir, sağdan soldan elde edilen pasif gelirlerle (ev kirası geliri vs ) de olabilir
ama bi kadının kocasına veya bi başkasına bağımlı olmadan ekonomik güce sahip olması benim için çok önemli bi konu
para kazanma durumunu sadece kocaya bırakırsa bi kadın, kocaya bişey olursa ne yapacak mesela
ya da boşanmasını gerektirecek bişey yaşadığında dımdızlak ortada kalacak meslek yok deneyim yok, iş yok
çok çok zor durumlar

kafa yapımı anlatabilmek için yazdım bunları, bi kenarda dursun

bu kafada olan ben bile çocuk sebebiyle çalışamıyor olmak geçici ve mecburi bi durum olduğu için
ekonomik anlamda o süreçte yükü tamamen eşe bırakmakta bi sakınca görmüyorum
dolayısıyle eşinden para istemende, para almanda utanmana sıkılmana gerek yok
sen kendinden bi fedakarlık yapıyorsun, evladınızı belli bi döneme kadar yetiştirebilmek için işinden vazgeçiyorsun
yani seninkisi keyfi bi durum değil, tembellik hiç değil. sırtını kocaya yaslamak da değil
o yüzden almaktan ve istemekten utanma.
Teşekkür ederim. Tam olarak kafa yapındayım belki o yüzden rahatsız ediyordur
 
Göğsümü gere gere isterim daha doğrusu bütün paraları bende o benden ister hadi naş gözüm çok yidin bu ay derim tamam ya diyip gider 😂 ne çekineceğim ben 2 tane çocuk yetiştiricem hakkını en güzelinden vereyim temiz pak olsunlar yedireyim içereyim gezdireyim etkinliklerini yaptırayım diye uğraşırken bide parayı mı düşüneceğim.. az bile yiyoruz

Zamanında çalışırkeb çocuklarımızı sen büyüt aşkım, lütfen diyordu .. bize de kolay degil bu hayat kusura bakmasınlar birlikte buna karar verildiyse sizinki daha büyük fedakarlık harcayacaksınız hatta istemeye gerek kalmadan bir güzel zulanıza bırakacak
Eğer maaşlı çalışıyo olsa böyle yapardık ama günlük kazanıyor ya kıyafet alışverişi dışında o an ne lazımsa öyle harcıyoruz böyle harcadığımızın çetelesini tutmakta zor oluyo ama yapıcsk bişey yok işi bu düzendeyken değiştiremiyoruz bu harcama düzenini
 
esinizden para değil, kart isteyeceksiniz.
Keyfinize evde değilsiniz.
kadinlarin bu gibi durumlarda calisamama durumu oluyor, esiniz bakacak eve bir süre.
Keyfini cikarip bebeyi büyütün
Anneligin maasi olsa, kimse odeyemez.
oyle sıkılıp ezilmeyin.
Karşısında ezilmem asla öyle bişey değil. Bu durumun bende farkındayım. Eşimde farkında beni kısıtlamıyor zaten öyle bişey yapsa devamlı bu ilişki yürümez zaten. Senden maddi bi beklentim yok çocuğun evin birşeyin eksiği varsa haberim olsun halledelim çekinme benden sizden başka kime çalışıyorum ben sonuçta demişti ilk zamanlar rahatsızlığımı dile getirince. Yük oluyormuş gibi hissetmiyorum ama kendi paramı kazanmıyor olmakta beni rahatsız ediyor kendimle alakalı yani
 
Karşısında ezilmem asla öyle bişey değil. Bu durumun bende farkındayım. Eşimde farkında beni kısıtlamıyor zaten öyle bişey yapsa devamlı bu ilişki yürümez zaten. Senden maddi bi beklentim yok çocuğun evin birşeyin eksiği varsa haberim olsun halledelim çekinme benden sizden başka kime çalışıyorum ben sonuçta demişti ilk zamanlar rahatsızlığımı dile getirince. Yük oluyormuş gibi hissetmiyorum ama kendi paramı kazanmıyor olmakta beni rahatsız ediyor kendimle alakalı yani
Bunun bi surec oldugunun farkinda olmaya devam edin.
 
Haa anladım canım Şilede olamayabilir sanıyorum en yakın anadolu yakasında bi yer olur 😔
Onun içinde şu an çok küçük etrafıma sorucam ama yoksa mecbur 3 yaşını bekliyicez. Zaten çocuk gelişimi okudum lisede stajdan ötürü anaokulları nasıl işliyor biliyorum. O zaman gözüm arkada kalmaz tabiki
 
Çocuğunuzla birlikte bakıcılık yapabilirsiniz hem çocukta sosyalleşmis olur çocuğunuza da bakmış olursunuz ya da yarım gün temizlik evden iş zor ekonomik kriz var ve herkeste online satış peşinde çok iyi üretim yapmanız lazım evden
Belki bu olabilir. Teşekkür ederim
 
Yanlış anlamayın niyetim sert çıkmak değil ama ebeveynlik böyle birsey . Sizin böyle bir talebiniz var mı bilmiyorum ama kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda da değil pek tabi . Dişinizi biraz daha sıkıp bu sürece alışmaya çalışıp evladinizin okula başlayacağı günu beklemekten başka çare yok . Para istemeye gelince de niye gocunuyosunuz o sizin kocanız . Kocam olsa nakit ve kartlarını patlatircasina harcarim😁
 
Benim kızım 3 yaşına girdi ben de iş hayatıma geri dönmek istiyorum. Bizim çevredeki devlet okulları 4 yaş itibari ile alıyorlar. Özel kreşlere tam gün versem benim maaşım komple krese gider. İiçinizi karartmak istemem ama gerçekçi olalım eşinizden para istemeye cekiniyorken ortalama bir krese 25.000 tllerde aylık özel okul ödemesi yapabilecek misiniz? Kayıt sırasında da ciddi bir toplu ödeme alıyorlar. Ben istanbul anadolu yakası için konusuyorum bu arada başka yerlerle ilgili bilgim yok.
Harcama yapmaktan çekinmiyor gerekliyse zaten sorun etmez de evet aylık 25bin az para da değil şimdi. Bende Anadolu yakasındayım ama bizim burda devlet anaokulları da var özelde var 3 yaş alıyorlar. Lisede devlet anaokulunda staj yaparken de 3-4-5 yaş grubu sınıflar vardı o ortama yabancı değilim sorun olmaz da kreş olarak küçük yaş grubu yok işte bildiğim kadarıyla. Anladım ki şu an için buna çözüm üretemiyorum. Mecbur az daha bekliyicem
 
Yanlış anlamayın niyetim sert çıkmak değil ama ebeveynlik böyle birsey . Sizin böyle bir talebiniz var mı bilmiyorum ama kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda da değil pek tabi . Dişinizi biraz daha sıkıp bu sürece alışmaya çalışıp evladinizin okula başlayacağı günu beklemekten başka çare yok . Para istemeye gelince de niye gocunuyosunuz o sizin kocanız .
😊 Hiç yanlış anlamadım hakta veriyorum benden başka sorumluluk alınamayacağının gayet farkındaydım planlıydı zaten oturup düşünmüştüm. Kimse de zaten ben bakarım gibi bi laf etmemişti talebimde olmamıştı. Bakabilecek en uygun kişi annemdi onunda zaten çalışma hayatı içinde olduğunu bildiğimden sorumluluğun üstümde olacağının farkındaydım. Çocukla ilgilenmekten hiç şikayet etmedim zaten biliyordum.
Aslında eşim hiçbir şey yapmıyor çekinmem için. Hiç falsosu olmadı ama sanırım karakter meselesi. Çocukken ödevime bile dahil etmezdim annemi hep krndi başıma olmak isterdim. Şimdi de böyle büyük bi konuda eşimin desteğine mecbur olmak canımı sıkıyor. Başlarda daha kötüydüm bu konuda biraz rahatladım. Kişisel bişey yani aslında
 
Benim kızım 3 yaşına girdi ben de iş hayatıma geri dönmek istiyorum. Bizim çevredeki devlet okulları 4 yaş itibari ile alıyorlar. Özel kreşlere tam gün versem benim maaşım komple krese gider. İiçinizi karartmak istemem ama gerçekçi olalım eşinizden para istemeye cekiniyorken ortalama bir krese 25.000 tllerde aylık özel okul ödemesi yapabilecek misiniz? Kayıt sırasında da ciddi bir toplu ödeme alıyorlar. Ben istanbul anadolu yakası için konusuyorum bu arada başka yerlerle ilgili bilgim yok.
İş hayatına dönmek istediğiniz için bu yorumu yapıyorum. Çalışmayı düşünmüyorum deseydiniz ayrı bir konu olurdu. Amacım ille çalışın baskısı yapmak değil. Sadece bakış açısı fikri vermek istiyorum.

Lütfen kadınlar olarak artık maaşımızı kreş ücretleriyle karşılaştırıp çalışmam mantıklı değil diye düşünmekten vazgeçelim. Çünkü çocuğumuzun bakımı sadece bizim sorumluluğumuz olmadığı gibi, bunun masrafı da sadece kadınlara ait değildir. Bir kreşin ücretini ailemizin bütçesi ile karşılaştırırken hane geliri ile karşılaştırma yapalım. Atıyorum babanın maaşı x, kadın çalışsa y maaş alacak. 25bin TL'yi (x+y) ile karşılaştırmak gerekiyor. Erkeklerin çok çok büyük bir kısmı aman benim maaşım zaten kreşe gider ben işten çıkıp çocuk bakayım demez. Özellikle ilk yıllar çocuğun anneye çok bağımlı olduğu iki yılı atlattiysak, biraz baba gibi düşünmek lazım.
 
İş hayatına dönmek istediğiniz için bu yorumu yapıyorum. Çalışmayı düşünmüyorum deseydiniz ayrı bir konu olurdu. Amacım ille çalışın baskısı yapmak değil. Sadece bakış açısı fikri vermek istiyorum.

Lütfen kadınlar olarak artık maaşımızı kreş ücretleriyle karşılaştırıp çalışmam mantıklı değil diye düşünmekten vazgeçelim. Çünkü çocuğumuzun bakımı sadece bizim sorumluluğumuz olmadığı gibi, bunun masrafı da sadece kadınlara ait değildir. Bir kreşin ücretini ailemizin bütçesi ile karşılaştırırken hane geliri ile karşılaştırma yapalım. Atıyorum babanın maaşı x, kadın çalışsa y maaş alacak. 25bin TL'yi (x+y) ile karşılaştırmak gerekiyor. Erkeklerin çok çok büyük bir kısmı aman benim maaşım zaten kreşe gider ben işten çıkıp çocuk bakayım demez. Özellikle ilk yıllar çocuğun anneye çok bağımlı olduğu iki yılı atlattiysak, biraz baba gibi düşünmek lazım.
Haklısınız aslında, baba gibi bir düşünebilsem zaten :)
 
Seviyorum sizin gibi düşünen azimli kadınları inşallah olur birseyler evde yapılacak üyeler yazar konunuz üste kalsın diye yazıyorum bende sizinle aynı fikirdeyim takdir ettim sizi sonuçta elbette bence bir kadın çalışır çalışmaz ama artık bu devirde hayat öyle bir Rus ruletine döndüki elimizde kendi paramiz olmalı bu olmasada olur diyemiyorum ben okuduklarim gorduklerim dünyanın degisimi hep bu yönde
 
Yani iyi kocam var demeyeceksin hayat müşterek ama sizinle olduğu sürece ömrün sonu gelmeden hicbirseyin garantisi yok büyük konuşamam insanlar öyle bir degisiyorki 40 yıllık insanı taniyamiyorsun
 
Ya öyle bi düzen kurmak istedik ama ikimizde kullanınca karttan fazla açıldık toparlayınca da bi daha yapmadık eşim esnaf günlük kazanıyor o yüzden lazım oldukça ya da elinde varsa bi miktar veriyor işte.
Benim kendimle alakalı bişey yoksa aslında düzenimizde bi sıkıntı yok yani bişeyimizi eksik etmiyor. Geçim sıkıntısı değil konu ben psikolojik olarak fazla etkileniyorum bu durumdan. Evde olmak ev işi dışında bi işle meşgul olamamak beni etkiliyor
Pisikolojik olarak bu kadar etkilenmeyin,siz bir ailesiniz,yeri geldiğinde o size,yeri geldiğinde siz ona para verirsiniz...zamani geldiğinde tabiki yine çalışırsınız, ufacik yavrunuz var ona bakıyorsunuz,evinizin düzenini sağlıyorsunuz,biraz bunların tadını çıkarın..Belediye gibi kamusal bir iş fırsatı olursa bakıcı falan o zaman düşünürsünüz..
 
Kızlar merhaba. Yani doğru yere mi açtım konuyu onu da bilmiyorum ama 19. Ayında bi bebeğim var. Aslında maddi sıkıntıdan değil ama ekonomik özgürlüğümün olmaması canımı sıkıyor. Eşimden para istiyor olmays alışamıyorum. 18imden beri doğuma kadar çalıştım zor geliyor bu durum.
Annem çalışıyor, kv hasta görümcemle yaşıyor bakabilecek kimse yok bebeğime bu yüzden işe giremiyorum. 3 yaşına gelince anaokuluna verip çalışmak istiyorum ama 1 buçuk sene zor geçti zaten psikolojik olarak yorucu bi durum bi bu kadar daha zaman nasıl geçer bilmiyorum. 2 yıllık sosyal hizmetler mezunuyum ama kendi mesleğimi yapamadım hiç başks alanlarda çalıştım. Tam belediyeden fırsat yakalamışken hamileliğimin başına denk geldi kaza değildi ama bu fırsatın gelebileceğini bilsem ertelerdim daha önceki denemelerimden sonuç alamamıştım mesleğim konusunda. El becerimde var aslında evden yapabileceğim çalışabileceğim çocukla idare edebileceğim bi iş kolu hakkında bilginiz var mı ya da benim gibi olanlar nasıl bi yol izledi?
Evde keyfine bak canım.cocugun kucuk ne gerek var .cocugunla güzel vakit geçir kendin büyüt. Kendine zaman ayır ne bilim yapılacak çok şey varken tadını çıkar.
 
Pisikolojik olarak bu kadar etkilenmeyin,siz bir ailesiniz,yeri geldiğinde o size,yeri geldiğinde siz ona para verirsiniz...zamani geldiğinde tabiki yine çalışırsınız, ufacik yavrunuz var ona bakıyorsunuz,evinizin düzenini sağlıyorsunuz,biraz bunların tadını çıkarın..Belediye gibi kamusal bir iş fırsatı olursa bakıcı falan o zaman düşünürsünüz..
Öyle tabi de bazen unutuyorum bazen tekrar geliyor bu his üstüme üstüme bu ara o dönemdeyiz yine 😅 aynen kurumsal bi iş imkanı olmadıkça bakıcı falan gerek yok okula başlayınca işe dönerim
Teşekkür ederim ❤️
 
X