Erkek arkadaşımla evlilik üzerine konuşmaya başladığımız günden beri ona hep söyledim. Ben çeyiz bohça vs gibi şeylerden hiç hoşlanmıyorum ve hiçbir şekilde bu gelenekleri uygulamak istemiyorum dedim. O da hep sen nasıl istersen öyle olsun dedi.
16 Ağustos’ta aileler tanıştı. 23 Ağustos’ta da hem isteme oldu hem de yüzük takıldı. Arada 1 hafta gibi bir süre var ama ailesi önceden biliyordu 23 ünde olacağını. Erkek arkadaşım annesine söylemiş bohça istemediğimi. Hatta nişan alışverişine bile gitmedik. Kullanmayacağım hiçbir şey almak istemiyorum sonuçta. Sadece nişan elbisemi aldılar ki onu bile kendim almayı teklif ettim ama yine de almak istediler. Buraya kadar bir sorun yok.
Sorun şurda başlıyor. Tanışmadan bir gün sonra annesi annemi aradı ve şöyle söyledi: hllly bohça istemiyormuş ama benim heves edip yaptığım el emeği şeyler var yine de kendisine getirmek istiyorum. Annem de dedi ki evet hllly küçüklüğünden beri hiç hoşlanmaz böyle şeylerden. Kadın ısrarla getireceğini söyledi sizden hiçbir şekilde beklemiyorum ama ben heves ediyorum getirmek istiyorum dedi kapattılar. Sonra ben erkek arkadaşıma biraz söylendim o da annesiyle tekrar konuşmuş. Hatta babası da konuya dahil olmuş. Madem heves edip yaptın kıza vermek istiyorsun o zAman bir gün gelir beğenir alır demiş. Hem taşınma sürecindeler şimdi onları nereye koyacak diye kızmış babası. Ama benim bunlardan haberim yok. Ailemle düşündük madem onlar getirecek biz de küçük bir damat bohçası hazırlayalım dedik. Hani kadın heves etmiş ben de hevesini kırmak üzmek istemediğim için kendimden ödün verdim ama bunu dert etmedim. Çarşıda bohça için alışveriş yapacakken aklıma geldi annesini aradım. Bizim de nişan akşamı mı size vermemiz gerekiyor bohçayı yoksa daha sonra mı getirelim siz de nasıl oluyor dedim. O da bohça getirmekten vazgeçtiğini söyledi. Nişandan sonra gelir bakarsın istediğini alırsın falan dedi. Benim başka alacaklarım da vardı zaten 2 günde ne yetişir ki falan diye biraz laf sokar gibi konuştu. Çünkü istemeyle yüzük takma arasındaki sürenin kısa olması biraz benim talebim oldu. Yeğenlerim yurt dışına dönecekti öyle ayarladık. Ben de biraz üzüldüm öyle söylemesine ama neyse dedim kurtulduk bohça işinden.
Nişan günü bunlar bir geldiler her girenin elinde bir bohça. Ben görünce şok oldum zaten. Dayısının eşi elime bir bohça tutuştururken diğer yandan da dedi ki sen istememişsin ama biz sana bi jest yapalım dedik. Aşırı moralim bozuldu. O kadar çok getirmişler ki 15-20 tane böyle tülle süslenmiş eşya var ellerinde. Bir de üzerlerine Yazılar yazmışlar. Ailemize hoşgeldin yazıp altına teyze eniştesi adını yazmış. Diğerine yine aynı şekilde dayı yenge adını yazmış. Geri kalanlar da annesinin kendi yaptıkları falan.
Sanki böyle oh olsun sen istemedin ama biz tüm sülale sana bohça getirdik der gibi gözüme soka soka getirmişler bide üzerine isimlerini yazmışlar.
Şimdi diyeceksiniz ki ne kadar kabasın kıymet bilmiyorsun ne güzel düşünmüşler getirmişler. Ama bir insan ısrarla ben istemiyorum diye diretiyorsa buna rağmen böyle yapılıyorsa bu bana göre saygısızlıktır. Hoşlanmıyorum bu kadar basit. Şimdi ben bunu kabul edersem bana sürekli böyle adetleri dayatacaklar.
Ayrıca annesi daha önceden de 23 ünde olacağını biliyordu istese hazırlığını yapardı niye bana böyle laf soktu diye düşünmüştüm ki getirdiklerine baktım hep önceden yapılmış şeyler. Yani zaten hazırlığı tammış ama yine de laf soktu. Ben o üzülmesin diye getireceği şeyleri bile kabul etmiştim kendimden ödün vererek. Samimiyetine inanıyorum sessiz sakin bir kadın ama kardeşlerinin gazına geliyor sanırım. yine de kendisini üzmek kötü olmak istemiyorum. Kanser tedavisi görmüş atlatmış ve erkek arkadaşım çok hassas annesi konusunda. Ben de kendisini çok sevdim güzel şeyler hissettim ama çok hassasım hemen alınıyorum galiba. Ya da gerçekten laf sokuyor alttan alttan bilemedim.
Sonuç olarak ben bu dayatmayı kabul etmek istemiyorum. Ama ailem ısrarla onlar yaptı bizim de yapmamız gerek diyorlar. Eğer yaparsak bu adetlerin sonu gelmeyecek ben yapmak istemiyorum.
Siz olsanız ne yapardınız?
11.sayfada güncelleme
16 Ağustos’ta aileler tanıştı. 23 Ağustos’ta da hem isteme oldu hem de yüzük takıldı. Arada 1 hafta gibi bir süre var ama ailesi önceden biliyordu 23 ünde olacağını. Erkek arkadaşım annesine söylemiş bohça istemediğimi. Hatta nişan alışverişine bile gitmedik. Kullanmayacağım hiçbir şey almak istemiyorum sonuçta. Sadece nişan elbisemi aldılar ki onu bile kendim almayı teklif ettim ama yine de almak istediler. Buraya kadar bir sorun yok.
Sorun şurda başlıyor. Tanışmadan bir gün sonra annesi annemi aradı ve şöyle söyledi: hllly bohça istemiyormuş ama benim heves edip yaptığım el emeği şeyler var yine de kendisine getirmek istiyorum. Annem de dedi ki evet hllly küçüklüğünden beri hiç hoşlanmaz böyle şeylerden. Kadın ısrarla getireceğini söyledi sizden hiçbir şekilde beklemiyorum ama ben heves ediyorum getirmek istiyorum dedi kapattılar. Sonra ben erkek arkadaşıma biraz söylendim o da annesiyle tekrar konuşmuş. Hatta babası da konuya dahil olmuş. Madem heves edip yaptın kıza vermek istiyorsun o zAman bir gün gelir beğenir alır demiş. Hem taşınma sürecindeler şimdi onları nereye koyacak diye kızmış babası. Ama benim bunlardan haberim yok. Ailemle düşündük madem onlar getirecek biz de küçük bir damat bohçası hazırlayalım dedik. Hani kadın heves etmiş ben de hevesini kırmak üzmek istemediğim için kendimden ödün verdim ama bunu dert etmedim. Çarşıda bohça için alışveriş yapacakken aklıma geldi annesini aradım. Bizim de nişan akşamı mı size vermemiz gerekiyor bohçayı yoksa daha sonra mı getirelim siz de nasıl oluyor dedim. O da bohça getirmekten vazgeçtiğini söyledi. Nişandan sonra gelir bakarsın istediğini alırsın falan dedi. Benim başka alacaklarım da vardı zaten 2 günde ne yetişir ki falan diye biraz laf sokar gibi konuştu. Çünkü istemeyle yüzük takma arasındaki sürenin kısa olması biraz benim talebim oldu. Yeğenlerim yurt dışına dönecekti öyle ayarladık. Ben de biraz üzüldüm öyle söylemesine ama neyse dedim kurtulduk bohça işinden.
Nişan günü bunlar bir geldiler her girenin elinde bir bohça. Ben görünce şok oldum zaten. Dayısının eşi elime bir bohça tutuştururken diğer yandan da dedi ki sen istememişsin ama biz sana bi jest yapalım dedik. Aşırı moralim bozuldu. O kadar çok getirmişler ki 15-20 tane böyle tülle süslenmiş eşya var ellerinde. Bir de üzerlerine Yazılar yazmışlar. Ailemize hoşgeldin yazıp altına teyze eniştesi adını yazmış. Diğerine yine aynı şekilde dayı yenge adını yazmış. Geri kalanlar da annesinin kendi yaptıkları falan.
Sanki böyle oh olsun sen istemedin ama biz tüm sülale sana bohça getirdik der gibi gözüme soka soka getirmişler bide üzerine isimlerini yazmışlar.
Şimdi diyeceksiniz ki ne kadar kabasın kıymet bilmiyorsun ne güzel düşünmüşler getirmişler. Ama bir insan ısrarla ben istemiyorum diye diretiyorsa buna rağmen böyle yapılıyorsa bu bana göre saygısızlıktır. Hoşlanmıyorum bu kadar basit. Şimdi ben bunu kabul edersem bana sürekli böyle adetleri dayatacaklar.
Ayrıca annesi daha önceden de 23 ünde olacağını biliyordu istese hazırlığını yapardı niye bana böyle laf soktu diye düşünmüştüm ki getirdiklerine baktım hep önceden yapılmış şeyler. Yani zaten hazırlığı tammış ama yine de laf soktu. Ben o üzülmesin diye getireceği şeyleri bile kabul etmiştim kendimden ödün vererek. Samimiyetine inanıyorum sessiz sakin bir kadın ama kardeşlerinin gazına geliyor sanırım. yine de kendisini üzmek kötü olmak istemiyorum. Kanser tedavisi görmüş atlatmış ve erkek arkadaşım çok hassas annesi konusunda. Ben de kendisini çok sevdim güzel şeyler hissettim ama çok hassasım hemen alınıyorum galiba. Ya da gerçekten laf sokuyor alttan alttan bilemedim.
Sonuç olarak ben bu dayatmayı kabul etmek istemiyorum. Ama ailem ısrarla onlar yaptı bizim de yapmamız gerek diyorlar. Eğer yaparsak bu adetlerin sonu gelmeyecek ben yapmak istemiyorum.
Siz olsanız ne yapardınız?
11.sayfada güncelleme
Son düzenleyen: Moderatör:
Inatlasmak iyi değil diyorum ben. Hayal kurmuş kadın,belli.
