Öncelikle iyi dilekleriniz ve moral için çok teşekkür ederim.
Ben 40 yaşındayım. 20'li yaşlarda iki kez hamile kaldım, ve ilaç kullandığım için sonlandırmak zorunda kaldım. O zamanlar çok dikkatli korunmama rağmen iki kez hamile kalınca içimde hep "istediğim zaman yaparım" rahatlığı vardı. Sonra o tedavi bitti ama ilişkim de bitti. Yıllarca bekar idim. Bu yıl ikinci evliliğimi yaptım. Ama birkaç yıl önce hiç bir endişem yokken sadece bir defalık adet gecikmesi yüzünden endişeye kapılıp gidip bir sürü test yaptırdım. Detaya girmek istemiyorum, sonuçlar pek iç açıcı değildi. Doktorun da çakalına denk gelmiştim, tüp bebek yapmak için hastayı korkutan cinsten. Bir an önce evlen, evlenmeyeceksen yumurta donduralım falan dedi. 36 yaşımda bunları duymak bana çok ağır geldi. Hep diyorum keşke o testleri hiç yaptırmasaydım, moralimi bozmasaydım, eskiden kolay hamile kaldığımı bildiğim için kendiliğinden olurdu diye. Test sonuçları iç açıcı değildi ancak imkansız denecek durumda da değildim çünkü. Eşim de çok anlayışlı çok şükür, belli ki çok istiyor ama "sen nasıl istersen" diyor, olmazsa da biz mutluyuz fark etmez diyor. Tüp bebek konusu açıldı, yine kararı bana bıraktı. Oluruna bırakalım dedik, olursa olur. Çünkü kendime o eziyeti yapmak istemiyorum. Tüp bebek için uğraş, beklentiye gir, o stresi çek, zaten beklentiye girince olacaksa da olmaz, tüp bebekte bile. Bazen de diyorum yaş daha çok geçmeden tüp bebek dene, en azından denedim dersin, ilerde pişman olmazsın... Kafam çok karışık yani... Fazla uzatıp sizi de yormayayım... İnşallah siz de bu ay güzel haberler verirsiniz, heyecanla takip edeceğim