Aynı şeyleri yazmayı düşünüyordum ben de.inanın bu sitede gördüğüm en seviyeli en güzel boşanma haberi
yanlış anlamayın.
güzel dediysem.eşinizin adam gibi apacik duygularını size söylemesi takdire şayan.
peki size karşı birşey hissetmiyormus.bunu size şiddetlede belli edebilirdi.
olabilir eşiniz sizi eskiden deli gibi sevmiş ve suan birşey hissetmiyor olabilir.
ya ciddi ciddi bir aile terapistine gidin.
yada zorlamayın derim.
yatın kalkın eşinizin gerçektende iyi biri olduğuna şükür edin.
sizi aldatabilirdi yada şiddet gösterebilirdi.
HAKKINIZDA HAYİRLİSİ OLSUN.
Çok üzüldüm durumunuza.Eşim bir ilaç kullanmıyor. 1,5 yıl önce yeni işine başladı ve iş seyahatlerine çıktığında yanlız kalınca otel odasında aslında mutlu olmadıgını dusunmus. Evin duzenını onu seviyor olsam daha ıyı yaparmısım. Sabah 7 de ayaga kalkıp gece 10 a kadar herseye kosturuyorum. Bazende artık sıkılıp sadece yatak odasında kıyafetleri falan katlamıyordum. Bıkıyordum cunku aynı seylerı yap yap. Oda odamıza özen göstermiyormusum diyip cıktı. Yok bu niye burda , banyoda havlu kalmadı, falan filan. (Tabi bu olay 2-3 sene surdu cunku onemsemedim. Burada haksız olan benim. Terapide bunu soyle acıkladı dagınıklık yapmam benım birseylere isyan gostermemden kaynaklanıyor.) Bende tamam dedim madem bunlar sende ruhsal sıkıntı yapıyor hepsini halledicem dedim. Hallettimde.. Ama benim gösterdiğim cabaya hakveriyor yine de mutlu değilmiş. Biraz evvel sakin sakin konustuk kayınvalidemin benim yanıma gelip kalacagını benim yanlız kalmamamı istediğini söyledi. Bende kabul ettim. Cünkü kimseyi istemiyor yanında. Birazdan terapiye gidecek bakalım nolucak bilmiyorum. Bu arada yazdıgınz bütün yorumlar için teşekkür ederim inanın guc veriyor bana...
ha birde annesinin yanına yerleştirmeye çalışıyor......ne o masraf mı çıkarmış......depresyonda olan adam bunları mı düşünürmüş......hiçbirşeyi yok onun......fazla akıllıymış
Bence eşiniz depresyonda.Hiç vakit kaybetmeden işinde uzman bi psikiyatrist bulup götürün eşinizi.Siz götürün hatta buna zorlayın,çünki bu durumda olan çoğu kişi tedaviye yanaşmıyor ve kendiliğinden tedavi olmuyor.Neden böyle olduk biz? sorusunun cevabı burada gizli.Bu depresyon öyle kötü birşey ki insanı önce hayattan sonra sevdiklerinden koparıyor.Bu aşamada evlilik terapisi vs işe yaramıyor çünki evvela eşinize bir teşhis konulması ve tedavisinin planlanması gerekiyor.İhmal ederseniz tedavi o kadar zorlaşıyor.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış misali konunuza ilgi duydum birden.Ve üzüldüm...
Benim eşime majör depresyon teşhisi kondu.İnternetten adıyla aratırsanız anlarsınız ne menem bir dert olduğunu.Biz geç kaldık tedaviye başlamaya çünki asla kabul ettiremedim ben dr gitmeyi.3 yıl erteledik tedaviyi.Sonrasında ise gittiğimiz dr doğru teşhisi koyamadı anksiyete bozukluğu vs diyerek tedaviyi planladı ama bu eşimin rahatsızlığını daha da arttırdı.Vakit kaybettik biz çok.Şimdi ise doğru dr doğru tedaviyle eşim iyileşme yoluna girdi şükürler olsun.
Bizim evliliğimizde boşanma vs gibi konular olmadı hiç.Ne kadar hasta olursa olsun oda böyle bişi demedi ama zorunda ötesinde günler geçirdik.sizde bahsetmişsiniz eşim evde ki dağınıklığa kızıyor vs diye..bunlarla başladı benim eşimin sıkıntıları.İlk zamanlar oda böyleydi.Ev azıcık dağınık olsa bu ev beni sıkıyor bunaltıyor,boğuluyorum derdi.
En ufacık şeyleri büyütmeye başlamıştı.Meğerse bunlar minik minik göstergelermiş geliyorum diyen hastalık öncesinde.Ben o zamanlar hiç anlamamıştım eşimin ruhsal sorunları olabileceğini.Ama sonradan o kadar iyi anladım ki..Bende 15 yıllık evliyim,eşimle rüya gibi bir evliliğimiz vardı bu hastalık öncesinde.4 yıldır uğraşıyoruz,bu süreçte ne sıkıntılar yaşadık anlatsam sabaha kadar sürer yazacaklarım.
O yüzden eşinizi tedaviye ikna edin.Eğer gerçekten hastaysa evlilik terapisiyle falan zaman geçirmeyin direkt tedaviye yoğunlaşın.İnanın bana,doğru dr bulursanız ilk aylarda bile eşinizin olumluya döndüğünü göreceksiniz.Evleri ayırıp yada başka çözümlerle vs vakit kaybetmeyin.
Kolaylıklar dilerim.Rabbim yardımcınız olsun.
Bence eşiniz depresyonda.Hiç vakit kaybetmeden işinde uzman bi psikiyatrist bulup götürün eşinizi.Siz götürün hatta buna zorlayın,çünki bu durumda olan çoğu kişi tedaviye yanaşmıyor ve kendiliğinden tedavi olmuyor.Neden böyle olduk biz? sorusunun cevabı burada gizli.Bu depresyon öyle kötü birşey ki insanı önce hayattan sonra sevdiklerinden koparıyor.Bu aşamada evlilik terapisi vs işe yaramıyor çünki evvela eşinize bir teşhis konulması ve tedavisinin planlanması gerekiyor.İhmal ederseniz tedavi o kadar zorlaşıyor.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış misali konunuza ilgi duydum birden.Ve üzüldüm...
Benim eşime majör depresyon teşhisi kondu.İnternetten adıyla aratırsanız anlarsınız ne menem bir dert olduğunu.Biz geç kaldık tedaviye başlamaya çünki asla kabul ettiremedim ben dr gitmeyi.3 yıl erteledik tedaviyi.Sonrasında ise gittiğimiz dr doğru teşhisi koyamadı anksiyete bozukluğu vs diyerek tedaviyi planladı ama bu eşimin rahatsızlığını daha da arttırdı.Vakit kaybettik biz çok.Şimdi ise doğru dr doğru tedaviyle eşim iyileşme yoluna girdi şükürler olsun.
Bizim evliliğimizde boşanma vs gibi konular olmadı hiç.Ne kadar hasta olursa olsun oda böyle bişi demedi ama zorunda ötesinde günler geçirdik.sizde bahsetmişsiniz eşim evde ki dağınıklığa kızıyor vs diye..bunlarla başladı benim eşimin sıkıntıları.İlk zamanlar oda böyleydi.Ev azıcık dağınık olsa bu ev beni sıkıyor bunaltıyor,boğuluyorum derdi.
En ufacık şeyleri büyütmeye başlamıştı.Meğerse bunlar minik minik göstergelermiş geliyorum diyen hastalık öncesinde.Ben o zamanlar hiç anlamamıştım eşimin ruhsal sorunları olabileceğini.Ama sonradan o kadar iyi anladım ki..Bende 15 yıllık evliyim,eşimle rüya gibi bir evliliğimiz vardı bu hastalık öncesinde.4 yıldır uğraşıyoruz,bu süreçte ne sıkıntılar yaşadık anlatsam sabaha kadar sürer yazacaklarım.
O yüzden eşinizi tedaviye ikna edin.Eğer gerçekten hastaysa evlilik terapisiyle falan zaman geçirmeyin direkt tedaviye yoğunlaşın.İnanın bana,doğru dr bulursanız ilk aylarda bile eşinizin olumluya döndüğünü göreceksiniz.Evleri ayırıp yada başka çözümlerle vs vakit kaybetmeyin.
Kolaylıklar dilerim.Rabbim yardımcınız olsun.
Bence eşiniz depresyonda.Hiç vakit kaybetmeden işinde uzman bi psikiyatrist bulup götürün eşinizi.Siz götürün hatta buna zorlayın,çünki bu durumda olan çoğu kişi tedaviye yanaşmıyor ve kendiliğinden tedavi olmuyor.Neden böyle olduk biz? sorusunun cevabı burada gizli.Bu depresyon öyle kötü birşey ki insanı önce hayattan sonra sevdiklerinden koparıyor.Bu aşamada evlilik terapisi vs işe yaramıyor çünki evvela eşinize bir teşhis konulması ve tedavisinin planlanması gerekiyor.İhmal ederseniz tedavi o kadar zorlaşıyor.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış misali konunuza ilgi duydum birden.Ve üzüldüm...
Benim eşime majör depresyon teşhisi kondu.İnternetten adıyla aratırsanız anlarsınız ne menem bir dert olduğunu.Biz geç kaldık tedaviye başlamaya çünki asla kabul ettiremedim ben dr gitmeyi.3 yıl erteledik tedaviyi.Sonrasında ise gittiğimiz dr doğru teşhisi koyamadı anksiyete bozukluğu vs diyerek tedaviyi planladı ama bu eşimin rahatsızlığını daha da arttırdı.Vakit kaybettik biz çok.Şimdi ise doğru dr doğru tedaviyle eşim iyileşme yoluna girdi şükürler olsun.
Bizim evliliğimizde boşanma vs gibi konular olmadı hiç.Ne kadar hasta olursa olsun oda böyle bişi demedi ama zorunda ötesinde günler geçirdik.sizde bahsetmişsiniz eşim evde ki dağınıklığa kızıyor vs diye..bunlarla başladı benim eşimin sıkıntıları.İlk zamanlar oda böyleydi.Ev azıcık dağınık olsa bu ev beni sıkıyor bunaltıyor,boğuluyorum derdi.
En ufacık şeyleri büyütmeye başlamıştı.Meğerse bunlar minik minik göstergelermiş geliyorum diyen hastalık öncesinde.Ben o zamanlar hiç anlamamıştım eşimin ruhsal sorunları olabileceğini.Ama sonradan o kadar iyi anladım ki..Bende 15 yıllık evliyim,eşimle rüya gibi bir evliliğimiz vardı bu hastalık öncesinde.4 yıldır uğraşıyoruz,bu süreçte ne sıkıntılar yaşadık anlatsam sabaha kadar sürer yazacaklarım.
O yüzden eşinizi tedaviye ikna edin.Eğer gerçekten hastaysa evlilik terapisiyle falan zaman geçirmeyin direkt tedaviye yoğunlaşın.İnanın bana,doğru dr bulursanız ilk aylarda bile eşinizin olumluya döndüğünü göreceksiniz.Evleri ayırıp yada başka çözümlerle vs vakit kaybetmeyin.
Kolaylıklar dilerim.Rabbim yardımcınız olsun.
Badell hanim yeteri mesaj sayisina ulasamadigimda ozelden yazamiyorum.doktor sedat irgil.(ı degil) google a yazdiginizda adina actitigi site var ordan iletisime gecebilirsiniz muayene ucreti ise 200 tl cok gcmis olsun
slm dediğiniz gibi damdan düşenin halini damdan düşen anlar benim eşimde manik depresif yani bipolar 1 sizin eşinizinkinin daha ağırı 8 yıldır okadar zorluklar çektim ki anlatamam ben şu an boşanma aşamasındayım benim eşim tedaviye yanaşmıyor ilaçlarını içmiyor sizin eşiniz içiyormu
Bugun annesiyle konusacak kayinvalidenm yan binada oturuyor bir sure onun yaninda kal dedim zaman taniyalim birbirimize dedim ama dokulen sözler bana ait degildi sanki. Butun rahatsizliklarini iliskimizin kotu gidisine bagladi. Halbuki birlikte vakit geciremiyoruz bile. Onu ozlerken ayri kalmak cok kötü. Bana agbinle olan iliskine ozeniyorum dedi. Kendi kardesiyle öyle olamiyormus. Herkese yabancilasti. Yarin terapitimizle yanliz gorusmeye gidecek. Artik kayinvalidemde beni suclar oglumu hasta ettin diye. Hayatim giderek kotulesiyor sanki. Yorumalriniz icin tesekkurederim. Gozlerim kurbaga gözü gibi oldu. Aksam tansiyonum düşünce yere yigildim kafami vurdum. Cok endiselendi eşim. Cok merhametlidir kendisi dedigim gibi kötü biride değil. O da bende haketmiyoruz bu yaşadıklarımızi . Nasil bu duruma geldik anlamiyorum.
Merhabalar..Size de çok geçmiş olsun..Durumunuzu o kadar iyi anlıyorum ki(Zor..Çok zor..Eşim ilaçları hep düzenli olarak kullandı,bu sebebten dolayı son bir aydır yüzde 30/40 düzelmeler oldu şükürler olsun.İnşallah Rabbim eşinize de şifalar versin.Tedaviye hiç mi yanaşmıyor eşiniz?Bipolar hakkında çok bilgim yok sadece çok zor bir hastalık olduğunu duydum.Eşinizi ne olursa olsun tedaviye ikna etmeye çalışın,gerekirse dr una danışın ikna yolları için.Çok geçmişler olsun..
Bu hastalik oyle bir yuk ki kisi once kendi sorumlulugunu yerine getirip o ilaclari icmesi lazim.bir baskasi tarafindan zorla icerilmesi imkansiz cunku gun gelir yine birakir.sizi dusunseydi kendini gectim hadi o ilaclari icer normal hayatini yasardi.lutfen ugrasmayin bencilligi olan birine yardimimiz;kendinize ettiginiz kotulukle sonuclanir.merhamet hakedene edilir bir de unutmayin.evliliginiz icin mantiginizi devreye sokun derimsizede geçmiş olsun badell eşim ilaçları düzenli kullanmıyor bu yüzden sık hastalanıyor eşim benimle evlenmeden öncede rahatsızmış benden saklamışlar çevreden saklamışlar tedavisini tam yaptırmamışlar elalem duyacak diye bu yüzden ilerlemiş hastalığı eşim hastaneden çıktıktan sonra ilç düzenli kullandı eski haline tamamen dönmüştü ben iyiyim ilaca gerek yok demiş kendisi içmemiş 8 yıldan beri devamlı sorunumuz ilaç yüzünden 1 gün içyor 1 gün içmiyor 3 4 ay düzenli kullanıyor kendisi mg düşürüyor sonra yeniden hastalık tekrar ediyor doktoruda kızıyor ama dinlemiyor .allahım bütün hastalarına şifalar versin allah yardımcınız olsun...
bu duruma gelene kadar sanki başka problemler yaşanmış gibi, hiç sebep yokken neden bu rahatsızlıklar ve sizin her yaptığınızın eşinize batması neden? ben anlam veremedim açıkçası.
Bende hata yok demiyorum. Ama hatalarımı aile terapisinde görüp çoğunu düzelttim. Ama dediği şey su oldu evet her şeyi çok iyi yapıyorsun ama yine de bana batıyor dedi. Özgür olmak istiyorum dedi sonradan kendi hayatını yaşayamadığını falan söyledi. (Ve ben arkadaşlarınla ayarla da içmeye falan gidin diyen bir kadınım.) Bu arada başka bir kadın yok yani şimdilik. Ben buraya ilk sevgililer gününden sonra yazmıştım. Eşimin depresyonda olduğu ortaya çıkmıştı. Psikoloğa ve aile terapisine gittik. Bana yaklaşık 1 ay evvel geldi ve boşanmak istediğini söyledi. Neden evliliğimiz iyi ama benim hareketlerim ona batıyormuş. Böyle soğumuş benden. Ayrıca kendisi iyi bir eş ve baba olamıyormuş. En azından iyi bir baba olacağını söyledi. Arkadaşları bile vazgeçiremiyor. Bile bile lades diyor anlayacağın. Biz bu arada sevgililer gününden beri ayrı yasıyoruz ve hafta sonları çocuğumuz için geliyor. Soğuk bir boşanma süreci ama hala sevdiğim ve çocuğumuzun babaya olan düşkünlüğünden dolayı mücadele veriyorum. Aramızdaki saygı kaybolmadan ya tekrar birleşeceğiz ya da ayrılacağız. Tabi ben bu olaylar olurken bir ev hanımıydım ve kendimize ait evimiz olmadığı için ne yapacağımı bilmiyordum. Şimdi 3 haftadır güzel bir işte çalışıyorum Allah devamını daim inşallah. Oğlumuz için güçlü olmam gerekiyor.
Tabi eşimin beyni yıkanmış gibi bu da ayrı bir konu. İşyerinde boşanmış iki kişiden fikirler alıp duruyor. Hepsinin farkındayım ama çocuk değil beni tanımayanlar hak veriyor tanıyanlar adam saçmalıyor böyle nedenlerden böyle güzel bir yuva dağılır mı diyorlar. Herşey olacağına varırmış. Bekliyorum aklı başına gelicek mi diye sabırla. Bu arada kilo aldığı söyledi ve ben 10 kilo verdim bunu farketmiyor bile. İnanın yaşananlar benim hayatımda ama hala yaşadıklarıma inanamıyorum. Kabus gibi çöktü üzerime...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?