Sen Gibi!
KaLabaLık içinde yaLnızLık yaşamayı iyi biLirim
ALevLerin içinde üşümeyi öğreneLi çok oLdu.
Benim gündüzüm Havanın kapkara oLduğu an.
Benim kahkaLarım gözLerimden döküLen yaşLar.
Ben öyLesine havaLArda uçuyorum ki Yerindibini yaşıyorum.
Düşünüyorum fakat mantık yürütemiyorum.
AnLıyorum fakat yapamıyorum.
Bağırıyorum.. .Avazım çıktığı kadar hemde ama sesimi duyuramıyorum.
Tekrar tekrar öLümü Yeniden doğar gibi yaşıyorum.
OyunLArımın içinde gerçekleri barındırıyorum.
İçimdeki çocuğu yaşLandırıyorum.
SenLeyken bile sensizLiği yaşıyorum
KaLbimi böyLesine seviLmeye muhtaçken Herkesten sakLıyorum.
Sanki sakLambaç oynuyorum kendimLe.
Aynaya baktığım zaman Kendimi göremiyorum artık.
KArşımda duran ÇEhre benim değiL gaLiba
Anı yaşamak isterken,
GeLeceği geçmişi düşünmeden;anLamsız bir zamanda kaLıveriyorum
Sanırım ben artık sessizce kayboLuyorum.
Gözgöre göre suda yanar gibi
Bir ateş misaLi.
AydınLıkta izini kaybeder gibi
Bu öLümün neşesi
Ve zaLim oLuyorum her kaLpte
Sen gibi.. .
|| NAZLI ÖZCAN ||
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?