Yine ben, yine eş ve ailesi sorunu😖

Merhaba hanımlar. Ben bu eşimin ailesinin verdiği sıkıntılar ve eşimin kaba, ilgisiz davranışları yüzünden, bana değer vermediğini düşünmekten bir türlü kendime gelemiyorum. Annem İzmir'de yalnız başına, benden ayrılmak ona hayatındaki her acıdan zor gelmiş babamın ölümünden bile. Ben onu orda öyle bıraktım sevdiğim adam için İstanbul a gelin geldim ama ne aile olduğumuzu hissettim, ne evliliğimden tat aldım. Eşimin annesinden bahsetmiştim bir önceki konumda. Deli değil zırdeli, zararsız masum delilerden de değil. Kendini deliye vurup her türlü abuk subuk hareketi yapan, hayatımda at koşturmak isteyen, aşırı rahatsızlık veren biri. Bi de kaynım var o da hem annesini hem eşimi hep sinir eden, psikolojik sorunlu biri. Çalışmaz, eşimden sürekli borç ister asla geri vermez eşim bile bile verir. Eşimin çok paralarını çalmış, benim de küpem ve yüzüğüm o evde kayboldu. Bütün aile biliyor onun huylarını. Tencere tavaya kadar satan biri. Yani hiç güvenmediğim bir insan. Bu aksam saat 9 gibi eşimi aradı, çocuğu özledim getir diye ısrar ediyor. Ben virüs daha 1 kişide çıkınca yani ülkemize girer girmez kafamda bitirdim dışarı çıkmayı. Benim gitmeyeceğimi biliyor. 1 yaşında kızım var ısrarla onu götürmesini istiyor eşimden. Eşim de işleri olduğu için, saat geç olduğu için gelemeyeceği, sonra getireceği cevabını verdi. Ben odaya girdim hayır yollamam dedim hem çocukların çıkması yasak hem ben yokken gidemez. Kapatınca eşime dedim ki bi dahaki sefere de ki annesi ben yokken tek göndermem diyor. O da öyle bi şey demeye gerek olsaydı ben derdim gerek yok dedi başka şeyler de söyledi özlemişler işte çağırıyorlar ne var bunda diye beni azarladı. Düşünüyorum da annesi ve abisinin binlerce abuk subuk davranışı oldu, onlara aşırı tahammülü var bana gelince onlarla ilgili bi konuda ne desem zoruna gidiyor susmamı istiyor katlanamıyor bile iki cümle kurmama. ben ailesi değilim sanki gerçekten ben de onu ailem gibi göremiyorum annesi aşırı aşırı saçma bi insan ona sabrı sonsuz. Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor. Ben bi saçma bi şey desem bir sürü laf söyler. Geçenlerde ekmek yok, söylememişim, geç gitti almaya diye bana bir sürü laf saydı sorumluluğunu bilmiyorsun diye halbu ki annesi perişan büyütmüş onları tembelliği umursamazlığı yüzünden ama ona toz kondurmaz. siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?


Ekleme yapmak istiyorum anneler günü için aradım, eşim sonra sen annemi çok fazla sevmiyorsun bence dedi. Baştan beri beni soğutacak bir sürü şey yaptı. Annen kendi annesini, kocasını, oğlunu kızdıracak bir sürü şey yapıyor sence benim kızmam da normal değil mi dedim. Kızmak ayrı sevmek ayrı sen kendi annene kızınca sevgin azalıyor mu dedi. Annem için bi şey yapmıyorsun dedi. (heralde her gün aramamı, sürekli gidip işini yemeğini yapmamı,gönlünü eğlememi, eve yatılı her hafta davet etmemi kastediyor çünkü benden öyle beklemişler ben evlenirken) o kadar sinirim bozuldu ki burda bu evde duruyorum ama mecburiyetten duruyorum onu çok sevdiği annesine kavuşturmak istiyorum siz olsaydınız sever miydiniz öyle kaynanayı ben fazlasıyla iyi bile katlandım kırıcı söz etmedim hiç

Bir de aşırı telefon bağımlısı yemeği yer hemen koşar telefon başına, öylece uyuyana kadar içinden çıkmaz. Başlarda çok laf söyledim ama artık bezdim bir şey demiyorum ama çok mutsuz yalnız hissediyorum

İnsanın evlendiği zaman ailesinin eşi olması gerektigini bilmesi gerekiyor. Tabiki kadının da erkeğin de ailesini unutmamak lazım. Ancak öncelik eşin. Ki böyle bir olağanüstü durumda çocuğu kim görmek isterse istesin herkes özlüyor birilerini ama herkes bacağını kırıp oturacak ki en az hasarla atlatalim. Eşinizdeki suc bence dengeyi kuramıyor. Hassasiyet dengesini. Kayniniz için zaten söylenecek söz bile yok

Leyl3535 .!.:

siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?

Genişletmek için tıkla...

Ben olsam 2.çocuğu yapmazdım mesela.

OzgeMeteMoms .!.:

Ben olsam 2.çocuğu yapmazdım mesela.

Genişletmek için tıkla...

Ben de ilk çocuğumdan pişman değilim ama 2. bilerek olmadı ve her gün defalarca kez aklıma geliyor pişmanlığım keşke daha sağlam korunma yoluna gitseydim diyorum

OzgeMeteMoms .!.:

Ben olsam 2.çocuğu yapmazdım mesela.

Genişletmek için tıkla...

Bu da çok ağır geliyor psikolojime.karnımdaki bebeğimin suçu yok ona istenmiyor gibi hissettirmeyi hiç istemiyorum. Ama bi türlü kabullenemedim küçük kızımı hamileliğin 7.ayına kadar emzirdim ama hala da üzülüyorum ihtiyacı vardı kestim, şimdi yürümek üzere, elinden tutup yürütemiyorum halsizim hemen yoruluyorum. Bütün ilgimi ona vermek isterdim en azından biraz büyüyene kadar. Ama nasıl oldu ben de anlamadım eşim de anlamadı

Leyl3535 .!.:

Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor.

Genişletmek için tıkla...

Bu durumu da bu platformda gördüm.
.
Burdaki tecrübeli kızlar da hep bunu diyor. Evlenmeden önce anne baba tanımayan adamlar evlendikleri gibi analarına aşık oluyorlarmış.

Sizin eşiniz olacak adam da bunu bana ispat etti

Bugün de bunu öğrendim burdan.

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar. Ben bu eşimin ailesinin verdiği sıkıntılar ve eşimin kaba, ilgisiz davranışları yüzünden, bana değer vermediğini düşünmekten bir türlü kendime gelemiyorum. Annem İzmir'de yalnız başına, benden ayrılmak ona hayatındaki her acıdan zor gelmiş babamın ölümünden bile. Ben onu orda öyle bıraktım sevdiğim adam için İstanbul a gelin geldim ama ne aile olduğumuzu hissettim, ne evliliğimden tat aldım. Eşimin annesinden bahsetmiştim bir önceki konumda. Deli değil zırdeli, zararsız masum delilerden de değil. Kendini deliye vurup her türlü abuk subuk hareketi yapan, hayatımda at koşturmak isteyen, aşırı rahatsızlık veren biri. Bi de kaynım var o da hem annesini hem eşimi hep sinir eden, psikolojik sorunlu biri. Çalışmaz, eşimden sürekli borç ister asla geri vermez eşim bile bile verir. Eşimin çok paralarını çalmış, benim de küpem ve yüzüğüm o evde kayboldu. Bütün aile biliyor onun huylarını. Tencere tavaya kadar satan biri. Yani hiç güvenmediğim bir insan. Bu aksam saat 9 gibi eşimi aradı, çocuğu özledim getir diye ısrar ediyor. Ben virüs daha 1 kişide çıkınca yani ülkemize girer girmez kafamda bitirdim dışarı çıkmayı. Benim gitmeyeceğimi biliyor. 1 yaşında kızım var ısrarla onu götürmesini istiyor eşimden. Eşim de işleri olduğu için, saat geç olduğu için gelemeyeceği, sonra getireceği cevabını verdi. Ben odaya girdim hayır yollamam dedim hem çocukların çıkması yasak hem ben yokken gidemez. Kapatınca eşime dedim ki bi dahaki sefere de ki annesi ben yokken tek göndermem diyor. O da öyle bi şey demeye gerek olsaydı ben derdim gerek yok dedi başka şeyler de söyledi özlemişler işte çağırıyorlar ne var bunda diye beni azarladı. Düşünüyorum da annesi ve abisinin binlerce abuk subuk davranışı oldu, onlara aşırı tahammülü var bana gelince onlarla ilgili bi konuda ne desem zoruna gidiyor susmamı istiyor katlanamıyor bile iki cümle kurmama. ben ailesi değilim sanki gerçekten ben de onu ailem gibi göremiyorum annesi aşırı aşırı saçma bi insan ona sabrı sonsuz. Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor. Ben bi saçma bi şey desem bir sürü laf söyler. Geçenlerde ekmek yok, söylememişim, geç gitti almaya diye bana bir sürü laf saydı sorumluluğunu bilmiyorsun diye halbu ki annesi perişan büyütmüş onları tembelliği umursamazlığı yüzünden ama ona toz kondurmaz. siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?

Genişletmek için tıkla...

annenizin yanınıza, İstanbul’da evinize yakın bir yere taşınma ihtimali yok mu? Hem size, hem ona çok iyi gelir bence.

ikinci çocuk için de pişman olmayın. Onun bu dünyada nasibi varmış, ikinci bir mutluluk olacakmış demek ki size. Onu da ilk çocuğunuz gibi severek büyütürsünüz. Ama demek ki evliliğiniz daha tam oturmadan, bundan sonra korunmaya özellikle dikkat etmeniz Gerekiyor.

eşinizin normalde size olan davranışları nasıl? Önemli olan bu. Aile mevzusu dışında nasıl?

benim eşimin ailesi de çok yakın, ilk evlendiğimde rahatsız olduğum her şeyi ona yansıtırdım ve çok feci savunmaya geçerdi. Tek istediğim haklı olduğumu söylemesiyken, beni çok ağlatmıştır o konuda.

fakat ben de ailesini mesele etmemeyi öğrendim. Evlendikten sonra şaşılacak bir şekilde aileci oluyorlar. Bekarken hiç yoktu böyle huyları.

Evliliğim kapım kapandıktan sonra ikimiz arasındaki ilişkidir benim için. ben kendim seviye koydum ailesiyle, ikide bir ona şikayet etmek yerine. Böylesi daha sağlıklı oldu.

ama en başta dediğim gibi, keşke anneniz gelebilse yanınıza, sizin için çok iyi olurdu bence.

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar. Ben bu eşimin ailesinin verdiği sıkıntılar ve eşimin kaba, ilgisiz davranışları yüzünden, bana değer vermediğini düşünmekten bir türlü kendime gelemiyorum. Annem İzmir'de yalnız başına, benden ayrılmak ona hayatındaki her acıdan zor gelmiş babamın ölümünden bile. Ben onu orda öyle bıraktım sevdiğim adam için İstanbul a gelin geldim ama ne aile olduğumuzu hissettim, ne evliliğimden tat aldım. Eşimin annesinden bahsetmiştim bir önceki konumda. Deli değil zırdeli, zararsız masum delilerden de değil. Kendini deliye vurup her türlü abuk subuk hareketi yapan, hayatımda at koşturmak isteyen, aşırı rahatsızlık veren biri. Bi de kaynım var o da hem annesini hem eşimi hep sinir eden, psikolojik sorunlu biri. Çalışmaz, eşimden sürekli borç ister asla geri vermez eşim bile bile verir. Eşimin çok paralarını çalmış, benim de küpem ve yüzüğüm o evde kayboldu. Bütün aile biliyor onun huylarını. Tencere tavaya kadar satan biri. Yani hiç güvenmediğim bir insan. Bu aksam saat 9 gibi eşimi aradı, çocuğu özledim getir diye ısrar ediyor. Ben virüs daha 1 kişide çıkınca yani ülkemize girer girmez kafamda bitirdim dışarı çıkmayı. Benim gitmeyeceğimi biliyor. 1 yaşında kızım var ısrarla onu götürmesini istiyor eşimden. Eşim de işleri olduğu için, saat geç olduğu için gelemeyeceği, sonra getireceği cevabını verdi. Ben odaya girdim hayır yollamam dedim hem çocukların çıkması yasak hem ben yokken gidemez. Kapatınca eşime dedim ki bi dahaki sefere de ki annesi ben yokken tek göndermem diyor. O da öyle bi şey demeye gerek olsaydı ben derdim gerek yok dedi başka şeyler de söyledi özlemişler işte çağırıyorlar ne var bunda diye beni azarladı. Düşünüyorum da annesi ve abisinin binlerce abuk subuk davranışı oldu, onlara aşırı tahammülü var bana gelince onlarla ilgili bi konuda ne desem zoruna gidiyor susmamı istiyor katlanamıyor bile iki cümle kurmama. ben ailesi değilim sanki gerçekten ben de onu ailem gibi göremiyorum annesi aşırı aşırı saçma bi insan ona sabrı sonsuz. Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor. Ben bi saçma bi şey desem bir sürü laf söyler. Geçenlerde ekmek yok, söylememişim, geç gitti almaya diye bana bir sürü laf saydı sorumluluğunu bilmiyorsun diye halbu ki annesi perişan büyütmüş onları tembelliği umursamazlığı yüzünden ama ona toz kondurmaz. siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?

Genişletmek için tıkla...

Bu aileye 2.cocuk niye?
Üstelik bebek daha 1 yasında
1 yasında cocuk virus ortamında biyere gidemez
Adama alırım 2 cocugumuda giderim anamın evine derseniz tepkisi ne olur?
Psikolojik siddet uyguluyor sanırım.
Ufacık seyde sorumsuzsun dediğine göre.

boyle ailesi oldugunu anlamayan, evlendigini idrak edemeyen erkeklerin hep cocugu olunca yuvasini sahiplenecegini, degisecegini umit ederdim ama.. umidim kirildi..

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar. Ben bu eşimin ailesinin verdiği sıkıntılar ve eşimin kaba, ilgisiz davranışları yüzünden, bana değer vermediğini düşünmekten bir türlü kendime gelemiyorum. Annem İzmir'de yalnız başına, benden ayrılmak ona hayatındaki her acıdan zor gelmiş babamın ölümünden bile. Ben onu orda öyle bıraktım sevdiğim adam için İstanbul a gelin geldim ama ne aile olduğumuzu hissettim, ne evliliğimden tat aldım. Eşimin annesinden bahsetmiştim bir önceki konumda. Deli değil zırdeli, zararsız masum delilerden de değil. Kendini deliye vurup her türlü abuk subuk hareketi yapan, hayatımda at koşturmak isteyen, aşırı rahatsızlık veren biri. Bi de kaynım var o da hem annesini hem eşimi hep sinir eden, psikolojik sorunlu biri. Çalışmaz, eşimden sürekli borç ister asla geri vermez eşim bile bile verir. Eşimin çok paralarını çalmış, benim de küpem ve yüzüğüm o evde kayboldu. Bütün aile biliyor onun huylarını. Tencere tavaya kadar satan biri. Yani hiç güvenmediğim bir insan. Bu aksam saat 9 gibi eşimi aradı, çocuğu özledim getir diye ısrar ediyor. Ben virüs daha 1 kişide çıkınca yani ülkemize girer girmez kafamda bitirdim dışarı çıkmayı. Benim gitmeyeceğimi biliyor. 1 yaşında kızım var ısrarla onu götürmesini istiyor eşimden. Eşim de işleri olduğu için, saat geç olduğu için gelemeyeceği, sonra getireceği cevabını verdi. Ben odaya girdim hayır yollamam dedim hem çocukların çıkması yasak hem ben yokken gidemez. Kapatınca eşime dedim ki bi dahaki sefere de ki annesi ben yokken tek göndermem diyor. O da öyle bi şey demeye gerek olsaydı ben derdim gerek yok dedi başka şeyler de söyledi özlemişler işte çağırıyorlar ne var bunda diye beni azarladı. Düşünüyorum da annesi ve abisinin binlerce abuk subuk davranışı oldu, onlara aşırı tahammülü var bana gelince onlarla ilgili bi konuda ne desem zoruna gidiyor susmamı istiyor katlanamıyor bile iki cümle kurmama. ben ailesi değilim sanki gerçekten ben de onu ailem gibi göremiyorum annesi aşırı aşırı saçma bi insan ona sabrı sonsuz. Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor. Ben bi saçma bi şey desem bir sürü laf söyler. Geçenlerde ekmek yok, söylememişim, geç gitti almaya diye bana bir sürü laf saydı sorumluluğunu bilmiyorsun diye halbu ki annesi perişan büyütmüş onları tembelliği umursamazlığı yüzünden ama ona toz kondurmaz. siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?

Genişletmek için tıkla...

3. Çocuğu yapardım tabi. Soru mu bu da Allah aşkına. Bu güzel evliliğe 3. Çocuk hatta 4-5-6..... lazım. Böylece var olan mutluluğunuz daha da artsın

Bacım üzülme..."Sabır önceleri zehirdir, huy edinirsen bal olur"... Bebeğini düşün lütfen

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar. Ben bu eşimin ailesinin verdiği sıkıntılar ve eşimin kaba, ilgisiz davranışları yüzünden, bana değer vermediğini düşünmekten bir türlü kendime gelemiyorum. Annem İzmir'de yalnız başına, benden ayrılmak ona hayatındaki her acıdan zor gelmiş babamın ölümünden bile. Ben onu orda öyle bıraktım sevdiğim adam için İstanbul a gelin geldim ama ne aile olduğumuzu hissettim, ne evliliğimden tat aldım. Eşimin annesinden bahsetmiştim bir önceki konumda. Deli değil zırdeli, zararsız masum delilerden de değil. Kendini deliye vurup her türlü abuk subuk hareketi yapan, hayatımda at koşturmak isteyen, aşırı rahatsızlık veren biri. Bi de kaynım var o da hem annesini hem eşimi hep sinir eden, psikolojik sorunlu biri. Çalışmaz, eşimden sürekli borç ister asla geri vermez eşim bile bile verir. Eşimin çok paralarını çalmış, benim de küpem ve yüzüğüm o evde kayboldu. Bütün aile biliyor onun huylarını. Tencere tavaya kadar satan biri. Yani hiç güvenmediğim bir insan. Bu aksam saat 9 gibi eşimi aradı, çocuğu özledim getir diye ısrar ediyor. Ben virüs daha 1 kişide çıkınca yani ülkemize girer girmez kafamda bitirdim dışarı çıkmayı. Benim gitmeyeceğimi biliyor. 1 yaşında kızım var ısrarla onu götürmesini istiyor eşimden. Eşim de işleri olduğu için, saat geç olduğu için gelemeyeceği, sonra getireceği cevabını verdi. Ben odaya girdim hayır yollamam dedim hem çocukların çıkması yasak hem ben yokken gidemez. Kapatınca eşime dedim ki bi dahaki sefere de ki annesi ben yokken tek göndermem diyor. O da öyle bi şey demeye gerek olsaydı ben derdim gerek yok dedi başka şeyler de söyledi özlemişler işte çağırıyorlar ne var bunda diye beni azarladı. Düşünüyorum da annesi ve abisinin binlerce abuk subuk davranışı oldu, onlara aşırı tahammülü var bana gelince onlarla ilgili bi konuda ne desem zoruna gidiyor susmamı istiyor katlanamıyor bile iki cümle kurmama. ben ailesi değilim sanki gerçekten ben de onu ailem gibi göremiyorum annesi aşırı aşırı saçma bi insan ona sabrı sonsuz. Evlenmeden çok kırdım artık rızasını almam lazım diyor. Ben bi saçma bi şey desem bir sürü laf söyler. Geçenlerde ekmek yok, söylememişim, geç gitti almaya diye bana bir sürü laf saydı sorumluluğunu bilmiyorsun diye halbu ki annesi perişan büyütmüş onları tembelliği umursamazlığı yüzünden ama ona toz kondurmaz. siz olsanız ne düşünürsünüz nasıl davranırsınız böyle adama?

Genişletmek için tıkla...

3. çocuğu yapacağınız için susun ve katlanın.

banabenigeriver .!.:

Bacım üzülme..."Sabır önceleri zehirdir, huy edinirsen bal olur"... Bebeğini düşün lütfen

Genişletmek için tıkla...

Tereliye bunu sen mi söylüyorsun?

Çok sinir bir durum.Peki eşiniz normal de nasil biri?Yanı nisanliyken böyle bir ailenin içine gireceğinize dair hiç rahatsızlık duymadınız mı?
Eşinin sana bu şekilde psikolojik baskı uygulayıp sindirmesine izin verme.O ev ikinizin sorumluluklar ortaktır.Şu an 2 bebek var ve sana kesinlikle yardım etmeli yoksa doğumdan sonra daha çok yıpranırsın.İstanbul gibi bir yerde çocuğu göndermemekle iyi yapmışsın.

Yanlış hatırlamıyorsam siz şu kayınvalidesi 2 dkkalık mesafede yaşamasına rağmen size yatıya gelen kadındınız.

Siz sorunu çözmüşsünüz zaten.Sorun eşinizin sizi ve çocuklarını aile olarak görememesi, ilk ailesi hala tek ailesi gibi geliyor. Ve size söylediği söz çok acımasızca.Yani snn icin ailemi karsıma almıstım zamanında şimdi gönüllerini almam gerekir lafı..Yani artık aşk falan da kalmayınca aranızda ailesine aşkı kabarmış beyfendinin..

Konuşun. Ailene karşı tahammülün bu kadar yüksekken bana nie değil diyin.Ben senin ailen değil miyim diyin..Belki haklısın der de aile terapisi falan alırsınız.Size hak vermezse napmalısınız bilemedim.Anladığım kadarıyla ikinci çocuk planlı değilmiş ama pek de korunmamışsınız sanki.Bu rahatlığınızdan snra şimdi nolacak demeniz bana bya bencilce geliyor.

İşiniz,mesleğiniz var mı? Umarım vardır.2 çocukla hayat kurmak kolay değil ama sürekli psikolojik şiddetle de yaşanmaz.Cesur bir kadınsanız bunu da başarabilirsiniz.AMa benim gördüğüm kk'da çoğu kadının çocuklarını bahane olarak kullandığı.Yok efendim çocuklarımın hatırı için büyümelerini beklicem vs vs..Bunlar bahane.Tek sorun iki çocukla işe güce girmenin,çabalamanın, mücadelesi vermenin zor gelmesi..

Şunu da söyleyim..Eşiniz iki çocukla gidemeyeceğinizi düşündüğünden bu kadar rahat.Sorunlu bu evliliğe ikinci çocuk yaparak ona bu fırsatı siz tanımışsınız.

Ben olsam çocuğu yollamaya tamam derdum hemen arkasından covid19 hattını arayıp ihbar ederdim belki eşinin aklı başına öyle gelirdi siz olabildiğince sakin kalın hamilelikte sitrese çocuğa geçer allah korusun birşey olabilir

timesinfinity .!.:

Yanlış hatırlamıyorsam siz şu kayınvalidesi 2 dkkalık mesafede yaşamasına rağmen size yatıya gelen kadındınız.

Siz sorunu çözmüşsünüz zaten.Sorun eşinizin sizi ve çocuklarını aile olarak görememesi, ilk ailesi hala tek ailesi gibi geliyor. Ve size söylediği söz çok acımasızca.Yani snn icin ailemi karsıma almıstım zamanında şimdi gönüllerini almam gerekir lafı..Yani artık aşk falan da kalmayınca aranızda ailesine aşkı kabarmış beyfendinin..

Konuşun. Ailene karşı tahammülün bu kadar yüksekken bana nie değil diyin.Ben senin ailen değil miyim diyin..Belki haklısın der de aile terapisi falan alırsınız.Size hak vermezse napmalısınız bilemedim.Anladığım kadarıyla ikinci çocuk planlı değilmiş ama pek de korunmamışsınız sanki.Bu rahatlığınızdan snra şimdi nolacak demeniz bana bya bencilce geliyor.

İşiniz,mesleğiniz var mı? Umarım vardır.2 çocukla hayat kurmak kolay değil ama sürekli psikolojik şiddetle de yaşanmaz.Cesur bir kadınsanız bunu da başarabilirsiniz.AMa benim gördüğüm kk'da çoğu kadının çocuklarını bahane olarak kullandığı.Yok efendim çocuklarımın hatırı için büyümelerini beklicem vs vs..Bunlar bahane.Tek sorun iki çocukla işe güce girmenin,çabalamanın, mücadelesi vermenin zor gelmesi..

Şunu da söyleyim..Eşiniz iki çocukla gidemeyeceğinizi düşündüğünden bu kadar rahat.Sorunlu bu evliliğe ikinci çocuk yaparak ona bu fırsatı siz tanımışsınız.

Genişletmek için tıkla...

Son paragrafa katiliyorum nasılsa çekip gidemez düşüncesi ver iki valiz topla bak ben gidiyorumde nasıl tutuscak

esinize deyin ki benide uzuyorsun kiriyorsun beni ne zaman mutlu etmeyi dusunuyorsun mezarda mi diye sorun

bu erkeklerin evlenince aileleri kıymete biniyor hiç anlamıyorum bu durumu.bekarken mesafeli olanlar bile ana kuzusuna dönüşüyor