Yorgunum

Karanlık sokakların bitimine doğru
yürüyen senmiydin yorgun bedenim,
daha dogmamısken güneş
açılan yorgun gözlerim
nasıl bir acıki sızlar inceden
sende sönme sokak lambası
düşerim yoksa olduğu yerden
ağır ve yorgun adımlarla geliyorum sana
nereye gittiğimi bilmeden
yorgunum gencecik görünen
fakat yorgun benliğimle
hayatın ne getirdigini bilmeden