• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yoruldum artık!

agresifkiz

Güzelbirşeylerolsun
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2013
3.136
1.770
333
İstanbul
Çok yoruldum. Düşünmekten, bir şeylerin korkusunu yaşamaktan. Olur mu olmaz mı, olursa ne olur, olmazsa ne yaparım, neyle nasıl başa çıkarım ve bir sürü ihtimal. Zihnim sanki hiç durmuyor. Aslında o kadar güzel bir hayatım var ki farkındayım. İşim gücüm var memurum, sağlıkçıyım, hep hayalini kurduğum bir ilişkim var çok sevip seviliyorum, mükemmel bir ailem var, en önemlisi sağlıklıyım. Bunlarıda biliyorum ama yapamıyorum. Aklımda hep kuruntulu düşünceler hep kötü ihtimaller, her şeyden korkuyorum anımı yaşayamıyorum. Bazen delirecek gibi oluyorum kafama takılan düşüncelerden. Birinin dediği bir lafı bile günlerce düşünüyorum. Çok yoruldum. Geçen hafta terapiye başladım henüz başındayız. Kaygı bozukluğum olduğunu düşünerek gitmiştim. Kaygı korku anksiyete neyse bu beni mahvediyor hayatımı yaşayamıyorum. Mutlu olmam gerekirken mutsuzum bazen ağlarken buluyorum kendimi. Artık kurtulmak istiyorum bu durumdan. Ne yapacağımı bilemediğim için psikoloğa başladım. Yeterli gelmezse psikiyatriste gideceğim. Buraya yazma sebebim biraz destek bulmak var mı benim gibi olan atlatan. Duymaya ihtiyacım var.
 
Çok yoruldum. Düşünmekten, bir şeylerin korkusunu yaşamaktan. Olur mu olmaz mı, olursa ne olur, olmazsa ne yaparım, neyle nasıl başa çıkarım ve bir sürü ihtimal. Zihnim sanki hiç durmuyor. Aslında o kadar güzel bir hayatım var ki farkındayım. İşim gücüm var memurum, sağlıkçıyım, hep hayalini kurduğum bir ilişkim var çok sevip seviliyorum, mükemmel bir ailem var, en önemlisi sağlıklıyım. Bunlarıda biliyorum ama yapamıyorum. Aklımda hep kuruntulu düşünceler hep kötü ihtimaller, her şeyden korkuyorum anımı yaşayamıyorum. Bazen delirecek gibi oluyorum kafama takılan düşüncelerden. Birinin dediği bir lafı bile günlerce düşünüyorum. Çok yoruldum. Geçen hafta terapiye başladım henüz başındayız. Kaygı bozukluğum olduğunu düşünerek gitmiştim. Kaygı korku anksiyete neyse bu beni mahvediyor hayatımı yaşayamıyorum. Mutlu olmam gerekirken mutsuzum bazen ağlarken buluyorum kendimi. Artık kurtulmak istiyorum bu durumdan. Ne yapacağımı bilemediğim için psikoloğa başladım. Yeterli gelmezse psikiyatriste gideceğim. Buraya yazma sebebim biraz destek bulmak var mı benim gibi olan atlatan. Duymaya ihtiyacım var.
Ben hep zihni çalışmayı durmayan biriydim çocukken bile, kafa hiç durmaz uyurken bile
psikoloğumun bir önerisi var dilerim sizin işinize yarar, ben de her zaman işe yarar
..
Bir renk seçin kendinize (psikologum kırmızı dikkat çekici bir renk olduğundan kırmızıyı önerdi ben de değiştirmeden devam ettim)
Baktım ki zihnim karmaşık ve boş düşüncelere girmeye başladı hemen çevremde kırmızı bir şeyler arayıp içimden onu söylüyorum
Mesela şu an yapayım örnek oldu; kırmızı kaşe, kırmızı defter, kırmızı ev, kırmızı 28 yazısı gibi bunları içimizden diyoruz
 
Ben hep zihni çalışmayı durmayan biriydim çocukken bile, kafa hiç durmaz uyurken bile
psikoloğumun bir önerisi var dilerim sizin işinize yarar, ben de her zaman işe yarar
..
Bir renk seçin kendinize (psikologum kırmızı dikkat çekici bir renk olduğundan kırmızıyı önerdi ben de değiştirmeden devam ettim)
Baktım ki zihnim karmaşık ve boş düşüncelere girmeye başladı hemen çevremde kırmızı bir şeyler arayıp içimden onu söylüyorum
Mesela şu an yapayım örnek oldu; kırmızı kaşe, kırmızı defter, kırmızı ev, kırmızı 28 yazısı gibi bunları içimizden diyoruz
Deneyeceğim ve psikoloğumla paylaşacağım teşekkür ederim :)
 
Çok yoruldum. Düşünmekten, bir şeylerin korkusunu yaşamaktan. Olur mu olmaz mı, olursa ne olur, olmazsa ne yaparım, neyle nasıl başa çıkarım ve bir sürü ihtimal. Zihnim sanki hiç durmuyor. Aslında o kadar güzel bir hayatım var ki farkındayım. İşim gücüm var memurum, sağlıkçıyım, hep hayalini kurduğum bir ilişkim var çok sevip seviliyorum, mükemmel bir ailem var, en önemlisi sağlıklıyım. Bunlarıda biliyorum ama yapamıyorum. Aklımda hep kuruntulu düşünceler hep kötü ihtimaller, her şeyden korkuyorum anımı yaşayamıyorum. Bazen delirecek gibi oluyorum kafama takılan düşüncelerden. Birinin dediği bir lafı bile günlerce düşünüyorum. Çok yoruldum. Geçen hafta terapiye başladım henüz başındayız. Kaygı bozukluğum olduğunu düşünerek gitmiştim. Kaygı korku anksiyete neyse bu beni mahvediyor hayatımı yaşayamıyorum. Mutlu olmam gerekirken mutsuzum bazen ağlarken buluyorum kendimi. Artık kurtulmak istiyorum bu durumdan. Ne yapacağımı bilemediğim için psikoloğa başladım. Yeterli gelmezse psikiyatriste gideceğim. Buraya yazma sebebim biraz destek bulmak var mı benim gibi olan atlatan. Duymaya ihtiyacım var.
Gerçek bir derde gark olmadığınız için kendinize dert yaratıyorsunuz zannımca. Kafanızı iyice meşgul edin ve terapi alın.
 
Gerçek bir derde gark olmadığınız için kendinize dert yaratıyorsunuz zannımca. Kafanızı iyice meşgul edin ve terapi alın.
Neler neler denemedim ki. Zaten çok yoğun çalışıyorum boş durmuyorum boş vaktimde de meşgul olmak için spor yaptım yüzdüm evde hiç durmadım ama üstesinden gelemedim. Son çare terapiye başladım şimdi.
 
Ben de farklı versiyonunu yaşadım. Kardeşim doktor. Abla bu zengin hastalığı zenginde değilsin ama neyse dedi haha🤣🤣
Benim aşırı zor hayat sınavlarım boy gösterdi ve o düşünceler geride kaldı. Yani sana ciddi uğraşlar gerekiyor. 1 çocuğum vardı o dönem çalışıyordum ev iş herşey üzerime kalmıştı ama yine de bu düşünceler beni bırakmıyordu. Şimdi 2 çocuğum var Allah bağışlar inş. Boşandım bir hayat telaşına düştüm gelmiyor aklıma.
Bu arada ben de tedavi oldum terapi en güzeli. Geçmiş olsun
 
Çok yoruldum. Düşünmekten, bir şeylerin korkusunu yaşamaktan. Olur mu olmaz mı, olursa ne olur, olmazsa ne yaparım, neyle nasıl başa çıkarım ve bir sürü ihtimal. Zihnim sanki hiç durmuyor. Aslında o kadar güzel bir hayatım var ki farkındayım. İşim gücüm var memurum, sağlıkçıyım, hep hayalini kurduğum bir ilişkim var çok sevip seviliyorum, mükemmel bir ailem var, en önemlisi sağlıklıyım. Bunlarıda biliyorum ama yapamıyorum. Aklımda hep kuruntulu düşünceler hep kötü ihtimaller, her şeyden korkuyorum anımı yaşayamıyorum. Bazen delirecek gibi oluyorum kafama takılan düşüncelerden. Birinin dediği bir lafı bile günlerce düşünüyorum. Çok yoruldum. Geçen hafta terapiye başladım henüz başındayız. Kaygı bozukluğum olduğunu düşünerek gitmiştim. Kaygı korku anksiyete neyse bu beni mahvediyor hayatımı yaşayamıyorum. Mutlu olmam gerekirken mutsuzum bazen ağlarken buluyorum kendimi. Artık kurtulmak istiyorum bu durumdan. Ne yapacağımı bilemediğim için psikoloğa başladım. Yeterli gelmezse psikiyatriste gideceğim. Buraya yazma sebebim biraz destek bulmak var mı benim gibi olan atlatan. Duymaya ihtiyacım var.
vesvese hakkinda Halk arasında takıntı, vesvese hastalığı olarak da bilinir. Türkçeye saplantı-zorlantı bozukluğu olarak çevrilmiştir. Tedavi edilmediğinde iş, sosyal, okul ve aile hayatını hayatı oldukça etkileyen bir bozukluktur. Takıntılar (Obsesyonlar), sürekli olarak akla gelen ve hoş olmayan fikir, düşünce ve görüntülerdir.
 
Ben de farklı versiyonunu yaşadım. Kardeşim doktor. Abla bu zengin hastalığı zenginde değilsin ama neyse dedi haha🤣🤣
Benim aşırı zor hayat sınavlarım boy gösterdi ve o düşünceler geride kaldı. Yani sana ciddi uğraşlar gerekiyor. 1 çocuğum vardı o dönem çalışıyordum ev iş herşey üzerime kalmıştı ama yine de bu düşünceler beni bırakmıyordu. Şimdi 2 çocuğum var Allah bağışlar inş. Boşandım bir hayat telaşına düştüm gelmiyor aklıma.
Bu arada ben de tedavi oldum terapi en güzeli. Geçmiş olsun
Bende zengin değilim ama kastı hayat zorluğu çekmemek rahat yaşam sürmekse ailemin durumu iyidir hep rahat yaşadım hala öyle zorluk görmedim hiç. Ama aklı bir karış havada biride değilimdir hayatın gerçeklerini gördüğüm bir mesleğim var ne ölümler gördüm ne acılar belki bunlar etkiliyor bilmiyorum terapi umarım işe yarar.
 
Benim anam böyledir. Siz sağlıkçısınız daha iyi bilirsiniz ama serotonin eksikliği gibi falan fizyolojik bir sebep olmasın.
 
vesvese hakkinda Halk arasında takıntı, vesvese hastalığı olarak da bilinir. Türkçeye saplantı-zorlantı bozukluğu olarak çevrilmiştir. Tedavi edilmediğinde iş, sosyal, okul ve aile hayatını hayatı oldukça etkileyen bir bozukluktur. Takıntılar (Obsesyonlar), sürekli olarak akla gelen ve hoş olmayan fikir, düşünce ve görüntülerdir.
Evet günlük hayatımı çok etkiliyor. Bu yüzden terapiye başladım zaten zorlanıyorum artık.
 
Benim anam böyledir. Siz sağlıkçısınız daha iyi bilirsiniz ama serotonin eksikliği gibi falan fizyolojik bir sebep olmasın.

Bilmiyorum çözemedim. Her şeyi denedim kilom mu etkiliyor dedim kilo verdim özgüvenimi kazandım mutlu olurum istediğim giysilerimi giyince dedim, yüzmeye gittim yürüyüşe spora gittim iyi gelir dedim, iyi bir insan olduğumu düşünürüm hep daha da iyi olmaya çalıştım kötü insanları çkardım hayatımdan da. Ama gün sonunda yine aynıyım. Tek başıma çözemiyorum belli ki.
 
Bende aynı tarif ettiğiniz gibiydim, çocukken bile… tek fark benim evliliğim öyle mükemmel değildi. Bendeki değişim son hamileliğimle başladı, korunduğumuz halde hiç hazır olmamama rağmen yeniden hamile kalmıştım, daha diğeri bebekti, çocukların üst üste olması, eş denen kişisinin bencillikleri hal hareketi bana aşırı derecede ağır gelmişti… yükümün altında boğuluyordum bu sayede zihnimi yoran o diğer düşüncelerden kurtulmuştum daha doğrusu baya azalmıştı, beynimde o tür düşüncelere yer kalmamıştı artık …
hangisi daha iyi bilemiyorum, şuan yinede hayattan zevk alan mutlu olan bir insan değilim. Çok yorgunum, mutsuzum… mutsuzluk iyice içime işlemiş, bir daha mutlu olurmuyum? Zannetmiyorum…
 
Ben on yıldır psikolojinin çeşitli hallerini yaşadım bu dediklerinizin. Çok yoğun evden çıkarken bile ağladığım günler mi dersiniz bazen hiç bunları yaşamamışım gibi mi olmadım ama her zaman mutlu bir anımda yeniden nüksetti. Kaygının yoğunlaştığı zamanlarda avm gibi büyük bir yerdeysem yada açık hava da olsa kalabalık bir yerdeysem yukarı da arkadaşın dediği gibi renkleri söylüyordum biraz rahatlatıyordu. Sonra dan duaya sarıldım ne zaman duygularım atak geçirme seviyesine geldi yada halsizliğini hissettimse ayetel kürsü okudum. Bende bu arada psikiyatri ve psikolog ile ilerliyorum. Son seansta dua okuma duyguyu pekiştirirsin dedi. Onun yerine derin bir nefes alıp 4e kadar saymamı ve yavaşça o nefesi bırakmamı söyledi. Şimdi bunu yapmaya çalışıyorum.

Ve az önce eşim dediki pazar günü kuzenim ve eşiyle pikniğe gidecez. benim direkt kafama düşünceler üşüştü dizlerimin gücü gitti şimdi ne yapacağım onu düşünüyorum. İnsanları iki kez bayramda görmüşlüğüm var durumumu bilmiyorlar 😢
 
vesvese hakkinda Halk arasında takıntı, vesvese hastalığı olarak da bilinir. Türkçeye saplantı-zorlantı bozukluğu olarak çevrilmiştir. Tedavi edilmediğinde iş, sosyal, okul ve aile hayatını hayatı oldukça etkileyen bir bozukluktur. Takıntılar (Obsesyonlar), sürekli olarak akla gelen ve hoş olmayan fikir, düşünce ve görüntülerdir.
Bu dediklerinizi bana karşı yapan biri var üstelik hemcinsim maalesef husumet yüzünden hayatı ben olmuşum gibi hissettiriyor bana ,sürekli profilime bakıyor vs yeni hesap açıyorum görmesin bakmasın diye yine buluyor arkadaşlarımdan filan sanırım ,yapan içinde yapılan için de yıpratıcı bi durum ,ben onun kendi aile hayatına vs adapte olamadığını düşünüp üzülüyorum onun için de bazen empati yapınca ama beni de çok rahatsız eden bi durum röntgencilik gibi bir şey bi nevi ,ürkütücü tanrı düşmanıma bile vermesin bu hastalığı
 
Bu dediklerinizi bana karşı yapan biri var üstelik hemcinsim maalesef husumet yüzünden hayatı ben olmuşum gibi hissettiriyor bana ,sürekli profilime bakıyor vs yeni hesap açıyorum görmesin bakmasın diye yine buluyor arkadaşlarımdan filan sanırım ,yapan içinde yapılan için de yıpratıcı bi durum ,ben onun kendi aile hayatına vs adapte olamadığını düşünüp üzülüyorum onun için de bazen empati yapınca ama beni de çok rahatsız eden bi durum röntgencilik gibi bir şey bi nevi ,ürkütücü tanrı düşmanıma bile vermesin bu hastalığı
gercekten cok ürpertici bir durum o kisidede kisilik bozuklugu var muhtemelen bütün hayatini kendinede etrafindakilerede zehir ediyor
 
gercekten cok ürpertici bir durum o kisidede kisilik bozuklugu var muhtemelen bütün hayatini kendinede etrafindakilerede zehir ediyor
Psikolojik tanımı nedir bilmiyorum ama kendi fikrimce benden nefret ettiği için beni saplantı haline getirdi diye düşünüyorum,bu benim fikrim tabi ama insan neden sürekli kendisini ilgilendirmeyen birinin sosyal medya profillerine ulaşmaya çalışır ki daha önce akraba çevreme vs ulaşmış iftiralar atmıştı ,hani görüştüğüm biri olsa iyilikle konusucam beni umursamaması gerektiğini ama öyle bi konumda değiliz ,nasıl davranmam gerek bu durumda psikolog filan varsan ya da aynı durumu yaşayan fikir versin diye buraya kadar dertleştim artık
 
Psikolojik tanımı nedir bilmiyorum ama kendi fikrimce benden nefret ettiği için beni saplantı haline getirdi diye düşünüyorum,bu benim fikrim tabi ama insan neden sürekli kendisini ilgilendirmeyen birinin sosyal medya profillerine ulaşmaya çalışır ki daha önce akraba çevreme vs ulaşmış iftiralar atmıştı ,hani görüştüğüm biri olsa iyilikle konusucam beni umursamaması gerektiğini ama öyle bi konumda değiliz ,nasıl davranmam gerek bu durumda psikolog filan varsan ya da aynı durumu yaşayan fikir versin diye buraya kadar dertleştim artık

hic tanimadiginizhic tanimadiginiz bir insanmi bu kisi ?
 
Hayır daha önce tartışmamız husumetimiz olmuş bir insan ama sonrası benim için konu kapandı gitti ,ama hiçbir şekilde kurtulamıyorum sürekli hayatımı didik didik görmeye çalışıyor ,akrabalarımı arıyor vs filan falan saçma sapan şeyler strese giriyorum boşa kendisine de kötülük yapıuor aslında
 
Back