Zaman zaman soğuduğunuzoluyomu sonra tekrara düzeldiğiniz

sevda_yakar

aşkımmmmmmmm
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2008
512
5
35
zaman zaman soğuduğunuz oluyormu hiç.
Neden bilmem arada bir çok sik olmasada bazen ondan soğuyorum ama düşününce onsuz bi hayatada katlanamicağim geliyor aklima.
Bir kaçgün sonra eski halime dönüyorum ve eskisinden daha çok seviyorum.
Her geçengün sevgim ona karşi artiyor
sizdede oluyormu böyle karmaşik duygular​
 
aynı şeyleri zaman zaman bende yaşıyorum. bazen sesini duymak bile istemiyorum beni sinirlendirdiği zamanalar oluyo tabi bu.
sonra iki güzel sözüne tav oluyorum bimem kıyamam ben ona.
sonra da neden böyle düşündüm diye kendi kendimi yiyorum. şaığım aşııııkk
 
efet bazen onunla görüşmek konuşmak istemiorum özellikle sinirlenmişsem kötükedihüsoama konuştuktan sonrada hemen yelkenler suya:asigim:
 
çok kızdıysam dünyada ondan başka kimseden ondan ettiğim kadar nefret etmiyormuşum gibi gelir....ama kızgınlığım geçince dünyada en çok sevdiğim kişi oymuş gibi gelir....arada bir oluyor...ama kızgınlık dışı bir durum olmuyor..senin kastettiğin ortada hiçbir şey yokken mi acaba?
 

Hiç unmadığım anda oluyor. Ama yaşadığımız güzel günleri geçirdiğimiz güzel vakitleri düşününce sanki onu asırlardır seviyormuşum gibi hissediyorum kendimi:1hug::asigim:

Ve iyiki hayatımdasın iyiki bana aitsin diyip soğukluğun adı dahi gecemiyor bedenimde:asigim::1hug:
 
sinirlendiğimde ve hak etemdiğim bişeyi ondan gördüğümde benim için yanlış kişi diyorum ve ne yüzünü görmek istiyorum nede onla aynı ortamda olmak istiyorum...
Ama bi süre sonra kedi gibi sırnaşan ben oluyorum... Sanırım bu onu çok sevdiğimden kaynaklanıyor...
Bazen çok kızmışsam bikaç gün evimizde birbirimize yabancıymışız gibi davranıyoruz... O bekliyorki hale gelip öpcek, koklicak... Ama inat edip gitmiyorum... Ben çok inatçıyımdır, bazen bu inadım işe yarıyor :) Bi kaç gün ben yaklaşmadıysam,şirinlik yapmadıysam ona o geliyor bu sefer yanıma... Yani dayanabildiğim kadar ondan uzak durup alttan alan ben olmamaya çalışıyorum...
 
o kadar soğuyorum ki bazen, ne işim var onun yanında diye kendimi o kadar yıpratıyorum ki, sevgin ne kadar büyükse hayalkırıklıkların da öyle oluyor galiba.sonra sevdiğimi hatırlayıp sarılıyorum tekrar.
 
bnde de çok oluyo bazen onu çok seviyomusm gibi gelio bazende hayatımda olmasada olr gibi gelio soğuyorm birden bire ya kafam karman çorman oluyo
 
Son düzenleme:
anca çok şiddetli kavga ettiğimizde beni çok sinirlendirdiğinde hatasını anlamadığında beni çok kırdığında onu hazmedemiyorum ozaman bisüre öfkemden ondan uzaklaşıyorum ama hemen geçyo bi lafı yetio yelkenlerim suya iniyor ve hiç bişi olmamış gibi dahada fazla seviyorum onu
 

bazende bende öyle düşünüyorum...
beni çok kızdırdığı zamanlarda...
hatta neden onunla evlendimki dediğimde oluyo...
saman alevi gibiyimdir...
hemen yanıp hemen sönerim...
sinirim geçtikten sonrada iyiki bununla evlenmişim derim...
hayatta bu değilmidir zaten....:1rolleyes:
 
bazen hiçbir debep olmasa bile ondan sıkıldığımı,görmek istemediğimi,sesini duymak istemediğimi farkederim.zerre kadar sevmiyomuşum gibi.Hatta ayrılmak isterim falan.Ama bir iki gün içinde geçer.normale dönerim.Çünkü aslında ben onu çok seviyorum.ben onunla o da benle mutlu.bunu anlarım bir kez daha
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…