Kızlar yorgun olduğunuzu yorulduğunuzu eşiniz anlıyor mu? Derdim şu: Çalışıyorum ve haftada 1 gün izinliyim. Sabah 9 akşam 6. İşten çıkıp eve gelmem 7'yi geçiyor. Eşim de 7.30da evde. Ben koştur koştur eve geliyorum markete gidilecekse gidiyorum. Ki akşamları marketler kalabalık oluyor ben marketteyken eşimde gelmiş oluyor. Eve geliyorum yemek yapıyorum bulaşık çay vs. Eşim geliyor o evde oyalanıp üstünü çıkarana kadar zaten ben hallediyorum her şeyi. Sağolsun bi salataya yağ koyar. Ama bir şey söylediğim zaman da ben sana yardım ediyorum ne dedin yapmadım diye başlıyor konuşmaya. Sabah erken kalktığım için erkenden yatmak istiyorum. Erken dediğim 11. Belki yatsam uyusam uykumu alıcam. Ama eşim uyumuyor. O saatte uyunurmuymuş, daha erkenmiş diye söylenip sinir ediyor beni. Uyumamız 1'i geçiyor sabah kalkıyorum zombi.
Bazı akşamlar o geç geldiğinde haftaiçi temizlik yapıyorum. 2 kişisiniz ev kirlenmez demeyin. Çamaşır ütü bulaşık. Her gün duş alıyorum banyo ıslanıyor birton iş çıkıyor. Eşim cumartesi pazar izinli. Cumartesi günleri ben çalışıyorum söylemezsem bir iş yapmıyor. Geçen hafta denedim mutfak tezgahında koca bir çöp poşeti koydum onu bile atmamış kapının önüne. Söyleseydin yapardım diyor. Ama istiyorumki görsün o onu rahatsız etsin. Hayır etmiyor. Ben o evde bir şey yapmazsam eşim yapmıyor. Cumartesiler bütün gün patlayana kadar playstation oynuyor.
Az önce aramış üniversiteden bir arkadaşı vardı yakın arkadaşı ama o başka şehirde yaşıyor uzun zamandır görüşmüyorlar. İstanbula gelecekmiş bizde kalabilirmiymiş cumartesi gecesi. Tamam dedim. Çocuk ardından kız arkadaşıyla geleceğini söylemiş. O kız da burada yaşıyor ve eminim geldiklerinde ikisi bizde kalacaklar. Eşim aramış beni bunu söylüyor. Niye söylüyosun bilmiyomusun bunu kabul etmem ben dedim. Arada kaldım dedi. Ya beni ne görüyosun sen arkadaşım gelecek kalacak dedin haftalık tek izin günümde kalkıp ona kahvaltı vs hazırlayacağım ıvır zıvır, pazar günü evde dinlenemeyeceğim, temizlik yapamayacağım, kendime zaman ayıramayacağım. Sen bana sevgilisiyle gelsin mi arada kaldım diyosun dedim. Çok normal görüyor bunu benim bitmeyen bir enerjim var sanırım ben göremiyorum.
Bundan önce de kayınvaliden ve kayınpederim hemen hemen her akşam gelirlerdi. Artık müsait değiliz işimiz var demeyi öğrendi. Onlarda geliyordu gitmek bilmiyorlardı koltukta uyuyordum. Ya da yemeğe geliyolardı sofrada 5 çeşit yemek. Mahvoluyodum tek yaptığı iş bulaşıkları mutfağa taşımaktı o zamanlarda. Kendimi kurulmuş oyuncak gibi hissediyorum. İstiyorumki bilsin yorulmuştur dinlensin ama yok bilmiyor.
zor
