- Konu Sahibi denizimizvebiz
- #1
Merhaba arkadaşlar.. Ben de yaklaşık 2 senedir sürekli bu sayfalarda yazılanları okuyup sizlerden birşeyler öğrenmeye çalışan bir arkadaşınızım. Üye bile olmadım ama sizlere umut olmayı bir borç bildiğimden hemen üye olup yaşadıklarımı paylaşmak istedim..
Evliliğimin ikinci ayında bir doktor kontrolü olayım diye hayatımda ilk defa jinekoloğa gittim ve o gün öğrendim yumurtalıklarımda bir sorun olduğunu.. Doktor acilen fsh testi istedi ve şüphelerinde haklı çıktı. Erken menapoz.. Hemen anlaşmalı çalıştığı bir tüp bebek merkezine yönlendirdi bizi. Ordaki doktor bey güzelce açıkladı ama kabul etmek çok zor geldi durumumuzu. Zaten kabul etsek de yeni evli boğazına kadar borca batmış bir çifttik. Yeni evlilere devletin bu konuda hiçbir desteği de yok malesef. Tüp bebek denememiz için yaza kadar beklemek zorunda kaldık.
Yazın başka bir tüp bebek merkezinde (daha doğrusu tüp bebek merkeziyle ortaklığı bulunan kadın doğum hastahanesinde) çalışan bir doktorun methini duyup ona gittik.
Ve durumumuz bize güzelce anlatıldı. Yumurtalıkların nasıl çalıştığını, bazı kadınların rezervlerinin yetersiz olabileceğini ve benim yumurtalıklarımın çok da umut vaat etmediği bize anlatıldı. Çok küçük bir şansımız da olsa denemek istedik.
Bir sürü iğne ve muayeneden sonra yumurta gelişmediğinden tedavi yarıda kesildi. Doktorumun bitmeyen sabrı neticesinde birdahaki ay bir deneme daha yapmaya karar verdik. Ve aynı sonuç... 3. deneme ve yine aynı sonuç...
Doktorum artık durumumuzu kabullenmemiz gerektiğini, 1000de 1 bile umudumuz olmadığını bize anlattı. Ama istersek kıbrısta dönorlama yapabilirdik. Bunu düşünmeye karar verip hastaneden ayrıldık. Bu arada adet düzenim için bir ilaç verdi doktorum.
1. ay o ilaçla adet oldum ve 2. kutuyu alıp içmeye başladım. İlacın bitmesine 4 gün kala birazcık midem kazındı. Alışık olmadığım türden bir açlık hissettim. E tabi hepimiz biliriz ne kadar imkansız olsa da bizlerin aklına ilk gelen şey "Hamile miyim??" sorusu olur. Eşimden en hassas olanlarında test almasını istedim. Ve eve gelince yaptığımda silik de olsa ikinci bir çizgiyle karşılaştım. Kan testimizde de yüksek değerler çıkınca soluğu doktorumuzun yanında aldık. Ve 5 haftalık hamile olduğumu öğrendik. Duruma doktorum bile çok şaşırdı.
Şimdilik bebeğimin durumu iyi gözüküyor arkadaşlar. Umarım herşey yolunda gider. Ayrıca cinsiyetimiz de kızmış. :))
Biraz uzattım galiba ama buralarda derman arayan arkadaşlarımın ruh halini iyi anladığımdan olabildiğince ayrıntılı yazmaya çalıştım. Farkettiyseniz hiç ilaç ya da ot çöp karışımdan bahsetmedim çünkü neredeyse hiç bir kür uygulamadım (Kısa bir arısütü-bal-polen deneyimini saymazsak)
Burdan sizlere tavsiye edebileceğim tek formül pozitif düşünce arkadaşlar. Umudunuzu lütfen kaybetmeyin. Bana çocuğum olamayacağı söylendiğinde bile hep biliyordum olacağını. LÜTFEN ÖNCE SİZ KENDİNİZE İNANIN. Allah hepimizin kucağına sağlıklı, hayırlı evlatlar versin inşallah...
Evliliğimin ikinci ayında bir doktor kontrolü olayım diye hayatımda ilk defa jinekoloğa gittim ve o gün öğrendim yumurtalıklarımda bir sorun olduğunu.. Doktor acilen fsh testi istedi ve şüphelerinde haklı çıktı. Erken menapoz.. Hemen anlaşmalı çalıştığı bir tüp bebek merkezine yönlendirdi bizi. Ordaki doktor bey güzelce açıkladı ama kabul etmek çok zor geldi durumumuzu. Zaten kabul etsek de yeni evli boğazına kadar borca batmış bir çifttik. Yeni evlilere devletin bu konuda hiçbir desteği de yok malesef. Tüp bebek denememiz için yaza kadar beklemek zorunda kaldık.
Yazın başka bir tüp bebek merkezinde (daha doğrusu tüp bebek merkeziyle ortaklığı bulunan kadın doğum hastahanesinde) çalışan bir doktorun methini duyup ona gittik.
Ve durumumuz bize güzelce anlatıldı. Yumurtalıkların nasıl çalıştığını, bazı kadınların rezervlerinin yetersiz olabileceğini ve benim yumurtalıklarımın çok da umut vaat etmediği bize anlatıldı. Çok küçük bir şansımız da olsa denemek istedik.
Bir sürü iğne ve muayeneden sonra yumurta gelişmediğinden tedavi yarıda kesildi. Doktorumun bitmeyen sabrı neticesinde birdahaki ay bir deneme daha yapmaya karar verdik. Ve aynı sonuç... 3. deneme ve yine aynı sonuç...
Doktorum artık durumumuzu kabullenmemiz gerektiğini, 1000de 1 bile umudumuz olmadığını bize anlattı. Ama istersek kıbrısta dönorlama yapabilirdik. Bunu düşünmeye karar verip hastaneden ayrıldık. Bu arada adet düzenim için bir ilaç verdi doktorum.
1. ay o ilaçla adet oldum ve 2. kutuyu alıp içmeye başladım. İlacın bitmesine 4 gün kala birazcık midem kazındı. Alışık olmadığım türden bir açlık hissettim. E tabi hepimiz biliriz ne kadar imkansız olsa da bizlerin aklına ilk gelen şey "Hamile miyim??" sorusu olur. Eşimden en hassas olanlarında test almasını istedim. Ve eve gelince yaptığımda silik de olsa ikinci bir çizgiyle karşılaştım. Kan testimizde de yüksek değerler çıkınca soluğu doktorumuzun yanında aldık. Ve 5 haftalık hamile olduğumu öğrendik. Duruma doktorum bile çok şaşırdı.
Şimdilik bebeğimin durumu iyi gözüküyor arkadaşlar. Umarım herşey yolunda gider. Ayrıca cinsiyetimiz de kızmış. :))
Biraz uzattım galiba ama buralarda derman arayan arkadaşlarımın ruh halini iyi anladığımdan olabildiğince ayrıntılı yazmaya çalıştım. Farkettiyseniz hiç ilaç ya da ot çöp karışımdan bahsetmedim çünkü neredeyse hiç bir kür uygulamadım (Kısa bir arısütü-bal-polen deneyimini saymazsak)
Burdan sizlere tavsiye edebileceğim tek formül pozitif düşünce arkadaşlar. Umudunuzu lütfen kaybetmeyin. Bana çocuğum olamayacağı söylendiğinde bile hep biliyordum olacağını. LÜTFEN ÖNCE SİZ KENDİNİZE İNANIN. Allah hepimizin kucağına sağlıklı, hayırlı evlatlar versin inşallah...
