Çok normal bunlar, çünkü zihin susmadığı için beden dinlenemiyor. 'Kontrolünüzü kaybetmeden' doktorunuzla görüşün. Muhakkak bir yol bulursunuz.
Aynen her hafta bir seans travma tedavisi alıyorum bazen bilişsel terapi şeklinde gidiyor ve emdr aldığım zaman iki üç gün hep rüyalar görüyorum dinlenemiyorum . Ağrılar yaşıyorum sonra diğer hafta aynı şekilde . Gerçekten çok yoruluyorum galiba ilaç alıcam
Çok teşekkür ederimÇok normal bunlar, çünkü zihin susmadığı için beden dinlenemiyor. 'Kontrolünüzü kaybetmeden' doktorunuzla görüşün. Muhakkak bir yol bulursunuz.
nın köşesinde duran ses kayıt cihazı değil bunu söyleyen neden sorusunu yönelttiğiniz beynim ve içindeki düşünceler bunu yapıyor … yani algım böyleYaşadıklarımızdan mütevellit üstünden kaç sene geçerse geçsin içimizde bir çocuk sürekli konuşur durur esasında. Az ya da çok. Hele saygının sevginin olmadığı bir ailede, hiç dinlenmeden, duygusal ihtiyaçları karşılanmadan, özü görülmeden büyüyen bir çocuksanız o çocuk kaç yaşına gelirse gelsin bir yerde takılı kalmaya devam ediyor. "Beni görün, duyun" çığlıkları atıyor. Ve dinlediğimiz her şey, ebeveynlerimizle kurduğumuz ilişki biçimi de bir ses kaydı gibi otomatik zihnimizin odalarında çalıp duruyor. Mesela bir odada köşede bir ses kayıt cihazı olsa ve sürekli "Sen değersizsin, sen değersizsin" dese onu ciddiye alıp cevap verir misiniz? Değerini ispatlamaya çalışıp savunma modunda yaşar mısınız sürekli?
Neden seneler önce kaydedilmiş bir kayıt cihazına tepki veriyorsunuz hala?
Bu algı öyle bi duruma getirmişti ki beni borderline kişilik bozukluğu tanısı almaya yakındım ki bence öyleydim . O kadar çok değersiz görüldüm ağlasam namusuma kadar küfür eden hafız bir baba , üzülsem sarılmayan yanından yollayan bi anne .. ilgi çekmek sevgi görmek için hayatta yalpalandım durdum düşünki çocuk aklımla otobüslerde servislerde bayılmaya çalışır dikkat çekeyim biri bana sarılsın sevsin diye görüleyim diye , ortaokulda ağlamaya çalışırdım bi öğretmenimin dersinde gözyaşımı görürse beni dikkate alır da sever mi diye tüm tenefüsler öğretmenler odası kapısında o hocayı beklerdim kadındı kendi çok soğuk kanlı havalı biri öyle heves ederdim ki onun duruşu özgüvenine hocam satılabilir miyiz diye beklerdim … bedenimde kusurlar bulurdum kendime takardım kusurlu olmasam sevilirdim derdim hep güzellikle öne çıkmaya çalışmalarım hep bundanmış. Yüzleştiklerimden sonra anladım ki hayatta hep birilerinden sevgi ve görülmek şöyle bi bağra basılmak istemişim ve bunun peşinden koşarken kendime çok zarar vermişim …Çünkü odada
nın köşesinde duran ses kayıt cihazı değil bunu söyleyen neden sorusunu yönelttiğiniz beynim ve içindeki düşünceler bunu yapıyor … yani algım böyle
Bunlarla daha yeni yüzleşip farkındalık kazandım3-4 ay içinde ve ağır geldi eskiden hiç farkında değildim bunları bu duygulardan yaptığımın , biri yanımdan küsüp gitse çıldırmalarımın terkedildim sevilmiyorum işte korkularımın o öfkelerimin bu ve bunun gibi bir çok eksiklikten travmadan kaynaklı olduğunu bilmiyordum …Bu algı öyle bi duruma getirmişti ki beni borderline kişilik bozukluğu tanısı almaya yakındım ki bence öyleydim . O kadar çok değersiz görüldüm ağlasam namusuma kadar küfür eden hafız bir baba , üzülsem sarılmayan yanından yollayan bi anne .. ilgi çekmek sevgi görmek için hayatta yalpalandım durdum düşünki çocuk aklımla otobüslerde servislerde bayılmaya çalışır dikkat çekeyim biri bana sarılsın sevsin diye görüleyim diye , ortaokulda ağlamaya çalışırdım bi öğretmenimin dersinde gözyaşımı görürse beni dikkate alır da sever mi diye tüm tenefüsler öğretmenler odası kapısında o hocayı beklerdim kadındı kendi çok soğuk kanlı havalı biri öyle heves ederdim ki onun duruşu özgüvenine hocam satılabilir miyiz diye beklerdim … bedenimde kusurlar bulurdum kendime takardım kusurlu olmasam sevilirdim derdim hep güzellikle öne çıkmaya çalışmalarım hep bundanmış. Yüzleştiklerimden sonra anladım ki hayatta hep birilerinden sevgi ve görülmek şöyle bi bağra basılmak istemişim ve bunun peşinden koşarken kendime çok zarar vermişim …
Mutlaka psk git canım. Ama yazma terapisini dene. Şöyle ki ben birara psikoloğa gitcektim işin içinden çıkamıyordum 1seans gittim ama gitmeden önce bütün yaşadıklarımı ayrıntılarıyla bir deftere yazdım psikoloğun yanında unutmayayım diye. Ama ben yazdıkça ne yaşadığımı fark ettim yazdıkça esas sorunun ne olduğunu neye üzüldüğümü aslında neleri kafama taktığımı olayın tam olarak ne olduğunu tanımladım. Aslında en kritik nokta tanımlamak bence yani bir olay bir travma yaşıyoruz aşağılanmak,küçümsenmek türü bişeydi benim ki. Önce bu olayın tanımını buldum. Yani esas sorunu gördüm gördükçe çözüm yolları bulmaya başlıyorsun bu kez. Hatta geçen burda da konu açıp fikir aldım kızlardan yani çözümlemeye çalısıyorum o yüzden önce yaz derim. Sana tavsiyem...Arkadaşlar psikolojik sorunları olan asosyal bir ailede büyüdüm . Fiziksel psikolojik şiddetler gördüm . Babam öfke kontrolü yok ve bizden sesten çocuktan rahatsız olan biriydi o namaz kılarken güldük diye bizi dövmüşlüğü dahi vardı büyüyene kadar ara ara şiddeti bana çok basit olaylardan sebep devam etti . Hakettin muamelesi yaptılar yıllarca kendimi değersiz kusurlu bi varlık gördüm .
Annem okb li ama asla kabul etmeyen biri çok panik , okulumu ulaşamayınca basmalar telefonda 2 kere arasak aha bişe oldu diye korkan , gözlerini kırpıp duran panik olup hızlı konuşan sürekli korkulu kaygılı bi kadın .
Bende de bozukluğa yol açtılar ama bu benim tekamül sürecim diyorum .
kendi terapimi alıyorum yüzleştiklerim , kabul ettiklerim, vazgeçtiklerim oldu .
Ama çok yoruldum .
Fibromiyalji ağrılarım var .
Sürekli rüyalar görüyorum (emdr kaynaklı)
Sürekli vücudum seğiriyor parmaklarım vs.
Hayatım çok güzel eşime çocuğuma sarılıyorum mutluyum aslında ama bu tedavi süreci beni çok yordu . Yoruyor …
Zihnimde sürekli diyaloglar dönüyor özellikle bir iş yaparken biri beni eleştiriyor gibi bende şöyle cevap veriririm gibi ..arkadaş şöyle derse şöyle cevap veriririm , inanmazlarsa şöyle açıklarım , kusur bulurlarsa şöyle derim gibi .
Zihnim otomatik modda sanırım
farketmeden beni bunlarla yoruyor . Sanki gerçekten biri bana bişe demiş bende açıklama yapıyorum gibidikkat bozukluğu yapıyor bu da bende …
Küçükten beri söylediklerim ya dinlenmiyor dinlense de anlaşılmak istenmiyor ne desem inanılmıyor ciddiye alınmıyor gibi hissettim .
Buraya travmalarımı yazsam saatler sürer .
Çoğu şeyler geçti ama zihnimdeki bu durum devam ediyor ve ben çok üzülüyorum .
Kendimi açıklamak zorundayım gibi kodlanmış beynim herşeyi çok uzun anlatmam lazım gibi hissediyorum .
Yaşadığım travmalardan ötürü böyle biliyorum ama dayanamıyor gibiyim .
Lütfen biraz destek olup fikir verir misiniz ?
İçimi dökmek istedim …
Canım zaten yazdım 1 yıldır travma tedavisi artı bilişsel. Davranışsal terapi görüyorum benim durumun çok şiddetli olduğundan çok yoruldum artık … farkediyorum nelere tetiklendiğimi ona göre haftada 1 terapi alıyorum maddi manevi çok yoruldum biraz içimi dökmek için konuyu açtım açıkçası ..Mutlaka psk git canım. Ama yazma terapisini dene. Şöyle ki ben birara psikoloğa gitcektim işin içinden çıkamıyordum 1seans gittim ama gitmeden önce bütün yaşadıklarımı ayrıntılarıyla bir deftere yazdım psikoloğun yanında unutmayayım diye. Ama ben yazdıkça ne yaşadığımı fark ettim yazdıkça esas sorunun ne olduğunu neye üzüldüğümü aslında neleri kafama taktığımı olayın tam olarak ne olduğunu tanımladım. Aslında en kritik nokta tanımlamak bence yani bir olay bir travma yaşıyoruz aşağılanmak,küçümsenmek türü bişeydi benim ki. Önce bu olayın tanımını buldum. Yani esas sorunu gördüm gördükçe çözüm yolları bulmaya başlıyorsun bu kez. Hatta geçen burda da konu açıp fikir aldım kızlardan yani çözümlemeye çalısıyorum o yüzden önce yaz derim. Sana tavsiyem...
Evet aynen öyle hep bi sorun çıkacak ben huzurlu mutlu olamam bi yanlış yapsam nasıl annem beni yanından kovardı babam döverdi veya dışlanırdım yine öyle olcak diye içimde korku var sanırım . Ben bunları tanımladım anladım kendime sevgiyle yaklaşmak istiyorum ama en ufak ayaklanayım bi iş yapayım zihnim varya sürekli konuşuyor şunu niye öyle yaptın bu niye böyle düşünmemeye çalışsam bu kez tekrarlayıcı melodik şeyler kalabalık sesler oluşuyor beynimde . Çok yoruldum . Hasta olmaktan korkuyorum artıkŞiddet gördüğünüz için veya çoğunlukla şiddete şahit olduğunuz için böyle olabilirsiniz.
Yani ne yaparsanız yapın sonucu hep kavgaya, şiddete veya bi tartışmaya sorun açacakmış gibi hissedip, yaptığınız şeyin aslında sorun yaratmayacağını kendinize kabullendirmek istiyorsunuz aslında.
Yaptığınız şey doğru da olsa, bi açıklama borçlu oluyorsunuz, kendinize bile..
Odaklanmadan okudum sanırım afedersin..Ama bak bunun farkında olman da bir adım canım. Her şeyin başı zaten farkındalık..Zamanla düzelecek inşaallah maneviyatın nasıl bak dua et dua imkânsızın belini kırar unutma.. Bin yıl geçmez dediğin biranda geçer duayla. Biraz manevi anlamda rahatlaman gerekir bence. Maneviyata ve doğal seylere yönelsen nasıl olur?Canım zaten yazdım 1 yıldır travma tedavisi artı bilişsel. Davranışsal terapi görüyorum benim durumun çok şiddetli olduğundan çok yoruldum artık … farkediyorum nelere tetiklendiğimi ona göre haftada 1 terapi alıyorum maddi manevi çok yoruldum biraz içimi dökmek için konuyu açtım açıkçası ..
Çok şükür nafile dahil namazlarımı kılıyorum evet yöneldim ve yöneldiğinden beri daha iyiyim çok şükür dua zikir hep dilimde Rabbime sığındım ama bir ömür hep yanlış duygular ve algılarla yaşamışım derin bi üzüntü içindeyim sürekli ellerim ayaklarım vücuduma iğne batıyor sanki ağrı var ve üzülüyorum açıkçası … beynim çok yorulduğu için sabırsız oluyorum bi işim uzasın bi terslik yaşayayım hemen modum düşüyor tükenmiş gibi hissediyorum bazen kendimi . Dua et olur muOdaklanmadan okudum sanırım afedersin..Ama bak bunun farkında olman da bir adım canım. Her şeyin başı zaten farkındalık..Zamanla düzelecek inşaallah maneviyatın nasıl bak dua et dua imkânsızın belini kırar unutma.. Bin yıl geçmez dediğin biranda geçer duayla. Biraz manevi anlamda rahatlaman gerekir bence. Maneviyata ve doğal seylere yönelsen nasıl olur?
Benimde size benzer bi takıntım var. Yani ben geçmiş olaylar üzerinden deliriyorum daha çokEvet aynen öyle hep bi sorun çıkacak ben huzurlu mutlu olamam bi yanlış yapsam nasıl annem beni yanından kovardı babam döverdi veya dışlanırdım yine öyle olcak diye içimde korku var sanırım . Ben bunları tanımladım anladım kendime sevgiyle yaklaşmak istiyorum ama en ufak ayaklanayım bi iş yapayım zihnim varya sürekli konuşuyor şunu niye öyle yaptın bu niye böyle düşünmemeye çalışsam bu kez tekrarlayıcı melodik şeyler kalabalık sesler oluşuyor beynimde . Çok yoruldum . Hasta olmaktan korkuyorum artık
Belli zaman ilaç +terapi aldım simidi terapi şeklinde devam ediyorumTSSB yani travma sonrası stres bozukluğu..
İlaç kullanıyor musunuz?
Ben normalde kamudayım ücretsiz izne ayrıldım ve evdeyim komşum felan da yok çok tuhaf bi yerde iş dolayısıyla yaşıyorum sessiz bir yer . Sokakları berbat .. çocukla beraber tek olduğum için hep kendimle başbaşa kalıyorum . Galiba bu da tetikledi . 5 aylık anneyimBenimde size benzer bi takıntım var. Yani ben geçmiş olaylar üzerinden deliriyorum daha çok
Keşke şöyle deseydim, böyle yapsaydım, niye öyle yaptım, niye böyle oldu gibi gibi bir ton soru soruyorum ve bu soruların cevaplarını arıyorum saatlerce..
Ben evimi çok severim, temizlik yapmayı çok severim.
Ama fark ettim ki evde durdukça, temizlik yaptıkça kendimi daha da bu durumun içine sokuyorum.
O yüzden evde durmamaya, delirircesine temizlik yapmamaya başladım. Ve inanın iyi geldi.
Yalnız kaldıkça tetikleniyor insan.
Siz de kendinize bi meşgale bulun.
İyi gelecektir.
Ayy çok cici. Hayırlı olsun, sağlıkla büyütün inşallahBen normalde kamudayım ücretsiz izne ayrıldım ve evdeyim komşum felan da yok çok tuhaf bi yerde iş dolayısıyla yaşıyorum sessiz bir yer . Sokakları berbat .. çocukla beraber tek olduğum için hep kendimle başbaşa kalıyorum . Galiba bu da tetikledi . 5 aylık anneyim
Ederim etmez olur muyum Allah şifa versinÇok şükür nafile dahil namazlarımı kılıyorum evet yöneldim ve yöneldiğinden beri daha iyiyim çok şükür dua zikir hep dilimde Rabbime sığındım ama bir ömür hep yanlış duygular ve algılarla yaşamışım derin bi üzüntü içindeyim sürekli ellerim ayaklarım vücuduma iğne batıyor sanki ağrı var ve üzülüyorum açıkçası … beynim çok yorulduğu için sabırsız oluyorum bi işim uzasın bi terslik yaşayayım hemen modum düşüyor tükenmiş gibi hissediyorum bazen kendimi . Dua et olur mu
Şu geçecek kelimesini birinden duymak öyle iyi geliyor ki ben bazı şeyler geçmiş olsa da öyle zorlanıyorum ki bazen diyorum bitmeyecek mi sonra diyorum Rabbim görüyor biliyor elbet zorlukla beraber kolaylık verecektir . Allah razı olsun .. iyi geldi desteğinizAyy çok cici. Hayırlı olsun, sağlıkla büyütün inşallahBazı dönemler insanın sınavı olur. Sizinde sınavdan geçtiğiniz dönem tam da bu zaman olabilir. Geçeceğine inanın.. Geçecek
Ben sigaraya sardım emzirmeme rağmen yanlış biliyorum ama sürekli sigara içerim geliyor sürekli bu borderline felan araştırıyorum . Dışarda yakınlarda gezilecek bi yer yok bebeğim çok küçük evin içinde öyle kaldım .. eşim sağ olsun gezdiyor kafa dağıtıyorum. Boyama falan aldım onu yapmaya başladım . Bazen diyorum ki şu evde kalmamında artısı olur illa daralsam da belki tedavim bu süreçte biter ve bu evden çıktığımda belki de çok güzel şeyler olur çok farklı bi ben olurum belki de yalnız kalmam gerekiyordur … dimiEderim etmez olur muyum Allah şifa versinnamazın yanında tasavvufla ilgilen meselâ canım bana cok iyi geldi her zaman hastalar risalesini oku meselâ...bitkisel,doğal şeylere de yönel kimyasal şeylerden uzak dur yani rahatlaman için birseyler yapman lazım senin. Bak ben meselâ tek basıma güzel manzaralı bir parkta piknik yaparım falan tek basıma yemeğe giderim biraz yalnızlık iyidir bazen
Sosyal ilişkilerim bozuktu çünkü . Bebek aslında bana iyi geldi onu görümce unutuyorum sanki herşeyi ama bazen çok daralıyorum her hafta terapi alıyorum ama benim terapim zor bi terapi duymuşsundur belki emdr. Aldığımda birkaç gün rüyalar görüyorum hele derin bi konuysa haftalarca .. ve dinlenmemiş şekilde uyanıyorum …Ben sigaraya sardım emzirmeme rağmen yanlış biliyorum ama sürekli sigara içerim geliyor sürekli bu borderline felan araştırıyorum . Dışarda yakınlarda gezilecek bi yer yok bebeğim çok küçük evin içinde öyle kaldım .. eşim sağ olsun gezdiyor kafa dağıtıyorum. Boyama falan aldım onu yapmaya başladım . Bazen diyorum ki şu evde kalmamında artısı olur illa daralsam da belki tedavim bu süreçte biter ve bu evden çıktığımda belki de çok güzel şeyler olur çok farklı bi ben olurum belki de yalnız kalmam gerekiyordur … dimi
Biraz kendini dinle.. Duygularını serbest bırak Adem Güneşi oku mesela duyguları seebest bırakmak onlardan korkmamak gerektiğini anlatıyor.. Sonra da onarım sürecinden bahsediyor. Ama en önemlisi kişisel gelişim bence. Yani kişisel gelisimine önem verdikçe şikayetlerin azalcak inşaallah. Kendine yatırım yap canım... Kitap oku,dil öğren, spor yap kendini sevdikce iyilesmeye basliyor insan bak birde bunları dene. Beslenme çok önemli hem bebeğinde var kimyasal seylerden uzak dur öncelikle bu da kendine yaptığın bir yatırı. Yani kendine ne kadar çok yatırım yaparsan o kadar iyilesceksin ama yok ben sigara iccem duygularımdan kaccam dersen hep böyle devam edersin. Sen kendin için elinden geleni yap Allah yardım ederBen sigaraya sardım emzirmeme rağmen yanlış biliyorum ama sürekli sigara içerim geliyor sürekli bu borderline felan araştırıyorum . Dışarda yakınlarda gezilecek bi yer yok bebeğim çok küçük evin içinde öyle kaldım .. eşim sağ olsun gezdiyor kafa dağıtıyorum. Boyama falan aldım onu yapmaya başladım . Bazen diyorum ki şu evde kalmamında artısı olur illa daralsam da belki tedavim bu süreçte biter ve bu evden çıktığımda belki de çok güzel şeyler olur çok farklı bi ben olurum belki de yalnız kalmam gerekiyordur … dimi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?